Η θέση της Ελλάδας στο σημείο συνάντησης τριών ηπείρων, σε
συνδυασμό με το ανάγλυφό της που περιλαμβάνει πλήθος από ψηλά βουνά και
εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτών, την έχει προικίσει με μια πλούσια χλωρίδα που
πλησιάζει τα 6000 διαφορετικά είδη.....
O τεράστιος αυτός αριθμός σε σχέση με την έκτασή της που
είναι μόνο 132.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, την κατατάσσει στην πρώτη θέση σε
χλωριδική πυκνότητα στην Ευρώπη.
Περίπου το 15% αυτών των ειδών είναι ενδημικά και βρίσκουν
συνήθως καταφύγιο στην ασφάλεια των φαραγγιών και των βουνών, εκεί που η
παρουσία του ανθρώπου είναι μειωμένη στο ελάχιστο.
Ιδιαίτερα τα βουνά, από τη Ροδόπη μέχρι την
Πίνδο, τον Όλυμπο, τον Παρνασσό και τον Ταΰγετο καθώς και οι τρεις μεγάλες
οροσειρές της Κρήτης, φιλοξενούν πλήθος σπάνιων και μοναδικών ειδών, που σε
συνδυασμό με τις καταπληκτικές διαδρομές που προσφέρουν ορίζουν την Ελλάδα σαν
τον βοτανικό παράδεισο της Ευρώπης.
......
Η Καμπανούλα
Ένα ιδιαίτερα όμορφο αγριολούλουδο της Ευρώπης. Η μεγαλύτερη ποικιλία του είδους εντοπίζεται στη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν 70 είδη καμπανούλας. Το σπανιότερο είδος καμπανούλας είναι το Κωδώνιον των Ορειάδων που φύεται μόνο στον Όλυμπο και το Κωδώνιον του Κέλσιου που φύεται μόνο στα βουνά της Αττικής.
Φωτογραφία Costas78
Η Παπαρούνα
Υπάρχουν πολλά είδη παπαρούνας (100 περίπου) που είτε είναι αυτοφυή λουλούδια των αγρών είτε καλλιεργούνται. Το πιο σημαντικό είδος του γένους είναι η Μήκων η υπνοφόρος, γνωστή με τις ονομασίες παπαρούνα και αφιόνι. Είναι ιθαγενές της Ελλάδας και ανθίζει κάθε άνοιξη. Το πιο γνωστό είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή παπαρούνα των αγρών (Μήκων η ροιάς).
Φωτογραφία David.Monniaux
Ο Κρόκος
Γνωστός και με τις ονομασίες "ζαφορά" και "σαφράνι", είναι ένα φυτό από το οποίο παράγεται ένα από τα πιο ακριβά μπαχαρικά στον κόσμο. Το σαφράν προέρχεται από τον ύπερο του άνθους του φυτού κρόκος, η επιστημονική ονομασία του οποίου είναι "Κρόκος ο ήμερος".
Το χωριό Κρόκος στην Κοζάνη είναι η μοναδική περιοχή της Ελλάδας στην οποία καλλιεργείται συστηματικά το φυτό, εδώ και πολλά χρόνια.
Φωτογραφία Johnny
Η Περικοκλάδα
Καλυστέγη η φρακτώδης, ένα όμορφο αναρριχητικό αγριολούλουδο, που καλλιεργείται συχνά σαν καλλωπιστικό και το συναντάμε στους κήπους.
Αναπτύσσεται σε χαμηλά υψόμετρα και σε δροσερά σημεία.
Φωτογραφία Rob Hille
Η Άκανθα
Ένα πολύ συνηθισμένο είδος αγριολούλουδου, στον μεσογειακό χώρο. Το πιο κοινό είδος Άκανθας είναι η Άκανθα η ακανθώδης, που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο είδος. Ο πιο εντυπωσιακός εκπρόσωπος του είδους είναι η Άκανθος η απαλή. Είναι το ομορφότερο είδος και χρησιμοποιείται ως καλλωπιστικό. Δεν έχει αιχμηρά αγκάθια και είναι διάσπαρτη στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Την άνοιξη εντοπίζεται σχεδόν σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους. Αυτό το είδος άκανθας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το κορινθιακό κιονόκρανο.
Φωτογραφία Costas78
Η Μολόχα
Μαλάχη η άγρια, είναι το συνηθέστερο είδος μολόχας. Είναι ιδιαίτερα διεσπαρμένο φυτό σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και σε πολλά ακόμα μέρη. Αναπτύσσεται από την παράκτια ζώνη μέχρι αρκετά μεγάλο υψόμετρο.
Φωτογραφία Alvesgaspar
Η Καλέντουλα
Ένα όμορφο αγριολούλουδο, που συγγενεύει με την μαργαρίτα και είναι πολύ συνηθισμένο στη μεσογειακή ύπαιθρο. Αναπτύσσεται σε χαμηλά υψόμετρα και χρησιμοποιείται και ωςκαλλωπιστικό.
Φωτογραφία Costas78
Η Παιώνια
Ιδιαίτερα όμορφο κι αυτό το αγριολούλουδο που συναντάμε στη ελληνική ύπαιθρο και γενικότερα στη Μεσόγειο. Στην Ελλάδα συναντώνται πέντε είδη παιώνιας. Από αυτά το πιο διαδεδομένο είναι η Παιώνια η αρσενική που φύεται σε πολλά βουνά της Ελλάδας, ενώ σπανιότερες και ιδιαίτερα όμορφες είναι η Παιώνια του Κλούσι, που φύεται στην Κρήτη και στην Κάρπαθο (οι ντόπιοι την ονομάζουν πηγουνιά) και η Παιώνια της Ρόδου, που είναι ενδημική στη Ρόδο.
Φωτογραφία Vulkano
Το Κρίνο
Ιδιαίτερα όμορφο αγριολούλουδο με παγκόσμια εξάπλωση. Στην Ελλάδα υπάρχουν πέντε είδη, τα περισσότερα στη βόρεια Ελλάδα. Από τα γνωστότερα είδη κρίνου είναι το Λείριον το πάλλευκο, γνωστό ως "κρινάκι της Παναγίας" και το Λείριον της Ροδόπης, εντυπωσιακό είδος ενδημικό στην Ελλάδα.
Φωτογραφία Stan Shebs
Το Κυκλάμινο
Κυκλάμινο το Γραικό-είναι το πιο κοινό είδος κυκλάμινου, από τα πέντε που συναντάμε στην Ελλάδα. Την ονομασία του άλλωστε την οφείλει στο γεγονός ότι το συναντάμε κυρίως στην Ελλάδα και στα ανατολικά παράλια του Αιγαίου.
Φωτογραφία Mark Griffiths
Η Μαργαρίτα
Ένα πολύ κοινό αγριολούλουδο σε όλη την Ευρώπη. Η επιστημονική της ονομασία είναι Ανθέμις η Χία. Μονοετές φυτό, που ευδοκιμεί σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα.
Φωτογραφία Xemenendura
Η Ίρις (βοτανική)
Η ελληνική χλωρίδα περιλαμβένει δέκα είδη από αυτό το αγριολούλουδο, της οικογένειας των Λειριωδών. Τα σπέρματα, οι ρίζες και τα φύλλα των περισσότερων ειδών περιέχουν μια τοξική ουσία, στην οποία οφείλονται πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες, καθώς και μια πτητική κετόνη, την ιράνη, στην οποία οφείλονται οι αρωματικές τους ιδιότητες.
Φωτογραφία Robadob2003
Η Τουλίπα
Στην Ελλάδα βρίσκονται σαν αυτοφυή εννέα είδη τουλίπας. Τα πιο σημαντικά είναι:
Τουλίπα η κυματόφυλλος, η πιο ωραία από τις ελληνικές τουλίπες. Τα άνθη της έχουν σχήμα κουδουνιού, εσωτερικά έχουν πορφυρό χρώμα και μια στενή ζώνη χρυσοκίτρινου χρώματος.
Τουλίπα η νότια, η οποία έχει στενά φύλλα, χρυσοκίτρινα εσωτερικά άνθη και κόκκινα εξωτερικά.
Τουλίπα της Κρήτης, με κατάλευκα άνθη που στις άκρες του είναι ροζ.
Τουλίπα της Χίου. Τέσσερα είδη τουλίπας φύονται στη Χίο, τα τρία από αυτά αποκλειστικά στη Χίο. Οι ντόπιοι τις ονομάζουν "Λαλάδες".
Φωτογραφία John O'Neill
Η Αλκέα
Ένα πολύ όμορφο αγριολούλουδο, διαδεδομένο κυρίως στη νότια Ευρώπη. Λέγεται και δεντρομολόχα. Πολυετές φυτό, που το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 2,5 μέτρα. Στην Ελλάδα πιο κοινή είναι η Αλκέα η ωχρή.
Φωτογραφία Jazz-face
Το Ορνιθόγαλο
Το αστέρι της Βηθλεέμ-έτσι λέγεται λόγω του σχήματός του. Ένα ιδιαίτερα όμορφο αγριολούλουδο της μεσογειακής υπαίθρου. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 20 είδη.
Φωτογραφία Epibase
http://aksioperierga.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.