Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ."Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας, ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές /ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές...."

Μπελογιάννης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1915 στην Αμαλιάδα. Από μαθητής του Γυμνασίου βρέθηκε στο δημοκρατικό κίνημα. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν τέλειωσε τις σπουδές του, διότι αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο με απόφαση της Συγκλήτου για τη δράση του «εναντίον της κοσμογονίας του Κονδύλη»......
Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1934. Από τότε, πέρασε από πολλές δοκιμασίες. Φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια στην Ασφάλεια Πατρών, τρομοκρατία στα ιταλικά στρατόπεδα. Στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν καπετάνιος μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ. Στον εμφύλιο, ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πολιτικός επίτροπος μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού. Παράλληλα με την καθοδηγητική του δουλειά, έγραψε άρθρα και μελέτες που αφορούσαν στην ελληνική ιστορία και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Περίπου ένα χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Νίκος Μπελογιάννης και 93 ακόμη σύντροφοί του -μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Στάθης Δρομάζος, ο Στέργιος Γραμμένος και η Έλλη Ιωαννίδου- συλλαμβάνονται και στις 22 Οκτωβρίου 1951 οδηγούνται σε δίκη. Κατηγορούνται για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ), το οποίο -βάση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947- θεωρείται παράνομο, προδοτικό και ξενοκίνητο κόμμα, που δρα ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Στις 15 Νοεμβρίου ο πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Σταυρόπουλος ανακοινώνει την ετυμηγορία, πλαισιωμένος από τους στρατοδίκες Γεώργιο Παπαδόπουλο (τον μετέπειτα δικτάτορα), Ν. Κομιάνο, Γ. Κοράκη, και Θ. Κυριακόπουλο. Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο. Η απόφαση προκαλεί διεθνή κατακραυγή, ενώ στο εσωτερικό της χώρας το πολιτικό κλίμα φορτίζεται και πάλι επικίνδυνα.
Τρεις μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1952, η δίκη επαναλαμβάνεται. Δεσπόζουσα μορφή, ο 37χρονος Μπελογιάννης, ο οποίος παρακολουθεί την όλη διαδικασία μ' ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι, άψογα ντυμένος και με περισσή ευπρέπεια και ψυχραιμία. Την 1η Μαρτίου ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Σίμος ανακοινώνει την ετυμηγορία... Εις θάνατον καταδικάζονται ο Νίκος Μπελογιάννης και επτά ακόμη κατηγορούμενοι.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τυφεκισμού στις 4:12 π.μ. Στο άκουσμα των πυροβολισμών, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας κυριολεκτικά καταρρέει. Όλη η κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας δεν κατάφερε να αποτρέψει το γεγονός.
Τα άσχημα μαντάτα ταξιδεύουν γρήγορα μέχρι το στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων στον Αϊ Στράτη, όπου ζει εξόριστος ο Γιάννης Ρίτσος. Την ίδια μέρα θα γράψει το ποίημα Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο.
Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.
Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr


Απόσπασμα από την ταινία
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο





Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια
ίδιος μ’ αυτά, περήφανος, στητός
αχούν απ’ τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα μπρος.

Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας,
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.

Ζει σ’ όλους τους καιρούς, σ’ όλους τους τόπους
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό.
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό.

Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας,
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.

3 σχόλια:

  1. ΜΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ


    Οι Κυριακές είναι για τον Κύριο, όχι για τον Χάρο. Τις Κυριακές δε γίνονται εκτελέσεις. Τις Κυριακές, και τα μέλη του στρατοδικείου που καταδικάζουν σε θάνατο, και τα μέλη του εκτελεστικού αποσπάσματος που εκτελεί τις θανατικές αποφάσεις των δικαστηρίων και λέγεται εκτελεστικό γι’ αυτό το λόγο, παν στην εκκλησία. Μια εκτέλεση που γίνεται νύχτα θεωρείται δολοφονία. Οι εκτελέσεις γίνονται ευθύς μετά την ανατολή του ηλίου, ώστε να μπορέσει ο μελλοθάνατος να δει το φως της μέρας για τελευταία φορά. Για τους μελλοθάνατους κομμουνιστές είναι έθιμο, ας το πούμε έτσι, να γυρνούν και να κοιτούν τον ανατέλλοντα ήλιο, πριν σταθούν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα: Ο ήλιος θα ανατέλλει πάντα σε πείσμα όλων των σκοταδιστών.
    Το κράτος σε ρόλου δολοφόνου φροντίζει να ακολουθείται ένα τυπικό στις εκτελέσεις, ώστε να φανεί πως αυτές είναι κάτι το πάρα πολύ σοβαρό και επίσημο. Φροντίζει επίσης να γεμίζει με σφαίρες τα μισά μόνο όπλα των ανδρών του εκτελεστικού αποσπάσματος. Τα άλλα μισά έχουν άσφαιρα πυρά. Καθώς δεν ξέρεις αν το δικό σου όπλο ήταν γεμάτο θάνατο, διατηρείς την ελπίδα πως εσύ δεν σκότωσες, κι έτσι μειώνει τις τύψεις σου κατά 50%. Και ποτέ ένας εκτελεστής δεν μετέχει δυο φορές σε εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν πρέπει να αυξήσει τις πιθανότητες να είναι αυτός ο δολοφόνος. Όλο αυτό το λειτουργικό το υπαγορεύει η θρησκεία της αγάπης! Η οποία τόσο ενδιαφέρεται για το θύμα, που στέλνει παπά στον τόπο της εκτέλεσης, να φροντίσει για την ψυχή αυτού που σε λίγο θα πάει στην κόλαση. Γιατί, βέβαια, κανείς εκτελεσμένος δεν πάει στον παράδεισο. Ω, γελοίοι ταρτούφοι!

    ΑριστεράΚεντράρισμαΔεξιάAφαίρεση
    Στέργιος Γραμμένος, Νίκος Μπελογιάννης, Νίκος Καλούμενος, Δημήτρης Μπάτσης.

    Είναι Κυριακή, 30 Μαρτίου 1952. Στις 3 και 20 μετά τα μεσάνυχτα ξεκινάει απ’ τις φυλακές της Καλλιθέας η πομπή του Θανάτου. Μπελογιάννης, Μπάτσης, Αργυριάδης, Καλούμενος. Τέσσερις «εχθροί της πατρίδας» πρέπει να πεθάνουν γιατί πολύ αγάπησαν την πατρίδα. Σε λιγότερο από μια ώρα, στις 4 και 10, όλα έχουν τελειώσει για τους «προδότες». Ο ήλιος θέλει κάπου δυο ώρες ακόμα για να βγει. Η εκτέλεση θα γίνει υπό το φως των προβολέων των στρατιωτικών αυτοκινήτων.
    ΑριστεράΚεντράρισμαΔεξιάAφαίρεση
    πατήστε για να προσθέσετε μια λεζάντα
    Το εκτελεστικό απόσπασμα αποτελείται από άνδρες της ΕΣΑ. Πυρ! Κι ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Δημήτρης Μπάτσης, ο Ηλίας Αργυριάδης, και ο Νίκος Καλούμενος, ημέρα Κυριακή, χωρίς να δουν το φως του ήλιου για τελευταία φορά, ξεκινούν για τον άλλο κόσμο από μια αλάνα κοντά στη μάντρα του νοσοκομείου «Σωτηρία», σχεδόν δίπλα στο πεντάγωνο.
    Θα μαζέψουν βιαστικά τα πτώματα, θα τα θάψουν στα γρήγορα, θα πλύνουν τα χέρια τους και θα παν στην εκκλησία να κάνουν τον σταυρό τους σαν καλοί χριστιανοί που εκτέλεσαν το ελληνικό και το χριστιανικό καθήκον τους.
    Χιλιάδες κομμουνιστές έπαψαν να κάνουν κακό στην πατρίδα με τον ίδιο τρόπο. Αλλά αυτό που με συντρίβει στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η εκτέλεση καθεαυτή, είναι που δεν επέτρεψαν σε τέσσερις ανθρώπου που πολύ αγάπησαν την Ελλάδα να δουν το ελληνικό φως για τελευταία φορά. Κτήνη! Αυτή η εκτέλεση και μόνο, με τον τρόπο που μεθοδεύτηκε, με τον τρόπο που έγινε, δείχνει πως τούτος ο τόπος είναι καταδικασμένος σε θάνατο…
    του Βασίλη Ραφαηλίδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ΒΑΡΝΑΛΗΣ ,Ο ΡΙΤΣΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΙΚΜΕΤ ΕΓΡΑΨΑΝ......31 Μαρτίου 2016 στις 10:15 μ.μ.

    Τρία ποιήματα που γράφτηκαν για αυτόν:

    Κώστας Βάρναλης: Στους Μπελογιάννηδες

    Χαραβγή κατεπάνω του θανάτου

    βάδιζεν η καρδιά σου, Παληκάρι,

    λες κ’ είταν άλλος: άγουρος που ορθρίζει

    ν’ ανταμώσει κρυφά την πρώτη αγάπη.

    Σε κάθε βήμα ψήλωνε η κορφή σου,

    το ηλιοστεφάνι τ’ ουρανού να φτάσει.

    Κι αν χάραζε για σένα αιώνια Νύχτα,

    η προδοσιά χορέβοντας σε φτυούσε.

    Με χέρι’ αλυσωμένα, που αγαπούσαν

    να κρατάνε για τον οχτρό ντουφέκι

    και γαρούφαλο για το μάβρο Νόμο

    σε βάλανε σημάδ’ οι πλερωμένοι

    οι αρματολόγοι το χεροδεμένο,

    τον Έναν οι πολλοί, τον άντρα οι φούστες,

    οι τρίδουλοι το λέφτερο κ’ η λάσπη

    τον πρωτανθό της Αρετής, Εσένα!

    Δεν έχεις τάφο, άλλ’ όπου ηλιοβολιέται

    γαρούφαλο στητό κι όπου βροντάει

    καριοφίλι της λεφτεριάς, ολόρθον

    η Μούσα σε φιλεί κι ο Μακρυγιάννης.

    Δεν έχεις κι όνομα. Οι μάβροι το μαβρίσαν.

    Μα το λένε στη ρεματιά τα’ αηδόνια,

    οι ανέμοι στα πλατάνια και στα ελάτια

    και τα νερά σε θάλασσα και βρύσες.

    Μην κλαίτε, μάνες μαβρομαντηλούσες

    και συ, Μεγάλη Μάνα των μανάδων!

    Όπου να ναι, Θα τον νεκραναστήσει

    μέγας λαός κι αφτός αναστημένος


    Γ. Ρίτσος: Νίκος Μπελογιάννης

    ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

    58 χρόνια από την εκτέλεση-δολοφονία του

    Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά

    πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.

    Μ’ ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.

    Μ’ ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει.

    Καλημέρα σύντροφοι

    Καλημέρα ήλιε

    Καλημέρα Μπελογιάννη.

    Γιάννης Ρίτσος 1952

    Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ

    Έχω απάνω στο τραπέζι μου

    τη φωτογραφία του ανθρώπου

    με το άσπρο γαρούφαλο —

    που τον ντουφέκισαν

    στο μισοσκόταδο

    πριν απ’ την αυγή,

    κάτω απ’ το φως των προβολέων.

    Στο δεξί του χέρι

    κρατάει ένα γαρύφαλο

    πούναι σα μια φούχτα φως

    απ’ την ελληνική θάλασσα.

    Τα μάτια του τα τολμηρά,

    τα παιδικά,

    κοιτάζουν, άδολα,

    κάτω από τα βαριά μαύρα τους φρύδια.

    Έτσι άδολα —

    όπως ανεβαίνει το τραγούδι

    σα δίνουν τον όρκο τους

    οι κομμουνιστές.

    Τα δόντια του είναι κάτασπρα —

    ο Μπελογιάννης γελά.

    Και το γαρύφαλο στο χέρι του

    είναι σαν το λόγο πούπε στους ανθρώπους

    τη μέρα της λεβεντιάς —

    τη μέρα της ντροπής.

    Ναζίμ Χικμέτ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ31 Μαρτίου 2016 στις 10:19 μ.μ.

    http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/223707,NIKOS-MPELOGIANNHS-Etsi-agapame-emeis-thn-Ellada--.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή