Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Σήμερα Παρασκευή, 19 Απριλίου, η Εκκλησία γιορτάζει τον Ακάθιστο ύμνο......

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

ΜΑΡΙΟ ΝΤΕ ΑΝΤΡΑΝΤΕ. "Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα ότι…". Ένα έξοχο κείμενο!!!


Φίλος  του  ιστότοπού  μας  από  τη  Σαντορίνη, απ΄όπου  που  μας  βλέπουν , μας  έστειλε  το παρακάτω  έξοχο  κείμενο  του Μάριο  Αντράντε (λίγα  λόγια  για  τον  οποίο σας  έχουμε  στο  τέλος),  τον  ευχαριστούμε, το  "περιποιηθήκαμε" και  σας  το  παρουσιάζουμε.

// Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα ότι, μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα.Αισθάνομαι όπως εκείνο το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες , τις πρώτες τις καταβρόχθισε.....
 με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά. Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.



Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί ο φθόνος και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.


 Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα. Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…

 Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση. Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους. Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.


 Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει. Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’ όσες έχω ήδη φάει.


Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου…//



                           ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ  Ο ΜΑΡΙΟ ΝΤΕ ΑΝΤΡΑΝΤΕ


Mário Raul de Morais Andrade (9 Οκτώβρη 1893 - 25η Φεβρουαρίου, 1945) ήταν ένας βραζιλιάνος ποιητής, μυθιστοριογράφος, μουσικολόγος, ιστορικός τέχνης και κριτικός, και φωτογράφος. Ένας από τους ιδρυτές της Βραζιλίας μοντερνισμού. Δημιούργησε τη  σύγχρονη ποίηση της Βραζιλίας με τη δημοσίευση του Paulicéia Desvairada (παραισθήσεις Πόλη) το 1922. Είχε μια τεράστια επιρροή στη σύγχρονη βραζιλιάνικη λογοτεχνία, και ως μελετητής και δοκιμιογράφος, υπήρξε πρωτοπόρος του τομέα της Εθνομουσικολογίας επιρροή -την έχει φθάσει πολύ πέρα από τη Βραζιλία.


Ο Andrade, ήταν το κεντρικό πρόσωπο στην avant-garde κινήματος της Σάο Πάολο για είκοσι χρόνια.  Εκπαιδεύτηκε ως μουσικός και ο πιό γνωστός ως ποιητής και μυθιστοριογράφος,  είχε εμπλακεί προσωπικά, σχεδόν σε κάθε πρωτοβουλία που συνδέθηκε με το Σάο Πάολο του  μοντερνισμού. Δοκίμια του σε μια ευρεία ποικιλία των θεμάτων του, από την ιστορία στη λογοτεχνία και τη μουσική, έχουν δημοσιευθεί ευρέως.
Ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από την Εβδομάδα Σύγχρονης Τέχνης, το 1922 γεγονός που αναδιαμορφώνει   τη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες στη ΒραζιλίαΕίναι  μέλος του avant-garde "Ομάδα των Πέντε».
Εργάστηκε ως καθηγητής μουσικής και αρθρογράφος εφημερίδας που δημοσίευσε το μεγάλο του μυθιστόρημα, Macunaíma, το 1928. Οι εργασίες του για την βραζιλιάνικη λαϊκή μουσική, την ποίηση, τη φωτογραφία ,τις εικαστικές  τέχνες και άλλες ανησυχίες  συχνά διακόπτονται από τη μεταβαλλόμενη σχέση του  με την κυβέρνηση της Βραζιλίας.
Στο τέλος της ζωής του, έγινε ο ιδρυτικός διευθυντής του Τμήματος του Σάο Πάολο Πολιτισμού, επισημοποιώντας   το ρόλο αυτό ως καταλύτης των Μοντερνισμού-και-nation's και έναρξη της καλλιτεχνικής νεωτερικότητας.

Βιογραφικά  στοιχεία από  ηλεκτρον εγκυκλ "Βικιπαίιδεια"






Η τριμελής μπάντα ''TRIO MACUNAIMA'', απαρτίζεται στο σύνολο της από μουσικούς, με πλούσιο ιστορικό στην βραζιλιάνικη μουσική.
Τα μέλη της δανείστηκαν το όνομα, από τον μυθολογικό χαρακτήρα της βραζιλιάνικης κουλτούρας 'Macunaίma' (Μακουναϊμα), ο οποίος γεννήθηκε στο βιβλίο του γνωστού βραζιλιάνου συγγραφέα, Mario de Andrade (Μάριο ντε Αντράντε)



"Γ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου