Η παροιμιώδης αυτή φράση προήλθε από ένα παλιότερο έθιμο: Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, οι φίλοι του γαμπρού, το πρωί ανήμερα του γάμου, τον πήγαιναν συνοδεία στον κουρέα του χωριού, για να τον ξυρίσει.
Το έθιμο επέβαλε να ξυρίσει ο κουρέας πρώτα έναν-έναν τους φίλους του γαμπρού και τελευταίο αυτόν, ο οποίος πλήρωνε και τα έξοδα όλων.
Πριν αρχίσει το ξύρισμα το πρώτο τραγούδι ήταν:
«Φέρτε ξυράφια από τη Χιό
ξυράφια από την Πόλη
για να ξυρίσουν το γαμπρό
να τον ζηλεύουν όλοι»
Σε κάθε στροφή του χορού άλλαζε το πρώτο παλικάρι που έσερνε το χορό και έριχνε λεφτά στον κουρέα.
Άλλα τραγούδια που τραγουδούσαν την ώρα του ξυρίσματος ήταν :
«Φέρτε ωραία γαρίφαλα
φέρτε ασημένιο τάσι
τ`αντρόγυνο που θα γενεί
να ζήσει να γεράσει
Γαμπρέ μου σου την φέραμε
Την πέρδικα απ`τα όρη
Που είναι στον κόσμο ξακουστή
Και τη ζηλεύουν όλοι
Πες μου λοιπόν τις χάρες της
Γιατί δεν τις γνωρίζω
Αφού κι εγώ να παντρευτώ
Στον τόπο σας φροντίζω
(όπως ο γαμπρός είναι ξενόφερτος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.