Η κιθαριστική άνοιξη στην Αγροτουριστική Μονάδα <Αγρόκτημα ΑΜΦΙΚΑΙΑ>

Κιθαριστικής άνοιξης συνέχεια και τέλος για φέτος στο "ΑΜΦΙΚΑΙΑ"

Παρά του ότι ο Μάρτης είναι ιδιαίτερα βροχερός η άνοιξη προχωράει, ειδικότερα δε η κιθαριστική άνοιξη στην Αγροτουριστική Μονάδα <Αγρόκτημα ΑΜΦΙΚΑΙΑ,> [κτηματική περιοχή Παλαβίτσα Αμφίκλειας] ....
έφτασε στην ολοκλήρωσή της με την τελευταία 28.03.2015 εξαιρετική εκδήλωση.       Συγχαρητήρια στους οργανωτές και στους καλλιτέχνες, με την ελπίδα η εκδήλωση αυτή να αποτελέσει οδηγό και για άλλες παρόμοιες στο προσεχές  μέλλον.

Δ.Ι.Κ.

Αμφίκλεια

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ & ΒΙΝΤΕΟ Δημήτρης Καλπύρης

Μαρκιονία Βοδονίτσας

Το 1204, ο λατίνος βασιλιάς της Θεσσαλονίκης Βονιφάτιος Μομφερρατικός (1204-1207) παραχώρησε τη Βοδονίτσα ως φέουδο στο μαρκήσιο Guy Pallavicini (1204-1237), που οι Έλληνες της περιοχής αποκαλούσαν "Μαρκεζόπουλον", με σκοπό την αμυντική θωράκιση του στενού των Θερμοπυλών και των εδαφών του λατίνου βασιλιά στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, τις οποίες απειλούσε να καταλάβει ο στρατός του έλληνα "αντάρτη" Λέοντα Σγουρού. Η μαρκιονία της Βοδονίτσας βρισκόταν, αρχικά, κάτω από την επικυριαρχία του λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης. Πιθανόν, γύρω στο 1248, έγινε υποτελής του πρίγκιπα της Αχαΐας, ως το 1278, οπότε πέρασε στον έλεγχο του Καρόλου Α' Ανδεγαυού (1278-1285).

Ο μαρκήσιος της Βοδονίτσας Guy Pallavicini αποτέλεσε τον κυριότερο σύμβουλο της χήρας του Βονιφατίου Μομφερρατικού Μαργαρίτας. Το 1207, συμμετείχε στο κίνημα των λομβαρδικής καταγωγής ευγενών της Θεσσαλονίκης. Συνθηκολόγησε, τελικά, με το λατίνο αυτοκράτορα Ερρίκο της Φλάνδρας (1206-1216), όταν το 1209 τα αυτοκρατορικά στρατεύματα έφθασαν στην περιοχή.

Μετά τη διάλυση του λατινικού βασιλείου της Θεσσαλονίκης, το 1224, ο Guy οχυρωμένος στο κάστρο της Βοδονίτσας (Βριόκαστρο) πρόβαλε ισχυρή αντίσταση στο δεσπότη της Ηπείρου Θεόδωρο Α' Κομνηνό Δούκα (1215-1230), κατορθώνοντας να συγκρατήσει την κάθοδό του προς το νότο. Γύρω στο 1250 η Βοδονίτσα απειλήθηκε, όταν ο βυζαντινός αυτοκράτορας της Νίκαιας Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης (1222-1254) ανέλαβε εκστρατεία εναντίον του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β' Δούκα (1231-1271), που επιδίωκε να επεκτείνει τον έλεγχό του στο στενό των Θερμοπυλών και στο βόρειο τμήμα της φραγκικής Αττικοβοιωτίας. Λίγα χρόνια αργότερα, γύρω στο 1256, ο μαρκήσιος της Βοδονίτσας Ubertino Pallavicini (1237-1278) ενεπλάκη στην έριδα του πρίγκιπα της Αχαΐας Γουλιέλμου Β' Βιλλεαρδουίνου με τους τριτημόριους άρχοντες της Εύβοιας (1256-1258).

Το 1311, η περιοχή δέχθηκε την επίθεση της Καταλανικής Εταιρείας. Μετά τη βαρύτατη ήττα των φράγκων ηγεμόνων της Ρωμανίας από τους Καταλανούς, στη μάχη του Ορχομενού της Κωπαΐδας (1311), η Μαρία da Verona, χήρα του μαρκησίου της Βοδονίτσας Αλβέρτου Pallavicini, παντρεύτηκε τον Ανδρέα Cornaro, κύριο της Καρπάθου, στον οποίο έδωσε ως προίκα το μισό της μαρκιονίας της Βοδονίτσας. Η μαρκιονία, παρά τις λεηλασίες που υπέστη από τους Καταλανούς, παρέμεινε στην εξουσία του Cornaro, ως το 1335, όταν πέρασε στον έλεγχο της βενετικής οικογένειας των Τζώρτζι ή Ζώρζι (Giorgi, Zorzi). Οι Τζώρτζι κυβέρνησαν τη Βοδονίτσα, ως την τουρκική κατάκτησή της (1414).

Η μαρκιονία της Βοδονίτσας γνώρισε μεγάλη ακμή, το β' μισό του 14ου αιώνα, επί μαρκησίου Φραγκίσκου, ο οποίος απολάμβανε της εμπιστοσύνης και υποστήριξης των Βενετών. Τη διακυβέρνηση της περιοχής ανέλαβαν κατά καιρούς και γυναίκες, όπως η Ισάβελλα Pallavicini (1278-1286) και η Γουλιέλμα Pallavicini (1311-1358). Στη διάρκεια της μακρόχρονης ιστορίας της η μαρκιονία της Βοδονίτσας και ιδιαίτερα ο λατίνος επίσκοπος της περιοχής έγιναν συχνά στόχοι των πειρατών του Ευβοϊκού κόλπου. 

[Μας έμεινε ως φαίνεται, από τους Παλαβιτσίνι η Παλαβίτσα, ένθα και το αγρόκτημα  <ΑΜΦΙΚΑΙΑ>      

Δ.Ι.Κ.