Αφιερωμένο στα μανιταρόπαιδα και στην
Ένα παράθυρο με φως ανοίγει.
Μπαίνει δειλά στο γκρίζο το δωμάτιο
αναμερίζει τα θολά τα πρόσωπα
και ηχεί αθωότητα λυσίκομη στους τοίχους .
Στους τοίχους που κρεμιούνται κέρματα
μιας άλλης πίστης με παραλλαγή
και ξαφνικά ένας κήπος τα σκεπάζει
με μάτια τρυφερά , με χέρια που έπλασαν
πίνακες και στιχάκια μυρωμένο δάσος.
Δάσος παιδιά και μανιτάρια όλο χρώματα.
Κι ανθίζει ο χρόνος των ανθρώπων μια στιγμή.
Μην κλείσεις τούτο το παράθυρο.
Μπορείς να μείνεις μέσα σου παιδί;
Μπορείς σ’ αυτό το φως να επιστρέψεις ;
© Σκουρολολιάκου Μαρία
Φωτο: Δ.Καλπύρηςhttp://adithorokardias.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.