Όταν το Ρεμπέτικο συνάντησε το Gypsy swing!

 Έφη Θάνου 

Πάει καιρός από την τελευταία φορά που πήγα σε κάποιο συνοικιακό κουτούκι.

Ξέρεις από αυτά της παλαιάς σχολής, με τη κάπνα από τα τσιγάρα ....
και τους αργιλέδες να φτάνουν στο ταβάνι, τους μυστήριους τύπους με το καφέ μπερεδάκι και το κομπολόι στο χέρι, τους οργανοπαίχτες, τους τροβαδούρους με εκείνη τη φωνή γεμάτη γρέζι αλλά και με εκείνες τις γραφικές παρέες που άλλοτε θα ζητήσουν Μάρκο, άλλοτε Βασίλη και άλλοτε τη Ρόζα τη Ναζιάρα, με τα σγουρά μαλλιά. Σε αυτά τα μέρη, ξέρεις πως σχεδόν πάντα στο τέλος, πάνω στο μεθύσι σου, θα βρεθείς να χορεύεις κανένα καρσιλαμά ή κανένα απτάλικο από τα καλά του Τσέρτου. Ναι, έτσι περνάει η νύχτα εκεί, μάγκικα και μόρτικα, όπως θα λέγαν και οι παλιοί...

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε. Το ράδιο είναι στη διαπασών. Οι σταθμοί εναλλάσσονται, ξέρεις, άλλοτε μελωδία και άλλοτε δίεση. Ακούς το Μινόρε της Αυγής σε διασκευή gypsy swing. Δεν είναι δα και τόσο κακό σκέφτεσαι. Έπειτα ακολουθεί μια πλειάδα διασκευών, μεταξύ των οποίων θα ακούσεις: Το Μπαξέ Τσιφλίκι, το Πέφτεις σε Λάθη, το Κάνε Λιγάκι Υπομονή καθώς και το Άλλα Μου Λεν’ Τα Μάτια Σου.

Το σούρουπο έχει πέσει και η νύχτα διαδέχεται την μέρα. Από τα μικρά γουστόζικα μπαράκια της γειτονιάς, θα δεις κοπέλες ντυμένες στα πουά με κοκοράκια στα μαλλιά και άντρες με ριγέ παντελονάκια, πολύχρωμες τιράντες και καρό πουκάμισα.  Μόδα είναι σκέφτεσαι. Η μουσική υπόκρουση δε, μια από τα ίδια. Τη παράσταση, κλέβει η ορχηστρική διασκευή swing του τραγουδιού, Τράβα Ρε Μάγκα και Αλάνι, ακολουθούν «επάξια» το Βαπόρι απ΄ την Περσία, το Συ Μου Χάραξες Πορεία αλλά και το Που Να Βρω Γυναίκα Να Σου Μοιάζει. Ο χορός δε λέει να σταματήσει. Όλοι γίνονται μια μάζα ανθρώπων και χορεύουν υπό τους ήχους του βιολιού, του τσέλου, του ακορντεόν και της κιθάρας.

Οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι, που μέχρι χθες θεωρούσαν ξεπερασμένο τόσο το ρεμπέτικο τραγούδι όσο και τα παράγωγα του, σήμερα βρίσκονται στο προσκήνιο, χορεύοντας ξέφρενα, Βαμβακάρη και Τσιτσάνη. Είναι εκείνη η στιγμή που το ρεμπέτικο συνάντησε το gypsy swing, είναι εκείνη η στιγμή που ξαφνικά έγινε και το ρεμπέτικο τραγούδι, mainstream, από το πουθενά. Και για εμάς, που δε τα πάμε τόσο καλά με τις ξενόφερτες ορολογίες, ως mainstream χαρακτηρίζεται η επικρατούσα τάση. Κάπως έτσι λοιπόν, η μόδα της εποχής επίτασσε να «φορεθεί» αυτό για φέτος.

Όχι δεν γίνομαι εριστική. Άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Απλά να, νομίζω πως στον βωμό του χρήματος, της δόξας και της προβολής τα πράγματα ίσως και να ξέφυγαν ενδεχομένως. Όλες αυτές οι τάχα μου δήθεν  σύγχρονες διασκευές πιστεύω πως αποτελούν κακή κόπια προηγούμενων ακουσμάτων. Το στοιχείο του ρεμπέτικου εκλείπει τελείως. Στη θέση του υπάρχει το νεωτεριστικό και το μοντέρνο. Ίσως πια να μην υπάρχει έμπνευση, ίσως η ανακύκλωση των ήδη ειπωμένων να μην μπορεί να αποφευχθεί, ίσως…

Ποιος ξέρει, το μόνο σίγουρο είναι πως οι εναπομείναντες γραφικοί αυτής της πόλης, θα λησμονούν πάντα τα μικρά συνοικιακά «διαμάντια» της, θα περιμένουν πως και πώς να έρθει ο χειμώνας και να περπατήσουν ξανά στους δρόμους του Ρεμπέτικου. Να, εκεί στην Απανεμιά όπου ξεκίνησαν όλα, στις Διαδρομές, στη Στοά Των Αθανάτων, στα 9 Όγδοα, αλλά και στη Φειδίου 2 με το κύριο Χρήστο να λέει με περίσσιο σεβασμό το Θεέ Μου Μεγαλοδύναμε.

Το πιο σημαντικό για μένα όμως, είναι πως εκείνοι οι γραφικοί αυτής της πόλης, θα βρίσκουν πάντα τη συνέχεια των προηγούμενων στα πρόσωπα του Βαγγέλη και του Βασίλη Κορακάκη, του Γιάννη Λεμπέση, του Μπάμπη Γκολέ αλλά και του Δημήτρη Μυστακίδη. Ναι, θα βρίσκουν τη συνέχεια στις μπουάτ, στα μικρά συνοικιακά κουτούκια αλλά και στις γειτονιές, από εκεί που γεννώνται άλλωστε και οι συνειδήσεις.

Ο Μάνος Χατζιδάκις, στη διάλεξη του για το ρεμπέτικο τραγούδι, είχε πει πως:

"Κάποτες θα κοπάσει η φασαρία γύρω τους κι αυτά θα συνεχίσουν ανενόχλητα το δρόμο τους. Ποιος ξέρει τι καινούργια ζωή μας επιφυλάσσουν τα «νωχελικά 9/8» για το μέλλον. Όμως εμείς θα ’χουμε πια για καλά νοιώσει στο μεταξύ τη δύναμή τους. Και θα τα βλέπουμε πολύ φυσικά και σωστά να υψώνουν τη φωνή τους στον άμεσο περίγυρό μας και να ζουν πότε για να μας ερμηνεύουν και πότε για να μας συνειδητοποιούν το βαθύτερο εαυτό μας"

http://theoldschoolmusic.com/