Άνω Σουβάλα

ΑΝΩ  ΣΟΥΒΑΛΑ – ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΣ  ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

Η Άνω Σουβάλα ήταν το παλιό χωριό, οι κάτοικοι του οποίου αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1870 και να κατέβουν προς τον κάμπο όπου και εγκαταστάθηκαν δημιουργώντας το νέο χωριό Κάτω Σουβάλα το σημερινό Πολύδροσο.

Αποτελεί το θέρετρο των κατοίκων του Πολύδροσου τους καλοκαιρινούς μήνες, που απολάμβαναν την ηρεμία ενός τόπου πνιγμένου στα νερά, τα έλατα, τις μηλιές και το μοναδικό δάσος της μαύρης πεύκης. Τους χειμερινούς μήνες η πρόσβαση στο χωριό αν είστε εφοδιασμένοι με αλυσίδες είναι εύκολα προσβάσιμος όλους τους μήνες του χρόνου.

Η Άνω Σουβάλα απέχει 5 χιλιόμετρα από την Κάτω (Πολύδροσο) και συνεχίζοντας προς τα πάνω μέσα από μια μαγευτική διαδρομή 8 χιλιομέτρων ανάμεσα στα έλατα, τους κέδρους και τα πεύκα φθάνουμε στο Χιονοδρομικό Κέντρο του Παρνασσού.

Η ονομασία του χωριού Σουβάλα όπως γράφουν μερικοί, είναι λέξη Τούρκικη και σημαίνει «πολύ νερό». Άλλοι της αποδίδουν σλαβική προέλευση που κατά μερικούς σημαίνει κοίλωμα με γύρω βουνά. Και τα δύο αποδίδουν την πραγματικότητα. Είναι ένα κοίλωμα στην βορειοανατολική πλευρά του Παρνασσού και σίγουρα έχει πολλά νερά για να δικαιολογήσει και την τούρκικη προέλευση της.

Στην «κεντρική» πλατεία του χωριού είναι η εκκλησία της Κυργιάς (Παναγία η Κυρά των Αγγέλων) πνιγμένη στο πράσινο και στα νερά.

Λίγο πιο κάτω η εκκλησούλα της Αγίας Βαρβάρας με το ξυλόγλυπτο τέμπλο που έχουν σμιλέψει σουβαλιώτες μάστοροι. Δίπλα στην ομώνυμη πηγή, μια πιθαμή γης ανάμεσα στα γάργαρα νερά που αναβλύζουν και κατηφορίζουν κελαρίζοντας. Λίγο πιο χαμηλά είναι η παλιά εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Και λίγο πιο έξω από το χωριό πάνω στο λόφο αγναντεύοντας τον κάμπο, το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.

Στη δυτική πλευρά του χωριού είναι η χαράδρα του Ξεριά που μέσα της κυλάει ορμητικός (το Χειμώνα και την Άνοιξη) ο χείμαρρος του Ξεριά σχηματίζοντας μικρούς και μεγάλους καταρράκτες. Στο νοτιοδυτικό τμήμα της χαράδρας βρίσκεται η σπηλιά της «Κοντύλος» με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Ανεβαίνοντας προς την κορυφή του Παρνασσού, νοτιοανατολικά της Άνω Σουβάλας συναντάμε της πηγές της Ζέλης σε υψόμετρο 1.200 μέτρα , και στα 1.400 τα Καρκαβέλια.

Σήμερα η Άνω Σουβάλα έχει αρκετές ταβέρνες (με μοναδικές ρουμελιώτικες γεύσεις), ξενοδοχείο, ενοικιαζόμενα δωμάτια, πολλοί έχουν αγοράσει παλιά σπίτια και τα έχουν αναστηλώσει ή έχουν κτίσει καινούργια . Ο δρόμος μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού παραμένει ανοικτός όλο το χρόνο ( η απόσταση για τις πίστες είναι πολύ πιο μικρή απ΄ ότι από την Αράχωβα). Χειμώνα καλοκαίρι αποτελεί έναν πολύ θελκτικό προορισμό για όσους θέλουν να απολαύσουν τις ομορφιές ενός βουνού καταπράσινου, με τα νερά να το διασχίζουν από παντού μέσα σε χαντάκια, να αναβλύζουν από πηγές και βρύσες, χωρίς να κινδυνεύουν να βρεθούν σε μποτιλιάρισμα από 4Χ4.

Το χωριό διασχίζουν το ευρωπαϊκό μονοπάτια Ε4 και το εθνικό Ε22 που είναι ιδανικά για πεζοπορικές διαδρομές που γεμίζουν τα πνευμόνια με οξυγόνο και τη ματιά μας με ομορφιά.

Στην Άνω Σουβάλα, μην περιοριστείτε στις παραδοσιακές ταβέρνες. Περπατήστε την. Περιπλανηθείτε στα στενάκια του χωριού, πιέστε δροσερό νερό από τις βρύσες, κάντε πεζοπορία στα μονοπάτια, κάτω από τον βαθύ ίσκιο των δένδρων, σκαρφαλώστε λίγο στις όχθες του χείμαρρου, ανεβείτε σ΄ ένα αγνάντι για να απολαύσετε τη θέα στον κάμπο και τ΄ απέναντι βουνά. Θα φύγετε γεμάτοι ομορφιά. Θα την αγαπήσετε. Άλλωστε όπως λένε οι ντόπιοι, όποιος πιει νερό από το χωριό τους έρχεται ξανά και ξανά .