{ Καθυστέρησα λίγο το δεύτερο αυτό μέρος , γιατί δεν ήθελα να συμπέσει με τις μέρες της Εθνικής μας επετείου. Αλίμονο αν τέτοιες μέρες ιστορικής μνήμης και εθνικής υπερηφάνειας , εγώ επέλεγα να δημοσιοποιώ ήσσονος σημασίας θέματα και αφηγήματα }.
....
Συνέχεια απ` το προηγούμενο………… *Την παίδεψαν εκείνη την ιδέα όσο γινόταν για κάποιες ακόμα μέρες. Και τελικώς συμφώνησαν όλοι μαζί ( γιατί είχαν ήδη γίνει κάμποσοι εν τω μεταξύ), να μείνει η πρότασή τους στα 100 μέτρα κι ο Θεός βοηθός!!! Και το όνομά του, είπαν να είναι: «Κοντοσούβλι Γίγας» 100άρι!! Στην μεγάλη παρέα και στις συζητήσεις απ` τους πρώτους : ο Βασίλης Αγγέλης κι αμέσως στη συνέχεια, ο Κώστας Λέφας - Κώστας Γκιώνης - Γιώργος Κανήρος - Λουκάς ( Κυδώνης ) - Δημήτρης Καλπύρης – Γιάννης Ε. Πανουργιάς και Ανδρέας Ζιάκος που ήσαν όλοι αυτοί τότε και νεοεκλεγμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Δαδιώτες. Επίσης : οι Μήτσος και ο «υιός Γιάννης» Αυγερινάκος εκεί μαζί μας απ` την πρώτη ώρα , όπως κι ο πάντα παρών Μήτσος Μερεντίτης που τον έχω ήδη αναφέρει στο πρώτο μέρος.
Κάπου ανάμεσα Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς του 2007 βρισκόμαστε ακόμα!! Κουβέντες συνεχώς και θεωρητικές προσεγγίσεις στο καθημερινό «μενού». Την ζύγιζαν ακόμη τότε –όλη εκείνη η ομάδα μαζί -- για πολλοστή φορά αυτή την πρόταση. Μέτρησαν και ξαναμέτρησαν δυνάμεις και δυνατότητες , εκτίμησαν τις δυσκολίες μαζί και τα κουράγια τους κι ύστερα είπαν : ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ..… Άρχισαν να κουβεντιάζουν τα τεχνικά ζητήματα μ` αυτούς που θα μπορούσαν να έχουν γνώμη και γνώσεις ικανές για τις κατασκευαστικές εργασίες , τις τεχνικές δυσκολίες και γενικά τις δυνατότητες υλοποίησης. Βασίλης Αγγέλης ο «αρχιστράτηγος» τού τεχνικού τομέα που πέραν των δικών του εξαιρετικών γνώσεων είχε προσβάσεις και γνωριμίες σε ανθρώπους και εταιρείες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Αυτές οι χρήσιμες «προσβάσεις» του Βασίλη, ήταν εκείνες που με την χορηγία τους κατέστησαν την υλοποίηση ΑΔΑΠΑΝΗ. Όλες οι κατασκευές ακόμη και ένα πολύ μεγάλο μέρος των υλικών προσφέρθηκαν ΔΩΡΕΑΝ!! Ως προς αυτή την πλευρά , ο Δήμος δεν επωμίστηκε τότε ούτε το ελάχιστο κόστος. Γιαυτό κι ο ρόλος τού Βασίλη μοναδικά πολύτιμος από κάθε άποψη!!
Κοντά στο Βασίλη κι όσο η «τεχνική» ομάδα διευρυνόταν, βρεθήκαν σταδιακά ο Μήτσος και ο Γιάννης Αυγερινάκος, μαζί τους κι ο Κώστας Στρογγύλης ( Κοσσοβίας ), ο Λουκάς (Κυδώνης ), ο Γιάννης Παπακούσουλας , ο Γιώργος Χρυσικός κ.αλ. που με τις τεχνικές τους γνώσεις άλλος λιγότερο κι άλλος περσσότερο έδωσαν χέρι σημαντικής βοήθειας. Κυρίως στη φάση ολοκλήρωσης και συναρμολόγησης της όλης κατασκευής και των δοκιμαστικών εφαρμογών ( που γίνονταν τότε στις εγκαταστάσεις ‘’ΚΟΣΣΟΒΙΑ ΟΕ’’) και βεβαίως τού στησίματος και μονταρίσματος την ημέρα της Κυριακής στον κεντρικό δρόμο του χωριού μας. Όλοι αυτοί εν αρχή -κι υστερότερα και λίγοι ακόμα- πήραν στην πλάτη τους την μεγάλη υποχρέωση διερεύνησης και προχωρήματος στην υλοποίηση . Με συντονιστή και Διευθυντή «ορχήστρας» τον Βασίλη Αγγέλη , όλοι τους συγκινητικά πρόθυμοι , ενθουσιώδεις να ψάξουν , να δούν και ν` αξιολογήσουν τις δυνατότητες , να επινοήσουν κατασκευαστικές λύσεις , να μετρήσουν τα ρίσκα , να ξεπεράσουν δυσκολίες , να συγκροτήσουν και να μοντάρουν την τελική ομάδα που θα έπαιρνε επάνω της την κατασκευαστική ευθύνη ως και την μεγάλη μέρα που όλα θα δοκιμάζονταν στην πράξη. Όπως και έγινε.
Όσο περνούσε ο καιρός , τόσο συνειδητοποιούσαμε όλοι πως μάλλον τούτη η ιδέα εκτός από εξαιρετική , ήταν και υλοποιήσιμη!! Το Δαδιώτικο μυαλό , η εμπειρία στις κατασκευές και τις πατέντες δούλεψαν δημιουργικά κι αποτελεσματικά. Συνεργάστηκε η νιότη με την ωριμότητα , η εμπειρική τέχνη και εφαρμοσμένη τεχνική και δεξιοτεχνία με την επιστημονική γνώση ( που ήταν απαραίτητη και ήρθε αρωγός ). Και μαζί και πάνω απ` όλα ήταν η άκαμπτη πίστη , το πείσμα και η ακάματη θέληση όλων για επιτυχή έκβαση της προσπάθειας …… Και κάπως έτσι από θεωρητική πρόταση το «Κοντοσούβλι» των 100 μέτρων , μετά απ` την αφιερωματική και εργώδη προσπάθεια όλων αυτών των συντελεστών- δημιουργών και πρωτίστως του Βασίλη , πρόεκυψε ως τεχνικό επίτευγμα!!
Και δεν ήταν μόνο η ιδέα αγαπητοί φίλοι , που πρόεκυψε και ζυμώθηκε καθώς σάς είπα , για να διαμορφωθεί σταδιακά στην γνωστή πρόταση με συναπόφαση όλων,. Αλλά ήταν βασική και πρωταγωνιστική, η κοινή αντίληψη και η απαράμιλλη συνοχή αυτής τη παρέας που αναζητώντας την ιδέα , όταν αχνοφάνηκε , την ‘‘άρπαξαν’’ και την λογάριασαν ως ευκαιρία. Την πλάτυναν και την εξέλιξαν σε εγχείρημα ‘θορυβώδες’ και ικανό να προσελκύσει πανελλήνιο ενδιαφέρον όπως και έγινε. Επομένως , λέω πως δεν αρκούν απλά οι ομάδες μικρές ή μεγαλύτερες αριθμητικά. Αλλά και η αντιληπτικότητα όπως και η συναντίληψη (έστω συγκυριακή για ένα σκοπό ), είναι οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για να γεννηθούν οι ιδέες , που θα γίνουν προτάσεις και μετά ως αποδεκτές από πολλούς αν ίσως ευτυχήσουν , να περπατήσουν ώσπου να γίνουν πράξη. Η ιδέα στην αρχή , η πρόταση , η πράξη. Αυτή ήταν η σειρά κι έτσι γίνεται πάντα σε ότι μέλλει να δοκιμαστεί και ίσως να πετύχει.
Μια μεγάλη κυψέλη για ένα μελίσσι δημιουργικής προσπάθειας ήταν όλο αυτόν τον καιρό το Δαδί. Πρωτόγνωρο αυτό και θαυμαστό , για τις συνήθεις και γνωστές τοπικές παθογένειες. Ας είναι όμως…. Το προσπερνώ και συνεχίζω.
Και σαν προχώρησαν όλα κι ετοιμάστηκαν καλά κατά πως η τεχνική ομάδα φρόντισε , οι 50 δίμετρες σιδερένιες σούβλες βαρυφορτωμένες με καμιά εξακοσαριά και παραπάνω κιλά κρεατικά , μπήκαν στα κάρβουνα γι`αυτό το πρώτο «Κοντοσούβλι» το πρωί της Κυριακής 18 / 2 του 2007. Για να αργοψηθεί κοντά στις τέσσερεις-πέντε ώρες και να δοκιμαστεί η νοστιμιά του από 3.000-3.500 στόματα που ανυπόμονα θελήσαν να το πρωτογευτούν , αφού ήρθαν από παντού ως το Δαδί αψηφώντας και τις κάπως δύσκολες για κείνη την ημέρα καιρικές συνθήκες. Η αλήθεια είναι , πως πάρα πολλοί απ` αυτούς δεν μπόρεσαν να δοκιμάσουν ούτε ένα μικρό κομματάκι (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των διοργανωτών και της ομάδας που επιμελήθηκε του σερβιρίσματος ). Γιατί ο κόσμος ανέλπιστα πολύς και το έδεσμα πεπερασμένο. Κι ούτε θαυματουργικά μπορούσαν οι μερίδες να αυγατίσουν ώστε να πάρουν όλοι.… καθώς ούτε Ιχθείς ούτε άρτοι ήταν, αλλά κρεατομεζέδες! κι ο Κύριος δεν ήταν εκεί μήτε κανείς μας τον επικαλέστηκε να ευλογήσει μπάς κι αυγατίσουν!! Το κρασάκι ωστόσο ΔΕΝ μας έλειψε, αφού ήταν κι απεριόριστο!! Δωρεάν κι αυτό όπως κι όλα τ` άλλα προσφερόμενα!! Κοντά στις 2.000 μερίδες μοιράστηκαν ….σ` όποιον πρόλαβε και τον Κύριο είδε!! Γιαυτό και την επόμενη χρονιά , τα μέτρα έγιναν 120 , τα κιλά περίπου 800 και η οργάνωση με καλύτερες προβλέψεις αρκετά αρτιότερη. Μα και πάλι λειψά και τότε φανήκαν όλα, γιατί το πλήθος μέγα!!
Χιλιάδες κυριολεκτικά περίεργα μάτια είχαν έρθει εκείνη την ΠΡΩΤΗ φορά στο Δαδί να δούν , να ικανοποιήσουν την περιέργειά τους για το ‘’πρωτοφανές’’ «Μέγα Κοντουσούβλι» και βεβαίως συνδυάζοντας το τερπνόν μετά τού ωφελίμου να το απολαύσουν κιόλας γευστικώς. Πανελλήνιο το γεγονός των ημερών. Τα μεγαλύτερα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα , εφημερίδες και περιοδικά πανελλήνιας κυκλοφορίας , ενδιαφέρθηκαν και πρόβαλαν ως αξιοπερίεργο δρώμενο και αξιοθέατο επίτευγμα αυτή την Δαδιώτικη επινόηση.
ΥΠΟΜΝΗΣΗ: Παράλληλα τότε και μαζί με την διαφήμιση που ανέλπιστα και προς έκπληξη όλων μας ερχόταν πληθωρικά από παντού κι απ` όλα αυτά τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας , θυμίζω πως «έτρεχε» και η συμμετοχή στις υποψηφιότητες για το βιβλίο Guinnesς (Γκίνες)! που έδινε στη φήμη ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις , εξαιρετικό ενδιαφέρον και θέριευε την περιέργεια!! Η καταγραφή της προσπάθειας στο βιβλίο Guinness (Γκίνες) ήταν απ` την αρχή στη σκέψη , στις επιδιώξεις και στο σχεδιασμό μας ως στόχος. Άλλο ζήτημα αν δεν επετεύχθη τελικώς.
Ο τότε Δήμαρχος Νάκος Τσιτσιπής όπως και οι Αντιδήμαρχοι της εποχής : ( κυρίως ) ο Δημήτρης Καλπύρης. Η Πρόεδρος και ψυχή του Πολιτικού Οργανισμού του Δήμου Μαρία Σκουρολιάκου , δεν προλάβαιναν να δέχονται απανωτές προτάσεις για να παρουσιάζονται , να μιλούν, να γράφουν στα μέσα ενημέρωσης. Τηλεοπτικοί σταθμοί όπως : ΕΡΤ – ΕΡΤ3 -- MEGA –ANTENA –ALTER –SKAI –STAR κλπ. Εφημερίδες όπως : ΝΕΑ – ΒΗΜΑ- ΕΘΝΟΣ – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ –ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ κ.αλ. καθώς και τα επαρχιακά κανάλια: STAR και ENA Κεντρικής Ελλάδος , ραδιόφωνα και έντυπα του Νομού αλλά και ευρύτερα της Περιφέρειας όλης , με εκτενή αφιερώματα έκαναν το ΚΟΝΤΟΥΣΟΥΒΛΙ του ΔΑΔΙΟΥ διάσημο και «είδηση» των ημερών!!
Εκείνη η πρώτη φορά υπήρξε όμως τόσο περιπετειώδης και αβέβαιη στην έκβαση , που δύσκολο να περιγραφεί σε λίγες γραμμές. Έντονη βροχόπτωση σχεδόν όλη την νύχτα ως τα ξημερώματα της Κυριακής , έφτασε την αγωνία των διοργανωτών στο μη περεταίρω. Γιατί ήταν υπαρκτός ο κίνδυνος τα κάρβουνα της φωτιάς απ` το μεγάλο ΧέΪ του Σαββατόβραδου να σβήσουν λόγω της βροχής , οπότε , τι σημασία θα μπορούσε να έχει μετά η όλη προετοιμασία όσο καλοργανωμένη κι αν ήταν , δίχως την ενεργειακή θερμική δύναμη της θράκας που ήταν προορισμένη για το ψήσιμο?? Το πώς αυτή η αναποδιά και κακοτυχία αντιμετωπίστηκε τότε , είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού. Γιατί η συλλογικότητα , η συντονισμένη και πεισματική προσπάθεια , η επινοητικότητα , η γενική επιστράτευση και καθολική συμμετοχή ανθρώπων και διαθέσιμων μέσων. Και η αποφασιστικότητα να σωθεί το εγχείρημα με κάθε τρόπο , ήταν ανεπανάληπτα για τα Δαδιώτικα χρονικά.
Όσο το θυμάμαι , τόσο ενθουσιάζομαι για κείνη την ομοθυμία τόσων πολλών συμπολιτών μας και την πρωτόγνωρη συλλογική προσπάθειά τους , όμοια της οποίας ποτέ ως τότε ούτε και μετέπειτα υπήρξε!!
Καλά όλα αυτά Αθανάσιε. Θα αποφασίσεις όμως ποτέ ( αναρωτιέστε τώρα εσείς, είμαι σίγουρος ) να μάς πεις επιτέλους για τον άνθρωπο της ιδέας?? Ίσως κάτι και για `κείνη την παρεούλα που μας υποσχέθηκες ?? Καλώς αναρωτιέστε φίλοι αγαπητοί και συμπατριώτες μου, γιατί μοιάζει να ξεχάστηκα και δίχως να το θέλω σάς παιδεύω ίσως. Και βέβαια θα σας τα πω και ευθύς το κάνω :
Κάπου κρυμμένη και βουβή ως τότε εκείνη η «ιδέα» , βρήκε το στόμα και τα χείλη τού συμπατριώτη μας Γιάννη Παπακούσουλα για να φανερωθεί και να πρωτακουστεί. Αυτός ο συμπολίτης μας λοιπόν αγαπητοί φίλοι υπήρξε και είναι ο γενάρχης της ιδέας «Κοντοσουβλι Γιγας»!! Του το χρωστάμε το καλό αυτό!! Ο έτερος που του χρωστάμε πολλά απ` το Α ως το Ω για την σχεδιαστική , κατασκευαστική και εκτελεστική προσπάθεια είναι ο Βασίλης Αγγέλης. Δεν ξεχνώ βεβαίως κι ούτε υποτιμώ την συμβολή κανενός άλλου, αλλά πώς εδώ να αναφερθώ σε όλους??. Μεταξύ των όσων συντελεστών που παραπάνω μνημόνευσα , οι άλλοι δύο απ` την παρεούλα που στην αρχή σάς είπα ( μαζί και με τον Γιάννη Παπακούσουλα ), ο ένας ήταν ο Τάσος Σκουρολιάκος με πολύτιμη και πολύπλευρη προσφορά . Ο δε έτερος και έσχατος της παρεούλας εκείνης , παραλείπεται συνειδητά να αναφερθεί από μένα σήμερα. Δεν θεωρώ αναγκαίο να ειπωθεί το όνομά του, συμπαθάτε με. Δεν επηρεάζει ούτε αφαιρεί κάτι αυτή η παράλειψη, ή αδικεί την αφήγηση. Αφήνεται ως ‘γρίφος’ -αν θέλετε- (αστειευόμενος το λέω), στην ερευνητική προαίρεση τού καθενός σας ή και στην δημιουργική φαντασίας σας ( δεν την λέω μαντεψιά! ).
Άλλωστε δεν αποζητούν όλοι προβολή και εύσημα. Ίσως και γιατί δεν τούς πρέπουν κιόλας. Μπορεί και να μην τους ταιριάζουν. Ούτε θα δείτε αν ανατρέξετε σε βίντεο , αναφορές και γραφόμενα της εποχής , τα ονόματα και τα πρόσωπά τους να προβάλλονται πουθενά. Ούτε τότε , μήτε άλλοτε. Κι ούτε τους πρωταγωνιστές επιχείρησαν να υποδυθούν ποτέ. Κι ας είχαν τότε ίσως κι εκείνοι ρόλους και έγνοιες κι ευθύνες και τρεξίματα , όσα οι πολλοί δεν ξέρουν κι ούτ` έμαθαν ποτέ. Δεν χρειάζεται να είναι όλοι στην πρώτη γραμμής Δημοσιότητας , ίσως να σκέφτηκαν. Μπορεί να μην υπήρξαν ποτέ τους ματαιόδοξοι , αλλά ίσως μόνο φιλότιμοι. Ίσως….!!
Πρόθεσή μου όταν άρχισα να γράψω για κείνο το ‘’τόλμημα’’ , ήταν να αναφερθώ μόνο στον γενάρχη της ιδέας Γ. Παπακούσουλα και στον πατριάρχη σχεδιασμού και κατασκευής Β. Αγγέλη. Παρά την αρχική μου όμως πρόθεση, απλώθηκα και λίγο περισσότερο αφού η αφήγηση στα φετινά 18χρονα γενέθλια ενηλικίωσης , είπα να περιλάβει και κάποιες ακόμα πτυχές, άλλες γνωστές κι άλλες ως τώρα άγνωστες της πρώτης «ηρωικής» εκείνης φοράς !! Μόνο που πάλι όσα ήθελα να πώ, δεν χώρεσαν και σ` αυτό εδώ το δεύτερο μέρος της αφήγησης. Όσο έγραφα τόσο και θυμόμουν μικρά και μεγαλύτερα που `χουν την αξία τους. Καλό και χρήσιμο το βρίσκω να ειπωθούν. Οπότε συγχωράτε με αλλά σκέπτομαι να την ολοκληρώσω μ` ένα τρίτο και τελευταίο , -χρειαζούμενο θαρρώ όμως- , γιατί δεν θέλω να παραλείψω πτυχές και στιγμές που θάταν χρήσιμο να αναφερθώ. Όσοι θελήσετε , άλλοι για να μάθετε κι άλλοι για να θυμηθείτε , δείτε σε δυό- τρεις μέρες από τώρα κι αυτό το τρίτο και τελευταίο ( (φαντάζομαι) κομμάτι της αφήγησης. Θα εστιάζει σε ορισμένες φάσεις και πλευρές εκείνης της ανεπανάληπτης συλλογικής προσπάθειας που έχουν το ενδιαφέρον τους.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και την υπομονή σας.
Θανάσης Παπακωνσταντίνου.
Το 'Κοντοσούβλι Γίγας' του Δαδιού και η ιστορία του. -Του Θανάση Παπακωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου