Ενδιαφέρουσα η παρουσίαση της ποιητικής διλογίας του Κώστα Τσιαλαφούτα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η  ενδιαφέρουσα παρουσίαση των ποιητικών συλλογών  «Ελεγχόμενα Χαμόγελα» και «Μελίρρυτη Χαραυγή» , Χρόνος Εκδόσεις, του εκπαιδευτικού και προέδρου του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων Κώστα Τσιαλαφούτα,....

τη Δευτέρα 11-7-2022, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λαμιέων, που διοργάνωσαν ο Όμιλος Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΕΠΕ) Φθιώτιδας, οι Χρόνος Εκδόσεις και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αμφιθέας Λαμίας .

   Η Γεν. Γραμματέας του Ομίλου, Ειρήνη Πασχαλίδη που είχε και τον συντονισμό της εκδήλωσης, καλωσόρισε τους παρευρισκομένους και ανέγνωσε το βιογραφικό του ποιητή.

   Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδας κ. Ηλίας Σανίδας, ο Αναπληρωτής Δημάρχου κ.  Αθανάσιος Ντούζγος, ο πρώην Δήμαρχος Λαμιέων κ. Νίκος Σταυρογιάννης και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπ/κών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Φθιώτιδας κ. Κώστας Χριστόπουλος.

Τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση : Ο Αντιπεριφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας κ. Κώστας Αποστολόπουλος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Νίκος Μπέτσιος, η Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμιέων κ. Βίβιαν Αργύρη, ο Αντιδήμαρχος Δομοκού κ. Θανάσης Τσαλαφούτας, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Πετρωτού κ. Δημήτριος Αυγέρης και ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού, Επιστημονικού και Φιλοσοφικού Ομίλου Λαμίας «300» κ. Παναγιώτης Ιακωβής.

   Ο Πρόεδρος του ΣΕΠΕ Φθιώτιδας κ. Κώστας Χριστόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής :   «[…]Νιώθω,       επίσης,  ιδιαίτερα ευτυχής που ο συγγραφέας του βιβλίου είναι ένας συνάδελφος εκπ/κός, ο οποίος υπηρέτησε την εκπαίδευση με εργατικότητα κι απαράμιλλο πάθος, και από την ώρα που βγήκε στη σύνταξη ξεκίνησε αμέσως τη δράση του.

Προσωπικά, εκείνο που επέλεξα να κρατήσω και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας είναι μια προτροπή του (έτσι την εισέπραξα εγώ τουλάχιστον) που θα τη βρει κανείς στο οπισθόφυλλο, σε ένα δίστιχο, όπου ο δημιουργός αναφέρει χαρακτηριστικά: «παλεύοντας  το άδικο αλλάζουμε τον κόσμο»!

 Έχω την αίσθηση ότι το άδικο περισσεύει στην κοινωνία και στον κόσμο που ζούμε, κι εμείς οι εκπαιδευτικοί έχουμε ευθύνη και βαθιά υποχρέωση απέναντι στους μικρούς μαθητές που καθημερινά πλάθουμε μέσα στα σχολεία μας να τους μάθουμε να αντιπαλεύουν το άδικο για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος, πιο δίκαιος, πιο ανθρώπινος.

Συνάδελφε Κώστα, σου εύχομαι ολόψυχα αυτή η ποιητική διλογία με τίτλο «Ελεγχόμενα χαμόγελα» «Μελίρρυτη χαραυγή» να είναι μια ακόμα στάση στο δρομολόγιο της συγγραφικής σου διαδρομής  μέχρι να φτάσεις στην επόμενη, που θα είναι η έκδοση ενός νέου πονήματος! Σου εύχομαι από καρδιάς να είναι καλοτάξιδη και να σου δίνει δύναμη ο Θεός να συνεχίσεις!

   Για τα βιβλία μίλησαν :

Α) Ο συγγραφέας κ. Δημήτρης Φαφούτης παρουσίασε την ποιητική συλλογή «Ελεγχόμενα Χαμόγελα» και τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής :

«[..]Είναι μια κοινωνική ποίηση. Δεν αφηγείται το προσωπικό ιδιωτικό του όραμα. Αλλά με τα πνευματικά όπλα που διαθέτει, υπερασπίζεται το κοινό κοινωνικό όραμα. Και με αυτό τον τρόπο επιχειρεί να μπει και να παραμείνει μέσα στη ζωή των άλλων.

Ο αγώνας είναι πιο ελπιδοφόρο και πιο αποτελεσματικός όταν είναι συλλογικός. Πιστεύει ο ποιητής, ότι ο αλαζονικός εγωισμός δεν οδηγεί στην ολοκλήρωσή του ανθρώπου. 

Γράφει:

«Κυριαρχούσες στο μικρόκοσμό σου,
απολάμβανες την εξουσία του χρήματος,
αλλά η ψυχή έμεινε άδεια.
Δεν αγκυροβόλησες ποτέ σε λιμάνι αγάπης»

Είναι Ποίηση της λογικής, που διδάσκει την ανεξιχνίαστη πολλές φορές ανατομία της κοινωνίας. Που βλέπει το ορατό και το αόρατο χέρι της εξουσίας να μας κρατάει δέσμιους. Με τις σειρήνες τις υποσχέσεις και τις τραγικές της διαψεύσεις. Που εν τέλει, οδηγεί στη μοναξιά του ανθρώπου.

Διαβάζουμε:
«Σε τυφλωμένους εγωισμούς πορεύεσαι.
Με τον καθρέφτη σου συνομιλείς αυτάρεσκα.
Τα μάτια σου πρόδωσαν τις σκέψεις σου
κι έμεινες μόνος».

Στην ποίηση του Κώστα Τσιαλαφούτα αποτυπώνεται η καθαρή ιδεολογική του σκέψη. Στίχοι διάσπαρτοι στα ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ συγκροτούν κατάθεση της καθαρότητας του ιδεολογικού του κόσμου. 

Θα γράψει:

 «Φεύγω απ’ το χτες τρέχοντας
γεμάτος οργή και θυμό.
Δραπετεύω απ’ το παρόν έξαλλος
με απογοήτευση και απορία.
Αναζητώ το μέλλον σκεπτικός
με γνώση κι ελπίδα.
Δημιουργώ απ’ την αρχή, καθαρά
το αύριο που θέλω και μου αξίζει»

Η Ποίηση του Κώστα Τσιαλαφούτα είναι από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις πλήρους ταυτοποίησης ποιήματος και ποιητή.  Σώμα και είδωλο έχουν τις ίδιες αξιακές  συντεταγμένες. Χωρίς σκοτεινό καθρέφτη και  παραμορφώσεις που ωραιοποιούν. Η ποίηση του είναι ο ίδιος, ανεπιτήδευτη, αφτιασίδωτη, γνήσια και ευγενικά κατεργασμένη στον ωραίο κόσμο των ιδεών

Είναι μια ποίηση της μνήμης και του χρόνου. Και όχι μια συνηθισμένη διήγηση, που όλοι μας έχουμε την τάση να καταφεύγουμε σε αυτή. Αλλά να υπενθυμίσει, ότι η μνήμη σχετίζεται με το χρόνο, όπως και η ίδια η ζωή. Η μνήμη έχει αντικείμενο το χρόνο, η ζωή ανελίσσεται, προχωρεί μέσα στο χρόνο.

Η μνήμη μας επαναφέρει στην πρωτόπλαστη ζωή, την παιδική ηλικία, αλλά και τις εικόνες της ζωής που γευτήκαμε αλλά τις χάσαμε για πάντα χωρίς επιστροφή.

Τέλος η ποίηση του Κώστα, είναι μια ποίηση με χαμόγελο. 

Το χαμόγελο μπορεί να πει  όσα δεν μπορεί η φωνή ή όσα δεν καταδέχεται να αρθρώσει ως ειρωνεία. Ένα χαμόγελο είναι ένα ισχυρό όπλο. Πιο δυνατός είναι εκείνος που αντί να εκδηλώνει την οργή του, προβάλει αντίσταση με ένα χαμόγελο.

Το χαμόγελο είναι η παγκόσμια γλώσσα της ανθρωπιάς και της καλοσύνης. Έτσι αντιστέκονται οι άοπλοι, μπροστά στην ισχυρή καταιγίδα. Μοιάζει «στους δύσκολους καιρούς το χαμόγελο να είναι μια τρυφερή επαναστατική πράξη».

Σπάνια συναντάμε ποίηση με τόσα χαμόγελα. Αλλά και τέτοια χαμόγελα, που να μοσχοβολούν δεντρολίβανο και ποίηση αληθινή.

Λένε ότι: «Αν δεν αφήσεις τον κόσμο να αλλάξει το χαμόγελό σου, τότε το χαμόγελό σου θα αλλάξει τον κόσμο» Εύχομαι στον ποιητή Κώστα Τσιαλαφούτα, τούτο το τελευταίο, να το πετύχει η ωραία του Ποίηση.

Β) Η ποιήτρια – εκδότρια κ. Βασιλική Νικοπούλου παρουσίασε την ποιητική συλλογή «Μελίρρυτη Χαραυγή» και ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής :

 « […]  Η Μελίρρυτη Χαραυγή είναι το ιδανικό βιβλίο για ν’ αρχίσει κάποιος να διαβάζει την ποιητική τέχνη. Αποτελείται από 42 έμμετρα ποιήματα εκ των οποίων τα τέσσερα (4) είναι βραβευμένα από γνωστούς φορείς ποιητικών αγώνων.

Πραγματεύεται ψυχικούς άθλους, πνευματικές αναζητήσεις και επετειακές προβολές. Η Μελίρρυτη Χαραυγή είναι μία μικρή συλλογή, αλλά όχι ασήμαντη. Είναι ελαφριά, μα όχι ανάλαφρη. Είναι εύκολη, μα όχι εύπεπτη. Είναι μελίρρυτη, μα όχι μελωμένη.

Ο δημιουργός δεν χαρίζεται σε κανέναν ούτε προβάλλει και υπερβάλλει τον εαυτό του. Ούτε κομπάζει με λεκτικές κραυγές αποστειρωμένων καλοβαλμένων στη σειρά λέξεων που αντέγραψε ή δανείστηκε…

Ο δημιουργός αφουγκράζεται το παρελθόν, αποτυπώνει το παρόν και ελπίζει για το μέλλον».

Κάνοντας τίτλους, τα εύστοχα ευρήματά του κωπηλατεί το όνειρο ή τη συνέχεια του ονείρου του. Σας θυμίζω πως η πρώτη του συλλογή τιτλοφορείται «Κωπηλάτης του ονείρου». Τ’ αυτονόητα όπως ο όρκος, ο χωρισμός, η ελπίδα, η ομορφιά, το φως, το κάλλος απλώνονται και κυκλώνουν τη σκέψη του αναγνώστη κρατώντας μακριά τα δυσνόητα και απόκοσμα. Τα απλά, όπως η μνήμη, η στιγμή, η φωνή, το βάλσαμο, το μυστικό, το ταξίδι, το ποδήλατο επιβάλλονται στην ανάγνωση σαν μοιραία και ασυναγώνιστα. Τα καθημερινά, όπως η γυναίκα, η ηλιαχτίδα, τ’ αστέρια μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας, ως μονάκριβα. 

Κι έτσι από τη μια ο δάσκαλος Τσιαλαφούτας και από την άλλη ο δημιουργός Κώστας εκπαιδεύουν σταδιακά και μεθοδικά τον νέο και τον συνάνθρωπο για να κατανοήσει σε πραγματικό χρόνο και τόπο την αξία της μαθητείας. Του μαθητεύω ποίηση μ’ όλους τους τρόπους και σ’ όλους τους καιρούς. Ο Κώστας Τσιαλαφούτας ξέρει ν’ αγκαλιάζει τον ατίθασο μαθητή και πολίτη, να τον εξοπλίζει με λέξεις ασπίδες για να προαχθεί στην τάξη της νόησης και της ευσυνειδησίας.

   Ποιήματα απήγγειλαν οι εκπαιδευτικοί κ. Γιώτα Γάκη και κ. Νίκος Ηλιόπουλος, καθώς  και η κόρη του ποιητή Ιωάννα – Μαρία Τσιαλαφούτα.

Ο θυμός της σιωπής

Μιλώ με τον θυμό της σιωπής,

γιατί πολλά με πνίγουν.

Ακούω μουσικές της λησμονιάς,

αλλά δεν ξεχνώ.

Διαβάζω για κινδύνους και γκρεμούς,

αλλά δε με πείθουν οι Κασσάνδρες.

Αντικρίζω τον ήλιο της ελπίδας,

αλλά χάνεται με τη δύση του.

Διακρίνω το κίβδηλο,

γιατί τα μάτια δε λαθεύουν.

Ζωγραφίζω τα πρόσωπα των παιδιών,

με τα χρώματα της αλήθειας.

Γράφω με την πένα της καρδιάς

για τ’ όνειρο που χάθηκε.

Αντιστέκομαι στις ψευδαισθήσεις τους,

γιατί οι αισθήσεις μου επαγρυπνούν.

Αναζητώ το καθαρό φως

για να φωτίσω τη σκιά του σάπιου.

Θέλω να κάνω μια νέα αρχή,

να ξεχάσω όσους και όσα μας πλήγωσαν.

Θέλω να προχωρήσω…

Πώς θα ήθελα τον κόσμο

Με ρωτήσανε οι φίλοι, πώς θα ήθελα τον κόσμο

να ’μοιαζε με παραμύθι, ή με πόλη δίχως νόμο.

Της ζωής το παραμύθι, έχει πάντα αίσιο τέλος

μιας κι ο πρίγκιπας περνά, της φτωχής καρδιάς το βέλος.

Η ζωή στην πολιτεία έχει μέσα «άγρια δύση»

ο θάνατός σου, η ζωή μου δικαιώνει και τη ρήση.

Ένα χαμόγελο ο κόσμος κι αυτό δεν είναι ουτοπία

αν μοιραστεί της γης ο πλούτος σβήνει κάθε αδικία.

Χαμόγελο σ’ ένα καράβι που παντού θα ταξιδεύει

παγκόσμια να ’ναι γιορτή κι όποιος θέλει ας χορεύει.

Ας αφήσουμε στην άκρη μίση, πάθη, αδυναμίες

αλλάζοντας τον εαυτό μας ακολουθούν οι κοινωνίες.

Παραμυθένια

Σαν τον αϊτό θ’ ανοίξω τα φτερά μου

για να πετώ στον ουρανό πολύ ψηλά.

Στα όνειρά μου την ανάσα σου θα βάλω,

για να θυμάμαι πως να μείνουν ζωντανά.

Παραμυθένια ζωγραφιά

πριγκιπικά χορεύεις,

χίλιες ματιές σε ακουμπούν

μα μια καρδιά δεσμεύεις.

    Ο ποιητής κ. Κώστας Τσιαλαφούτας  ολοκλήρωσε την εκδήλωση με χαιρετισμό και ευχαριστίες στους διοργανωτές και τους συντελεστές της εκδήλωσης, τονίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής :

«[…]Ευχαριστώ, επίσης, τον γνωστό και καταξιωμένο ζωγράφο Δημήτρη Νικόπουλο, διότι ο πίνακάς του κοσμεί το εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής «Ελεγχόμενα Χαμόγελα» που ταίριαξε απόλυτα, καθώς και τον αείμνηστο και αλησμόνητο φίλο, ζωγράφο και λογοτέχνη Μπάμπη Τσέλο, που φιλοτέχνησε το εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής «Μελίρρυτη Χαραυγή» και δυστυχώς έφυγε, νωρίς, από κοντά μας πριν από 2 χρόνια.

Φίλες και φίλοι,

Το παγκόσμιο σύστημα που ορίζει και καθορίζει τη μοίρα των λαών έχει εκτροχιαστεί. Η αλλοτρίωση και η βιοπάλη έχουν συρρικνώσει τα όνειρα, οι συμβιβασμοί λεηλατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και οδηγούν τους νέους, σε δρόμους απογοήτευσης, φυγής και ξενιτιάς.

Τίθενται δηλαδή σε δοκιμασία οι αξίες της ανθρωπιάς, της ελευθερίας, της ειρήνης, της εργασίας και της ευημερίας. Ανάχωμα σ’ αυτά τα κοινωνικά αδιέξοδα και το πλήθος των προβλημάτων που ορθώνονται μπροστά μας είναι ο πολιτισμός και η τέχνη, πάντα με καθαρότητα και συλλογική δράση.

Η ποίηση και η λογοτεχνία με τη δύναμη των λέξεων μπορούν να κινητοποιήσουν τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας μας και να δώσουν ελπίδα, αισιοδοξία και προοπτική, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές.

Προσπάθησα μέσα από τα ποιήματά μου να ρίξω φως στη σκιά του σάπιου, να αναδείξω την πηγή των αξιών της ζωής ,της εντιμότητας και του ανθρωπισμού, που διαμορφώσουν το μέλλον που θέλουμε και μας αξίζει. Σε ποιο βαθμό το πέτυχα θα το κρίνετε οι ίδιοι όταν διαβάσετε τα ποιήματά μου».

Σας ευχαριστώ!