ΤΙ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση του καπιταλισμού και η μαζική, σαρωτική επίθεση του κεφαλαίου στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Ιδιαίτερα σφοδρή ήταν η επίθεση που δέχθηκε το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων......
Οι συντάξεις μας, σαν σύνολο αποδοχών που πληρώθηκαν σε όλο τον εργασιακό και ασφαλιστικό βίο σφαγιάσθηκαν στην κυριολεξία, με περικοπές έως και 50%, από όλες τις κυβερνήσεις, για να γεμίσουν τα ταμεία των τραπεζών, να πληρωθούν τα δάνεια των δανειστών, να χρηματοδοτηθεί το μεγάλο κεφάλαιο..Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό, το οργανωμένο, αγωνιστικό συνταξιουχικό κίνημα δεν έμεινε απαθές, δεν σταύρωσε τα χέρια, δεν είπε «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω», δεν αφέθηκε στην τύχη των ατελείωτων «πήγαιν’ έλα» στα δικαστήρια.
Ύψωσε ανάστημα οργανωμένης και συντονισμένης αντίστασης, αγώνα, πλούσιας δράσης, που δεν μπόρεσε μεν να ανατρέψει συνολικά τη σφοδρή επίθεση και τα τραγικά αποτελέσματά της, κατάφερε όμως να καθυστερήσει κάποια μέτρα, να αποσπάσει μερικές παροχές από τις κυβερνήσεις, να πετύχει ακυρώσεις ή διορθώσεις μέτρων και ρυθμίσεων.
Το Σωματείο μας, μαζί με αυτό των συνταξιούχων του δημοσίου, πήρε μέρος σε όλες τις κινητοποιήσεις, περιφερειακές και κυρίως πανελλαδικές που οργάνωσε η ΣΕΑ, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των συνταξιούχων.
Οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν, κάτω από την πίεση αυτών των αγώνων να επιστρέψουν ορισμένα από όσα μας πήραν:
1. Με παρεμβάσεις και διαμαρτυρίες μας, αποτρέψαμε το 5ευρο για είσοδο στα νοσοκομεία.
2. Τα Χριστούγεννα του 2016, με συνεχείς αγωνιστικές παρεμβάσεις υποχρεώσαμε την κυβέρνηση ΣΥΡΥΖΑ-ΑΝΕΛ να δώσει επίδομα 300 ευρώ σε όλους τους συνταξιούχους.
3. Το 2018 επίσης η κυβέρνηση κάτω από τη συνεχή και αποφασιστική αγωνιστική πίεσή μας υποχρεώθηκε να ακυρώσει τις περικοπές στις συντάξεις χηρείας και να τις επαναφέρει στα προηγούμενα επίπεδα.
4. Την ίδια χρονιά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υποχωρώντας στην πίεση που άσκησε η αγωνιστική δράση του κινήματος συνολικά (δίχρονοι μαραθώνιοι κινητοποιήσεων) ακύρωσε την περικοπή της προσωπικής διαφοράς, που είχε χρόνο έναρξης την 1-1-2019. Η περικοπή αυτή θα στερούσε από κάθε συνταξιούχο τουλάχιστον μία σύνταξη το χρόνο.
5. Την ίδια χρονική στιγμή η κατακραυγή και οι έντονες αγωνιστικές αντιδράσεις του εργατικού και συνταξιουχικού κινήματος πέτυχαν την ακύρωση της μείωσης του αφορολόγητου από τα 8.900 στα 5.600 ευρώ, που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μέτρο που αν εφαρμόζονταν, θα είχε επίσης αποτέλεσμα την περικοπή μιας μέχρι δύο συντάξεων το χρόνο από όλους τους συνταξιούχους, αλλά και από το σύνολο των εργαζομένων.
Αυτές οι 2 πιο πάνω επιτυχίες των αγώνων μας ήταν πραγματικά κρίσιμες και σημαντικές. Συνέβαλαν αποφασιστικά στην συγκράτηση της κατρακύλας του εισοδήματος εκατομμυρίων συναδέλφων. Γλυτώσαμε την περικοπή τουλάχιστον ακόμη τριών (3!!!) συντάξεων.
6. Οι κινητοποιήσεις μας στην αρχή του 2019 είχαν σαν αποτέλεσμα την απόδοση του επιδόματος των 400-500 ευρώ το Πάσχα, που η κυβέρνηση για καθαρά εκλογικούς, ψηφοθηρικούς λόγους βάφτισε δώρο ….Χριστουγέννων !!!
7. Η ασταμάτητη παρέμβασή μας έφερε σαν αποτέλεσμα την διόρθωση (Ιούνης 2020) των επικουρικών συντάξεων περίπου 300.000 συναδέλφων και την απόδοση των αναδρομικών κρατήσεων από τον Οκτώβρη του 2019.
8. Με τον ίδιο νόμο θα διορθωθούν (αυξηθούν) και οι κύριες συντάξεις όσων συναδέλφων είχαν πάνω από 9.000 ένσημα (πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης), που για τον επανυπολογισμό των συντάξεών τους με το ν. 4387/16 δεν είχαν ληφθεί υπ΄ όψη τα αυξημένα αυτά ασφάλιστρα.
Όλα τα παραπάνω τα πήραν όλοι οι συνταξιούχοι που τα δικαιούντο και όχι μόνο αυτοί που είχαν κάνει αγωγές, όπως θέλουν να ισχυρίζονται οι παρατρεχάμενοι της κυβέρνησης και των δικηγορικών γραφείων.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ
Αυτά τα 10 χρόνια, γνωρίζει καλά ο κάθε συνταξιούχος, συντελείτε ένα διαρκές και συνεχιζόμενο έγκλημα απέναντι του, απέναντί μας, με τις συνεχείς περικοπές των συντάξεών μας.
Οι νόμοι 4051 και 4094 του ’12 που τις κατακρεούργησαν, είναι οι νόμοι που νομιμοποίησαν το διαρκές αυτό έγκλημα. Αυτοί οι νόμοι λοιπόν, συμφωνήθηκαν και κυρώθηκαν από τις κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ – ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων μικρότερων αστικών κομμάτων, κατ’ απαίτηση των δανειστών σε συμφωνία με την τρόικα, με στόχο την δήθεν αποφυγή της χρεοκοπίας, την αποπληρωμή των δανείων και την έξοδο από την κρίση υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) στις 10-6-2015 έκρινε αυτούς τους 2 νόμους αντισυνταγματικούς και δικαίωνε τους συνταξιούχους, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για επαναφορά των συντάξεων στα επίπεδα πριν τους νόμους αυτούς, καθώς και την επιστροφή της 13ης και 14ης σύνταξης. Η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ενώ είχε την απόφαση του ΣτΕ στα χέρια της και τη δυνατότητα να επαναφέρει το συνταξιοδοτικό καθεστώς στα προηγούμενα επίπεδα - αποτελούσε εξ άλλου και προεκλογική της δέσμευση - καταργώντας αυτούς τους νόμους, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά ψήφισε το ν. 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου), που κατοχύρωσε (θωράκισε) συνταγματικά όλες τις περικοπές των προηγούμενων νόμων και πρόσθεσε και νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, γι’ αυτό και ονομάστηκε από το εργατικό κίνημα νόμος – λαιμητόμος.
Και ήρθε η φετινή απόφαση του ΣτΕ να ξανακρίνει ότι:
Καλώς μας κλέβουν 10 χρόνια.
Καλώς και νόμιμα αφαίρεσαν από τις συντάξεις μας, όλα αυτά τα χρόνια περίπου 80 δις ευρώ ή επτά (7) συντάξεις από τον καθένα μας! Καλώς τσάκισαν τις ζωές μας.
Όλα ήτανε νόμιμα και συνταγματικά όλους αυτούς τους 120 μήνες παρά μόνο ένα 11μηνο.
Ένα 11μηνο μόνο δικαιούμαστε μια κάποια επιστροφή, κάποιων από τα κλεμμένα μας!!
Μας κάψανε το δάσος και μας δίνουν ένα δέντρο και το διατυμπανίζουν ότι μας κάνουνε και χάρη!
Όλη αυτή η υπόθεση ονομάστηκε «επιστροφή αναδρομικών» και την εκμεταλλεύτηκαν και την εκμεταλλεύονται μεγάλα δικηγορικά γραφεία, που με την προτροπή ορισμένων συγκεκριμένων εργατολόγων – συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης (ειδικά τηλεοπτικών πρωινάδικων) έσπρωξαν και σπρώχνουν χιλιάδες συνταξιούχους να καταθέσουν αγωγές, διεκδικώντας την επιστροφή αυτών των ποσών.
Η αποπροσανατολιστική αυτή μεθόδευση προωθήθηκε στην αρχή και με την έμμεση συμφωνία των κυβερνήσεων γιατί αφ’ ενός τις βόλευε, δίνοντάς τους χρόνο να καθυστερούν την υλοποίηση της υποχρέωσής τους, αφ’ ετέρου να κρύβουν τις ευθύνες τους, ενώ επικέντρωνε το ενδιαφέρον της μεγάλης μάζας των συνταξιούχων μόνο στην επιστροφή των αναδρομικών αυτών μειώνοντας έτσι τον πήχη των διεκδικήσεων .
Σε αντίθεση με την τακτική αυτή το αγωνιστικά προσανατολισμένο συνταξιοδοτικό κίνημα πάλεψε με επιμονή και τη οργάνωση μεγάλων αγωνιστικών κινητοποιήσεων, διεκδικώντας το σύνολο των αιτημάτων μας.
Τι κάνουμε τώρα !! .
Όλα τα δικαστήρια (Ευρωπαϊκό, ΣτΕ, Άρειος Πάγος, Ελεγκτικό Συνέδριο) επικυρώνουν τις κυβερνητικές πολιτικές αποδεχόμενα τους λόγους που προβάλλουν οι κυβερνήσεις όταν ψηφίζουν αντιλαϊκούς νόμους. Για παράδειγμα το Γενικό Δικαστήριο της Ευρ. Ένωσης (ΓΔΕΕ), απέρριψε αγωγές Ελλήνων συνταξιούχων, οι οποίοι είχαν προσφύγει σ’ αυτό αναφορικά με τις περικοπές λόγω γήρατος στις κύριες και επικουρικές πάνω από 40% για τη «διασφάλιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας των κρατών-μελών που έχουν νόμισμα το ευρώ» όπως είπε στο σκεπτικό του!!
Οι ελάχιστες αποφάσεις του ΣτΕ που έκριναν αντισυνταγματικές κάποιες διατάξεις νόμων, πάρθηκαν επειδή υπήρξε μεγάλη αγωνιστική αντίδραση και πίεση του συνταξιουχικού κινήματος.
Έτσι έγινε και με την τελευταία απόφαση του ΣτΕ που στηρίχτηκε στη βάση των αποφάσεών του 2015 και έκρινε πως οι συνταξιούχοι δικαιούνται την απόδοση των παράνομα παρακρατηθέντων από τις κύριες, επικουρικές συντάξεις, τα δώρα και το επίδομα αδείας στο επίμαχο 11μηνο.Η κυβέρνηση πιεζόμενη αντίστοιχα και όχι επειδή την υποχρέωσε η απόφαση του ΣτΕ, με πολιτική απόφαση και τροπολογία στη Βουλή, νομοθέτησε να δοθούν σε όλους όσους είχαν περικοπές από τους νόμους αυτούς για το 11μηνο μόνο στις κύριες συντάξεις, αφήνοντας έξω την απόδοση των οφειλόμενων από τις περικοπές των επικουρικών και των δώρων και επιδομάτων αδείας, πράγμα που αποδείχνει πως μια δικαστική απόφαση, ακόμα και αυτού του επιπέδου δεν την υποχρεώνει να την υλοποιήσει, παρά μόνο στο βαθμό που εκείνη θέλει. Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης και μόνο, κι αυτή μπορεί να προέλθει, από την αγωνιστική παρέμβαση και μόνον και όχι από τα δικαστήρια και τις αποφάσεις τους.
Όμως επειδή ήδη ένα νέο κύμα προσφυγών συναδέλφων στα δικαστήρια ξεσηκώνεται από τους ίδιους κερδοσκόπους καλοθελητές (τηλεοπτικά πρωινάδικα σε συνεργασία με τους γνωστούς εργατολόγους προς άγρα πελατών) επισημαίνουμε τα παρακάτω: .
1) Θεωρούμε πως νέες προσφυγές στα δικαστήρια, δεν θα μπορούν να προσθέσουν κάτι καινούργιο, αφού οι όποιες αποφάσεις των πρωτοβάθμιων, στην καλύτερη περίπτωση απλά θα επαναλαμβάνουν την απόφαση του ΣτΕ και τίποτα παραπάνω, δεν θα επιφέρουν κάποια παραπανίσια νομική - πολιτική δέσμευση στην κυβέρνηση .
2) Αν υπολογίσουμε πως για την εκδίκαση ενός ποσοστού 8-10% των κατατεθειμένων (περίπου 300.000) πρώτων αγωγών από το 2012 χρειάστηκαν 7 χρόνια, μπορούμε να φανταστούμε πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να εκδικαστούν και οι επιπλέον 1.200.000 αγωγές που θα κατατεθούν από τώρα και μετά. .
3) Μέχρι σήμερα, καμιά απόφαση Πρωτοβάθμιων Δικαστηρίων δεν έχει υλοποιηθεί από τις κυβερνήσεις, ούτε για τις πιθανές θετικές νέες θα υποχρεωθούν να το κάνουν.
4) Η διαδικασία αυτή θα αποτελέσει αφ’ ενός μια καλή δικαιολογία για την (όποια) κυβέρνηση να αρνείται να υλοποιήσει την πραγματική υποχρέωση που έχει απέναντι στους συνταξιούχους, ή από την άλλη να προκαλέσει και πάλι μια νέα πιλοτική δίκη του ΣτΕ, που όμως αυτή τη φορά θα δικαιώσει την κυβέρνηση και θα την απαλλάξει οριστικά από την υποχρέωση αυτή. Κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες ήδη σκέφτεται να κάνει.
Είναι ψευτοδίλημμα και εκβιασμός η παράγραφος της τροπολογίας που ορισμένοι προσπαθούν να την ερμηνεύσουν ότι αν κάποιος πάρει τα αναδρομικά δεν έχει δικαίωμα προσφυγής, τα αναδρομικά μπορεί να τα πάρει και όποτε θέλει έχει δικαίωμα παραπέρα διεκδίκησης. Απλώς ο δρόμος της διεκδίκησης με νέες αγωγές οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα, δικαστήρια να επαναλαμβάνουν αποφάσεις και η κυβέρνηση με πολιτική απόφαση να μην τις εφαρμόζει.
Άρα ο αγωνιστικός δρόμος διεκδίκησης είναι μονόδρομος και επιβεβλημένος για να υποχρεώσουμε την κυβέρνηση να δώσει άμεσα απόφαση με πολιτική λύση, με την καταβολή των αναδρομικών σε όλους τους συνταξιούχους, χωρίς περικοπές και προαπαιτούμενα.
Το συνδικαλιστικό κίνημα των συνταξιουχικών οργανώσεων που αγωνίστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς να βγάζει από το κάδρο των απαιτήσεών του κανένα αίτημα για την δικαίωσή μας, χωρίς να αποδέχεται τη λογική του «ό γέγονε, γέγονε», συνεχίζει στην ίδια αγωνιστική κατεύθυνση. Διεκδικούμε με τη δράση μας όλα όσα μας έχουν αφαιρέσει από τις συντάξεις και τα ταμεία μας. Δεν αρκούμαστε στην επιστροφή ενός ελάχιστου μέρους από τα κλεμμένα, από την άλλη δεν χαρίζουμε και τίποτα από όσα με τους αγώνες μας κερδίζουμε.
Τι έχει αξία να σημειώσουμε!
Συνάδελφοι, οι αγώνες μας είχαν αποτελέσματα. Αυτοί και μόνον αυτοί ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για να υπάρχουν αυτά τα αποτελέσματα που σας περιγράψαμε στην αρχή του κειμένου.
Η ΣΕΑ [Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα όπου συμμετέχουν οι Ομοσπονδίες του ΙΚΑ, του Δημοσίου, του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ), των ΕΛΤΑ, της ΔΕΗ, των δικηγόρων, των μηχανικών κλπ] προσανατολίζετε σε νέους αγώνες προκειμένου να διεκδικηθούν όλες οι περικοπές για όλους τους συνταξιούχους. Αυτοί οι αγώνες είναι που θα αναγκάσουν την κυβέρνηση να πάρει πολιτική απόφαση για να επιστρέψει αυτό το μέρος των κλεμμένων συντάξεών μας. Αυτοί οι αγώνες είναι που θα φρενάρουν την όποια κυβέρνηση να πάρει νέα μέτρα σε βάρος μας με νέες περικοπές που βρίσκονται προ των πυλών (όπως την περικοπή έως κατάργηση της επικουρικής λόγω της ιδιωτικοποίησής της).
Με μαζικές εγγραφές δυναμώνουμε το σωματείο μας, για να ακουστεί πολύ πιό δυνατά το σύνθημά μας "ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ", τη νέα οικονομική τους κρίση, αλλά και γιατί μόνο με ισχυρά σωματεία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα νέα αντισυνταξιουχικά μέτρα που μας ετοιμάζουν, αλλά και να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν όλες οι κυβερνήσεις
ΓΡΑΦΤΕΙΤΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.