Νότα Κυμοθόη"Ο Φάκελος της Κύπρου και η προδοσία της Μ. Βρετανίας"

Νότα Κυμοθόη 
"Ο Φάκελος της Κύπρου και η προδοσία της Μ. Βρετανίας"

Μελετώντας με πολύ προσοχή πολλά χρόνια όλο το ιστορικό υπόβαθρο κι όλα τα γεγονότα που αφορούν την ιστορία, εστιάζοντας με τόλμη σε όσα έχουν συμβεί στον ελληνισμό, ανακαλύπτω αλήθειες πικρές. ....

Δεν γνωρίζω, γιατί, οι ιστορικοί, με εύσχημο τρόπο, δεν αναφέρουν με ακρίβεια όλα αυτά τα γεγονότα, αλλά πρέπει ο καθένας που ενδιαφέρεται να ψάχνει μόνος του.

Είναι θλιβερό ν΄ανακαλύπτει κάποιος ερευνητής, τη συμπεριφορά ενός λαού, που ενώ δείχνει "φιλία", φιλία δεν έχει η πολιτική και διπλωματική του θέση, παρά μόνον "συμφέρον" οικονομικό, που αιματοκύλησε τον ελληνισμό και τον αφανίζει σε σημείο που, ελάχιστοι αντιλαμβάνονται. 

Η Κύπρος, νησί γνήσια ελληνικό, έχει περάσει σε μια κατάσταση διχοτόμησης και το θέμα "ΚΥΠΡΙΑΚΟ" είναι ακόμα άλυτο. Όμως τα γεγονότα, αν αρχίσουμε να τα ξετυλίγουμε, θα διαπιστώσουμε αλήθειες πικρές, που πονάνε πολύ. Ας πάρουμε λοιπόν το νήμα, από το νυν παρόν του έτους 2019 κι ας εξετάσουμε το γεγονός που έπεσε στην αντίληψή μας, σχετικά με τη θέση της Μ. Βρετανίας, η οποία συνεχίζει να υποστηρίζει την Τουρκία. Γιατί άραγε; Τι συμφέροντα έχει; Ο Αλέξης Τσίπρας στην Ε.Ε. μίλησε ξεκάθαρα για τη στάση της Τουρκίας η οποία συνεχώς παραβιάζει τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο αλλά και στην Κύπρο. Η Ευρωπαίοι Εταίροι μας, συμφώνησαν μαζί του και κούνησαν το δάκτυλο στην Τουρκία, η οποία αφ΄ενός δεν καταλαβαίνει, αφ΄εταίρου έχει κι έναν "κρυφό" σύμμαχο, τη Μ. Βρετανία. Η Μ. Βρετανία, η οποία σχεδιάζει και προγραμματίζει τα συμφέροντά της και η οποία βγήκε από την Ε.Ε. 

Το ποιος είναι ο ρόλος της εδώ και χιλιάδες χρόνια, στους λαούς της γης, το γνωρίζει και το μικρό παιδάκι, απ΄όλη την υφήλιο. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει να εξατάσουμε το θέμα της μεγάλης "προδοσίας" της στον ελληνισμό. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα παγκοσμίως, όσο κι αν κάποιοι δεν επιθυμούν να το αγγίξουν, γιατί πονάει.

Το κλειδί βρίσκεται στα έτη επί βασιλείας Βικτώριας...και σε συμφωνίες μυστικές, που σέρνονται υπογείως μεταξύ των διπλωματών και δεν βγαίνουν εύκολα προς τα έξω...

Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτό το οποίο έστειλε η Τουρκία στα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε. εξαιρώντας την Κύπρο.

Το non paper της Τουρκίας: Η Άγκυρα αναφέρει προς τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. ότι μια ενδεχόμενη ευρωπαϊκή απόφαση κατά των τουρκικών δραστηριοτήτων στην ΑΟΖ, «θα ήταν λάθος» και προειδοποιεί ότι θα προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στην «αποδυναμωμένη εικόνα» που ήδη εκπέμπει η Ε.Ε. ως «προκατειλημμένος παράγοντας στην περιοχή». Το τουρκικό non paper αναφέρει ακόμη ότι «είμαστε της άποψης ότι θα ήταν συνετό εάν η Ε.Ε. δεν λάβει υπόψη τις αλληλεπικαλυπτώμενες αξιώσεις σχετικά με την περιοχή της θαλάσσιας δικαιοδοσίας και δεν ενεργήσει ως δικαστήριο κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα θαλάσσια σύνορα». Δεν διστάζει μάλιστα να προειδοποιήσει ότι «αυτή η στάση εμπεριέχει τον κίνδυνο να αποθαρρύνει περαιτέρω τις προσπάθειες προς την κατεύθυνση λύσης του κυπριακού προβλήματος, ως επίσης και να επιδεινώσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Επί της ουσίας, η Τουρκία επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς της, σύμφωνα με τους οποίους, οι δραστηριότητές της στην ανατολική Μεσόγειο βασίζονται δήθεν σε νόμιμα δικαιώματα που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο. Το τουρκικό έγγραφο αναφέρει ακόμη ότι «η περιοχή γεωτρήσεων βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα μας που καταχωρήθηκε στον ΟΗΕ, από το 2004», ενώ επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς ότι όλα τα νησιά, περιλαμβανομένης και της Κύπρου, δεν μπορούν να δημιουργήσουν πλήρη ΑΟΖ, και ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε στρεβλώσεις στη δίκαιη οριοθέτηση, βάσει του διεθνούς δικαίου. Αφού επικαλείται τα δικαιώματα της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων, το «non paper» της Άγκυρας επαναφέρει ως λύση, την πρόταση «για την εγκαθίδρυση μιας κοινής επιτροπής ενέργειας, με τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων», σημειώνοντας ότι «διαφορετικά, θα συνεχίσουμε με αποφασιστικότητα να προστατεύσουμε τα δικά μας δικαιώματα στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα. Επιπλέον, εφόσον η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν σταματήσει τις μονομερείς δραστηριότητες υδρογονανθράκων ή αποτύχει να συνεργαστεί με τους Τουρκοκύπριους με σκοπό την καθιέρωση κοινού μηχανισμού λήψης αποφάσεων για τους υδρογονάνθρακες, είμαστε επίσης αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των τουρκοκυπριακών υπεράκτιων πόρων στην περιοχή», αναφέρει το τουρκικό non paper. Και καταλήγει εκφράζοντας την πεποίθηση ότι «θα πρυτανεύει η κοινή λογική» στις αποφάσεις της Ε.Ε... (ΠΗΓΗ: εφημερίδα Φιλελεύθερος Κύπρου)

Αυτός είναι ένας χάρτης της κατεχόμενης ελληνικής Κύπρου, από τα τουρκικά στρατεύματα που καταλαμβάνουν το 37% του ελληνικού νησιού Κύπρος, ενώ το 5% καταλαμβάνουν βάσεις της Μ. Βρετανίας και η Μ. Βρετανία ακόμα και το 2% είναι η πράσινη γραμμή των Ενωμένων Εθνών και το 56% είναι η ελεύθερη ελληνική Κύπρος. 

Τι συμβαίνει λοιπόν με τον Ερντογάν αυτές τις ημέρες, που γράφει στα παλιά του υποδήματα το Διεθνές Δίκαιο;

Η κατεχόμενη Κύπρος είναι μια ισχυρή εδαφικά περιοχή για δημιουργία ισχυρών ναυτικών βάσεων κι αποτελεί τις σημαντικότερες γεωπολιτικά θέσεις παγκοσμίως. Η Μόρφου και η Αμμόχωστος είναι οι ισχυρότερες βάσεις για τα τουρκικά και τα βρετανικά πλοία όλα αυτά τα χρόνια της κατοχής. από το 1974 δηλαδή. Τα τουρκικά πλοία αλλά και τα πλοία της Μ. Βρετανίας έχουν από εκεί πρόσβαση στην απέναντι πλευρά της Μ. Ανατολής κι εκμετάλλευσης του οικονομικού πλούτου της περιοχής. Πως προέκυψε αυτό; Τι κρυφά χαρτιά κρύβει ο περιβόητος ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΥΠΡΟΥ τα οποία ακόμα δεν έχουν ανοιχτεί επίσημα;

Η Μ. Βρετανία, επί εποχής Βικτώριας, στην αρχή και για 1 χρόνο είχε νοικιάσει το νησί της Κύπρου 1878, από την κατοχή της Τουρκίας (οθωμανική αυτοκρατορία τότε) με σκοπό να εισπράττει από τους Ελληνοκύπριους τον "κεφαλικό φόρο" και ν΄αποδίδει αυτόν στην Τουρκία. Αυτήν την εποχή είναι εγκαταστημένες στην Κύπρο εταιρείες (από Μ. Βρετανία, Ολλανδία, Δανία, Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία) που ανοίγουν τη Διώρυγα του Σουέζ. Η συμφωνία ήταν 60% απόδοση των φόρων στην Τουρκία και 40% παρακράτηση για τα εισπρακτικά. Αν διαβείτε σήμερα, κατά μήκος την οδό Λύδρας στην Λευκωσία και περάσετε την πράσινη γραμμή φτάνετε στο τέρμα της, εκεί όπου βρίσκεται μέσα στην κατεχόμενη σήμερα Κύπρο ακόμα, το φοροεισπρακτικό παλάτι της Μ. Βρετανίας, σαν"κουφάρι", για να θυμίζει αυτήν την εποχή. Τον επόμενο χρόνο το 1879 η Μ. Βρετανία αγοράζει την Κύπρο από την Τουρκία, έναντι τιμήματος χρηματικού, το οποίο συμφωνήθηκε κι από τις δύο πλευρές, πως θα έδινε σε δόσεις η Μ. Βρετανία στην Τουρκία, εξοφλημένες έως και το 1912 το ποσό που αγόρασε την Κύπρο με όλους τους τόκους και τα επιτόκια σε περίπτωση καθυστέρησης των δόσεών της. Το τι έγινε στην Κύπρο όλα τα χρόνια κατοχής της από την Μ.Βρετανία, αποτελούν μέγα ιστορικό κεφάλαιο, που δεν είναι του παρόντος, για ν΄αναφερθεί. Όμως εκείνο που είναι πολύ σημαντικό είναι η αλλαγή του Συμβολαίου Αγοραπωλησίας της Κύπρου, με όρους οι οποίοι, αν ανακοινωθούν επισήμως κι αν ανοίξουν επισήμως ΛΥΝΕΤΑΙ αφ΄ενός το ΚΥΡΠΙΑΚΟ ΘΕΜΑ, αφ΄ ετέρου ελευθερώνεται η κατεχόμενη Κύπρος!!!

Το 1912 ξεσπάει ο Α΄ βαλκανικός πόλεμος, προγραμματισμένος, γιατί, η Μ. Βρετανία και σύμφωνα με τους όρους του Β. Συμβολαίου Αγοραπωλησίας της Κύπρου, δεν έχει εξοφλήσει το χρωστούμενο ποσό της στην Τουρκία. Είχαν όμως προκύψει κι άλλα θέματα όμως. Ο απελευθερωτικός αγώνας των Κρητικών είχε αίσιο τέλος γιατί η Κρήτη ενώθηκε με την Ελλάδα. Η μεν Τουρκία πολεμάει μαζί με τους Γερμανούς (στην Ελλάδα εκείνη την εποχή είναι πρόσφορο το έδαφος με όλα τα εσωτερικά θέματα) εναντίον της Μ. Βρετανίας και η Μ. Βρετανία τότε, ενώ κατέχει την Κύπρο, κηρύττει ΆΚΥΡΗ τη Συμφωνία του 1978 παύοντας την υποχρέωσή της ν΄αποδίδει ενοίκιο στην Τουρκία και στις 5 Νοεμβρίου 1914 προσαρτά επίσημα την Κύπρο στην κατοχή της. Στις 16 Οκτωβρίου 1915 προσφέρει την Κύπρο στους Έλληνες ως αντάλλαγμα, για να τους πάρει με το μέρος της και να πολεμήσουν εναντίον των Τούρκων, εναντίον των Γερμανών και των Βουλγάρων. Ο ελληνικός διχασμός εκείνης της εποχής είναι έντονος. Οι φιλοβασιλικοί (εκπροσωπούνται από τον Ίωνα Δραγούμη  και τον επικεφαλής του στρατού Ιωάννη Μεταξά)  που υποστηρίζουν του Γερμανούς και τον άξονα Γερμανίας-Αυστρίας κι εξαναγκάζουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο (υποστήριζε τον άλλον άξονα με την Μ. Βρετανία, την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία ενάντια στους Τούρκους) να παραιτηθεί. Τη θέση του πήρε ο Ζαΐμης που απέρριψε την προσφορά της Μ. Βρετανίας. Η Ελλάδα απέφυγε προσωρινά τον πόλεμο. Αλλά στα Βαλκάνια η κατάσταση είναι έντονη, ενώ έχει ξεσπάσει πόλεμος εναντίον της Αρμενίας και των Ποντίων. Για ποιο λόγο άραγε; Τι σχέση έχει με αυτόν τον πόλεμο η Μ. Βρετανία; Τι όφελος είχε; Τι σχέση έχει με τη μεγάλη αυτήν καταστροφή;

Στις 9 Ιανουαρίου 1918 κι ενώ έχει γίνει η μεγάλη γενοκτονία της Αρμενίας και του Πόντου, ο Ελευθέριος Βενιζέλος δηλώνει στον Βρετανό Πρεσβευτή της Αθήνας τον Λόρδο Γκράνβιλ, πως μόλις τελειώσει ολοσχερώς ο πόλεμος, δέχεται την παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα. Τι παιχνίδια παίζονται αυτόν τον καιρό; Τι ξεπλένει η Μ. Βρετανία και γιατί πολεμάει εναντίον της Τουρκίας; Τι χρωστάει; Έχει ξεπληρώσει το χρέος της για την αγορά της Κύπρου; Γιατί την παραχωρούσε στην Ελλάδα; Φόρτωνε στην Ελλάδα το χρέος της για την αγοραπωλησία, που δεν είχε εξοφλήσει στους Τούρκους και με τι ανταλλάγματα;

Η Μ. Βρετανία κορόιδευε την Ελλάδα και τους Κύπριους στην Κύπρο, παίζοντας ένα διπλό βρώμικο παιχνίδι. Κανείς από τις διπλωματικές πηγές δεν γνώριζε τα κρυφά της χαρτιά. 

Στις 13 Μαΐου του 1919 (πριν 100 χρόνια), ο τότε Πρωθυπουργός της Μ.Βρετανίας Λόυντ Τζορτζ, στο  Συνέδριο της Ειρήνης, για τα θέματα της ολοσχερούς καταστροφής των Βαλκανίων, της Αρμενίας και του Πόντου, δήλωσε: «Επιθυμία μου είναι να δώσω το νησί της Κύπρου στην Ελλάδα». Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας τότε Ελ. Βενιζέλος, δέχεται την δήλωσή του του Βρετανού Πρωθυπουργού, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του. Διαβεβαίωσε δε πως στην περίπτωση που οι Βρετανοί ήθελαν να διατηρήσουν την επικυριαρχία τους σε κάποια λιμάνια της Κύπρου ή σε κάποια έκταση μπορούσαν να την έχουν και σε περίπτωση πολέμου να έχουν το δικαίωμα χρήσης του νησιού "ως βάση" για τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις.

Αυτά όλα στα λόγια. Ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν με χαρτιά επισήμως, γιατί το Φόρειν Όφις και το Γενικό Επιτελείο της Μ. Βρετανίας, υπογράμμιζαν τη σκληρή πραγματικότητα, αυτήν οπού ποτέ δεν φανερώθηκε, αλλά φαίνεται και συμπεραίνετε μέσα από όλα τα ιστορικά γεγονότα στις ως άνω περιοχές. Η Κύπρος δηλαδή, αποτελούσε το κέντρο για το δρόμο προς τη Μέση Ανατολή, προς το Νότο, προς το Βορρά και γνώριζαν από τότε, πως η περιοχή είχε πετρέλαια.

Ενώ ο Ελ. Βενιζέλος φαίνεται να μάχεται για την προσάρτηση της Κύπρου, στην πραγματικότητα αδυνατεί ο κατεστραμμένος ελληνισμός να πληρώσει οικονομικά και σε ρευστό, το χρέος της Μ. Βρετανίας στην Τουρκία για τα χρωστούμενα της παλιάς της αγοραπωλησίας. Πλήρωσε όμως με αίμα και με μια γενοκτονία η οποία είναι φρικτή, για κάτι που δεν ευθύνεται.

Τον Αύγουστο του 1920 ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Κέρζον, σε επίσκεψη του Ελ. Βενιζέλου στο Λονδίνο, απάντησε επίσημα:«Η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος δεν έχει την πρόθεση να παραδώσει το νησί σε κανέναν».

Κι ενώ ο ελληνισμός μαζεύει τα συντρίμμια του, τα τηλεγραφήματα των Ελλήνων της Κύπρου και τα υπομνήματα φτάνουν σαν βροχή στον Έλληνα Πρωθυπουργό για να πάρει επίσημα θέση για την προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα. Επεμβαίνει και η Αρχιεπισκοπή της Κύπρου με τον Αρχιεπίσκοπο Κύριλλο Γ΄ και μαζί με τους Ελληνοκύπριους Βουλευτές της Κύπρου και σχηματίζοντας μια ομάδα πήγαν στο Λονδίνο και στο Παρίσι για να συναντήσουν τον Ελ. Βενιζέλο στην "Διάσκεψη Ειρήνης". Ήταν το γνωστό "ταξίδι της Πρεσβείας", όπου τους ενημέρωσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος για την απόφαση της Μ. Βρετανίας να μη παραχωρηθεί η Κύπρος στην Ελλάδα. Αυτό ανακοινώθηκε δυστυχώς και επίσημα στις 26 Οκτωβρίου 1920 από το Βρετανικό Υπουργείο Αποικιών. 

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δυστυχώς δεν γνώριζε τα κρυφά χαρτιά των Βρετανών με την Τουρκία για το απλήρωτο οικονομικό τους χρέος προς αυτήν ή μήπως το γνώριζε;

 Ακολουθεί δυστυχώς η ολοσχερής καταστροφή του ελληνισμού της Μικράς Ασίας με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922.

Η Βρετανία κρατούσε ακόμα κλειστά τα χαρτιά της, δηλώνοντας πως η Κύπρος δεν ανήκει "τυπικά" ακόμα στην Βρετανία. Τι ακριβώς εννοεί; 

Το 1923 υπογράφεται η Συνθήκη της Λοζάνης με αναφορά και στην Κύπρο και η Τουρκία παραιτείται ολοσχερώς από όλα τα δικαιώματά της στο νησί της Κύπρου.

Στις 1 Μαϊου 1925 η Μ. Βρετανία ανακηρύσσει επίσημα πως η Κύπρος περιέρχεται ως αποικία της στο Βρετανικό Στέμμα.

Μια αποικία την οποία εκμεταλλεύτηκε από το 1878 έως το 1960 ή μήπως όχι; Έχει σχέση η Μ. Βρετανία με τη σημερινή κατοχή της Κύπρου; Αν όχι, τότε, γιατί υποστηρίζει συνεχώς την  Τουρκία; Γιατί κρατάει τις αγγλικές βάσεις της μέσα στην Κύπρο;

Το νησί της Κύπρου διχοτομήθηκε το 1974 μετά από εισβολή που έκαναν οι Τούρκοι. 

Η Κύπρος ανήκει στην Ε.Ε. η Τουρκία δεν ανήκει στην Ε.Ε. 

Η Τουρκία συνεχώς δημιουργεί προβλήματα και ισχυρίζεται πως έχει "νόμιμα δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο".  Ακόμα ισχυρίζεται πως "η υφαλοκρηπίδα της καταχωρήθηκε στον ΟΗΕ το 2004" και πως η Κύπρος δεν μπορεί να δημιουργήσει πλήρη ΑΟΖ με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

(συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ:https://notakimothoi.blogspot.com/

Nota Kimothoi <kimothoinota@gmail.com>