Μια συζήτηση του ΄΄Πολύδροσος Παρνασσού΄΄ με το βουλευτή Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Μιχελή

Μια συζήτηση με το βουλευτή Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Μιχελή με το ΄΄Πολύδροσος Παρνασσού΄΄

Η συζήτηση έγινε στην Λαμία στις 2 Μαρτίου ημέρα Σάββατο....

Ερώτηση: Κύριε Μιχελή, είστε από τα ιστορικά στελέχη της Αριστεράς. Ιδρυτικό μέλος του «Συνασπισμού», στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ, με πολιτική δράση στην Αριστερά από την εποχή της δικτατορίας. Περιγράψτε μας συνοπτικά πως βλέπετε την πορεία της χώρας αυτή την περίοδο. Γιατί τελικά φτάσαμε στην κρίση ;

Απάντηση: Από την επάνοδο στον κοινοβουλευτισμό (1974) έως σήμερα πρέπει να επισημάνουμε πως είναι η μεγαλύτερη περίοδος στην ιστορίας του Νεοελληνικού κράτους που δεν είχαμε πολέμους και δικτατορίες. Ενώ λοιπόν προδιαγράφονταν ή περιγράφονταν θετικές εξελίξεις, και με την είσοδό μας στην ΕΟΚ (1981), φτάσαμε τελικά  σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση που μετεξελίχθηκε σε βαθιά κοινωνική κρίση. Δεν χρειάζεται να περιγράψω στοιχεία αυτής. Είναι σε όλους κατανοητά. Το σημερινό ζητούμενο είναι πως θα βγούμε από αυτή.

Ερώτηση: Πέραν των γενικών παραγόντων που επηρέασαν τη χώρα μας (παγκόσμια κρίση κλπ) το δικό μας πολιτικό σύστημα ποιες ευθύνες είχε και έχει ;

Απάντηση: Δυστυχώς και παρ΄ όλες τις προσπάθειες μετά το 1974, η πλειοψηφία των νέων πολιτικών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) δεν κατάφερε να αποσυνδεθεί από το παρελθόν της αναξιοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων. Έτσι κόμματα που αρχικά φάνηκαν ως κόμματα αρχών και προγραμματικών στόχων (ΠΑΣΟΚ) κατέληξαν σε κόμματα διαχείρισης μιας μίζερης καθημερινότητας με κύριο στόχο την επανεκλογή τους. Σε συνδυασμό δε με τη διαχείριση πλούτου που εισέρρεε από την ΕΟΚ-ΕΕ, έναντι της συστηματικής αποδόμησης της παραγωγικής βάσης της χώρας, φτάσαμε σε εκτεταμένη διαφθορά και διαπλοκή με αποτέλεσμα το σημερινό χρέος της χώρας που ξεπερνά τα 300 δις Ευρώ. Το τελευταίο αυτό φαινόμενο (της διαφθοράς και του γρήγορου πλουτισμού) δημιούργησε μια νέα οικονομικοπολιτική ελίτ και μέσα τα ίδια τα κόμματα που τους καθορίζει πλέον την πολιτική τους γραμμή.

Απάντηση σ΄ αυτό αποτελεί η σημερινή προσπάθεια της κυβέρνησης κατά της διαφθοράς και οι περιοριστικοί όροι για τους βουλευτές, στην πρότασης της για την αλλαγή του συντάγματος (κατάργηση του νόμου περί «μη» ευθύνης υπουργών, περιορισμός θητείας βουλευτών κλπ). Εάν τελικά ψηφιστούν στην επόμενη Βουλή με 180 ναι.

Ερώτηση: Πως βλέπετε την απότομη ανάπτυξη του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, την ανάδειξή του ως κυβέρνηση και το μέλλον του.

Απάντηση: Η ανάδειξη του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 3-5%, σε κόμμα εξουσίας με ταυτόχρονη την κατάρρευση των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας (ΝΔ, αλλά κυρίως του ΠΑΣΟΚ) ήταν αποτέλεσμα της κρίσης σε συνδυασμό με την προσδοκία και ελπίδα που ενέπνευσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο νέος πολιτικός εκπρόσωπος της δημοκρατικής παράταξης. Θα μου πείτε, επαληθεύτηκε αυτό; Θα σας απαντήσω εμμέσως: Δείτε το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και ιδίως αυτό με τις προτεραιότητες μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, δείτε τι έχει εφαρμοστεί έως σήμερα και συγκρίνετε. Θα διαπιστώσετε πως τα περισσότερα έχουν εφαρμοστεί και θα συμπληρωθούν σύντομα με τη ρύθμιση των χρεών και την προστασία της 1ης κατοικίας. Ασφαλώς συνθήματα όπως «σκίζω το μνημόνιο», «κανένα σπίτι σε χέρι τραπεζίτη» δεν βρήκαν εφαρμογή αμέσως. Ας αναλογιστούμε όμως ότι τελικά η σημερινή κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2018, είναι η μόνη που ολοκλήρωσε το πρόγραμμα του μνημονίου, έβγαλε τη χώρα από αυτό τη δύνη και σήμερα η χώρα κινείτε πλέον πιο ελεύθερα.

Υπάρχει άλλη ρεαλιστικά εφαρμόσιμη πρόταση; Ποιο κόμμα και ποιες κοινωνικές δυνάμεις είναι διαθέσιμες να την εφαρμόσουν ;

Όσο για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, θα σημείωνα πως αυτό συναρτάται, μεταξύ άλλων, και από δύο παράγοντες: Πρώτον κατά πόσον θα επιδιώξει και θα επιτύχει πολιτικές συμμαχίες για την κοινή αντιμετώπιση των μεγάλων σημερινών προβλημάτων. Δεύτερο κατά πόσο θα ωριμάσει πλήρως ως κομματικός οργανισμός. Είναι δεδομένο ότι τα πολλά στελέχη του είναι “πολιτικά νέα”, χωρίς εμπειρίες αγώνων και αγωνιών της αριστεράς αλλά και της κοινωνίας. Ιδιαίτερα δε σήμερα που η «Κίρκη» των ΜΜΕ σαγηνεύει όλους με τη δημοσιότητα, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να περιοριστεί η πολιτική τους δράση σε επικοινωνία και μόνο, αποστεωμένη από πολιτική πρόταση. Και αυτό προσωπικά το κρίνω ως σοβαρό κίνδυνο για την αριστερά.

Όσο για τη σημερινή ισχύ της δημοσιότητας, μην παραβλέπετε ότι βρέθηκαν βουλευτές και Ευρωβουλευτές με μοναδικό κριτήριο  - “προσόν” τους- τη δημοσιότητα τους. Επισημαίνω βέβαια ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι γι΄ αυτό, αλλά αυτοί που τους επιλέγουν, κατά την άποψή μου.

Ερώτηση: Ας σταθούμε και σε τοπικά ζητήματα, της περιοχής

Απάντηση: Για την περιοχή θα αναφέρω ως επιτυχία τη λειτουργία της παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής. Είναι ένα δείγμα κοινής εύστοχης δράσης όλων μας. Χρέος μας να τη διατηρήσουμε και να την αξιοποιήσουμε.

Γνωρίζω επίσης το δυσεπίλυτο πρόβλημα της φοίτησης των μαθητών (επιλογή σχολείων). Κατ΄ αρχή ξεκινώ από την αρχή ότι εκπαίδευση και σχολεία πρώτιστο στόχο έχουν την εξυπηρέτηση των αναγκών του μαθητή. Το σημειώνω αυτό διότι πολλές φορές εμπλέκονται επιδιώξεις τοπικών παραγόντων ( “… θέλω το χωριό μου να έχει σχολείο…” ) ή και εκπαιδευτικών ( “… με εξυπηρετεί αυτό το σχολείο γιατί είναι κοντά …” ). Αν δεχτούμε όλοι την παραπάνω αρχή τότε θα πρέπει να αποδεχτούμε πως ο μαθητής θα πρέπει να πηγαίνει στο σχολείο που τον εξυπηρετεί, έστω κι αν είναι σε όμορο Νομό.  Όπως επίσης και την αποδοχή λειτουργίας ολιγομελών τμημάτων, όταν τους δυσκολεύει πολύ η μετακίνησή τους σε άλλο σχολείο.

Περιορίζομαι σε αυτά εάν και θα ήθελα αναλυτικά να αναφερθώ στο θετικό μέλλον των νέων Πανεπιστημιακών τμημάτων της Λαμίας και άλλα ζητήματα του Νομού.

Σας ευχαριστώ