ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ .....Μίκη Θεοδωράκη - ΡΟΔΟΣΤΑΜΟ - Γρηγόρη Μπιθικώτση

Γιώργος Βιδάκης

Πάρε μια βέργα λυγαριά
μια ρίζα δεντρολίβανο
και γίνε φεγγαροδροσιά
να πέσεις τα μεσάνυχτα
στη διψασμένη αυλή σου.......

Το Ροδόσταμο έχει διαφορετική ιστορία. Πάντοτε τον ίδιο μήνα Οκτώβριο 1960, σε μια απ’ τις πολλές αποχαιρετιστήριες βραδιές στο υπόγειο του δισκάδικου Κύκλος στην οδό Καραγιώργη Σερβίας, με πλησιάζει ο Νίκος Γκάτσος. Και πάλι κρατά ένα μικρό μαγικό διπλωμένο χαρτί και μου το βάζει σχεδόν κρυφά στη χούφτα μου:
-Δες το αργότερα. Μπορεί να σε εμπνεύσει.
Το ίδιο βράδυ ξενυχτάμε στο κέντρο της Λίντας και του Χιώτη στην οδό Σκαραμαγκά. Ξημερώματα πηγαίνουμε όλοι μαζί στη Βουλιαγμένης για πρωινό και μετά με κατευοδώνουν στο αεροδρόμιο.
Η Αθήνα κυριολεκτικά αστράφτει ανάμεσα στη γαλάζια θάλασσα και στον γαλάζιο ουρανό. Αμέσως κοιμάμαι μ' αυτή την εικόνα και μετά τέσσερις ώρες ξυπνώ στο Λονδίνο μέσα στην ομίχλη, το κρύο και τη βροχή. Οι υπεύθυνοι του φιλμ Η σκιά της γάτας με πάνε οτο Σόχο. Μπαίνουμε στο λιλιπούτειο στούντιο κι αμέσως αρχίζει η προβολή, «θεέ μου», σκέφτομαι καθώς βλέπω να σκοτώνουν, να εξαφανίζουν το πτώμα και τη γάτα να κινείται γύρω στο δολοφόνο, «γιατί να είμαι αναγκασμένος να αφήσω την όμορφη χώρα μου τη λουσμένη στο φως και τη μουσική;» Αυτομάτως βάζω το χέρι στην τσέπη μου. Ευτυχώς το μαγικό σημείωμα του Γκάτσου είναι εκεί. Το βγάζω και ανάβω τη λάμπα που είναι μπροστά μου. Οι Εγγλέζοι νομίζουν πως κρατώ σημειώσεις για το φιλμ. Όμως εγώ γράφω τη μουσική εμπνευσμένος από ένα τελείως διαφορετικό κόσμο, που οι στίχοι του Γκάτσου μου ξαναφέρνουν μπροστά μου.
Όταν λίγο αργότερα το ηχογραφήσαμε στο στούντιο της Coloumbia. όλοι μείναμε κατάπληκτοι απο την ερμηνεία της Μαίρης. Γράφαμε τότε τα τραγούδια του ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ, με πρωταγωνιστή πάντοτε τον Μανώλη Χιώτη. Μιας και το τραγούδι ήταν τότε ο βασιλιάς και ο τραγουδιστής ο πιστός υπηρέτης του, δεν υπήρχε πρόβλημα το ίδιο τραγούδι να ειπωθεί ταυτόχρονα από πολλούς ερμηνευτές. Έτσι σχεδόν συγχρόνως και με τους ίδιους μουσικούς γράψαμε το τραγούδια της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ και του ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ με τη Λίντα και τον Μπιθικώτση, ενώ άλλες εταιρίες χρησιμοποιούσαν άλλους τραγουδιστές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το καλό τραγούδι να διαδίδεται γρήγορα. Όχι όπως σήμερα που το τραγούδι ανήκει αποκλειστικά σε ένα τραγουδιστή-star, έτσι που κανένας άλλος να μην μπορεί, αλλά και να μην καταδέχεται να τραγουδήσει «ξένο» τραγούδι. Δηλαδή πλήρες αναποδογύρισμα των αξιών, με τα γνωστά αρνητικά αποτελέσματα.
Το Ροδόσταμο ήταν το αγαπημένο μας τραγούδι, εμένα και του Χιώτη. Στις πρωινές ώρες, στα κέντρα που έπαιζε, με φώναζε κι ανέβαινα στην πίστα, πιανόμαστε αγκαλιά και το τραγουδούσαμε. Όπως έγινε την ημέρα που μαζί με τη Λίντα και τον Χιώτη κερδίσαμε το χρυσό βραβείο με την Απαγωγή στον Γ' Διαγωνισμό Ελληνικού Τραγουδιού που οργάνωσε το ΕΙΡ το καλοκαίρι του 1961 στον Ιππόδρομο.
Μίκης Θεοδωράκης

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία : Γρηγόρης Μπιθικώτσης 
Μπουζούκι: Μανώλης Χιώτης

Αρχιπέλαγος - 1960

Στον άλλο κόσμο που θα πας
κοίτα μη γίνεις σύννεφο
κοίτα μη γίνεις σύννεφο
κι άστρο πικρό της χαραυγής
και σε γνωρίσει η μάνα σου
που καρτερεί στην πόρτα

Σε πότισα ροδόσταμο
με πότισες φαρμάκι
της παγωνιάς αητόπουλο
της ερημιάς γεράκι

Πάρε μια βέργα λυγαριά
μια ρίζα δεντρολίβανο
μια ρίζα δεντρολίβανο
και γίνε φεγγαροδροσιά
να πέσεις τα μεσάνυχτα
στη διψασμένη αυλή σου.

Ενδιάμεσα υπήρχε και η παρακάτω στροφή, η οποία δεν συμπεριλήφθηκε στην ηχογράφηση:

Μαχαίρι σου 'δωσα χρυσό
και τ' ασημένιο τάσι μου
να πιεις νερό της λησμονιάς
και να χαράξεις άλιωτο
στην πέτρα τ' όνομά σου