Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

21/4 ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ - Η περίφημη δήλωση Σεφέρη κατά της Χούντας


Χούντα των Συνταγματαρχών....

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με την ονομασία Χούντα των Συνταγματαρχών ή Δικτατορία των Συνταγματαρχών, ή απλούστερα εκ του διεθνούς ισπανικού και λατινοαμερικάνικου όρου Χούντα[1] καθιερώθηκε να χαρακτηρίζεται η περίοδος της δικτατορίας στην Ελλάδα που επικράτησε μετά τοπραξικόπημα των Συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967......
Η περίοδος αυτή κράτησε μέχρι τις 23 Ιουλίου 1974, δηλαδή "επτά χρόνια" (οι οκτώ τελευταίοι μήνες της οποίας είναι γνωστοί και ως Χούντα του Ιωαννίδη) εξ ου και η περίοδος αυτή αποκαλείται "επταετία".
Όσον αφορά την ονομασία αυτή φέρεται να υιοθετήθηκε από τους Έλληνες δημοσιογράφους, ως ορολογία της διεθνούς ειδησεογραφίας στην οποία με την ονομασία "Χούντα των Συνταγματαρχών" είχε καθιερωθεί να ονομάζεται το πραξικόπημα και η Χούντα που είχε επιβάλει το 1952 ο Νάσερ στην Αίγυπτο, όπου σ΄ εκείνη συμμετείχαν πράγματι μόνο συνταγματάρχες, οι αυτοκληθέντες "Ελεύθεροι Αξιωματικοί".[2]
Στη διάρκεια της επταετίας σχηματίστηκαν τέσσερις δικτατορικές κυβερνήσεις: η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967, η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπαδόπουλου 1967, η Κυβέρνηση Σπύρου Μαρκεζίνη 1973, η Κυβέρνηση Αδαμαντίου Ανδρουτσόπουλου 1973.
Στις 24 Ιουλίου 1974, αδυνατώντας η τελευταία κυβέρνηση να χειριστεί τα εξ υπαιτιότητάς της γεγονότα της Κύπρου, (απόπειρα δολοφονίας Μακαρίου Γ΄, το πραξικόπημα της Κύπρου και τον Αττίλα Ι), ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, προσκάλεσε από το εξωτερικό και διόρισε πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή ο οποίος και ανέλαβε την λεγόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.

Η περίφημη δήλωση Σεφέρη κατά της Χούντας

Σαν σήμερα το 1969 ο νομπελίστας ποιητής μέσω του ραδιοφώνου του BBC καταδίκασε τη χούντα με αποτέλεσμα να υποστεί τις επιπτώσεις απο τη δήλωσή του.


Στις 24 Οκτωβρίου 1963 ο Γιώργος Σεφέρης παραλαμβάνει το Νόμπελ Λογοτεχνίας από τη Σουηδική Ακαδημία Επιστημών και γίνεται ο πρώτος Έλληνας που πέτυχε την ανώτατη διάκριση. Είναι η χρονιά που η φήμη του ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και  απλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Όταν στις 21 Απριλίου 1967 η δικτατορία των Συνταγματαρχών κατέλυσε το Σύνταγμα στην Ελλάδα, ο Σεφέρης εκδηλώθηκε εναντίον της. Στις 28 Μαρτίου 1969 αποφάσισε να λύσει τη σιωπή του και να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την τραγωδία στην οποία οδηγούσε τη χώρα.
Την ιστορική πλέον δήλωσή του κατά της χούντας την έστειλε στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή, καθώς και το δικαίωμα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου.
Δύο χρόνια αργότερα, στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971, η κηδεία του μεγάλου ποιητή  εξελίχθηκε σε σιωπηρή πορεία διαμαρτυρίας κατά της Χούντας.
Η δήλωση του Γιώργου Σεφέρη κατά της χούντας



«Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα άλλοτε να το εξηγήσω. Αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας. Έτσι, από τα χρόνια εκείνα, ως τώρα τελευταία, έπαψα κατά κανόνα να αγγίζω τέτοια θέματα. Εξάλλου τα όσα δημοσίεψα ως τις αρχές του 1967 και η κατοπινή στάση μου – δεν έχω δημοσιέψει τίποτα στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία – έδειχναν, μου φαίνεται, αρκετά καθαρά τη σκέψη μου.
Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά, το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα:
Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη στεκούμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν πάρα πολύ για ορισμένους ανθρώπους.
Δυστυχώς δεν πρόκειται μόνον γι” αυτό τον κίνδυνο. Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. `Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή.
Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω».

10 σχόλια:

  1. ΤΙ ΘΥΜΑΤΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ
    Σπύρος Μουστακλής: Ο ηρωικός ταγματάρχης που έμεινε παράλυτος από τα βασανιστήρια της Χούντας

    Ο Σπύρος Μουστακλής «δεν μετάνιωσε ούτε για μια στιγμή που έχασε την υγεία του, εξαιτίας της αντιδικτατορικής του δράσης».

    Αυτό τονίζει η σύζυγός του, Χριστίνα μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. «Ήταν ικανοποιημένος γιατί αγωνίστηκε για την πατρίδα του, ήταν πατριώτης και εξετέλεσε τα καθήκοντά του, υπερασπίστηκε τη δημοκρατία» θυμάται.

    Η κ. Μουστακλή σκιαγραφεί τον ηρωικό ταγματάρχη ως έναν άνθρωπο που χαρακτηριζόταν «από υπερβολική κινητικότητα και ζωηρότητα, ήταν πολύ ομιλητικός, κοινωνικός και εκφραστικός.
    Τον ενδιέφεραν μόνο η δημοκρατία, η ελευθερία και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Όλοι του οι φίλοι και οι συνάδελφοι τον αναφέρουν σαν έναν αετό που πέταγε όταν τον έβλεπαν».

    Ωστόσο, μετά τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη το 1973 στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, ο Σπύρος Μουστακλής είχε σοβαρά προβλήματα υγείας με ολική παράλυση των δεξιών του άνω και κάτω άκρων.

    «Ήταν αφασικός ιατρικά. Ήταν σαν ένας άνθρωπος που απλά ζούσε, ανέπνεε, αλλά δεν είχε όλα τα άλλα που τον χαρακτήριζαν. Με τα βασανιστήρια τον καθήλωσαν ακίνητο, του στέρησαν την ομιλία του.
    Νόμιζε κανείς ότι είχαν μελετήσει με τη μεγαλύτερη ιατρική λεπτομέρεια τι να του προκαλέσουν για να του στερήσουν αυτά που τον χαρακτήριζαν. Ήξεραν τι άνθρωπος ήταν γιατί πάντα μιλούσε ελεύθερα, πάντα εκφραζόταν, όπου και αν ήταν» επισημαίνει η κ. Μουστακλή.

    Η ίδια παρατηρεί ότι οι επόμενες γενιές θα πρέπει να τον θυμούνται ως έναν αγωνιστή που «ένωνε και ενώνει τους Έλληνες».
    «Συνεργάστηκε χωρίς φανατισμό πολιτικό με όλους τους ανθρώπους από κάθε πολιτική παράταξη.
    Θεωρούσε ότι θα ήταν ιδανικό να μην υπάρχουν φανατισμοί και να υπερισχύουν τα δικαιώματα του ανθρώπου, η ελευθερία και η δημοκρατία. Επίσης, πίστευε πολύ στους νέους και ήλπιζε ότι θα εμπνευστούν από τα ανθρώπινα ιδεώδη» διηγείται η κ. Μουστακλή και συμπληρώνει:
    «Τον απασχολούσε η πατρίδα του. Η καταγωγή του από το Μεσολόγγι προφανώς τον είχε επηρεάσει πάρα πολύ και ήταν πράγματι ένας απόγονος των Ελεύθερων Πολιορκημένων με αυτά που έζησε».

    φωτογραφία: eurokinissi

    Η Χριστίνα Μουστακλή γνώρισε τον σύζυγό της στα τέλη της δεκαετίας του '50.
    Το 1966 αρραβωνιάστηκαν, ωστόσο για τον Σπύρο Μουστακλή είχαν αρχίσει ήδη τα υπηρεσιακά προβλήματα, λόγω των πολιτικών του φρονημάτων.
    Μετά την επιβολή της δικτατορίας ήταν από τους πρώτους που αποτάχθηκαν από το στρατό, ενώ τον Ιούλιο του 1967 παντρεύτηκε τη Χριστίνα.

    Εκείνη θυμάται ότι με την επιβολή της χούντας τόσο ο Μουστακλής όσο και οι συνάδελφοί του δεν ήταν σε καλή ψυχολογική κατάσταση. «Ήταν σε μια κατάσταση εκνευρισμού και απελπισίας όταν έβλεπαν άλλους συναδέλφους τους, στους οποίους η πατρίδα έδωσε όπλα για να την προστατεύσουν, εκείνοι να τα χρησιμοποιούν εναντίον της πατρίδας και φυσικά εναντίον των συναδέλφων τους. Έβλεπαν τους συναδέλφους, τους φίλους τους να γίνονται εχθροί τους, να τους ταλαιπωρούν, να τους εξορίζουν και να τους βασανίζουν».
    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....

    Ο.Δ.Ξ (Ο ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

    Το Φθινόπωρο κυκλοφορεί η βιογραφία του

    Αυτό το διάστημα η Χριστίνα Μουστακλή γράφει ένα βιβλίο με τη βιογραφία του συζύγου της, όπου σκιαγραφείται όλο το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο της εποχής.
    Το βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο.
    Η ίδια χαρακτηρίζει τη διαδικασία της συγγραφής πολύ οδυνηρή. «Δυστυχώς έχουν φύγει πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς από τη ζωή και μας λείπουν αυτοί που ζήσαμε μαζί, αυτοί που αγωνίστηκαν, αυτοί που πάσχισαν. Ξέρετε, το να επεξεργάζομαι ένα βιβλίο, όπου οι περισσότεροι έχουν φύγει μού είναι πάρα πολύ οδυνηρό.
    Να βλέπω, να γράφω, να θυμάμαι εποχές, καταστάσεις, πρόσωπα, πράγματα και να ξέρω ότι όλοι αυτοί έχουν φύγει από κοντά μας».

    Σήμερα, 50 χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας η κ. Μουστακλή αναρωτιέται αν οι αγωνιστές αυτοί θα ήταν ευχαριστημένοι. «Θα ήθελαν να δουν μια Ελλάδα καλύτερη από κάθε πλευρά στον 21ο αιώνα, με όλη την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας.
    Ωστόσο, το οικονομικό πρόβλημα που ζει η πατρίδα μας επισκιάζει πολλές άλλες καταστάσεις. Και αυτό είναι λυπηρό και οδυνηρό. Σήμερα βρισκόμαστε σε άλλες κατοχές και άλλα προβλήματα και λέει κανείς ότι ίσως δεν θα μπορέσει ποτέ η Ελλάδα να ανασάνει, να είναι ελεύθερη, να μην έχει τέτοια προβλήματα.
    Από τον καιρό που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος δεν έχουμε ποτέ ησυχάσει και ήταν πολύ μικρά τα ευχάριστα διαλείμματα», λέει και καταλήγει: «Με τρομάζει που πέρασαν τόσα χρόνια και οι επιπτώσεις όλης αυτής της κατάστασης δεν έχουν φύγει. Ζούμε ακόμα τις επιπτώσεις της τραγικής αυτής ιστορίας.
    Στην κατάσταση που βρίσκεται η πατρίδα μας ζούμε κατά ένα μέρος τα αποτελέσματα της επιβολής της δικτατορίας».
    (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

    Ο.Δ.Ξ (Ο ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η χούντα δεν ήταν ο Παπαδόπουλος κι ο Παττακός.....21 Απριλίου 2017 στις 10:51 π.μ.

    Η χούντα δεν ήταν ο Παπαδόπουλος κι ο Παττακός.

    Ήταν ένα ολόκληρο σύστημα, ένας τεράστιος μηχανισμός ρουφιάνων, βασανιστών, συνεργατών, χειροκροτητών, αυλοκολάκων, φανερών και σιωπηλών υποστηρικτών που αποτελούσαν ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού.

    Ένας μηχανισμός που "ιδεολογικά" προϋπήρχε της 21 Απριλίου του '67 και που συνέχισε να υπάρχει, ως κράτος εν κράτει, και μετά το '74, μέχρι και σήμερα.

    Ο φασισμός και το παρακράτος στην Ελλάδα έχουν πολύ βαθιές ρίζες και πολλά διαφορετικά πρόσωπα, χθεσινά και σημερινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κρατούσε ο Βορίδης τον Κυριάκο πολιτικό κρατούμενο;

    Αν η ΝΔ, αποφασίσει να βγάλει ανακοίνωση για την επέτειο από την κατάλυση της Δημοκρατίας από τον Παπαδόπουλο και την παρέα του, μάλλον θα έχει μεγάλο πρόβλημα.

    Γράφει ο Φέλιξ

    Γιατί την ανακοίνωση λόγω του χροιάς της ημέρας, πρέπει να τη τσεκάρει και ο Πρόεδρος του κόμματος, δηλαδή ο Άδωνης Γεωργιάδης, ο οποίος μάλλον θα θέλει να σημειώσει αυτά που κατά καιρούς έχει πει ο ίδιος δημόσια, δηλαδή πως η Χούντα δημιούργησε μια ανθηρή Οικονομία την οποία κατέστρεψε ο Καραμανλής και πως επίσης είναι μύθος οι νεκροί του Πολυτεχνείου.

    Αλλά ας υποθέσουμε ότι ο Βασίλης Κικίλιας καταφέρνει ως εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, να ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο. Τι να γράψει όμως; Δεν πρέπει στην ανακοίνωσή του να συγκεράσει όλες τις απόψεις και τις συνιστώσες στη ΝΔ; Δεν πρέπει να εκφράσει τον Άδωνη, τον Βορίδη, το ΛΑΟφιλές κομμάτι του κόμματος; Τι να πει λοιπόν ο έρμος; Να γράψει όσα έλεγε ο Βορίδης ως αρχηγός της νεολαίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου; Πως η Επανάστασις ήταν η σωτηρία της Ελλάδος; Πως οι συνταγματάρχες ήταν πατριώτες και η Χούντα έκφραση του λαού; Πως τα ξερονήσια και το ΕΑΤ ΕΣΑ, ήταν η εθνική αναμόρφωση;

    Είναι προφανές πως η μέρα δεν βοηθά το κόμμα να εμφανιστεί ούτε ως φιλελεύθερη παράταξη ούτε ως δημοκρατική. Άρα υπάρχουν τρεις επιλογές: ή να μην βγάλουν ανακοίνωση, ή να βγάλουν για το Μαδούρο (η Βενεζουέλα είναι σαν την coca cola πάει με όλα), ή να βγάλουν θυμίζοντας πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο πιο νέος πολιτικός κρατούμενος της Χούντας. Αλλά τότε ποιος τον κρατούσε, ο μέντορας του Βορίδη; Ποντάρω Μαδούρο λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κρατάει τέσσερις δεκαετίες το σλόγκαν των φιλοχουντικών, φιλοβασιλικών και χρυσαυγιτών ότι η δικτατορία των Συνταγµαταρχών παρέδωσε µια «παρθένα» οικονοµία, δίχως κανένα χρέος.21 Απριλίου 2017 στις 11:43 π.μ.


    Κρατάει τέσσερις δεκαετίες το σλόγκαν των φιλοχουντικών, φιλοβασιλικών και χρυσαυγιτών ότι η δικτατορία των Συνταγµαταρχών παρέδωσε µια «παρθένα» οικονοµία, δίχως κανένα χρέος.
    ∆ΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΣΕ ∆ΙΣ. ∆ΡΧ.
    1958........................................................3,5
    1959........................................................8,0
    1960........................................................9,7
    1961......................................................11,6
    1962......................................................13,1
    1963......................................................17,6
    1964......................................................21,4
    1965......................................................25,4
    1966......................................................32,0
    1967......................................................37,8
    1968......................................................45,3
    1969......................................................56,7
    1970......................................................63,7

    Από το 1966, δηλαδή, που το χρέος ήταν 32 δισ., διπλασιάστηκε µέχρι το 1970 στα 63,7 δισ.


    ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ....

    http://www.topontiki.gr/article/63414/ta-foymara-ton-hoyntaion

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πενήντα χρόνια από τη Χούντα των Συνταγματαρχών: Πέντε χουντικοί μύθοι και πώς καταρρίπτονται

    Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τις 21 Απριλίου 1967, τη μέρα που το πραξικόπημα των συνταγματαρχών βύθισε την Ελλάδα σε μία ματωμένη επταετία.

    Κάτι τέτοιες μέρες συνηθίζουν τα ακροδεξιά... απομεινάρια της εποχής εκείνης να κάνουν την εμφάνισή τους για να μας θυμίσουν τάχα πόσο ωραίες ήταν εκείνες οι εποχές, να μας επισημάνουν ότι “η χούντα έφτιαξε δρόμους”, ότι “δεν υπήρχε ανεργία”, ότι “κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές” - και να πετάξουν κι ένα “α, ρε Παπαδόπουλος που σας χρειάζεται, στο τσακίρ κέφι.

    Πρόκειται βέβαια για μύθους που έχουν τόση σχέση με την πραγματικότητα, όση η δικτατορία με τη δημοκρατία. Ας δούμε πώς καταρρίπτονται με λίγα και απλά λόγια οι μύθοι αυτοί:

    Μύθος 1: Τότε υπήρχε ανάπτυξη

    Είναι όντως αλήθεια πως οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας κατά την επταετία ήταν υψηλοί, αλλά αυτό συνέβαινε παντού στον κόσμο, όπου υπήρχε καπιταλισμός. Η δεκαετία του 60 υπήρξε η χρυσή εποχή της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τάση που διεκόπη βίαια από την πετρελαϊκή κρίση του 1973. Ακόμα, η υψηλή ανάπτυξη επί δικτατορίας στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στα εμβάσματα των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που εργάζονταν στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στη Γερμανία και το Βέλγιο.

    Μύθος 2: Η οικονομία ήταν δυνατή.

    Ανατρέχοντας σε οικονομική ανασκόπηση της περιόδου Παπαδόπουλου από το “Βήμα” της εποχής (20.10.1973) με τη βοήθεια σχετικού αφιερώματος του “Ποντικιού” (24/12/2013), διαπιστώνουμε την τεράστια αύξηση των εισαγωγών: Από 1.150 δις. Δρχ. Το 1966, προβλέπεται να φτάσουν τα 3.500 το 1973, στοιχείο που φανερώνει την ιδιαίτερα μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και προφανώς την παρακμή της εγχώριας παραγωγής.

    Μύθος 3: Δεν άφησαν δημόσιο χρέος

    Αυτός ο ισχυρισμός είναι παντελώς λανθασμένος. Πάλι με τη βοήθεια του ίδιου άρθρου του “Ποντικιού”, ανατρέχουμε στην ανασκόπηση του “Βήματος” και μαθαίνουμε πως το 1973 το δημόσιο χρέος ήταν μιάμιση φορά μεγαλύτερο από το 1966, από 1110 εκατομμύρια δολάρια σε 2700 εκατ. Δολάρια. Και μάλιστα σε περίοδο με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

    Μύθος 4: Δεν υπήρχε ανεργία

    Στα στατιστικά στοιχεία της εποχής διαπιστώνουμε πως η ανεργία επί Παπαδόπουλου δεν ξεπέρασε το 6%. Είναι ωστόσο αστείο να συγκρίνουμε το μέγεθος της ανεργίας στα τέλη της δεκαετίας του '60 και του 2014 αφού τότε τεράστιο ποσοστό του ενεργού πληθυσμού είχε μεταναστεύσει.Σύμφωνα με το Διονύση Ελευθεράτο, ο μισός αντρικός πληθυσμός από 20-40 ετών συνεισέφερε στην ελληνική οικονομία από το εξωτερικό. (iskra.gr, ”Οικονομικό θαύμα της Χούντας” κι άλλα παραμύθια”)

    Μύθος 5: Λειτουργούσαν υπέρ του λαού

    Η αλήθεια είναι πως ήταν κυρίως βίαιοι πολιτικοί εκφραστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Οι εφοπλιστές έκαναν πάρτυ επί των ημερών τους αφού ο νόμος 378/68 τους εξασφάλισε απόλυτη φορολογική ασυλία: “Πλοία υπό ξένη σημαίαν πάσης κατηγορίας πρακτορευόμενα ή διαχειριζόμενα ή καθ' οιονδήποτε τρόπον (...) απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος, ως και παντός εν γένει τέλους, φόρου, δασμού, εισφοράς ή κρατήσεως, υφισταμένου ή επιβληθεισομένου εις το μέλλον διά το εισόδημα αυτών το κτώμενον εξ εργασιών μέσω ή διά των άνω εταιριών. Της αυτής φορολογικής απαλλαγής απολαύουσιν και οι πλοιοκτήται, εφοπλισταί ή οι καθ' οιονδήποτε τρόπον εκμεταλλευόμενοι τα πλοία ταύτα μέσω ή διά των ως άνω εταιριών”.

    Δυστυχώς για τους υμνητές της επταετίας αλλά και τους φανατικούς θιασώτες των fast-track επενδύσεων, οι χουντικοί περίμεναν κερδοσκόπους κι επενδυτές της αρπαχτής με ανοιχτές αγκάλες: Ο Καναδός συγγραφέας Ζαν Μεϊνό σημειώνει στο βιβλίο του “Αναφορά πάνω στην κατάργηση της δημοκρατίας στην Ελλάδα” ("Rapport sur l' abolition de la democratie en Grece", Μόντρεαλ 1967, σ.102-3): “Μία από τις πρωτοτυπίες αυτού του κειμένου είναι ότι ορίζει πως πρέπει να υπάρξει απόφαση μέσα σε οκτώ ημέρες από από την κατάθεση κάποιας αίτησης για επενδύσεις στη χώρα. Αυτή η ταχύτητα προοριζόταν να επιδείξει την αποτελεσματικότητα του νέου καθεστώτος, στην πράξη όμως σημαίνει ότι, αν πρόκειται πράγματι για καινούριες αιτήσεις, η απόφαση θα παρθεί χωρίς σοβαρή εξέταση του ζητήματος”. Είναι εύκολα αντιληπτό το ποιοι ωφελούνται από “ελλιπή εξέταση αιτήσεων” κι οι συνταγματάρχες το γνώριζαν καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να διαβάζουν και να μαθαίνουν λοιπόν οι νοσταλγοί την πραγματικότητα της διακυβέρνησης των συνταγματαρχών και ας μην χορεύουν τσάμικο στις 'επετείους' ,τώρα αν οι περισσότεροι βολεύτηκαν και διορίστηκαν στην επταετία ,θα πρέπει να ντρέπονται γιατί έγινε σε βάρος άλλων συνανθρώπων τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
    Οι 4 εμβληματικοί στρατιωτικοί που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν και εκδιώχθηκαν από τη χούντα [εικόνες]

    http://www.iefimerida.gr/news/332510/oi-4-emvlimatikoi-stratiotikoi-poy-agonistikan-vasanistikan-kai-ekdiohthikan-apo-ti

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η συνταγή δοκιμασμένη:

    «Παίρνετε μια ντουζίνα τανκς, ένα μυστρί και μία πλάκα κι αφού ξορκίσετε τον Μαρξ, θεμελιώνετε ατάκα. Διαλέγετε ένα πτηνό, ει δυνατόν με δυο κεφάλια, το στήνετε στον Υμηττό με τα φτερά του σαν βεντάλια». Γνωστή και η επωδός: «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, άνευ Βουλής και εκλογών, έτσι τα Έθνη μόνο ζουν, ταρατατζούμ, ταρατατζούμ, ταρατατζούμ». Αν και ο τίτλος του τραγουδιού ήθελε το εν λόγω «μάθημα δικτατορίας» άνευ διδασκάλου, δάσκαλος υπήρχε και μάλιστα δεν ήταν ένας, αλλά τρεις. Ο Γιάννης Κακουλίδης που είχε γράψει τους στίχους, ο Γιώργος Κριμιζάκης που είχε βάλει τη μουσική και βέβαια, ο Γιώργος Μαρίνος, που με το ασύγκριτο ταλέντο του και με κέφι που τότε φαινόταν ανεξάντλητο, έκανε το κοινό τής «Μέδουσας» να κρέμεται απ'τα χείλη του. Ήταν Μάρτιος του 1976, όταν με τη Μίκα Ζαχαροπούλου στη σκηνοθεσία, αποτυπώσαμε στο βίντεο αυτό το στιγμιότυπο για το πρώτο-πρώτο τηλεοπτικό πορτρέτο του Γιώργου Μαρίνου στη «Μουσική βραδιά». Του Νίκου Δανίκα η ορχήστρα.

    https://www.youtube.com/watch?v=TfyaOr8L-4M&feature=share

    Παίρνετε μια ντουζίνα τανκς, ένα μυστρί και μία πλάκα
    κι αφού ξορκίσετε τον Μαρξ θεμελιώνετε ατάκα.
    Διαλέγετε ένα πτηνό ει δυνατόν με 2 κεφάλια
    το στήνετε στον Υμηττό με τα φτερά του σαν βεντάλια.

    Ελλάς ελλήνων Χριστιανών
    άνευ βουλής και εκλογών
    έτσι τα έθνη μόνο ζουν
    ταρατατζούμ ταρατατζούμ ταρατατζούμ

    Βάζετε για πρωθυπουργό της Σαντορίνης τον ωραίο
    και δε πειράζει για μετά τ’ αδίκημα είναι στιγμιαίο.
    Συγκέντρωσις είναι εφικτή το μάξιμουμ ενός ατόμου
    κι έτσι αποφεύγεται η ειρκτή και η εξάρθρωσις του ώμου.

    Ελλάς ελλήνων Χριστιανών
    άνευ βουλής και εκλογών κύριοι
    έτσι τα έθνη μόνο ζουν
    ταρατατζούμ ταρατατζούμ ταρατατζούμ

    Συλλήψεις είναι αποδεκτές Τρίτη, Τετάρτη και Σαββάτο
    αλλά μπορείτε κι από χθες για να τους έχετε από κάτω.
    Πρόσφορη μέρα για όλα αυτά μία απ’ τις τόσες του Απρίλη
    αρχίζετε πρωί πρωί και τελειώνετε το δείλι.

    ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή