Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΧΙΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ με 5 τραγούδια σε όλους τους Έλληνες και τα Ελληνάκια που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν.

Από  αυτόν εδώ  τον  Παρνασσιώτικο  ιστότοπο, τον "Πολυδροσοπαρνασσό",  εύχομαστε  ολόψυχα  Χρόνια  πολλά και καλά με  2017  ευχές για  καινούργιο χρόνο και  καλή αντάμωση σε  όλους τους Ελληνες και τα Ελληνόπουλα  που  αναγκάστηκαν  να  ξενιτευτούν  και  να  ζήσουν  μακριά  από  την  Πατρίδα  αλλά  και  από  συγγενείς  και  φίλους ......


"ΣΑΝ ΠΑΣ ΣΤΑ ΞΕΝΑ"..Παραδοσιακό τραγούδι με τον σπουδαίο Θρακιώτη καλλιτέχνη και δημιουργό Χρόνη Αηδονίδη. Συμμετέχει με την αγγελική φωνή της, η Νεκταρία Καραντζή



Σαν πας στα ξένα μάτια μου, μην κάνεις ένα χρόνο,
γιατί δεν τονε νταγιαντώ, της ξενιτιάς τον πόνο



Σαν πας στα ξένα, πάρε και μένα,
πάρε και μένα για συντροφιά

Μέρα δεν κάνω δίχως σου και χρόνο πώς να κάμω
Χωρίς εσένα αγάπη μου, γρήγορα θα πεθάνω

Μακριά σαν θα 'σαι να με θυμάσαι,
να με θυμάσαι παντοτινά.
Σαν πας στα ξένα, πάρε και μένα,
πάρε και μένα για συντροφιά


Απόσπασμα από το παραδοσιακό τραγούδι της Ηπείρου "Ξενιτεμένο μου πουλί", που ερμηνεύει η ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΚΑΡΑΝΤΖΗ.


Ξενιτεμένο πουλί
και παραπονεμένο
μωρέ ξένε μου
και παραπονεμένο.


Η ξενιτιά σε χαίρεται
κι εγώ έχω τον καημό σου
μωρέ ξένε μου
κι εγώ έχω τον καημό σου.

Τι να σου στείλω ξένε μου
ν’ αυτού στα ξένα πού ‘σαι
μωρέ ξένε μου
ν’ αυτού στα ξένα πού ‘σαι.

Να στείλω μήλο σέπεται
κυδώνι μαραγκιάζει
μωρέ ξένε μου
κυδώνι μαραγκιάζει.

Να στείλω και το δάκρυ μου
σ’ ένα χρυσό μαντήλι
μωρέ ξένε μου
σ’ ένα χρυσό μαντήλι.

Το δάκρυ μου ‘ναι καυτερό
και καίει το μαντήλι
μωρέ ξένε μου
και καίει το μαντήλι.
 


ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΑΡΟΥΝΗΣ ."Το Αποχαιρέτισμα" Το Τραγούδι έγινε για τις ανάγκες της παράστασης με τίτλο '' Φιλιώ Χαϊδεμένου ".  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ.....http://polydrososparnassou.blogspot.gr/2016/12/1922-108.html#more


Κι αν την καρδιά σου φύτεψα
στο χώμα μέσα ανθίζει
μα η δική μου μάτια μου
μια πέτρα που ραγίζει.



Νερό σου φέρνω αθάνατο,
το δάκρυ μου, να πίνεις.
Σ’ αυτήν τη γη που μ’ έφερες,
μονάχο τι μ’ αφήνεις.

Πες μου που βρήκες τα φτερά
μακριά μου να πετάξεις;
Που ν’ ανταμώσω τη χαρά
να μην αναστενάξεις. . . .

Μεγάλωσα καρδούλα μου
μα έμεινα παιδάκι
κι όταν φυσάει άνεμος
τσακίζω σαν κλαράκι.



ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ-ΜΠΕΛΟΥ(Σε μια σπάνια  ηχογράφηση)  ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ  (Όλα σε ένα  βίντεο) . "Το παράπονο του ξενιτεμένου (Σαν απόκληρος  γυρίζω)"


Σαν απόκληρος γυρίζω
στην κακούργα ξενιτιά
Περιπλανώμενος δυστυχισμένος
Μακριά απ’ της μάνας μου την αγκαλιά


Κλαίνε τα πουλιά για αέρα
Και τα δέντρα για νερό
Κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα
Που έχω χρόνια για να σε ειδώ
                         
          
 Πάρε χάρε την ψυχή μου
Ησυχία για να βρω
Αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
Μες τη ζωή μου να μη χαρώ


ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ- ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ.  Το τραγούδι της ξενιτειάς ( φεγγάρι μάγια  μού 'κανες).


Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες
και περπατώ στα ξένα
είναι το σπίτι ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή



Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι,
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη


5 σχόλια:

  1. Σας ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!! για την ανάρτηση. Πολλές οι οικογένειες που έχουν ξενιτεμένους.Μαζί και η δική μας.Τέτοιες μέρες η άδεια θέση στο γιορτινό τραπέζι "κόβει" τη χαρά στα δυό. "Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται εδω πέρα, η άλλη μισή στα ξένα βρίσκεται"! Πάντα αναζητάμε αυτούς που μίσεψαν και η ελπίδα για την επιστροφή τους παραμένει ζωντανή. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΙΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ!!!!!

    ΜΑΡΙΑ Η .......ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
    αφιερωμένο στα πολυαγαπημένα μου παιδιά, στην μακρινή Αυστραλία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΒΑΣΙΛΗΣ31 Δεκεμβρίου 2016 στις 8:24 μ.μ.

    Η Κλειδωμένη καρδιά

    —Καρδιά με δεκοχτώ κλειδιά, γιατ' είσαι κλειδωμένη;
    Άνοιξε, παίξε, γέλασε, σαν που ήσουν μαθημένη.
    Και χύσε γύρα τη χαρά με δυο γλυκά σου λόγια.
    —Και πώς ν' ανοίξω να χαρώ, να παίξω, να γελάσω;
    Τα χέρια που την κλείδωσαν είναι ξενιτεμένα.
    Παν τρία χρόνια ολάκαιρα, οπού τα περιμένω.
    Να 'ρθούν, να την ανοίξουνε, να παίξω, να γελάσω.
    —Κι αν δεν σου έρθουνε, λυγερή; Κλειστή θα μέν' αιώνια;
    —Τα χέρια, που την κλείδωσαν, πήραν και τα κλειδιά της.



    Ο ξενιτεμένος

    Αλί του, που 'ν' στην ξενιτιά και ξενοπαραδέρνει
    Δεν έχει μάνα κι αδερφή κι εμπιστεμένο ταίρι
    Να μαγειρεύουν του να τρώει, να πλένουν τα σκουτιά του
    Να στρώνουνε το στρώμα του, να πέφτει να κοιμάται
    Κι αν αρρωστήσει ο δύστυχος και πέσει στο κρεβάτι
    Να κλαιν στο προσκεφάλι του, να χύνουν μαύρα δάκρυα.
    Ξένες του μαγειρεύουνε, και πλένουν τα σκουτιά του.
    Και στρώνουνε το στρώμα του και τα σκεπάσματά του.
    Του μαγειρεύουν μια και δυο, του πλένουν τρεις και πέντε
    Και στρώνουνε το στρώμα του και τα σκεπάσματά του,
    Κι απέ του λένε με θυμό, του λεν με καταφρόνια.
    Φέρε να μαγειρέψομε, πλέρωσε για το πλύμα,
    Πλέρωσε για το στρώμα σου και τα σκεπάσματά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  3. Κι αν σε λατρεύω, γλυκιά πατρίδα,
    ποτέ δεν είδα λίγη στοργή.
    Κι όλο με διώχνεις από κοντά σου
    σαν το ρημάδι σε ξένη γη.

    Στον τόπο αυτόν που αγαπώ
    ούτ' ένα χέρι, για να πιαστώ.
    Και ξενιτεύτηκα, μα δε γιατρεύτηκα
    κι ήρθα, πατρίδα μου, για να σε δω,
    κι ας με πληγώνεις.

    Κι αν δε ζηλεύω τις ξένες χώρες,
    υπάρχουν ώρες που αγανακτώ
    και θέλω πάλι να ξαναφύγω.
    τον εαυτό μου να ξαναβρώ.

    Στον τόπο αυτόν που αγαπώ
    ούτ' ένα χέρι, για να πιαστώ.
    Και ξενιτεύτηκα, μα δε γιατρεύτηκα
    κι ήρθα, πατρίδα μου, για να σε δω,
    κι ας με πληγώνεις.
    Σ.Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. https://www.youtube.com/watch?v=pzsCGhvKOYw

    Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
    και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
    εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
    σάμπως φταις κι εσύ καημένη
    και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά

    Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
    και βαθιά σ’ ευχαριστώ
    γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
    ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
    να πεθαίνω όπου πατώ
    και να μη σε υποφέρω

    Αχ Ελλάδα θα στο πω
    πριν λαλήσεις πετεινό
    δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
    μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
    σαν το νόθο με πετάς
    μα κι απάνω μου κρεμιέσαι

    Η πιο γλυκιά πατρίδα
    είναι η καρδιά
    Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
    που τ’ άγια χώματα της
    πόνος και χαρά

    Κάθε ένας είναι ένας
    που σύνορο πονά
    κι εγώ είμαι ένας κανένας
    που σας σεργιανά

    Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
    και βαθιά σ’ ευχαριστώ
    γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
    ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
    να πεθαίνω όπου πατώ
    και να μη σε υποφέρω

    Αχ Ελλάδα θα στο πω
    πριν λαλήσεις πετεινό
    δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
    μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
    σαν το νόθο με πετάς
    μα κι απάνω μου κρεμιέσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιαγιούλα στη Θεσπρωτία, που ζει μόνη της, νίκησε τη μοναξιά της την περίοδο των εορτών!

    Κανέναν δεν έχει μια συμπαθέστατη γιαγιούλα γύρω στα 80, που ζει σε χωριό της Θεσπρωτίας... Ο σύζυγός της έχει πεθάνει, εδώ και δέκα χρόνια... Τα παιδιά της στη Γερμανία... Και όμως νίκησε τη μοναξιά της την περίοδο των εορτών. Το να μένεις μόνος σου τέτοιες μέρες δεν είναι και το καλύτερο. Ωστόσο συμβαίνει. Η γιαγιούλα της ιστορίας το διαχειρίστηκε, για μια ακόμη φορά, έξυπνα! "Τι να κάνω", μας είπε, "μόνη και έρημη είμαι, αλλά ζωντανή ακόμη. Για να μη στεναχωριέμαι, που ο άνδρας μου πέθανε, που τα παιδιά μου είναι αναγκασμένα να είναι μακριά μου, βάζω στην άκρη ό,τι αρνητικό, ό,τι κακό περνάει από το μυαλό μου και θυμάμαι τα καλά από τους δικούς μου ανθρώπους. Πόσο με αγαπούσε ο άνδρας μου, πόσο με αγαπούν τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου και να είναι ευτυχισμένα, εκεί που βρίσκονται. Στρώνω το τραπέζι, δόξα τω Θεώ, αντέχω ακόμη, και τρώω σαν να είναι και η οικογένειά μου γύρω μου". Η γιαγιούλα μάς δίνει ένα καλό μάθημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή