ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ..... Η αγάπη είναι το φαρμάκι και το νέκταρ της ζωής μας. Αν θέλεις να πιεις, θα τα πιεις και τα δύο μαζί. Ένα ένα δεν σ’ τα δίνουν.

Μενέλαος  Λουντέμης  σήμερα  και  λίγα  σοφά λόγια του  για  την  αγάπη,  από το βιβλίο του "Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους",   καθώς και   λίγα  λόγια  για  εκείνον. Όλα  "περιποιημένα" με εικόνες  και όμορφα βίντεο.

//Η  αγάπη ειν' ανήμερο θεριό που τρώει τη ζωή μας. Μα μόλις φύγει, καταλαβαίνουμε... 

ότι αυτή ήταν η ζωή μας. Λοιπόν; Σ’ άφησε; Σε πρόδωσε; Καλύτερα έτσι. Θα ‘χεις κουράγιο να ξαναδοκιμάσεις. Αν έμενε κι ανακάλυπτες τι ψεύτικο μικροπραγματάκι ήταν, θα πληγωνόσουν για πάντα.

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ή όταν τη χάνουμε.

 

Όταν την έχουμε, μας ξεφεύγει. Χάνουμε την αίσθησή της. Και την ξαναποκτούμε μόνο όταν τη χάσουμε. Κοίταξε να ζήσεις την αγάπη που έχασες. Να χαρείς την αγάπη που περιμένεις. Κάν’ την τραγούδια, ξενύχτια. Κάν’ την βιβλία, αταξίες. Μόνο μην τη μοιρολογάς. Είναι σαν να τη βρίζεις. Σαν να της κλείνεις τον δρόμο να ξανάρθει.

ΚΟΙΤΑΞΕ ΜΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ.

 

Για την αγάπη μιας γυναίκας έγινα ποιητής. Δεν τη συγκίνησα. Έγινα κλόουν, καραγκιόζης, Ρωμαίος, Νίγκελ, Άμλετ… Κείνη προσπέρασε πλάι απ’ τις τραγικές μεταμορφώσεις μου αγέρωχη και πήγε να θαφτεί στο άγνωστο.

Ήταν τρελή; Ήταν άρρωστη; Χαλασμένη απ’ τα βιβλία; Δεν ξέρω. Ένα πράγμα ξέρω: πως μ’ έκανε δυστυχισμένο.

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟΙ.......

 

όχι μόνο δεν τους χρειάζεται η δυστυχία αλλά και τους μπαίνει εμπόδιο.

Γιατί τώρα σ’ τα είπα όλα αυτά;

Για να σε φέρω στα συγκαλά σου;

Για να σε παρηγορήσω;

Για να σε πλαντάξω;

Δεν ξέρω.

 

Η αγάπη είναι το φαρμάκι και το νέκταρ της ζωής μας.

Αν θέλεις να πιεις, θα τα πιεις και τα δύο μαζί. Ένα ένα δεν σ’ τα δίνουν.

Γιατί κλείνεις τα μάτια σου;

Νυστάζεις ή πονάς;

"Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους" των εκδόσεων Δίφρος   

""ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ"  ΤΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΥ  ΛΟΥΝΤΕΜΗ  ΜΕ  ΤΟΥΣ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΠΑΝΟ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑ. 

Έλα κοντά μου δεν είμαι η φωτιά

τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια

τις πνίγουν οι νεροποντές

τις κυνηγούν οι βοριάδες

Δεν είμαι δεν είμαι η φωτιά

Έλα κοντά μου δεν είμαι ο άνεμος

τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά

τους βουβαίνουν τα λιοπύρια

τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί

Δεν είμαι δεν είμαι ο άνεμος

Εγώ δεν είμαι παρά ένας στρατολάτης

ένας αποσταμένος περπατητὴς

που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς

ν’ακούσει το τραγούδι των γρύλων

κι αν θέλεις έλα να τ’ ακούσουμε μαζί     

                                        

                                   ΠΟΙΟΣ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΜΕΝΕΛΑΟΣ  ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

Ο Μενέλαος Λουντέμης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Βαλασιάδη) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1912. `Ηρθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα το 1924, ενώ από πολύ μικρός αναγκάστηκε να μπει στη βιοπάλη. Μετήλθε ποικίλα μέσα και διάφορα επαγγέλματα. `Εκανε το γραμματοδιδάσκαλο, τον ψάλτη και τον υπάλληλο, για να καταλήξει αρχιεργάτης στα τεχνικά έργα του Γαλλικού.

 

Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Λουντέμης εντάχθηκε στην Αριστερά και έλαβε μέρος στην Αντίσταση. Μετά την απελευθέρωση χρημάτισε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων του ΕΑΜ.

Ο Λουντέμης υπήρξε ένας καθαρά στρατευμένος λογοτέχνης. Πολύ συχνά έβαζε στα έργα του τις πολιτικές του απόψεις, καθώς και τις προσωπικές του εμπειρίες.

Εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων γνώρισε διωγμούς και εξορίες και γενικά ταλαιπωρήθηκε πολύ στη ζωή του. Το 1956 δικάστηκε για το βιβλίο του “Βουρκωμένες μέρες”, στο οποίο περιγράφει τα βάσανα των εξόριστων.

 

ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ. Ο ηθοποιός Γ. Γιολδάσης, ο λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης, ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης, ο ηθοποιός Μάνος Κατράκης, ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος.

Δυο χρόνια αργότερα κατέφυγε στη Ρουμανία, όπου και έζησε ως τη μεταπολίτευση. Το 1962 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975. Πέθανε το 1977 από καρδιακή προσβολή, ενώ οδηγούσε.

 

Στα γράμματα ο Λουντέμης εμφανίστηκε μετά το 1930 με ποιήματα και διηγήματα τα οποία δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Νέα Εστία”. Το πρώτο βιβλίο του, η συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Τα πλοία δεν άραξαν” (1938), τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο πεζογραφίας.

 

Ως συγγραφέας ο Λουντέμης υπήρξε πολύ παραγωγικός. `Εγραψε πάνω από σαράντα έργα, καλύπτοντας ποικίλες περιοχές του λόγου. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κοινωνικής πραγματικότητας είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό του έργου του.

Ο Λουντέμης έγραψε πολλά έργα, κυρίως διηγήματα και μυθιστορήματα. Κάποια από αυτά είναι: “Τα πλοία δεν άραξαν” (1938), “`Εκσταση” (1944), “Γλυκοχάραμα” (1944), “Συννεφιάζει” (1948), “`Ενα παιδί μετράει τ’ άστρα” (1956), “Θυμωμένα στάχυα” (1965), “Βουρκωμένες μέρες” (1953), “Καληνύχτα ζωή” (1946), “Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος” (1956), “Της γης οι αντρειωμένοι” (1976) κ.α.

 

"Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι γιατί ουρλιάζανε οι άνθρωποι". Από  το    συγκλονιστικό  βιβλίο  του για τη Μακρόνησο. "Οδός  Αβύσσου ,αριθμός μηδέν",το οποίο θα παρουσιάσουμε σε  άλλη ανάρτησή  μας.

 Και τέλος  ο  στιχουργός  Μενέλαος  Λουντέμης........  "ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ  Θ' ΑΝΘΙΣΟΥΝΕ  ΚΑΙ  ΦΕΤΟΣ"  ΣΕ  ΣΤΙΧΟΥΣ  ΜΕΝΕΛΑΟΥ  ΛΟΥΝΤΕΜΗ  ΠΟΥ  ΑΝΕΒΑΣΕ  Ο  ΦΙΛΟΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ  ΒΙΔΑΚΗΣ.                           

Στίχοι: Μενέλαος Λουντέμης

Μουσική: Σπύρος Σαμοΐλης

Ερμηνεία: Ισιδώρα Σιδέρη

απο το δίσκο " ΚΡΑΥΓΗ στα ΠΕΡΑΤΑ ", σε ποίηση Μεν. Λουντέμη.

Οι κερασιές θ' ανθίσουνε και φέτος στην αυλή

και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι.

Μικρή που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,

πικρή που είναι η ζωή!

Άνοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή,

για νάμπουν οι μοσκοβολιές από το περβόλι.

Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι,

Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο ειναι και μια πληγή

Γέρασα να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω,

μπρος στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή!

Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα πρωί και μονο

χίλια θε να 'δινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο!

"Γ"