ΜΙΑ ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΑΣΗΜΑΚΗ

Σχετικά με την δημοσίευση ΄΄

Ασθενής και ωδιπόρος ή ασθενής και οδοιπόρος

Ο κ. Ευστάθιος Ασημάκης μας ενημερώνει με την παρακάτω σημείωση.

ΠΡΟΣ

Τον Δραστήριο Ιστότοπο: «Πολύδροσος Παρνασσού»

 .....

Αξιότιμοι κύριοι

Αναφορικά με τη σημερινή(11/3/2016) ανάρτησή σας με το ενδιαφέρον θέμα: “ασθενής και ωδιπόρος” ή  “ασθενής και οδοιπόρος”;  θα πρέπει να έχετε υπόψη σας τα εξής:

α) Στα λεξικά της αρχαίας Ελληνικής γλώσσης δεν υπάρχει λέξη  ωδιπόρος, δεδομένου ότι δεν έχει νόημα ο συνδυασμός των εννοιών:

i) ωδίνω = έχω πόνους τοκετού και μεταφορικά: αγωνιώ, εργάζομαι σκληρά, κοπιάζω πολύ, εγκυμονώ στοχασμούς, και σε καμία περίπτωση πάντως:  επιθυμώ πολύ να φάω, όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο - αναφορά, διότι η εγκυμονούσα γυναίκα πιθανόν να επιθυμεί φαγητό και λιχουδιές, αλλά η ετοιμόγεννη γυναίκα, που πονάει δυνατά, το μόνο που δεν έχει στο μυαλό της είναι το φαγητό.

ii)πόρος = μέσο για διάβαση, πέρασμα, θάλασσα, δίοδος, τρόπος ή μέσο για απόκτηση κάποιου πράγματος κλπ. και βεβαίως ο πόρος του δέρματος. 

β) Στα λεξικά της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας υπάρχει η λέξη δίπορος = ο έχων δυο περάσματα, και μεταφορικά η γυναίκα που θηλάζει, δεδομένου ότι τα μητρικά της στήθη είναι οι δυο πόροι απ’ όπου το μωρό προσπορίζεται την τροφή του.

Εξ αυτού του λόγου, η μητέρα που θηλάζει, έχει η ίδια αυξημένες ανάγκες πρόσληψης τροφής, σε σχέση με όλους τους άλλους γύρω της,  επειδή πρέπει  μέσα από το μητρικό της γάλα να εξασφαλίσει κρίσιμη και απαραίτητη τροφή στο μωρό της, το οποίο καθημερινώς θηλάζει.

Κατόπιν τούτου, το “γνωστό” ρητό είναι: “ασθενής και δίπορος” και όχι “ασθενής και ωδιπόρος” και βεβαίως σε καμία περίπτωση:  “ασθενής και οδοιπόρος”.

        Με τιμή

Στάθης Ασημάκης