ΣΑΛΒΑΝΤΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ . Ο ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ.

Του "Γ"

Στις  26  Ιουνίου  1908  γεννήθηκε ο Σαλβαντόρ Αλιέντε .Ο πρόεδρος της Κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας της Χιλής( Unidad Popular) την περίοδο 1970-1973.,δεν ήταν ένας απλός πρόεδρος, ......

ήταν "κακό" σπυρί για τους Αμερικανούς και τον ήθελαν εκτός δράσης πάση θυσία.Ήταν 11 Σεπτεμβρίου 1973 όταν ο δικτάτορας στρατηγός Αγκούστο Πινοσέτ μαζί με παραστρατιωτικές ομάδες εισέβαλε στο προεδρικό μέγαρο, έριξε τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και οδήγησε τη Χιλή στα 17 πιο μαύρα χρόνια της ιστορίας της. 

                                      
                                     

                                                    Ο  ΑΟΥΓΟΥΣΤΟ  ΠΙΝΟΣΕΤ

Αυτοκτόνησε (πολλοί λένε ότι δολοφονήθηκε) καθώς οι δυνάμεις του - με τη στήριξη των Αμερικάνων - δικτάτορα, Αουγούστο Πινοσέτ, πολιορκούσαν το προεδρικό μέγαρο. Λέγεται  οτι  το  όπλο  που  κρατούσε  στο  χέρι  του  το  είχε  δωρίσει  ο  Φιντέλ  Κάστρο.

                          

Ακολουθεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μαζικές εκτελέσεις, άγρια βασανιστήρια, συλλήψεις. 

Οδηγούσαν τους... αντιφρονούντες σε στάδιο του Σαντιάγο. Είτε τους εκτελούσαν είτε τους βασάνιζαν. 
Όσοι εκτελούνταν, τους έβαζαν σε αεροπλάνα και τους πετούσαν στη θάλασσα. Χιλιάδες δολοφονήθηκαν. Χιλιάδες εξαφανίστηκαν από προσώπου γης.

 Μόλις πρόσφατα η κυβέρνηση παραδέχτηκε πως το καθεστώς Πινοσέτ "εξαφάνισε" κάπου στον ωκεανό τα θύματά της. 

Οι "εξαφανισμένοι" θα είναι πάντα η ανοιχτή πληγή της Χιλής. 

                                     

Αυτός είναι ο τελευταίος του λόγος προς τον λαό της Χιλής...

Σίγουρα αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία για μένα να απευθυνθώ σε εσάς. Η Πολεμική Αεροπορία έχει βομβαρδίσει τις κεραίες των Radio Portales και Radio Corporación.

Οι λέξεις μου δεν έχουν πικρία αλλά απογοήτευση. Είθε να έρθει μια ηθική τιμωρία για εκείνους που έχουν προδώσει τον όρκο τους: Στρατιώτες της Χιλής, οι δικαιούχοι αρχιστράτηγοι, ο Ναύαρχος Μερίνο, ο οποίος έχει αυτοανακηρυχθεί ο ίδιος διοικητής του ναυτικού, και ο κ. Μεντόζα, ο οποίος επαίσχυντα μόλις χθες ορκίσθηκε πίστη και αφοσίωση στην κυβέρνηση, και ο οποίος έχει επίσης αυτοανακηρυχθεί αρχηγός της Carabineros [παραστρατιωτικής αστυνομίας].

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, το μόνο πράγμα που απομένει για μένα είναι να πω στους εργάτες: δεν πρόκειται να παραιτηθώ! Ευρισκόμενος σε μια ιστορική μετάβαση, θα πληρώσω την πίστη του λαού με τη ζωή μου. Και τους λέω ότι είμαι βέβαιος ότι οι σπόροι που έχουμε φυτέψει στην καλή συνείδηση των χιλιάδων και χιλιάδων Χιλιανών δεν θα μείνουν συρρικνωμένοι για πάντα.

Έχουν δύναμη και θα είναι σε θέση να μας εξουσιάζουν, αλλά η κοινωνική διεργασίες δεν μπορεί να εμποδιστούν ούτε από το έγκλημα, ούτε από τη δύναμη. Η ιστορία είναι δική μας, και οι άνθρωποι κάνουν την ιστορία.

Εργάτες της χώρας μου: Θέλω να σας ευχαριστήσω για την αφοσίωση που είχατε πάντα, την εμπιστοσύνη που εναποθέσατε σε έναν άνθρωπο που ήταν μόνο ένας διερμηνέας της μεγάλης λαχτάρας για τη δικαιοσύνη, ο οποίος έδωσε το λόγο του ότι θα σεβαστεί το Σύνταγμα και το νόμο και έκανε ακριβώς αυτό. Σε αυτή την καθοριστική στιγμή, την τελευταία στιγμή που μπορώ ακόμα να απευθύνομαι σε εσάς, σας εύχομαι να επωφεληθείτε από το μάθημα: το ξένο κεφάλαιο, ο ιμπεριαλισμός, σε συνδυασμό με την αντίδραση, δημιούργησαν το κλίμα στο οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις έσπασαν την παράδοσή τους, την παράδοση που διδάχθηκαν από το στρατηγό Schneider και επιβεβαίωσαν με τον διοικητή Araya, θύματα του ίδιου κοινωνικού τομέα που σήμερα ελπίζει, με την ξένη βοήθεια, να κατακτήσει εκ νέου τη δύναμη να συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα κέρδη τους και τα προνόμιά τους.

Απευθύνομαι σε εσάς, πάνω απ' όλα, στη σεμνή γυναίκα του τόπου μας, την Campesina που πίστεψε σε εμάς, τη μητέρα που γνώριζε την ανησυχία μας για τα παιδιά.

Απευθύνομαι στους επαγγελματίες της Χιλής, τους πατριώτες επαγγελματίες που συνέχισαν να δουλεύουν εναντίον της στάσης που υποστηρίζεται από επαγγελματικά σωματεία, σωματεία ταξικά που υπερασπίζονται επίσης τα προνόμια της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Απευθύνομαι στη νεολαία, αυτή που τραγουδούσε και μας έδωσε τη χαρά της και το αγωνιστικό της πνεύμα.

Απευθύνομαι στον άντρα της Χιλής, τον εργάτη, τον αγρότη, το διανοούμενο, εκείνον που πρόκειται να διωχθεί, γιατί στη χώρα μας ο φασισμός είναι ήδη παρών εδώ και πολλές ώρες – σε τρομοκρατικές επιθέσεις, σε ανατινάξεις γεφυρών, σε διακοπές σιδηροδρομικών γραμμών, σε καταστροφές αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενόψει της σιωπής όσων είχαν την υποχρέωση να δράσουν. Ήταν υποχρεωμένοι. Η ιστορία θα τους κρίνει.

Σίγουρα το Radio Magallanes θα σιγήσει, η ηρεμία και μεταλλικό όργανο της φωνής μου δεν σας φτάσει. Δεν πειράζει. Θα συνεχίσετε να την ακούτε. Θα είμαι πάντα δίπλα σας. Τουλάχιστον η μνήμη μου θα είναι αυτή ενός άνδρα αξιοπρεπή που στάθηκε πιστός στη χώρα του.

                                 

                                                                              ΜΕ  ΤΟΝ  ΠΑΜΠΛΟ  ΝΕΡΟΥΔΑ

Οι άνθρωποι πρέπει να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αλλά δεν πρέπει να θυσιαστούν. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να αφεθούν να καταστραφούν ή να διατρηθούν από σφαίρες, αλλά δεν ούτε και να ταπεινωθούν.

Εργάτες της χώρας μου, έχω πίστη στη Χιλή και το πεπρωμένο της. Άλλοι άνδρες θα ξεπεράσουν αυτή τη σκοτεινή και πικρή στιγμή προδοσίας που προσπαθεί να επικρατήσει. Να πηγαίνετε προς τα εμπρός γνωρίζοντας ότι, αργά ή γρήγορα, οι μεγάλες λεωφόροι θα ανοίξουν και πάλι και οι ελεύθεροι άνθρωποι θα περπατούν μέσα από αυτές για να χτίσουν μια καλύτερη κοινωνία.

Ζήτω η Χιλή! Ζήτω οι άνθρωποι! Ζήτω οι εργαζόμενοι!

Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου, και είμαι βέβαιος ότι η θυσία μου δεν θα είναι μάταια, είμαι βέβαιος ότι, τουλάχιστον, θα είναι ένα μάθημα ηθικής που θα τιμωρήσει το κακούργημα, δειλία και προδοσία.

Σαντιάγο της Χιλής, 11 Σεπτεμβρίου 1973

Το «El pueblo unido» γράφτηκε τον τελευταίο χρόνο της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε. Μετά το πραξικόπημα του 1973 που ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο σοσιαλιστή προέδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε έγινε το τραγούδι-σύμβολο αντίστασης κατά της δικτατορίας του Augusto Pinochet.

Ο συνθέτης του τραγουδιού είναι ο χιλιανός Sergio Ortega, ο οποίος μετά το πραξικόπημα του 1973 εξορίστηκε στη Γαλλία.

«Λαός ενωμένος - ποτέ νικημένος!
Σήκω να τραγουδήσουμε και θα νικήσουμε!
Πηγαίνουνε μπροστά οι σημαίες της ενότητας
κι εσύ θα ’ρθείς να περπατήσεις στο πλευρό μου
κι έτσι θα δεις ν’ ανθίζει το τραγούδι κι η σημαία σου.
Το φως μιας κόκκινης αυγής προαναγγέλλει τους μελλούμενους καιρούς.
Σήκω και πάλεψε: Ο λαός θα είν’ ο νικητής!
Θα ’ναι καλύτεροι οι μελλούμενοι καιροί.»
(απόδοση στα ελληνικά-παρουσίαση: Καίτη Μάρακα) Τραγουδάει η χορωδία της γ’ γυμνασίου.
Διδασκαλία: Ελένη Χολέβα, Κατερίνα Νικολουδάκη,
Κοχάρ Καραγιάν
Διεύθυνση: Ελένη Χολέβα

Συνοδεία στο πιάνο: Κοχάρ Καραγιάν

ΠΟΙΟΣ  ΗΤΑΝ   . Ο  Σαλβαντόρ  Αλιέντε γεννήθηκε στο Βαλαπαράισο  το  1908 και δολοφονήθηκε στο  Σαντιάγκο το  1973. Καταγόταν από μεγαλοαστική τάξη και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο απ΄ όπου και έλαβε το δίπλωμα το 1932. Ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική αναπτύσσοντας μαρξιστική δράση. Ένα χρόνο μετά συνέβαλε στην ίδρυση του σοσιαλιστικού κόμματος της Χιλής. Το  1937 συμμετείχε στη κυβέρνηση του  Πέδρο Αγκίρε  Σέντρα όπου και ανέλαβε για τέσσερα χρόνια υπουργός Υγιεινής. Το 1945 εκλέχθηκε για πρώτη φορά μέλος της Γερουσίας.

Στην  πρώτη  του  ομιλία  όταν  εκλέχτηκε  Πρόεδρος  Χιλής  το  1970  είπε:

"Αξιώνουμε να δημιουργήσουμε έναν διαφορετικό κόσμο, να αποδείξουμε ότι μπορούν να γίνουν βαθιές αλλαγές που αποτελούν επανάσταση. Πρέπει να δημιουργήσουμε μια κυβέρνηση δημοκρατική, εθνική, επαναστατική και λαϊκή που θα οδηγήσει στον Σοσιαλισμό". 

Αμέσως μετά την ορκωμοσία του, στις  3 Νοεμβρίου  1970 , άρχισε να εφαρμόζει ένα ευρύτατο πρόγραμμα σοσιαλιστικών μεταρρυθμίσεων κρατικοποιώντας μεγάλες εκτάσεις γης, τον ορυκτό πλούτο της χώρας και τις τράπεζες.

"Στο Σαντιάγκο, στης σφαγής τα χρόνια, πέσαν πολλοί
και πού να βρεις ονόματα
Και με μια λέξη -- να ποια είναι η Χιλή -
κάποιος που ταινία γυρίζει τη σκηνή του φόνου του

Αχ,
η δύναμη βγαίνει απ' τις γροθιές
κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα -
από στόμια βγαίνει η δύναμη
κι όχι από τα στόματα

Σύντροφοι γνωστό αυτό -
ήταν, είναι, και μένει αληθινό.
Κι αυτή είναι η πικρή αλήθεια της Unidad Popular

Αυτό το φιλμ μάθημα ας μας γίνει.
Είδα τη δουλειά των στρατιωτών
το μακέλεμα
Είδα σκηνές που όλοι γνωρίζουν
- το λαό να τρέχει στο λιθόστρωτο
για να σωθεί

Και τα τουφέκια να σαρώνουνε τους δρόμους
και προλετάριους να ξαπλώνονται νεκροί
είδα τις σφαίρες να ξεσκίζουν τα παιδιά
και τις γυναίκες να ρίχνονται πάνω στους νεκρούς

Αχ,
η δύναμη βγαίνει απ' τις γροθιές
κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα -
από στόμια βγαίνει η δύναμη
κι όχι από τα στόματα

Σύντροφοι γνωστό αυτό -
ήταν, είναι, και μένει αληθινό.
Κι αυτή είναι η πικρή αλήθεια της Unidad Popular

"Γ"