Ορέστης Μακρής 1899 – 1975
Σπουδαίος και δημοφιλής ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου· γνωστός από το ρόλο του «μεθύστακα», με τον οποίο σχεδόν ταυτίστηκε καλλιτεχνικά.
Ο Ορέστης Μακρής γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1899 στη Χαλκίδα. Σπούδασε φωνητική μουσική στο Ωδείο Αθηνών και στα 20 του στρατεύτηκε και υπηρέτησε στην Μικρά Ασία....
Στην σκηνή πρωτοεμφανίστηκε το 1925 ως τενόρος της ελληνικής οπερέτας και μετά την παρακμή της μεταπήδησε στην επιθεώρηση το 1932. Ο Αντώνιος Βώττης του ανέθεσε το νούμερο τού «μεθυσμένου», που είχε γράψει πριν από τρία χρόνια και δεν έβρισκε τον κατάλληλο ηθοποιό να το ερμηνεύσει. Διέβλεψε ότι ο Μακρής είχε υποκριτικό ταλέντο, εκτός από την θαυμάσια φωνή του, και δεν έπεσε έξω. Τραγουδώντας και παίζοντας το νούμερο «Με λεν μπεκρή» στην επιθεώρηση «Ο παπαγάλος του 1932» με τον θίασο του Σπύρου Πατρίκιου, έγινε εν μια νυκτί πρωταγωνιστής του ελαφρού θεάτρου.
Με τον καιρό τυποποιήθηκε στον ρόλο του μεθύστακα. στον οποίον έδωσε κοινωνικές διαστάσεις· «έπινε» για να ξεπεράσει τα αδιέξοδα της ζωής.Τον ίδιο χαρακτήρα ενσάρκωσε και στον κινηματογράφο το 1950, στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Ο Μεθύστακας».
Παράλληλα έπλασε τον τύπο του συντηρητικού, γκρινιάρη και ανάποδου γέροντα, που στο βάθος κρύβει καλά αισθήματα αλλά ταμπουρώνεται πίσω από την παραξενιά του για να επιβιώσει. Τους τύπους αυτούς απαθανάτισε ο κινηματογραφικός φακός στις ταινίες «Ο γρουσούζης» (1952), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Η θεία από το Sικάγο» (1957), «Το αμαξάκι» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλλήκαρα» (1960), που τον ανέδειξαν σε θεμελιωτή του νεορεαλιστικού ύφους στην υποκριτική, σύμφωνα με τον κριτικό Κώστα Γεωργουσόπουλο.
Ο Ορέστης Μακρής - ηθοποιός ευγενής, μετρημένος με σπάνιο ήθος και επαγγελματική ευσυνειδησία - πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 1975. Η κηδεία του έγινε την επομένη στο Α΄ Νεκροταφείο και ήταν πάνδημη.
ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΕ
- Μάγος της Αθήνας (1931)
- Ο μεθύστακας (1950)
- Ο γρουσούζης (1952)
- Το κορίτσι της γειτονιάς (1954)
- Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (1955)
- Καταδικασμένη και από το παιδί της (1955)
- Το φιντανάκι (1955)
- Αρπαγή της Περσεφόνης (1956)
- Η Αθήνα χορεύει ροκ εν ρολ (1957)
- Η θεία από το Sικάγο (1957)
- Της νύχτας τα καμώματα (1957)
- Το αμαξάκι (1957)
- Η κυρά μας η μαμή (1958)
- Μια λατέρνα μια ζωή (1958)
- Το νησί της σιωπής (1958)
- Ο Θύμιος τάκανε θάλασσα (1959)
- Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο (1959)
- Φτώχεια και αριστοκρατία (1959)
- Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα (1960)
- Οικογένεια Παπαδοπούλου (1960)
- Της μιας δραχμής τα γιασεμιά (1960)
- Έξω οι κλέφτες (1961)
- Ο καλός μας άγγελος (1961)
- Τα σκαλοπάτια της ζωής (1962)
- Όλα και τη ζωή μου ακόμα (1963)
- Τα παλιόπαιδα (1963)
- Το μεροκάματο του πόνου (1963)
- Αδικημένη (1964)
- Κάθε καημός και δάκρυ (1964)
- Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του (1964)
- Ο ζητιάνος μιας αγάπης (1964)
- Οι νταήδες (1964)
- Πόνεσα πολύ για σένα (1964)
- Τον παλιό εκείνο τον καιρό (1964)
- Με πόνο και με δάκρυα (1965)
- Οι καταφρονεμένοι (1965)
- Ο πόνος του μπεκρή (1966)
- Ένα κορίτσι αλλοιώτικο απ' τ' άλλα (1967)
- Τι κι αν γεννήθηκα φτωχός (1967)
ΑΤΑΚΕΣ ΟΡΕΣΤΗ ΜΑΚΡΗ
Ορέστης Μακρής: Καλλιόπη Πάπας. Δηλαδή Παππά λεγότανε, αλλά φαίνεται πως εκεί κάτω όπου βρουν παπά τον κάνουν Πάπα!
Η Θεία απ' το Σικάγο
Ρωτάει ο Μακρής: Πατριώτη, έτσι θα είναι ο δρόμος; και του απαντάει ο Ζερβός- Όχι, παραπάν' χαλάει! Άλλη μία: Μακρής: Μπα! έχει και γιο η μαμμή;; Ναι, ο νεαρός που ήρθε τελευταία, απαντάει η σύζυγός του, Ελένη Ζαφειρίου και ανταπαντάει ο Μακρής: Ο φοιτητής της Ιατρικής;; Μπα, δεν το ΄ξερα ότι στα πανεπιστήμιο έβαλαν έδρα ξεματιάσματος!
Η κυρά μας η μαμμή
"Γ"
"Γ"
O ΛΩΤΟΣ---ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ---1930
Εχω την μεγάλη χαρά, φίλοι μου και συνακροατές να σας παρουσιάσω ένα πραγματικό και σπάνιο αριστούργημα. Τον Λωτό του alschansky. Είναι το πρώτο τραγούδι που φωνογραφήθηκε από το εργοστάσιο της coloumbia με αριθμό δίσκου, DG-1 το 1930. Το ακούμε με την εκφραστική και στεντόρια φωνή του μεγάλου μας ηθοποιού του μουσικού θεάτρου Ορέστη Μακρή. Το τραγούδι και η παρτιτούρα προέρχονται από το προσωπικό μου αρχείο.
ΣΤΙΧΟΙ: Ζ.ΛΩΡΗ---ΜΟΥΣΙΚΗ: D ALCHANSKY
Από την ταινία Μια Λατέρνα Μια Ζωή (1958) στην οποία πρωταγωνιστούν οι Τζένη Καρέζη, Ορέστης Μακρής, Ντίνος Ηλιόπουλος, Πέτρος Φυσσούν, Λαυρέντης Διανέλλος, Νίτσα Τσαγανέα, Νίκος Φέρμας, Ράλλης Αγγελίδης, Θάνος Τζενεράλης, Αντιγόνη Κουκούλη, Νίτσα Παππά, Λάκης Σκέλας, Νία Λιβαδά, κα
Σενάριο: Γιώργος Τζαβέλλας
Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καψάσκης (η 1η του ταινία)
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Περισσότερα:
Η ταινία Μια Λατέρνα Μια Ζωή προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών - Πειραιώς - προαστίων το 1958 και έκοψε 29.778 εισιτήρια. Ήρθε στην 17η θέση σε 51 ταινίες. Η ταινία είναι μια παραλλαγή των δυο γνωστών ταινιών με τη λατέρνα στους τίτλους τους. Με μοναδικές ερμηνείες από τον Ορέστη Μακρή, την Τζένη Καρέζη, τον Λαυρέντη Διανέλλο, η ταινία διαθέτει ακόμη τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, που γνωρίζει τόσο καλά να ταξιδεύει το διαχρονικό κοινό του στους απέραντους μουσικούς του κόσμους. Πέρα από την αναμφισβήτητα δραματική ατμόσφαιρα, το φιλμ καταφέρνει να αναβιώσει την Αθήνα της δεκαετίας του 1950 και να μας μεταφέρει τους νοσταλγικούς ήχους μιας λατέρνας, σαν και αυτή του Αρμάο, που τόσο θαύμαζε ο αξέχαστος Μάνος Χατζιδάκις.
Από την ταινία Ο Μεθύστακας (1949-50) στην οποία πρωταγωνιστεί ο Ορέστης Μακρής.
Στους άλλους ρόλους παίζουν οι Δημήτρης Χορν, Μπίλλη Κωνσταντοπούλου, Νίκος Βλαχόπουλος, Αθανασία Μουστάκα, Μαρία Γιαννακοπούλου, Νίκος Ρίζος, Ράλλης Αγγελίδης, Θάνος Τζενεράλης, Κάτια Λίντα, Άννα Κυριακού, Παύλος Ραφελέτος, Βασίλης Αφεντάκης, Άννα Ραυτοπούλου, Ζαφειρίνη Γκιουζέπε, Ρένα Στρατηγού, Κ. Κάσκαρης, Αριστείδης Καρύδης -- Fuchs, Κώστας Ρίζος, Παναγής Σβορώνος, Αλέκος Αναστασιάδης, κα
Σενάριο -- σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Φίλιππος Φυλακτός
Μουσική: Κώστας Γιαννίδης
Μοντάζ: Φιλοποίμην Φίνος
Εικονολήπτης: Ζοζέφ Χεπ
Βοηθός εικονολήπτη και φωτογράφος: Αριστείδης Καρύδης -- Fuchs
Σκηνογραφία: Φαίδων Μολφέσης
Διεύθυνση παραγωγής: Φιλοποίμην Φίνος
Τραγουδούν οι Φώτης Πολυμέρης και Νίκος Παπαδάκης
Σολίστ: Φ. Βολονίνης
Ξένος τίτλος: The Drunkard
Πρεμιέρα: 23 Ιανουαρίου 1950
Περισσότερα:
Βαθεια ρεαλιστικη η αποδοση του σεναριου και η ιδια η ιστορια. Ο Ορεστης Μακρης, οπως θα αναγνωριζουν οσοι την εχουμε παρακολουθησει, καταθετει την ψυχη του σε αυτο το ρολο, ο οποιος τον καθιερωσε ως 'μεθυστακα' του παλιου Ελληνικου κινηματογραφου. αρκετα αξιολογοι και οι συμπρωταγωνιστες του, και ιδιαιτερα η Μουστακα, θαυμασια και η σκηνοθεσια. Επιβαλλεται να τη δειτε!
Η συνεργασία Τζαβέλλα - Φίνου παράγει ένα έξοχο και αξέχαστο αποτέλεσμα, ορόσημο και πηγή έμπνευσης για πολλούς νεότερους "εργάτες" του σινεμά. Ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους χαρακτήρες που γεννήθηκαν στην κινηματογραφική Ελλάδα, με αναφορές ακόμα και στο σήμερα, γνωρίζει μια αλησμόνητη υπόδυση στο πρόσωπο του ήδη καταξιωμένου Ορέστη Μακρή, στην κορυφαία εμπορικά στιγμή της καριέρας του. Όλοι οι εμφανιζόμενοι συμβάλλουν στην επιτυχία, ο καθένας στα "κυβικά" του. Η παραγωγή επίσης κάνει το καλύτερο δυνατό. Αναμφισβήτητα αξιοπρόσεκτη επιλογή, για όλες τις ηλικίες.
Η θεία από το Σικάγο - Είμαστε very very... από PareDoseNet
Από την ταινία Ο Μεθύστακας (1949-50) στην οποία πρωταγωνιστεί ο Ορέστης Μακρής.
Στους άλλους ρόλους παίζουν οι Δημήτρης Χορν, Μπίλλη Κωνσταντοπούλου, Νίκος Βλαχόπουλος, Αθανασία Μουστάκα, Μαρία Γιαννακοπούλου, Νίκος Ρίζος, Ράλλης Αγγελίδης, Θάνος Τζενεράλης, Κάτια Λίντα, Άννα Κυριακού, Παύλος Ραφελέτος, Βασίλης Αφεντάκης, Άννα Ραυτοπούλου, Ζαφειρίνη Γκιουζέπε, Ρένα Στρατηγού, Κ. Κάσκαρης, Αριστείδης Καρύδης -- Fuchs, Κώστας Ρίζος, Παναγής Σβορώνος, Αλέκος Αναστασιάδης, κα
Σενάριο -- σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Φίλιππος Φυλακτός
Μουσική: Κώστας Γιαννίδης
Μοντάζ: Φιλοποίμην Φίνος
Εικονολήπτης: Ζοζέφ Χεπ
Βοηθός εικονολήπτη και φωτογράφος: Αριστείδης Καρύδης -- Fuchs
Σκηνογραφία: Φαίδων Μολφέσης
Διεύθυνση παραγωγής: Φιλοποίμην Φίνος
Τραγουδούν οι Φώτης Πολυμέρης και Νίκος Παπαδάκης
Σολίστ: Φ. Βολονίνης
Ξένος τίτλος: The Drunkard
Πρεμιέρα: 23 Ιανουαρίου 1950
Περισσότερα:
Ταινία του 1949 με άρτιο σενάριο και συνεπέστατη σκηνοθεσία!Αλλά δε μου αρκεί να γράψω μόνο αυτές τις δύο κουβέντες για αυτήν τη μεγάλη ταινία! Καταρχήν ήταν ευφυέστατη η ιδέα του Τζαβέλλα να βάλει τον Μακρή να υποδυθεί δραματικά τον ρόλο με τον οποίο σάρωνε στις επιθεωρήσεις. Έπειτα σε συνεργασία με τον Φίνο δίνουν στον κόσμο ένα προϊόν ευρείας κατανάλωσης αλλά και εξαιρετικής ποιότητας. Είναι η ταινία που καθόρισε εν τέλει τον χαρακτήρα του ελληνικού κινηματογράφου και του χάρισε τη μεγαλύτερη, μέχρι τότε, εμπορική του επιτυχία. Βγήκαν βέβαια πολλά μελό κακέκτυπά της αλλά δεν έχει σημασία. Η dream team εκείνης της χρυσής εποχής έμαθε στους Έλληνες πώς να κάνουν σινεμά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου