Τέλος εποχής για την ταβέρνα του ¨Παπαγιωργάκη¨στην Άνω Σουβάλα!

Ποιος δεν δοκίμασε τις περίφημες τηγανιτές πατάτες της Κυρά Γεωργίας στην Απάνω Σουβάλα, τα περίφημα παϊδάκια του Μπάρμπα Θύμιου, το γλυκό κουταλιού της Δημητρούλας;...

Πλέον αυτές οι περίφημες γεύσεις και το ονειρικό περιβάλλον θα είναι στην ανάμνησή μας.

Η ιστορική παραδοσιακή ταβέρνα του ¨Παπαγιωργάκη¨ έκλεισε οριστικά μετά από μισό και πλέον αιώνα, αφήνοντας τις καλύτερες αναμνήσεις σε όσους την επισκέπτονταν.

Η ταβέρνα του ¨Παπαγιωργάκη¨ έκλεισε οριστικά εδώ και κάμποσες ημέρες, καθώς ο ιδιοκτήτης, ο Τάκης Παπαγεωργίου αφ΄ενός συνταξιοδοτήθηκε αφ΄ ετέρου όπως μας είπε τα έξοδα λειτουργίας αυξήθηκαν σημαντικά.

Όταν ξεκίνησε τη λειτουργία της η ταβέρνα πριν 52 χρόνια, δεν υπήρχε δρόμος, φώς, τηλέφωνο.

Το πρώτο μενού ήταν ούζο με λουκούμι και στραγάλια, για τους περαστικούς, τους τσοπάνηδες και τους ντόπιους Απάνω- Σουβαλιώτες.

Σιγά σιγά το μενού ….εμπλουτίστηκε με παϊδάκια, ντοματοσαλάτα, πίτες, τις γνωστές τηγανιτές πατάτες της Κυρά Γεωργίας, και στο τέλος το γλυκό κουταλιού, που συνεχίστηκαν με την ίδια συνταγή από την Δημητρούλα και τον Τάκη.

Ο Μπάρμπα Θύμιος Παπαγεωργίου – χάριν συντομίας ονόμασε την ταβέρνα ¨Παπαγιωργάκης¨- ήταν ο ψήστης.

Τα παϊδάκια ψήνονταν με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο, στο φούρνο με ξύλα μέχρι και το κλείσιμο της ταβέρνας.

Ο Μπάρμπα Θύμιος κουβαλούσε με το μουλάρι του, το ίδιο φορτίο για αρκετά χρόνια, 1 κιβώτιο λεμονάδες και πορτοκαλάδες, 1 νταμουζιάνα 5άρα κρασί από το σπίτι του στην Κάτω Σουβάλα και μια κούτα τσιγάρα χύμα από το καφενείο του Δρίβα.

Αργότερα στο φορτίο προστέθηκε και το κρέας.

Για ψυγείο χρησιμοποιούσαν το νερό που έτρεχε στο αυλάκι και ερχόταν από την πηγή της Αγίας Βαρβάρας. Καρπούζι, το κιβώτιο με τις λεμονάδες και τις πορτοκαλάδες, ακόμη δε και το κρέας που το τοποθετούσαν σε μπολ.

Όταν ήρθε το τηλέφωνο θυμάται ο Τάκης, ήταν με μανιβέλα.

Το 1983 λέει ήρθε το ρεύμα και το πρώτο που σκέφθηκαν να αγοράσουν ήταν το ψυγείο το οποίο λειτουργεί ακόμη και σήμερα.

Από εκεί πέρασαν πολλοί διάσημοι, τραγουδιστές, πολιτικοί. Αν είχα βγάλει φωτογραφίες με όλους, λέει ο Τάκης η ταβέρνα θα είχε γεμίσει.

Η λειτουργία της ταβέρνας ήταν μόνο Σάββατο και Κυριακή και μόνο τα μεσημέρια.

Το κόστος μεγάλο, με φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, ρεύμα, τιμές προϊόντων, δυσκολίες πρόσβασης το χειμώνα, δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει η λειτουργία.

Μέχρι την τελευταία ημέρα λειτουργίας το μενού και οι γεύσεις στου ¨Παπαγιωργάκη¨ έμειναν αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου

Ο ¨Παπαγιωργάκης¨ θα μείνει αξέχαστος σε όσους είχαν την ευκαιρία να τον επισκεφτούν να γευτούν τις νοστιμιές του σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον.