Μέγκος Παναγιώτης - Οι Πλατείες «Ενώνουν»

Από την σύσταση του νέου Καλλικρατικού Δήμου Δελφών το 2010 έως σήμερα, έχω την τιμή να εκπροσωπώ τους συνδημότες μου ως δημοτικός σύμβουλος, εκλεγόμενος για 3 συνεχόμενες φορές. 

     Με την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής, εμφανίσθηκε το πρόβλημα του μπλοκαρίσματος τραπεζικών λογαριασμών του Δήμου Δελφών από τους κληρονόμους Παπαθανασίου, που ζητούσαν να εισπράξουν τα χρήματα που τους επιδίκασε ο Άρειος Πάγος, από την διεκδίκηση της Πλατείας Θεάτρου στην Ιτέα.....

Το γεγονός αυτό, δεν ήρθε σαν “κεραυνός εν αιθρία”.  Απεναντίας.   Κατ’ επανάληψη ο Καλλικρατικός Δήμος Δελφών από το 2010 και μετά, είχε απασχοληθεί πολλές φορές με τις εξελίξεις του προβλήματος και είχε ενημερωθεί κατά καιρούς και από πολλούς, για όλες τις πτυχές του προβλήματος. Οι δυο προηγούμενοι δήμαρχοι γνώριζαν και για την πράξη αναλογισμού του 1961 και την οριστικοποίησή της το 1982, όπως και για το πώς και από ποιούς ξεκίνησε η 2η πράξη αναλογισμού του 1995.  Γνώριζαν για τους δικαστικούς αγώνες του Δήμου Ιτέας, για το ποιοί και με ποιόν τρόπο χειρίστηκαν αυτό το μεγάλο ζήτημα, όπως επίσης και για την κατάληξη της εγγραφής στο Κτηματολόγιο, οπότε το ζήτημα έγινε πρόβλημα.

Και ενώ όλες οι δικαστικές προσπάθειες των κληρονόμων Παπαθανασίου, έχουν αποτύχει για αυτούς, εμφανίσθηκε η νέα δημοτική αρχή, του νεοσύστατου Δήμου Δελφών.  

Και ενώ από το 1961 (πράξη αναλογισμού) έως το 2009 (50 χρόνια περίπου), δεν κατάφεραν να πείσουν κανέναν για την “ιδιοκτησία” τους, ούτε και να κερδίσουν έστω μια κάποια αποζημίωση για τις διεκδικήσεις τους, το πέτυχαν από το 2013 έως το 2015 (μέσα σε 3 χρόνια), με την επιδεικτική αδιαφορία και τις λανθασμένες ενέργειες του Δήμου, ο οποίος αρνήθηκε να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του και τα συμφέροντα των δημοτών του.

    Με αυτό τον τρόπο την Πλατεία Θεάτρου της Ιτέας που ήταν σε χρήση από συστάσεως της πόλης, κατάφεραν να την οικειοποιηθούν ιδιώτες, υποχρεώνοντας Δήμο και περιοίκους να τους αποζημιώσουν.

    Απαντάτε λοιπόν από τα παραπάνω το ερώτημα, ποια χρονική περίοδο κέρδισαν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Πλατείας Θεάτρου οι Παπαθανασίου. Ερώτημα που σκοπίμως αποφεύγουν να θέσουν ορισμένοι, προσπαθώντας να αποποιηθούν ευθύνες και να θολώσουν τα νερά γιατί η στάση τους αναμφίβολα μας βάζει σε σκέψεις πολλές.

     Εμείς, η δημοτική παράταξη  “ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ”, από το 2013 έως και το 2018, με συνεχείς ερωτήσεις, με προτάσεις εισαγωγής του θέματος στο Τοπικό Συμβούλιο της Ιτέας και το Δημοτικό, με προτάσεις για την αντιμετώπισή του και με συνεχείς οχλήσεις προς την δημοτική αρχή,, προσπαθήσαμε να αναδείξουμε την κρισιμότητα του θέματος και να προστατεύσουμε τα συμφέροντα των συνδημοτών μας και του Δήμου.  Με τον τρόπο αυτό, δεν αφήσαμε κανένα περιθώριο για παρερμηνείες και για ισχυρισμούς από τους θεσμικά υπεύθυνους εντός του Δήμου για το θέμα.  Οι πάντες γνώριζαν!

      Παρ’ όλα αυτά κανένας όλα αυτά τα χρόνια δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία σε αυτό που γινόταν και σε αυτό που θα ερχόταν. Συνήθως κάθε φορά η δημοτική αρχή που βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, από ακόμα μια απόφαση εναντίον της για το θέμα της Πλατείας, ή προσπαθούσε να ρίξει το βάρος στους προηγούμενους, ή «κορόιδευε» τον εαυτό της και τους δημότες, υποσχόμενη πως θα δώσει την επόμενη μάχη. Αντίστοιχα οι άλλες παρατάξεις της αντιπολίτευσης προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τις αποτυχίες μικροπολιτικά με τις γνωστές κορόνες που μεγεθύνονται στα μέσα επικοινωνίας και την γνωστή τακτική «σας τα λέγαμε εμείς».

      Προεκλογικά ας θυμηθούμε, την αντίδραση ορισμένων «ειδικών» ανώνυμων (φυσικά), όταν έθεσα ερώτημα στο σημερινό δήμαρχο τότε υποψήφιο, να πάρει θέση για την Πλατεία Θεάτρου γιατί έχει και ο ίδιος μερίδιο ευθύνης, ήταν του στυλ: «πάλι τα ίδια ρε Μέγκο, τέτοιος είσαι, τώρα τι θυμήθηκες πάλι κλπ».     

      Τώρα έχουν εξαφανιστεί. 

      Η μοναδική νίκη που έχει κερδίσει ο Δήμος Δελφών όλα αυτά τα χρόνια στην υπόθεση αυτή, είναι η ακύρωση από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας της Νομαρχιακής απόφασης που επικύρωνε την 2^η Πράξη Αναλογισμού του 1995 για την Πλατεία. Αυτό είναι το μοναδικό όπλο που έχει ο Δήμος σήμερα υπέρ του, για να παλέψει το καλύτερο αποτέλεσμα, όσο αφορά το ύψος της αποζημίωσης και η τελεσίδικη εκδίκασή του, εκκρεμεί.     

      Η νέα δημοτική αρχή απαιτεί να δείξει, ψυχραιμία, υπομονή, εκμετάλλευση του ελάχιστου χρόνου που έχει στο ακέραιο, για να πάρει τις σωστές αποφάσεις απέναντι στην υπόθεση αυτή.  

      Η δέσμευση των λογαριασμών είναι εργαλείο άσκησης πίεσης για να υποπέσεις σε λάθη.

      Εμείς η δημοτική παράταξη «ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ» δηλώσαμε στην συνάντηση των επικεφαλής με τον Δήμαρχο πως θα βοηθήσουμε με τις προτάσεις και την σκέψη μας για να φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Με την προϋπόθεση η Δημοτική Αρχή και ο ίδιος ο Δήμαρχος να σταματήσουν να καλύπτουν με μισόλογα και υπεκφυγές, όλους όσους ευθύνονται που ο Δήμος Δελφών και οι περίοικοι είναι χρεωμένοι σήμερα με περισσότερα από 2.000.000 ευρώ.

      Κι αυτό είναι χρέος μας να το κάνουμε όλοι μας ως εκπρόσωποι των δημοτών. Διότι είναι άρρωστη η άποψη που επικρατεί και υποστηρίζει πως η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο μπορεί να κρίνει και να επιβραβεύει όσους βοήθησαν και βοηθούν τον τόπο, αλλά δεν πρέπει να κρίνει και να παίρνει θέση για το ποιος έχει ευθύνη όταν φτάνουμε και βρισκόμαστε μπροστά σε τέτοιο κατάντημα.

     Άποψη που ενστερνίζονται ακόμα και τα πολιτικά κόμματα, κυρίως οι εκπρόσωποί τους σε τοπικό επίπεδο.

     Διότι προβλήματα όπως η οικονομική διάλυση του Γηροκομείου της Άμφισσας, η επιχείρηση διάτρησης του Δελφικού Τοπίου στα Τουμπανάρια, τα διάφορα έργα στους Βιολογικούς και τα αποχετευτικά δίκτυα και στα σχολεία, η κατ’ εξακολούθηση παραποίηση και παράβλεψη του Νόμου και του Συντάγματος μέχρι να καταφέρουν την εκποίηση-αγορά της Πλατείας Θεάτρου και πολλά άλλα, δεν έχουν αποκλειστικά τοπική διάσταση και πολιτικά δεν αφορούν μόνο τη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι πολιτικά ζητήματα με προεκτάσεις που ακουμπάνε άμεσα το Δημόσιο και την Κρατική μηχανή στο σύνολό της. Είναι προβλήματα που έχουν και διάσταση κοινωνική γιατί είτε αναφέρονται σε κοινωνικές ομάδες μεγάλες όπως οι ηλικιωμένοι, είτε σε μικρότερες με άλλα χαρακτηριστικά όπως οι περίοικοι μιας Πλατείας.

ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΟΜΩΣ, ΜΟΝΟΝ  ΕΝΩΝΟΥΝ, ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ.

     Η Πλατεία Θεάτρου ένωσε όλες τις Δημοτικές Ενότητες του Δήμου Δελφών με ένα ιδιαίτερο και περίεργο τρόπο. 

Έχασαν όλες οι Δημοτικές Ενότητες έργα προς χάρη της Πλατείας Θεάτρου. Με αυτό τον άχαρο τρόπο, με αυτό τον κοστοβόρο, δαπανηρό και ελλειμματικό τρόπο, οι Δημοτικές Ενότητες κατάλαβαν χάνοντας πόρους και  νοιώθοντας ανίσχυρες παράλληλα, πως είναι στον ίδιο Δήμο.

Έτσι περίεργα μας ένωσε η Πλατεία Θεάτρου. Ίσως να μας ενώσει και ηθικά αν αποδοθεί δικαιοσύνη πραγματική από εκείνους που έχει ορίσει η Ελληνική Πολιτεία και το Σύνταγμα.

Μέγκος Παναγιώτης                                                                                                               

Δημοτικό Σύμβουλος

Επικεφαλής στους «ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ»