Στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λαμιέων παρουσιάστηκαν, την Πέμπτη 28-9-2023, δύο νέες αξιόλογες ποιητικές συλλογές, στο πλαίσιο της 6ης Γιορτής Φθιωτικού Βιβλίου, που διοργάνωσαν ο Όμιλος Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων και ο Δήμος Λαμιέων. ....
Πρόκειται για τα βιβλία : Α) «ΕΝΘΥΜΙΑ ΚΙΡΚΗΣ» του ποιητή Τάκη Τσαντήλα . Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι η διάσημη φωτογραφία του Τούρκου Sedat Gever / Σεντάτ Γκεβέρ με τίτλο «Η ομπρέλα της ερήμου» και Β) «ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ» της ποιήτριας, εκπαιδευτικού μουσικής και νέου μέλους του Ομίλου Ελευθερίας Γοργογιάννη. Το εξώφυλλο του βιβλίου της είναι πίνακας του Στυλιδιώτη ζωγράφου, Βασίλη Νεοφώτιστου με τίτλο «Παρ’ όλίγον νίκη».
Στην αρχή της εκδήλωσης, ο πρόεδρος του Ομίλου Κώστας Τσιαλαφούτας καλωσόρισε τους ποιητές και τους παρευρισκόμενους, αναφέρθηκε στους στόχους της Γιορτής Φθιωτικού Βιβλίου και την αξία του βιβλίου γενικότερα. Για τα δύο βιβλία τόνισε τα εξής :
- «Στην ποιητική συλλογή «Ενθύμια Κίρκης» του Τάκη Τσαντήλα ο ποιητικός του λόγος είναι συμπυκνωμένος και αποδίδει υψηλά νοήματα με πολύ λίγες λέξεις. Σε ποίημά του αναφέρει : «Η συνεύρεση της φωτιάς/ με τη στιλπνή υγρασία. Αυτό είναι ποίηση. Κι η σελήνη να φέγγει.»
Η ποίησή του βαθιά λυρική και αρκετά κοινωνική. Η ποίησή του είναι μια θάλασσα συναισθημάτων που τα ταξιδεύει με το καράβι της συνείδησης και της καρδιάς, αλλά και ένα λιμάνι αγκυροβόλησης της ανθρωπιάς που συχνά γίνεται ορμητήριο αξιών. Λόγος ανθρωποκεντρικός, ερωτικός, φωτεινός. Μας χαρίζει ποιητικά Ενθύμια των αντιθέσεων, που προβληματίζουν και σαγηνεύουν.»
- «Στην ποιητική συλλογή «Συγκίνηση ματ» της Ελευθερίας Γοργογιάννη, ο τίτλος, με τη λέξη συγκίνηση και τον σκακιστικό όρο Μάτ, προϊδεάζουν τον αναγνώστη για αναπόφευκτες συναισθηματικές, εσωτερικές και εξωτερικές, αντιδράσεις σε πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Η ποιήτρια εκφράζει μια ανησυχία και απαισιοδοξία για τον κόσμο που ζούμε, γιατί κυριαρχεί το ψέμα, το συμφέρον και ο υπερκαταναλωτισμός.
Οι σχέσεις των ανθρώπων δοκιμάζονται, γιατί απουσιάζει ο αυθορμητισμός, η ειλικρίνεια και η αγάπη, ώστε να αντέχουν στον χρόνο. Σε αρκετά ποιήματά της υπάρχει όμως μια χαραμάδα προσμονής και ελπίδας, που επιτρέπει να περάσει το φως της καθαρότητας και της δημιουργίας, που θα εγγυηθεί ένα καλύτερο αύριο.»
Την εκδήλωση χαιρέτισαν η εκδότρια των βιβλίων (Χρόνος Εκδόσεις) Βασιλική Νικοπούλου και η πρώην βουλευτής και φιλόλογος Βάσω Λέβα.
Για τα βιβλία μίλησαν :
Α) Για την ποιητική συλλογή «Ενθύμια Κίρκης» του Τάκη Τσαντήλα, μίλησε η εκπαιδευτικός μουσικής, λογοτέχνης Ελευθερία Γοργογιάννη, η οποία τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…]Η ποίηση του Τ.Τ. χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις που εμπνέουν όλες τις ανθρώπινες εκφράσεις, από τον έρωτα και την αγάπη ως την παραίτηση και τον θάνατο. Ο ποιητής εμφορείται από την «ποθητή αταξία», την οποία προσκαλεί με ύφος λυρικό και ικετικό. Άλλοτε σαν έφηβος, άλλοτε σαν ναυαγός και άλλοτε σαν κομιστής του φωτός καλλιγραφεί γνήσια κι ερωτογόνα στα βαθύτερα δωμάτια της ύπαρξής μας.
Έχοντας βαθιά επίγνωση της πλάνης που μάς περιβάλλει, του αδάμαστου χρόνου, ξεγυμνώνει την αλήθεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται: το κυνήγι παρόντος και μέλλοντος ως κατάκτηση της αθανασίας. Ο χρόνος του μόνιμος δραπέτης, μόνιμη και «η αναρρίχηση στον ιστό των παθών» . Σύμμαχός του σε αυτό το αέναο κυνηγητό η ομορφιά του κόσμου και του ανθρώπου, την οποία καταδεικνύει ως ιερή συνθήκη. Ο ίδιος κοινωνεί αυτή την ομορφιά σε κάθε συχνότητα με «έμφλογα ποιήματα» και «θωπείες μεσ’ τη νύχτα».
Η μύηση του αναγνώστη στα «άχραντα μυστήρια» νου και της σάρκας προωθείται μέσω του «έκπαγλου λόγου» και τον φωταγωγεί σχεδόν αμείλικτα. Τα «αιρετικά κι ατημέλητα ποιήματα» γίνονται σπονδή του ποιητή στο φως του φεγγαριού που τον διαφεντεύει. «Οι λέξεις που λέμε ή πνίγουμε» στρατεύονται εναντίον του τα πρωινά που χαμηλώνει το βλέμμα και διψά το «Eμείς».
Γοητεύει τις λέξεις για να μη χρειαστεί να τις επιστρατεύσει. «Όμορφα λαβωμένος» και πάντα έτοιμος για απόδραση από το δοκιμαζόμενο παρόν, κρατάει αισθαντικά την ύλη και το πνεύμα του έτερου μισού ζητώντας την εξιλέωση των μεγάλων ερώτων.
Ο ποιητής μοιάζει να ζει σε έναν θάλαμο αναμονής. Περιμένει εκείνο το σύννεφο που στάζει παρελθόν και τον παραδίδει στο μέλλον εμποτισμένο μνήμη και ανεκπλήρωτες διαδρομές. Γράφοντας ποιήματα για τον έρωτα, χαράσσει τον δρόμο του προς την αγάπη, το πολύτιμο φυλαχτό του που τον προστατεύει με αποσκευή την ελπίδα ότι, αν κι έχει βιώσει τα υψηλά, κάπου, κάπως, κάποτε, τον αναμένουν τα ύψιστα. Απροσάρμοστος και βαθιά ουτοπικός σκάβει νυχθημερόν για την αλήθεια των αισθήσεων και την αφθονία του συναισθήματος.
Β) Για την ποιητική συλλογή «Συγκίνηση ματ» της Ελευθερίας Γοργογιάννη μίλησε η εκδότρια, ποιήτρια Βασιλική Νικοπούλου και ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…] Η ποίηση της Ελευθερίας δεν είναι εύπεπτη. Πώς να είναι άλλωστε απ’ το όνομά της; Πώς να προσδιορίσει την ελευθερία της ψυχής της, που τρεμοσβήνει σαν κερί στον άνεμο της ποίησης. Που αποτυπώνεται με ροή και ύφος σχεδόν λυρικό, άκρως εξομολογητικό και διεισδυτικό. Τα ευρήματά της δυνατά, ανατρεπτικά και καλά ζυμωμένα σε κάθε έργο. Τα θέματά της καθημερινά σαν πρωινές ηλιαχτίδες, μάς λούζουν. Οι λέξεις της, κλειδιά μετρημένα, πρώτα ξεσφραγίζουν τα δωμάτια των αισθήσεων και μετά μάς αποκαλύπτονται. Οι τίτλοι της, πουλιά, μαντατοφόροι του κεντρικού μηνύματος. Τα ρήματά της σχεδόν πάντα στο τέλος για να μας δώσουν την ενεργητική ή παθητική τους σύνταξη, κολατσιό για την μέρα μας πριν ξεκινήσει. Τα ουσιαστικά της πολλά, γέφυρες των στίχων της, τους συγκρατούν από το χάος του ατελέσφορου. Στο τέλος η ημερομηνία γραφής, προδίδει πάντα την μικρή ιστορία της έμπνευσης. Παραπέμπει στον χρόνο επίκλησης και προσευχής της δημιουργού.
Θέλω λοιπόν σήμερα να σας κρατήσω από το χέρι και να σας οδηγήσω σιγά-σιγά, βήμα-βήμα, αλλά ανεπιστρεπτί στην πολιτεία της. Εδώ, που τα γράμματα ορθώνουν το ανάστημά τους και κάνουν παντρέματα αιώνια. Εδώ που τα λόγια χορεύουν στον ρυθμό της καρδιάς της και γράφουν προτάσεις λατρεμένες, μόνο από έναν, τη δημιουργό τους, αρκεί. Εδώ, που η μοναξιά πολλαπλασιάζει τα πρόσωπά της και μοιάζει πολιτεία. Εδώ, που οι πληγές ξύνονται και καθαρίζονται ξανά με αίμα, που μολύνονται με φως και επουλώνονται σκίζοντας, γράφοντας, ξεφυλλίζοντας. Εδώ που τα φωνήεντα τη σώζουν από το βέβαιο κατακρήμνισμα των συμφώνων.
Εδώ που τα ασήμαντα γίνονται βασιλείς και την υπηρετούν με το μεγαλείο τους. Εδώ που εξαγνίζονται και καθαγιάζονται οι αμαρτίες του νου και της ψυχής τα λεπρά. Μη φοβηθείτε να βάλετε την ποίησή της στη ζωή σας! Έναν φθόγγο κάθε λεπτό. Μία λέξη κάθε ώρα. Έναν στίχο την ημέρα. Αρκεί! Αρκεί, για να βιώσετε το θαύμα! »
Ποιήματα και των δύο ποιητικών συλλογών απήγγειλαν οι εκπαιδευτικοί και συγγραφείς της Ομάδας Χρόνος : Γιάννα Γιακοβή, Βάσω Κατσαβριά, Ντίνα Παπαδοπούλου, Ιωάννα Παπαλέξη, Ιουλιέττα Παπαλέξη και Φωτεινή Φύκα.
«Κεντώ το λόγο να με δω / κεντώ τη μνήμη να διαβώ
κεντώ το φως για να με βρω / και μ’ αγκαλιάζει η Κίρκη!»
(Τάκης Τσαντήλας)
Και τι είναι η ποίηση αν δεν βουτήξεις / στα ματωμένα μελάνια σου
να υπογράψεις κάθε πόνημα /με χάδι, μιλιά κι ιδρώτα;
(Ελευθερία Γοργογιάννη)
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ευχαριστίες των ποιητών και των διοργανωτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.