Γιορτάστηκε ο Γοργοπόταμος – 05 12 2021

 Σε κλίμα συγκίνησης και με μια ηλιόλουστη μέρα, την Κυριακή 5 Δεκέμβρη 2021 γιορτάστηκε η ανατίναξη της σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοπόταμου στον ομώνυμο ιστορικό χώρο. .....Το Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, η ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ και το ΤΣ Φθιώτιδας της ΚΝΕ τίμησαν την 79η επέτειο. Για να αποφευχθεί η διασπορά του κορονοϊού συμμετείχε κόσμος μόνο από τη Φθιώτιδα. 

Στο χαιρετισμό που έκαμε ο Χρήστος Φουσέκης, πρόεδρος του Παραρτήματος Λαμίας αναφέρθηκε στο χρονικό της ανατίναξης και στην ιστορική περίοδο της Κατοχής και της απελευθέρωσης, στην προσφορά  και τη δράση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΚΚΕ.  Το μέλος του Τομεακού Γραφείου Φθιώτιδας του ΚΚΕ, Νεόφυτος Θάνος, στην πολιτική ομιλία έκανε σύνδεση της εποχής της Κατοχής και της Αντίστασης με τη σημερινή. Τα σημερινά προβλήματα και οι μεγάλες δυσκολίες που ζει ο ελληνικός λαός μπορεί να τα λύσει μόνος του με πολιτικά προσανατολισμένο και οργανωμένο αγώνα, όπως τότε. Δίπλα στις δυνάμεις του ΚΚΕ στη γραμμή της σύγκρουσης, της ρήξης και της ανατροπής.  Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων κι ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των αθάνατων νεκρών. Η εκδήλωση έκλεισε με το πένθιμο εμβατήριο και τον εθνικό ύμνο. 

Κατόπιν πραγματοποιήθηκε ιστορικός περίπατος στο χώρο, με πρωτοβουλία της ΚΝΕ. Πορεύτηκαν, εκτός από τους νεολαίους, και μεγαλύτερες ηλικίες. Στα βάθρα της γέφυρας δύο μάρτυρες της φονικής έκρηξης της νάρκης το 1964, ο Γιάννης Παναγής από την Άμφισσα και ο Στάθης Καρπέτας από τη Λαμία διηγήθηκαν με λεπτομέρειες τα γεγονότα. Ο δεύτερος μάλιστα, μέλος της περιφρούρησης τότε, πέρασε από στρατοδικείο και καταδικάστηκε σε φυλάκιση, όπως κι άλλοι αθώοι αγωνιστές. Ήταν ένα ζωντανό μάθημα ιστορίας. 

Γοργοπόταμος 2021 - Χαιρετισμός Παραρτήματος

Συναγωνιστές, συναγωνίστριες, φίλες, φίλοι, συντρόφισσες, σύντροφοι, 

Η ανατίναξη της σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοπόταμου, στα τέλη του Νοέμβρη του 1942 από την Εθνική μας Αντίσταση, με βασικό συντελεστή το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ήταν η πρώτη μεγάλης εμβέλειας αντιστασιακή πράξη σε όλη την κατεχόμενη από τη χιτλερική Γερμανία Ευρώπη και έστειλε το μήνυμα πως οι κατακτητές δεν είναι ανίκητοι. Θα την τιμούμε πάντα στη χώρα μας ως μια επιχείρηση με ιδιαίτερο συμβολισμό που δείχνει ότι όταν οι λαοί συνειδητοποιούν τη δύναμή τους και αποφασίζουν να δράσουν και να αντισταθούν, τίποτα δε μπορεί να τους σταματήσει! 

Σημειώνουμε ότι είχε προηγηθεί το ξέσπασμα του Β΄ΠΙΠ 1938 – 1945, η Ιταλική επίθεση στα ελληνοαλβανικά σύνορα το 1940, η κατάληψη της Ελλάδας το 1941 και η τριπλή Κατοχή(Γερμανοί, Ιταλοί, Βούλγαροι) που τέλειωσε το Φθινόπωρο του 1944. 

Με  απόφαση, πρωτοβουλία και ενέργειες του ΚΚΕ, το Σεπτέμβρη του 1941 ιδρύθηκε το ΕΑΜ και το Φλεβάρη του 1942 ο ΕΛΑΣ ο οποίος μέσα σε μερικούς μήνες δυνάμωσε αρκετά εντάσσοντας στις γραμμές του πρωτοπόρους και αποφασισμένους αγωνιστές. Γι’ αυτό οι Εγγλέζοι  αναγκάστηκαν να συνεργαστούν μαζί του στην επιχείρηση της ανατίναξης. 

Έτσι, ξεκινώντας από τη Βίνιανη της Ευρυτανίας, δυνάμεις του ΕΛΑΣ, 150 υπό τον Άρη Βελουχιώτη, του ΕΔΕΣ, 60 υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα και μια ομάδα Άγγλων σαμποτέρ έφτασαν σε αυτήν εδώ τη γέφυρα. Εφαρμόζοντας το σχέδιο του Άρη, τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοέμβρη 1942, μετά από σκληρή μάχη, αφού εξουδετέρωσαν τη φρουρά της, την ανατίναξαν. Η επιτυχία κρίθηκε από την πείρα, τη μαχητικότητα και τη θυελλώδη ορμή των ανδρών της εφεδρικής δύναμης του ΕΛΑΣ, στην κρίσιμη στιγμή, που οι μαχητές του ΕΔΕΣ καθηλώθηκαν από τα πυκνά πυρά των ιταλικών πολυβόλων στο βόρειο βάθρο της γέφυρας. 

     Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου καθιέρωσε στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού τον ένοπλο αντάρτικο αγώνα του ΕΛΑΣ συνολικά το λαϊκοαπελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ με ψυχή και αιμοδότη το ΚΚΕ, ως τη δύναμή τους για μια νέα Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από τους φασίστες κατακτητές. Ήταν με μια έννοια καταλύτης στην απελευθέρωση ανεξάντλητης λαϊκής δύναμης σ' ένα αγώνα άνισο, μα πέρα για πέρα δίκαιο, που ως προς την απελευθέρωση οδήγησε το λαό μας στη νίκη. 

    Δεν παραλείπουμε να αναφερθούμε στους 14 Υπαταίους των φυλακών Λαμίας που εκτελέστηκαν για αντίποινα. 7 στα βάθρα της γκρεμισμένης γέφυρας και άλλοι 7 στα Καστέλλια Φωκίδας. Επίσης στους νεκρούς και τους τραυματίες της φονικής έκρηξης της νάρκης το 1964 κατά τον πρώτο επίσημο εορτασμό του Γοργοπόταμου. 

     Αλλά, δεν ήταν, βέβαια, η μοναδική αποστολή των Άγγλων η ανατίναξη μας γέφυρας. Θα έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για την εδραίωση της στρατιωτικής παρουσίας των Άγγλων στην Ελλάδα και της κυριαρχίας τους πάνω στο αντιστασιακό-απελευθερωτικό κίνημα στη χώρα μας. Άλλωστε τα συμφέροντά τους διαπλέκονταν άμεσα μ' αυτά της ελληνικής άρχουσας τάξης. Ένα τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου κι ο βασιλιάς ήταν μαζί τους στη Μέση Ανατολή και στο Λονδίνο. Ενδιαφέρονταν δε άμεσα για το μεταπελευθερωτικό καθεστώς, με δεδομένο μάλιστα ότι την ηγεσία του λαϊκού απελευθερωτικού κινήματος είχε αναλάβει η εργατική τάξη με το Κόμμα της το ΚΚΕ, επικεφαλής και καθοδηγητή του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.  Ήταν πραγματικά η μόνη δύναμη αντίστασης που είχε ως στόχο μια άλλη Ελλάδα, του λαού της. Στόχος επίσης των Άγγλων δεν ήταν να αναπτυχθεί ένα παλλαϊκό αντιστασιακό κίνημα στα βουνά και στις πόλεις που να μάχεται τους κατακτητές. Δε χρειαζόταν κάτι τέτοιο όπως έλεγαν οι Έντι Μάγιερς και Κρις Γουντχάουζ. Αρκούσε μόνο η δημιουργία παράνομων ομάδων που θα ασκούνταν σε σαμποτάζ στις πόλεις. 

Έτσι οι λεγόμενοι σύμμαχοι -έτσι τους θεωρούσε και το ΕΑΜ και η τότε ηγεσία του ΚΚΕ- σε όλο το διάστημα της Κατοχής και μετά την απελευθέρωση, χρησιμοποίησαν κάθε μέσο να μειώσουν, να συκοφαντήσουν, να απαξιώσουν και να υπονομεύσουν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ. Τα έσυραν σε συμφωνίες που, βήμα βήμα, παγίδευαν και αποδυνάμωναν πολιτικά ένα μεγαλειώδες λαϊκοεπεναστατικό κίνημα και οδηγούσαν από τη μια υποχώρηση στην άλλη: Υπαγωγή του αγώνα υπό το λεγόμενο Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, Συμφωνίες Λιβάνου, Καζέρτας, συμμετοχή στην αστική κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, Συμφωνία της Βάρκιζας. 

Και δεν επρόκειτο για προδοτική στάση της ηγεσία του ΕΑΜ και του ΚΚΕ.  Επρόκειτο για πολιτικές επιλογές που απέρρεαν από τη λαθεμένη στρατηγική, τοπικά και συνολικά, του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο ζήτημα της κατάκτησης της εξουσίας την οποία έβλεπαν να περνά μέσα από στάδια. Να περνά, δηλαδή σταδιακά από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Γι’ αυτό και η διακήρυξη του ΕΑΜ καλούσε μόνο σε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, δημοκρατικές εξελίξεις  και προκοπή του λαού μεταπελευθερωτικά.    

Σήμερα, διδασκόμαστε από την αρνητική πείρα της εποχής εκείνης. Από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση της «εθνικής ενότητας» του 1944, στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, όπου συμμετείχαν και το ΕΑΜ και το ΚΚΕ. Αλλά αυτή η αστική κυβέρνηση, στο όνομα, τάχα, του λαού, προσπάθησε με τους Άγγλους συμμάχους της να ποδηγετήσει το ρωμαλέο λαϊκό-αντιστασιακό κίνημα για να επιβάλλει την παλινόρθωση της απαξιωμένης από το λαό μας αστικής εξουσίας. Κι επειδή δεν τα κατάφεραν, δεν έβαλαν στο χέρι το ΚΚΕ, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, χτύπησαν το λαϊκό κίνημα με τα όπλα τον ηρωικό Δεκέμβρη και, στη συνέχεια, οδήγησαν στον Εμφύλιο και τον τιτάνιο αγώνα του Δ.Σ.Ε.  

Χθες ήταν η επέτειος της 4ης του Δεκέμβρη 1944. Τότε που δόθηκε απάντηση στο δίλημμα: «ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΙΑΛΕΓΕΙ Ή ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Ή ΤΑ ΟΠΛΑ». Τότε που ο λαός της Αθήνας με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ, επί 33 μέρες με το όπλο στο χέρι και με σκληρές μάχες, αναμετρήθηκε, σε άνισο αγώνα, γενναία και ανυπόταχτα με τις ντόπιες αστικές δυνάμεις και με το σύμμαχό τους Εγγλέζο ιμπεριαλιστή. 

Όση προπαγάνδα, διαστρέβλωση και ψέματα επιστρατεύουν τα χαλκεία του αντικομμουνισμού, 

όση υποβάθμιση και απόκρυψη της ιστορίας της Ε.Α. και του Δ.Σ.Ε. να γίνεται στα διδακτικά βιβλία της ιστορίας στο αστικό σχολείο, 

όσο μελάνι και εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται για ευρωενωσιακά προγράμματα σαν τις «Μνήμες Κατοχής από την Ελλάδα», σαν το τελευταίο κινηματογραφικό έργο για τα Καλάβρυτα, 

όσο και να λυσσομανάνε οι ντόπιοι κονδυλοφόροι και τα φασιστοειδή 

η ιστορία γράφτηκε με το αίμα των λαών, με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών της Ε.Α., μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ και δεν ξεγράφεται. Το ίδιο το κομμουνιστικό, εργατικό κίνημα, η συνείδηση του ελληνικού λαού παραμένουν εγγυητές της. 

Ο Γοργοπόταμος το φανερώνει. Πολλές δεκαετίες μετά εξακολουθεί να τιμάται και να είναι τόπος επίσκεψης και λαϊκό προσκύνημα. Γιατί η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου, σήμερα, για το λαό μας συμβολίζει, επίσης, την αντίσταση και αντεπίθεση που προβάλλει ως αναγκαιότητα για την ανατροπή της βάρβαρης αντεργατικής -αντιλαϊκής πολιτικής και την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας, αλλά και για την αποδέσμευση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές Ενώσεις -ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ- που εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς και, τελικά, για την ανατροπή του  άδικου και εκμεταλλευτικού συστήματος που θα αντικατασταθεί με μια άλλη κοινωνία της ειρήνης, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, όπου οι παραγωγοί του πλούτου θα τον διαχειρίζονται και θα τον νέμονται οι ίδιοι. 

Ζήτω η Ε.Α., το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ! Ζήτω το τιμημένο ΚΚΕ!