Η τροπολογία κατατέθηκε αιφνιδιαστικά από το
υπουργείο Παιδείας στο νομοσχέδιο του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, που
εγκρίθηκε την Παρασκευή, προκαλώντας κινητοποιήσεις και αντιδράσεις από
εκπαιδευτικούς και γονείς.....
Στη συγκεκριμένη τροπολογία «καταργείται η προστασία
και η ιδιωτικότητα της ζωής κυρίως των παιδιών αλλά και των εκπαιδευτικών. Θα
εκτίθενται παιδιά από την ευαίσθητη νηπιακή ηλικία μέχρι και την ενηλικίωση
τους σε πλατφόρμες που ουκ ολίγες φορές έχουν διαρρεύσει τα προσωπικά δεδομένα
των χρηστών. Θα στιγματίζονται από τις τυχόν λάθος απαντήσεις που θα δίνουν και
πλέον θα φοβούνται να μιλήσουν. Οι δε δάσκαλοι και καθηγητές θα μεταδίδουν
μια στείρα γνώση υπό τον φόβο μιας καλής αξιολόγησης και των ιδίων των γονέων
που "καταλάθος" θα επεμβαίνουν».
Τέλος, σημειώνεται πως «η κατάσταση αυτή έχει
πάρει ένα δρόμο "παγίωσης". Τα παιδιά σταδιακά θα σταματήσουν να
έχουν ελευθερία έκφρασης, κινήσεων και δικαίωμα να κάνουν λάθη και να μάθουν
μέσα από αυτά. Θα βρίσκονται εγκλωβισμένα μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή
μετρώντας έτσι πάνω από 6 με 7 ώρες ημερησίως μπροστά από αυτήν με τα
γνωστά προβλήματα που προκαλεί η υπερβολική έκθεση στις οθόνες.
Το δημόσιο σχολείο έχει πολλές παθογένειες
αλλά ο big brother δεν είναι η λύση. Άνθρωποι που στο βωμό μιας υποτιθέμενης
αξιολόγησης του εκπαιδευτικού δέχονται να γίνουν τα παιδιά μας αλλά και οι
εκπαιδευτικοί βορά στον καθένα είναι απαράδεκτοι. Πρόκειται για καθαρή
παραβίαση της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων των παιδιών και των
εκπαιδευτικών.
Αν νομίζουν οι κυβερνώντες ότι με αυτό τον τρόπο θα
βελτιωθεί η λειτουργία της δημόσιας διοίκησης τότε ας αρχίσουν πρώτα με
κάμερες στα Αστυνομικά τμήματα,τις Εφορίες και σε κάθε υπηρεσία του δημοσίου
και να αφήσουν τα πολύπαθα σχολεία ήσυχα.
Αποτελεί ξεκάθαρα μία ρύθμιση που διαρρηγνύει την παιδαγωγική σχέση εμπιστοσύνης και εμπιστευτικότητας μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών ως μια αυθεντική και ζωντανή αλληλεπίδραση, ευτελίζει την παιδαγωγική ελευθερία και φυσικά παραβιάζει προσωπικά δεδομένα μαθητών και εκπαιδευτικών αφού καταστρατηγεί το εθνικό και ενωσιακό δίκαιο όπως αυτό αποτυπώνεται στον κανονισμό GDPR για τα προσωπικά δεδομένα, τα οποία σε καμία έκτακτη συνθήκη, ακόμα και αυτή της πανδημίας που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες, δεν είναι δυνατόν να παραβιάζονται! Την ώρα που απαγορεύεται δια νόμου στα σχολεία η χρήση κινητών τηλεφώνων και άλλων συσκευών που μπορούν να καταγράφουν εικόνα και ήχο, η υπουργός φαντασιώνεται κάμερες μέσα στη σχολική τάξη. Οι προσωπικότητες των πολιτών και κυρίως των παιδιών είναι απαραβίαστες και δεν νομιμοποιείται καμία πλατφόρμα δεδομένων να τις καταγράφει και να τις αποθηκεύει
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με αφορμή καταγγελίες πολίτη, διερεύνησε αυτεπαγγέλτως τη νομιμότητα της εγκατάστασης συστημάτων βιντεοεπιτήρησης από διευθυντές σε σχολικές μονάδες εντός Δήμου.Λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαχείριση των σχολικών χώρων κατά τον χρόνο μη λειτουργίας των σχολικών μονάδων (παρ. 1 του άρθρου 5 του ν.1894/1990) και η αρμοδιότητα συντήρησης, καθαριότητας και φύλαξης των σχολικών κτιρίων ανήκουν στους Δήμους (ν.3463/2006), καθώς και ότι η χρήση συστήματος βιντεοεπιτήρησης από δημόσιες αρχές για την προστασία προσώπων και αγαθών επιτρέπεται μόνον στους χώρους τους οποίους διαχειρίζονται, η Αρχή έκρινε με την υπ’αρ. 21/2019 απόφαση ότι ένα δημόσιο σχολείο δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιεί σύστημα βιντεοεπιτήρησης κατά τις ώρες που αυτό λειτουργεί, ενώ κατά τις ώρες μη λειτουργίας της σχολικής μονάδας αρμόδιος για την προστασία του χώρου είναι ο εκάστοτε Δήμος και άρα μόνον αυτός μπορεί να αποτελεί τον υπεύθυνο επεξεργασίας δεδομένων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό έγινε στις 23/9/2019,με την παραπάνω επίσημη απόφαση.Τι άλλαξε από τότε?
Σε παγκόσμιο επίπεδο οι κάμερες στις σχολικές αίθουσες απείχαν παρασάγγας από τα υποτιθέμενα θετικά αποτελέσματα. Όταν εφαρμόστηκαν στις ΗΠΑ, μετά το κύμα βίας κι ενόπλων επιθέσεων στα σχολικά ιδρύματα, η αρχική ιδέα ήταν να προφυλαχθούν οι μαθητές. Ωστόσο, τα αποτελέσματα ήταν δραματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν του τεράστιου κόστους του εξοπλισμού (που εν όψει τρομερής ύφεσης αναρωτιέμαι πώς σκέφτεται να το καλύψει το υπουργείο Παιδείας), σε χώρες που εφαρμόστηκε το μέτρο η σχολική βία όχι απλώς δε μειώθηκε, αλλά αντίθετα αυξήθηκε. Η ύπαρξη κάμερας έκανε τους μαθητές να νιώθουν ότι παρακολουθούνται σαν να βρίσκονται σε ριάλιτυ σόου, ενώ η πλειοψηφία έχασε τη σχέση εμπιστοσύνης που είχε με τον εκπαιδευτικό και το σχολείο γενικότερα.
Το ίδιο συνέβη και με τους γονείς, που αντιδρούσαν στην ζωντανή μετάδοση της εικόνας των παιδιών τους. Παράλληλα, αυτό το οργουελικό φιάσκο λειτούργησε αρνητικά και στη συμπεριφορά των μαθητών, εκτός από τον ψυχισμό τους. Σύμφωνα με έρευνες, η σχολική βία όχι απλώς δεν έπαψε, αλλά το τεταμένο κλίμα «μεταφέρθηκε» σε μη παρακολουθούμε τους χώρους, όπως στις τουαλέτες ή σε διαδρόμους χωρίς κάμερες.
Η αίσθηση της συνεχούς παρακολούθησης, ακολουθούμενη από καχυποψία, αύξησε τα «ζωώδη» ένστικτα των παιδιών, που συχνά ένιωθαν υπεύθυνοι για κάτι κακό, χωρίς να είναι, πράγμα που τους προκαλούσε στρες και βίαιες αντιδράσεις. Φυσικά, η υλικές καταστροφές έφεραν τεράστια κόστη, αφού οι μαθητές έσπασαν, τελικά, τις κάμερες.
Η ηθική διάσταση
Πέραν των περιττών ρομαντισμών για το δικαίωμα του εφήβου να «επαναστατεί», να κάνει κοπάνες, να μη νιώθει εγκλωβισμένος σε ένα ήδη σκληρό εκπαιδευτικό σύστημα, υπάρχει πάντοτε η ψυχολογική διάσταση. Πολλά παιδιά που ήρθαν αντιμέτωπα με κάμερες, άρχισαν να αποκτούν αίσθηση πανικού, στρες, καχυποψία, ακόμα μανία καταδίωξης.
Εδώ έρχεται η ηθική διάσταση του πράγματος. Μπορεί η κάμερα να εξυπηρετεί τα σχέδια και το προφίλ που θέλει να προβάλει η κ. Κεραμέως, αλλά οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών είναι, φαντάζομαι ομολογουμένως, απείρως σημαντικότερες.
Η ελληνική κοινωνία και το δημόσιο σχολείο δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με την αμερικανική, όπου αρκετοί μαθητές παράτησαν τις σπουδές τούς εξαιτίας της συναισθηματικής φόρτισης. Αλλά στα εν Ελλάδι ζητήματα, τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί έχουν ήδη να αντιμετωπίσουν τα καθ’ημάς προβλήματα.
Μιλάμε, λοιπόν, για στέρηση της ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων. Η κάμερα στη σχολική αίθουσα δεν πρόκειται να διαρκέσει όσο κι η πανδημία. Αν έρθει, θα έρθει για να μείνει. Για να ελέγχει τον υπό αξιολόγηση εκπαιδευτικό, τα παιδιά, για να καλλιεργεί ένα κλίμα ανασφάλειας, όπως έχει αποδειχθεί στο εξωτερικό ότι συμβαίνει.
Κοινώς, είμαστε αντιμέτωποι με μία από τις χειρότερες μεταρρυθμιστικές για την Παιδεία πρωτοβουλίες από ενάρξεως της ιστορίας του εκπαιδευτικού συστήματος.
Με νέα εγκύκλιό του για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων σχετικά με τη χρήση κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικών συσκευών από μαθητές και εκπαιδευτικούς στο χώρο του σχολείου το Υπουργείο Παιδείας ενημερώνει για τα εξής:(25/6/2018)
ΑπάντησηΔιαγραφή. Επισημαίνεται ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η ανάρτηση φωτογραφιών και βίντεο με μαθητές στους δικτυακούς τόπους των σχολικών μονάδων. Οι φωτογραφίες αποτελούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 2 στοιχ. α΄ του ν.2472/1997, στο μέτρο που από αυτές δύνανται να προσδιοριστούν, άμεσα ή έμμεσα, τα υποκείμενα των δεδομένων. Σύμφωνα με το άρθρο 5 του ίδιου νόμου, η επεξεργασία και κατά συνέπεια η ανάρτηση, η αποθήκευση σε ψηφιακά μέσα (πχ αναμνηστικού τύπου φωτογραφίες, βίντεο και δραστηριότητες της σχολικής ζωής) δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα επιτρέπεται μόνον όταν το υποκείμενο των δεδομένων (οι κηδεμόνες των μαθητριών-μαθητών) έχει δώσει τη συγκατάθεσή του.