Πίσω στα παλιά .....ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ....ΤΣΑΝΤΙΡ-HOTEL

Παρουσιάζει ο Βίκτωρ Σαμπώ

"Θα είμαστε στην εξοχή σας περιμένουμε ένα Σαββατοκύριακο..."...

Αυτά έλεγε ο γείτονας και μάζευε τα τζάντζαλα και τα μάτζαλα και τα φόρτωνε στην μοτοσυκλέτα με την καρότσα μαζί με το παιδί και την γυναίκα και έφευγε για...διακοπές.

Κάθε χρόνο κάπου προς Βάρκιζα έστηνε μια σκηνή κάτω από τα δέντρα
δίπλα στην θάλασσα. Ελεύθερο κάμπινγκ και άλλα περίεργα ποιός τα ήξερε ποιός έκανε έλεγχο ποιός αποφάσιζε να διώξει ποιόν.

Δύσκολες εποχές μετά από δύο πολέμους και τα πνεύματα έπαιρναν
αμέσως φωτιά κ.λπ.

Τέτοιου είδους εξοχή έκανες και στο βουνό....Πεντέλη μεριά
με εντολή γιατρού αλλά ήθελες και την θάλασσα.

Και Σάββατο μεσημέρι με τα μπαγκάζια και στο λεωφορείο της υπομονής
να σε πηγαίνει σαρδελοποιημένο στην Βάρκιζα.

Είχαμε σημάδια....θα βρεις την ταβέρνα και ίσια επάνω κάπου θα μας
δεις...είχε πει ο καλόκαρδος γείτονας.

Τον βρήκαμε...η σκηνή παραπέρα κι άλλες...

Δίπλα στην σκηνή με λινάτσες και καλάμια η...τουαλέτα.

Ανοιχτή από πάνω με κουρελού για πόρτα και ακριβώς απ΄ έξω ένας γκαζοτενεκές με...ασβέστη για να ρίχνεις στην τρύπα μετά από την ...επιχείρηση. Σκότωνε τα μικρόβια...

Και φυσικό ήταν να πάρεις την πρώτη ψυχρολουσία δηλαδή οι μεγάλοι
γιατί οι μικροί..."εσείς παιδιά είστε πηγαίνετε πίσω από το δέντρο..."
Αμ πώς !

Είχαν βρει άκρες με τον ταβερνιάρη και έβαζαν στο ψυγείο του
κανένα τρόφιμο...με το αζημίωτο.

Όλα καλά μέχρι που ήρθε ο βραδινός ύπνος...τα παιδιά στο αντίσκηνο
λόγω των στούκας και οι μεγάλοι απ΄ έξω κοιτώντας τα άστρα και αυτομπατσιζόμενοι.
Το πρωί πιασμένοι όλοι και ελαφρώς πρησμένοι....

Επιτέλους έφθασε η ώρα της αναχώρησης με προορισμό τον πολιτισμό.
"Να μας ξανάρθετε..." έλεγαν οι καλοί άνθρωποι ενώ εμείς φεύγαμε σχεδόν τρέχοντας.

Πίσω στα παλιά

http://pisostapalia.blogspot.com/