ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ .....Άρη Κώτσα - ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΙΝΔΙΚΟΠΛΕΥΣΤΗ, "Το Σαλάχι" - Φώτης Βεργόπουλος

Γιώργος Βιδάκης

Καλοκαίρι του 1967, απόβραδο, σε βιβλιοθήκη μοναστηριού στο Όρος Σινά. Ο Νίκος Καββαδίας ξεφυλλίζει παμπάλαιους Χάρτες και Τοπογραφίες και μαθαίνει, άναυδος, την ιστορία του Κωνσταντίνου του Αντιοχέως στον 6ο αιώνα μ.Χ. Εξίσταται...

Όντας δε πλησίον της Αλεξάνδρειας, την τραγουδάει με μπόλικη δόση ...Καβαφικής "ειρωνείας".

Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό
και προσκυνάω για κόνισμα έναν παλιό αστρολάβο, 
πες μου, στην άγια πίστη σου, πως να προσευχηθώ;
σε ποιον να ξομολογηθώ και που να μεταλάβω;

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας, από το "ΤΡΑΒΕΡΣΟ" 1975 Μουσική: Άρης Κώτσας Ερμηνεία : Φώτης Βεργόπουλος Τριγυριστής της Ινδικής στα νιάτα του ο Κοσμάς, πίστεψε στα γεράματα πως θα καλογερέψει. Κυρά θαλασσοθάνατη, στα χέρια του έχεις ρέψει, που στα στερνά τα μάρανε το αλέτρι κι ο κασμάς. Όπου έφτασες, κάθε χρονιά θερίζουν τρεις φορές. Την Ταπροβάνη εδιάλεξες κι είχες καιρό ποδίσει. Τώρα μασάς αμύγδαλα και προσφορές ξερές, και το λιβάνι οσμίζεσαι που μοιάζει με χασίσι. Εκεί, Ταμίλες χαμηλές που εμύριζαν βαριά, Σιγκαλινές με στήθη ορθά τριγύρω σου λεφούσια. Εδώ λυγίζεις το κορμί με τ’ αχαμνά μεριά και προσκυνάς τη Δέσποινα τη Γαλακτοτροφούσα. Πήγες εκεί που εδίδασκε το πράσινο πουλί, όπου της μάγισσας ο γιος θ’ αντάμωνε το στόλο. Έλυνε εκείνος με σπαθί όσα η γραφή διαλεί. Μα εσύ ξηγάς τα αινίγματα καινούργιων Αποστόλων. Μπροστά στου τρεις ελέφαντες ντυμένοι στα χρυσά, Όξω απ’ του Βούδα τη σπηλιά, ψηλά στην Κουρνεβάλα. Τώρα σκοντάφτεις, Γέροντα, στου δρόμου τα μισά και πας για να λειτουργηθείς σε γάιδαρο καβάλα. Μαζεύει ο ναύτης τον παρά κουκί με το κουκί και πολεμά σε ψήλωμα να στήσει το αγκωνάρι. Άλλοι σαλπάρουν Αύγουστο για Νότιο Σινική και το γλεντάν στο Βοθνικό, Δεκέμβρη και Γενάρη. Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό και προσκυνάω για κόνισμα έναν παλιό αστρολάβο, πες μου, στην άγια πίστη σου, πως να προσευχηθώ; σε ποιον να ξομολογηθώ και που να μεταλάβω; Ο Θεός είναι πανάγαθος, Κοσμά, και συχωρά, Όμως γδικιέται αμείλιχτος ο γέρο Ποσεοδώνας. Το `δανε λένε βουτηχτές: του σαλαχιού η ουρά να γαργαλάει στα χαμηλά, τα χείλια της στρειδώνας. Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο. Δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων του περιεχομένου. Είναι από την προσωπική μου συλλογή και είναι καθαρά για Διασκέδαση.