ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ...ΜΕ ΧΙΟΝΙΑ

 Παρουσιάζει: ο Βίκτωρ Σαμπώ

Αυτή είναι μια παλιά φωτογραφία με την Αθήνα χιονισμένη....

Γυναίκες παίζουν με το χιόνι στην ταράτσα του σπιτιού κάτω από τον Λυκαβηττό.

Όταν έπεφτε εκείνα τα χρόνια χιόνι στο Κέντρο ....και δεν το έβλεπες συχνά... ήταν ημέρες χαράς για μικρούς αλλά και για μεγάλους.

Στις ταράτσες εύρισκες περισσότερο ....στις αλάνες....στις μάντρες σαν γιρλάντες... στα δέντρα και έτρεχες να τα κουνήσεις για να ασπρίσεις.

Οι γερόντοι καραντίνα στις κάμαρες και στην κοινόχρηστη τουαλέτα της αυλής
μόνο με συνοδεία λόγω της παλιάς παροιμίας που λέει ότι ο γέρος
πάει από πέσιμο ή....

Είχαν τα μαγκάλια ακουμπισμένα πάνω τους σχεδόν και ζεστενόντουσαν
και έψηναν κάστανα για τα παιδιά.

Την άλλη ημέρα οι λακκούβες του χωματόδρομου με κρούστα πάγου
που δεν έμενε για πολύ με την κλωτσιά της γαλότσας...

Στο σχολείο δεν έβγαινε το παλτό και το σκουφί...μόνο τα γάντια
για να γράφεις.

Υπήρχε μια σόμπα πετρελαίου κάπου στο Χωλ.... τα δωμάτια δηλαδή οι τάξεις
είχαν ανοιχτές τις πόρτες μήπως καταδεχτεί και περάσει η ζέστη...
Αλλά αστείον το ποσόν!

Το σχολείο ήταν ένα διώροφο παλιό νεοκλασικό δωρεά κάποιου φιλότιμου
Έλληνα γιατί υπήρχαν και τέτοιοι κάποτε....και δεν αποκλείεται
να τον αναθεμάτιζαν κι όλας οι Κυβερνώντες της εποχής γιατί δεν είχε αφήσει
και λεφτά για θέρμανση.