Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΝΑΝΟΣ (ΙΩΑΝΝΗΣ ) ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ. "Λουλούδια και καταχτητές".

"Αδιάκοπη σκλαβιά, σκλαβιά,  σκλαβιά, σκλαβιά σκαλοπάτια, σκαλιά κεριά μονοπάτια κεριά..." . ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ και ΚΑΤΑΧΤΗΤΕΣ (αποσπάσματα από το βιβλίο του Νάνου Βαλαωρίτη ΠΟΙΗΜΑΤΑ-1 (1944-1964, Εκδόσεις Ύψιλον) . Στο τέλος λίγα λόγια  για τον Νάνο  Βαλαωρίτη που συνοδεύονται από  σπάνιες εικόνες  και  βίντεο....

Προσπάθησα να σου δώσω να καταλάβεις χωρίς να σου μιλήσω

Δεν έκρυψα στην καρδιά μου παρά εκείνα που ήταν γνωστά

Κι όμως μπροστά στον Ανακριτή έπρεπε να γίνει μια σιωπηλή συμφωνία

Ένα στεφάνι δάκρυα ένα σύνταγμα λουλουδιών

Κι εδώ αρνήθηκες επίμονα κι αδιάκοπα την καταγωγή σου

Το όνομα του πατέρα σου την τρυφερή κι ακούραστη στοργή της μητέρας σου

Και τότες δόθηκε η διαταγή να κλείσουν τα παράθυρα, να ξεσκονίσουν τις παλιές φωτογραφίες, να ετοιμάσουν το δωμάτιο

Γι’ αυτό θυμήθηκα κι εγώ τον τάφο που ’μεινε χρόνια αστόλιστος

Το χέρι και την καρδιά που έσμιξε το μαχαίρι, την ομίχλη που σύρθηκε σιωπηλά κι αναπάντεχα ανάμεσα σ’ εμένα ανάμεσα στη μνήμη

Κι ανάμεσα στους Αθηναίους όταν σχεδιάζανε τη μεγάλη τους εκστρατεία

Ήτανε βλέπεις δύσκολο

Οι τοίχοι πρέπει να κτίζονται ν’ απλώνονται ένα γύρο κι ύστερα να γκρεμίζονται σαν έρθει καιρός

Κι έρχονται σκοτεινές βροχές ρημάζουν τ’ αμπέλια κι η θάλασσα μάχεται με τα νησιά

Κι αν θελήσουν τότες να ξεμπαρκάρουν οι καταχτητές ποιος θα τους εμποδίσει;

Τάχατες λέγαμε θα τους χτυπήσουμε στις πρώτες ακρογιαλιές

Τάχατες λέγαμε θα τους υποδεχτούμε με το μαχαίρι στα δόντια

Τάχατες λέγαμε θα φοβηθούνε τα καμπαναριά

Τάχατες λέγαμε θα τραβηχτούνε στα βουνά

Κι άλλα πολλά που λησμονήθηκαν

Προδοσίες ημερομηνίες ταπεινές χειρονομίες

ΑΔΙΑΚΟΠΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, σκλαβιά σκλαβιά, σκλαβιά σκαλοπάτια, σκαλιά κεριά μονοπάτια κεριά....

                                       Ο Νάνος (Ιωάννης) Βαλαωρίτης .......

...(5 Ιουλίου 1921 -) είναι  συγγραφέας.  Γεννήθηκε στη Λωζάνη, στην Ελβετία και είναι δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.  Σπούδασε νομικά, φιλολογία (αγγλική και γαλλική) στα πανεπιστήμια των Αθηνών, Λονδίνου, και Σορβόνης.

Γράφει από νέος — πρωτοδημοσιεύει στα Νέα Γράμματα το 1939. Το 1944 δραπετεύει απ' την γερμανοκρατούμενη Ελλάδα μέσω του Αιγαίου στην Τουρκία, από εκεί στη Μέση Ανατολή και τελικά στην Αίγυπτο όπου συναντάει τον Σεφέρη ο οποίος υπηρετούσε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση ως γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στο Κάιρο. Το 1944 μετά από προτροπή του Σεφέρη ο Βαλαωρίτης ταξιδεύει στο Λονδίνο για να βοηθήσει στην ανάπτυξη λογοτεχνικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας. Συναντά τους Τ.Σ. Έλιοτ, Γ.Χ. Όντεν, Ντύλαν Τόμας και εργάζεται για τον Λούις ΜακΝις στο BBC. Εκτός από τη μελέτη αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, κάνει και μεταφράσεις (στα αγγλικά) Ελλήνων μοντερνιστών ποιητών, μεταξύ των οποίων του Ελύτη και του Εμπειρίκου. Το 1947 εκδίδει την Τιμωρία των Μάγων, την πρώτη του ποιητική συλλογή, στο Λονδίνο. Από το 1954 μέχρι το 1960 συμμετέχει στην ομάδα των σουρεαλιστών του Παρισιού.

Το 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα, και ανάμεσα 1963 και 1967 είναι ο εκδότης και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Πάλι. Όταν η χούντα έρχεται στην εξουσία το 1967, νιώθει πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αυτοεξοριστεί, έτσι το 1968 ταξιδεύει στις ΗΠΑ όπου και διδάσκει συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργικό γράψιμο στο πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, μια θέση που κράτησε για 25 χρόνια.

Το 1983 βραβεύεται με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Μερικές γυναίκες (ενώ είχε αρνηθεί ανάλογη βράβευση το 1958. Το 1976 είχε επίσης αρνηθεί την πρόταση να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών). Το Δεκέμβριο του 2009 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολo του έργου του.

Θεατρικά του έργα έχουν παιχτεί σε Παρίσι, Σπολέτο, Ώρχους και Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Τετράδιο, Σήμα, Horizon, New Writing και Daylight.

ΤΑ ΕΡΓΑ  ΤΟΥ...

22  ποιητικές  συλλογές.  11 πεζά και 4 δοκίμια

                                            ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΤΣΑΔΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΠΟΙΗΤΡΙΑ.

Αποσπάσματα συνέντευξης του συγγραφέα και ποιητή  στη δημοσιογράφο Εύη Μαλλιαρού, Αθήνα Μάρτιος 2014

Ο Νάνος Βαλαωρίτης απαγγέλει τα ποιήματά του: «Τροία», «Το φάντασμα»

….Οπτικοποιημένο αφιέρωμα στο βιβλίο του: “Στο υποκύανο μάτι του Κύκλωπα”

…Έργα από την τελευταία Έκθεση ζωγραφικής: «Ελλάδα η χώρα του ποτέ και του πάντοτε»   ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ Μάιος 2016

                             ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΑ  ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ....

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Νίτσε έλεγε πως το ελληνικό στοιχείο είναι ο μοναδικός συνδυασμός διονυσιακού και απολλώνειου. Το βλέπουμε αυτό και στον σύγχρονο Έλληνα;

Ν. Β.: Δεν βλέπω πολλά τέτοια στοιχεία σήμερα. Αν μου έλεγες πριν από 20-25 χρόνια, όταν άνθιζε ο ζορμπαλισμός, ότι υπήρχε ένα διονυσιακό στοιχείο, το δέχομαι, αλλά επρόκειτο για μόδα. Δεν ήταν κάτι που έβγαινε από μέσα τους. Ο λαός εκφραζόταν με τα δημοτικά στα χωριά και με τα ρεμπέτικα στις πόλεις. Αυτά δεν έχουν ουσιαστική σχέση με το διονυσιακό στοιχείο. Εγώ βλέπω μάλλον έναν συνδυασμό μελαγχολίας και έξαρσης στον Έλληνα. Λαμβάνω ποιητικές συλλογές κάθε μέρα. Εκεί βλέπω μια μόνιμη κατάθλιψη. Όσο για την έξαρση είναι πιο σπάνια, αλλά υπάρχει και ως ένα είδος μεσσιανισμού που καλλιεργείται και με άλλα μπάσταρδα στοιχεία, όπως εθνικισμός κτλ. Άλλο είναι ο "υψηλός" μεσσιανισμός ενός Καζαντζάκη, ενός Αγγ. Σικελιανού. Μάλλον ο Νίτσε, αν και μπορούσε να καταλάβει τις αρχαιοελληνικές αντιθέσεις, δεν καταλάβαινε τη σύγχρονη Ελλάδα. Εδώ έχουμε ένα πολύπλοκο φαινόμενο ενός λαού με τρεις πολιτισμούς, με δουλεία και ταπεινώσεις, αλλά και ηρωικότατες στιγμές. Ή του Ύψους ή του Βάθους.

ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ  ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ .ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ  ΚΑΙ ΤΑ  ΒΙΝΤΕΟ ΕΠΙΛΟΓΗΣ  ΜΑΣ