Γράφει η Μαρία Κατσουνάκη
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: οι λίστες σε αυτή τη χώρα ξυπνούν μόνον αναμνήσεις. Πώς ήταν η εποχή του Μινιόν, της Πειραϊκής Πατραϊκής, της Ολυμπιακής; Πώς είμαστε εμείς,.....
οι φίλοι μας, η πόλη; Η λίστα που δημοσιοποιήθηκε προχθές, με τους 13.730 μεγαλύτερους οφειλέτες του Δημοσίου, ήταν γεμάτη «σκελετούς», όπως επισημαίνει και η «Οικονομική Καθημερινή». Υπολογίζεται ότι τα 13.730 φυσικά πρόσωπα και εταιρείες χρωστούν, συνολικά, στο ελληνικό Δημόσιο περί τα 83 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό εισπράξιμο θεωρείται το 15%. Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι η λίστα αυτή είναι μια επανέκδοση παλαιότερης, του 2012, ότι στο διάστημα αυτό δεν έγινε καμία επεξεργασία των οφειλών και των οφειλετών κ.ο.κ.
Τα τελευταία περίπου έξι χρόνια οι λίστες εμφανίζονται συνώνυμες με την κάθαρση, την αποφασιστικότητα της εκάστοτε κυβέρνησης να πατάξει φοροδιαφυγή, φοροδιαφθορά, μαύρο χρήμα. Κατά καιρούς το επικοινωνιακό μπαράζ με λίστες μεγαλογιατρών, μεγαλοδικηγόρων, καλλιτεχνών, δημοσίων προσώπων, εν γένει, που ύστερα από ελέγχους του ΣΔΟΕ εμφανίζονταν απολύτως εκτεθειμένοι, πρόσφερε στην κοινωνία εκτόνωση και αποσυμπίεση ολίγων ημερών. Με κορυφαίο, βέβαια, αφήγημα τη λίστα Λαγκάρντ και τις ποικίλες αναταράξεις που προκάλεσε. Οι λίστες, κάτι σαν λαϊκό ανάγνωσμα, τα «Κλασικά Εικονογραφημένα» της εποχής μας, επιβεβαιώνουν εντέλει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν: τα ισχυρά κυκλώματα με τους «προστατευόμενους» των κυβερνώντων, την ανεπάρκεια των διοικητικών υπηρεσιών, το σημείο απελπισίας που βρίσκονται κάθε φορά τα πολιτικά ρετιρέ. Την αρχική ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει και να πληρώσουν (με τις πολλές έννοιες της λέξης) οι υπεύθυνοι διαδέχεται η απογοήτευση ότι οι κάθε φορά τιμωροί και τιμωρούμενοι είναι στελέχη του ίδιου συστήματος, που εναλλάσσονται στους ρόλους. Κυκλώματα που... ανακυκλώνονται με ταχύτητα η οποία προσδιορίζεται από τις «ανάγκες» της συγκυρίας. Οι παρέες από τη μια, η πρακτική αδυναμία των αρμόδιων υπηρεσιών από την άλλη, χτίζουν έναν ανθεκτικό τοίχο προστασίας τέτοιο, που θα πρέπει κανείς να παραμερίσει πολλούς «σκελετούς» για να φτάσει –και αν– στους ενεργούς οφειλέτες από τους οποίους το κράτος μπορεί να εισπράξει. Οι λίστες ως επικοινωνιακό εύρημα εξαντλήθηκαν. Αναμένουμε το επόμενο.
Τα τελευταία περίπου έξι χρόνια οι λίστες εμφανίζονται συνώνυμες με την κάθαρση, την αποφασιστικότητα της εκάστοτε κυβέρνησης να πατάξει φοροδιαφυγή, φοροδιαφθορά, μαύρο χρήμα. Κατά καιρούς το επικοινωνιακό μπαράζ με λίστες μεγαλογιατρών, μεγαλοδικηγόρων, καλλιτεχνών, δημοσίων προσώπων, εν γένει, που ύστερα από ελέγχους του ΣΔΟΕ εμφανίζονταν απολύτως εκτεθειμένοι, πρόσφερε στην κοινωνία εκτόνωση και αποσυμπίεση ολίγων ημερών. Με κορυφαίο, βέβαια, αφήγημα τη λίστα Λαγκάρντ και τις ποικίλες αναταράξεις που προκάλεσε. Οι λίστες, κάτι σαν λαϊκό ανάγνωσμα, τα «Κλασικά Εικονογραφημένα» της εποχής μας, επιβεβαιώνουν εντέλει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν: τα ισχυρά κυκλώματα με τους «προστατευόμενους» των κυβερνώντων, την ανεπάρκεια των διοικητικών υπηρεσιών, το σημείο απελπισίας που βρίσκονται κάθε φορά τα πολιτικά ρετιρέ. Την αρχική ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει και να πληρώσουν (με τις πολλές έννοιες της λέξης) οι υπεύθυνοι διαδέχεται η απογοήτευση ότι οι κάθε φορά τιμωροί και τιμωρούμενοι είναι στελέχη του ίδιου συστήματος, που εναλλάσσονται στους ρόλους. Κυκλώματα που... ανακυκλώνονται με ταχύτητα η οποία προσδιορίζεται από τις «ανάγκες» της συγκυρίας. Οι παρέες από τη μια, η πρακτική αδυναμία των αρμόδιων υπηρεσιών από την άλλη, χτίζουν έναν ανθεκτικό τοίχο προστασίας τέτοιο, που θα πρέπει κανείς να παραμερίσει πολλούς «σκελετούς» για να φτάσει –και αν– στους ενεργούς οφειλέτες από τους οποίους το κράτος μπορεί να εισπράξει. Οι λίστες ως επικοινωνιακό εύρημα εξαντλήθηκαν. Αναμένουμε το επόμενο.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.