Εσείς έχετε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη;

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Καθόλου απίστευτο και απολύτως αληθινό: Ο Ρουπακιάς στο σπίτι του! Ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα ελεύθερος, έστω υπό αυστηρούς περιοριστικούς όρους.....

Ο χρυσαυγίτης που στέρησε τη ζωή ενός νέου ανθρώπου απολαμβάνει αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση όσα λένε -και λέμε- για την υπόθεσή του. Και για την ελληνική Δικαιοσύνη, που απέτυχε παταγωδώς να σταθεί στο ύψος μιας υπόθεσης η οποία συγκλόνισε το πανελλήνιο και αποκάλυψε το εγκληματικό πρόσωπο των νεοναζί. Ακόμα και στους πιο αδαείς.

Φταίει το Μνημόνιο, φταίει η απεργία των δικηγόρων, φταίει η σύνδεση της δολοφονίας με το κατηγορητήριο κατά της εγκληματικής οργάνωσης που παριστάνει το πολιτικό κόμμα, φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί. Ας βρουν οι αρμόδιοι τι φταίει, δίκην αυτοψίας ή και νεκροψίας. Διότι το σίγουρο είναι ότι (και) στην υπόθεση αυτή η Δικαιοσύνη τραυματίστηκε σοβαρά. Και το δίκιο -τράβα να βρεις το δίκιο σου, που λέμε- τσαλαπατήθηκε. Τα υπόλοιπα ας τα εξηγήσουν στη μάνα του Φύσσα και στους γείτονες του Ρουπακιά.

Δυστυχώς όμως, αυτή η σύγκρουση ανάμεσα στη Δικαιοσύνη ως θεσμό και στο δίκιο ως ηθική και κοινωνική επιταγή δεν είναι η μόνη ένδειξη ότι η πρώτη νοσεί σοβαρά. Τα δικαστικά σκάνδαλα -βλέπε Τσατάνη το πιο πρόσφατο- έχουν γίνει καθεστώς, όσο κι αν δηλώνουν αρμόδιοι, αναρμόδιοι και πονηροί ότι έχουν εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη. Αλήθεια, εσείς τι θα απαντούσατε στην ερώτηση αν έχετε εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη; Αν πιστεύετε ότι καταφεύγοντας σ' αυτήν θα βρείτε το δίκιο σας;

Για να εξηγούμαστε, το θέμα δεν είναι αν μετά από τριάντα μήνες προφυλάκιση έπρεπε να αποφυλακιστεί ο Ρουπακιάς. Φυσικά και έπρεπε. Το θέμα είναι πώς και γιατί επί τριάντα μήνες η Δικαιοσύνη δεν μπόρεσε να τον δικάσει. Κι αυτό, μαζί με άλλα κι άλλα, φέρνει και πάλι επιτακτικά στο προσκήνιο το πρόβλημα των προβλημάτων: Ούτε βήμα μπρος δεν μπορούμε να κάνουμε ως χώρα, ως κοινωνία, ως κυβέρνηση, αν δεν υπάρξει μια δημοκρατική επανάσταση στη Δικαιοσύνη. Όσα λεφτά, όσες δυνάμεις, όση προσπάθεια κι αν χρειαστεί.

Διότι, χωρίς αδέκαστη και αποτελεσματική Δικαιοσύνη, καμιά κοινωνία δεν μπορεί να ελπίζει. Και όταν οι πολίτες ακούνε δικαστής, εισαγγελέας, δικαστήριο και καγχάζουν, περιμένετε τα χειρότερα...