ΟΙ ΒΑΡΚΑΡΗΔΕΣ ΤΟΥ ΒΟΛΓΑ. "Δυναμώνει το τραγούδι /και ελπίδες μας γεννά, / Όταν με καρδιά θλιμμένη / σκύβουμε όλοι στα σχοινιά...."

Ο πιο γνωστός πίνακας λεμβούχων του Βόλγα, Είναι του Ίλια Ρέπιν, φιλοτεχνημένος το 1873. Μουσείο, Αγίας Πετρούπολης.

Οι βαρκάρηδες του Βόλγα είναι  λαϊκό Ρώσικο τραγούδι. Το ανέβασε  στο YouTube ο  φίλος  Γιώργος  Βιδάκης ,  το "περιποιηθήκαμε"  και  σας  το  παρουσιάζουμε.   Πρόκειται  για  εκπληκτικό  κομμάτι ,  χάρμα  ακοής  και  οφθαλμών! Δείτε  το.

Κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα ο Μίλι Μπαλακίρεφ, δημιουργός της ομάδας των 5 (της εθνικής σχολής μουσικής της Ρωσίας τον 19ο αιώνα) δημοσιεύει ένα βιβλίο με λαϊκά τραγούδια και, φυσικά, έχει επιλέξει και το τραγούδι των βαρκάρηδων στον ποταμό Βόλγα. Το τραγούδι ουσιαστικά περιλάμβανε......

έναν μόνο στίχο, την κραυγή-σύνθημα των βαρκάρηδων κάθε που ετοιμαζόντουσαν να ξανατραβήξουν το βαρύ φορτίο τους, τα καράβια, κόντρα στο ρεύμα τού μεγάλου ποταμού.

Κι αυτή η δουλειά γινόταν αιώνες ολόκληρους στην τότε τσαρική Ρωσία. Ο μόχθος τους δεν περιγράφεται με λόγια. Περιγράφεται όμως μέσ' από εικόνες και μουσική.

Στα τέλη του 19ου αιώνα (1870-1873) ο σπουδαίος ρώσος ζωγράφος Ίλια Ρέπιν....

....είχε παρουσιάσει έναν συγκλονιστικό πίνακα με τους βαρκάρηδες (burlak) στον Βόλγα και βρίσκεται στο κρατικό μουσείο τής Αγίας Πετρούπολης.

                                                 

Το 1922 ο ισπανός συνθέτης Μανουέλ ντε Φάλια διασκευάζει το τραγούδι μετά από σχετική έκκληση της Κοινωνίας των Εθνών (Κ.Τ.Ε. - ήταν ο πρόδρομος του Ο.Η.Ε.). 

Το έργο παρουσιάζεται με τον τίτλο Canto de los remeros del Volga και όλα τα έσοδα από την ηχογράφηση και την παρουσίασή του διατίθενται για την ανακούφιση των δύο εκατομμυρίων ρώσων προσφύγων που πέρασαν τα πάνδεινα λόγω του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.

Στην πορεία προστέθηκαν στο τραγούδι μερικοί στίχοι ακόμα και το 1936 το λέει με τρόπο εκπληκτικό ο σπουδαιότερος κλασικός ρώσος τραγουδιστής τού 20ού αιώνα, ο βαθύφωνος Φεοντόρ Ιβάνοβιτς Τσαλιάπιν, στην τελευταία του ηχογράφηση δύο χρόνια προτού πεθάνει.

Δυναμώνει το τραγούδι

και ελπίδες μας γεννά,

Όταν με καρδιά θλιμμένη

σκύβουμε όλοι στα σχοινιά,

Η μητέρα κι ο αδελφός μας

ειν’ του Βόλγα τα νερά.

‘Αιντε για, εμπρός παιδιά

Σκύψτε όλοι στα σχοινιά.

Κι ας τραβάτε δυνατά …

Με τον πόνο στην καρδιά …

Τραβάμε με σγουρά

Εμείς πάμε κατά μήκος της όχθης

Για τον ήλιο εμείς τραγουδάμε το τραγούδι μας.

"Γ"