Πικρές Αλήθειες

Γράφει ο petrosdiver.

 Με  δεδομένη την επιβολή των 3 μνημονίων,  με τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους και τις διατάξεις, που έχουν επιφέρει απίστευτες περικοπές σε πάσης φύσεως δικαιώματα, εισοδήματα και παροχές, με αποτέλεσμα την εξαθλίωση εκατομμυρίων συμπολιτών μας και το ξεπούλημα της χώρας μας.....

Με δεδομένο την αποτυχία της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να υλοποιήσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις (όπως το σχίσιμο των μνημονίων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, την επαναφορά της 13 σύνταξης κλπ. κλπ…) και αντ’ αυτού υλοποιούν όλες τις δεσμεύσεις που είχαν υπογράψει οι προηγούμενοι συν τις δεσμεύσεις που επιβάλλει το 3ο μνημόνιο. Δεσμεύσεις που τινάζουν στον αέρα ότι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις των τελευταίων πολλών δεκαετιών των Ελλήνων πολιτών.

Με αφορμή αυτή την κατάσταση, παρακολουθούμε απ’ την μια πλευρά τη συγκυβέρνηση Τσίπρα- Καμένου να προσπαθεί να υπερασπιστεί τις πολιτικές που εφαρμόζει και από την άλλη, ένα αντιπολιτευτικό συνονθύλευμα Αριστεράς,  δεξιόστροφου κέντρου, της Δεξιάς στην τετραπλή της εκδοχή και της ακροδεξιάς, να ασκούν μια πολύ σκληρή κριτική στην κυβέρνηση έχοντας επικεντρώσει όλοι τα «πυρά» τους στην οικονομική πολιτική.

Μια αντιπολίτευση που αποποιούμενη  κάθε σχέση με το παρελθόν της, τις προηγούμενες αποφάσεις και υπογραφές της και όλοι προσποιούμενοι τις «μωρές παρθένες», κοπτόμενοι για την φορολογία, τα κόκκινα δάνεια, τους επικείμενους πλειστηριασμούς και τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα, να  παρουσιάζονται ως επίδοξοι προστάτες των εργαζομένων (όσων έχουν απομείνει), των συνταξιούχων, των ανέργων και πάσης φύσεως κατατρεγμένων.

Αυτή η εικόνα που βγάζουν προς τα έξω οι πολιτικοί μας, είναι που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη απέχθεια και οργή στον κόσμο για το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, που μαζί με την απόγνωση και την  απογοήτευση δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα σκάσει.

Όλοι όμως αυτοί οι «σωτήρες»  γνωρίζουν και αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να το συζητάνε, ότι ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ οικονομία δεν υπάρχει. Γνωρίζουν ότι η χώρα με δική τους διαχείριση έφτασε εδώ που έφτασε και βρισκόμαστε τώρα με άδεια ταμεία, τα οποία για να γεμίσουν μόνο ένας τρόπος υπάρχει, ο δανεισμός. Γνωρίζουν ότι το κοντινότερο χρηματοκιβώτιο είναι αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι για να ανοίξει αυτό το χρηματοκιβώτιο πρέπει να γνωρίζεις τον κωδικό που δεν είναι άλλος από τα αρχικά ΦΑΚ (Φόροι, Ασφαλιστικό, Κόκκινα δάνεια). Κωδικό που γνώριζαν πολύ καλά όλοι οι προηγούμενοι  όταν βρίσκονταν στην εξουσία και τώρα μετα βδελυγμίας αποποιούνται.

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία στην παρούσα φάση δεν είναι το τι γνωρίζουν και το κρύβουν οι «φερέλπιδες» πολιτικοί του αντιπολιτευόμενου συνοθυλεύματος, αλλά το να καταλάβουν οι Έλληνες πολίτες ότι πολιτική χωρίς οικονομία δεν υπάρχει. Πράγμα που σημαίνει ότι  μέτρα, τα ίδια ή παρόμοια, θα έπαιρνε οποιαδήποτε κυβέρνηση. Πάντως για την τωρινή κυβέρνηση το μεγάλο πρόβλημα αποτελούν, η ύφεση στην οικονομία, που κληρονόμησε από τα μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων και τα σκληρά μέτρα που η ίδια υποχρεούται να πάρει, εξακολουθώντας  να κρατά  την πορεία της οικονομίας σε φιλελεύθερη τροχιά.

Όσον αφορά τώρα τις υποσχέσεις του πρωθυπουργού για μηδενική ύφεση στην οικονομία τον επόμενο χρόνο, ένα είναι σίγουρο ότι τα  ισχνά οικονομικά των Ελλήνων δεν πρόκειται να απογειωθούν.

Αυτό που μπορεί να επιτευχθεί και αποτελεί και αίτημα της κοινωνίας, μέσα στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης και της διαφθοράς που ζούμε, είναι περισσότερο και καλύτερο κράτος από τον Α. Τσίπρα. Σε αυτόν τον τομέα τα πρώτα δείγματα της  διακυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι θετικά.

Η καταπολέμηση της διαφθοράς και η ανοικοδόμηση του κράτους αποτελούν μονόδρομο για να διαφοροποιηθεί η πολιτική της Αριστερής διακυβέρνησης  από τις προηγούμενες δεξιόστροφες και δεξιές κυβερνήσεις. Κατά τα άλλα θα παραμένουμε δέσμιοι της ελεύθερης αγοράς και των πολιτικών που εκπορεύονται από αυτή.