Έμμυ Χριστούλα
«Δίπλα στα ονόματα του κ. Μπεγλίτη, του κ. Κουκουλόπουλου και άλλων διάσημων τηλεοπτικών πραιτοριανών,.....
που πριν τρία χρόνια ενοχλήθηκαν σφοδρά από την πολιτική πράξη του Δημήτρη Χριστούλα, καθώς έσπαγε τη σιωπή της γενικευμένης κοινωνικής αυτοχειρίας που ήθελαν να επιβάλλουν στην ελληνική κοινωνία, προστίθεται τώρα και αυτό της Λιάνας Κανέλλη.
Με τη γνωστή παραληρηματική της λεξιθηρία, δύο μέρες ακριβώς μετά την επέτειο των 3 χρόνων από τη δημόσια αυτοκτονία του, πρόσβαλλε βάναυσα τη μνήμη του.
Έτσι γίνεται όταν δεν εντρέπεσαι. Εκτρέπεσαι. Παρεκτρέπεσαι…
Δε θα παραθέσω τις λερές λέξεις με τις οποίες έντυσε τον κανιβαλισμό της, καθώς δεν μπορούν να βρίσκονται ούτε καν στην ίδια αράδα με το όνομα ενός ανθρώπου που υπήρξε στρατευμένος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Θα αναγκαστώ όμως να ειπώ ότι ο Χριστούλας δεν ήταν ο κακόμοιρος ανθρωπάκος που δεν άντεξε και έφυγε εν κρυπτώ στην αδιέξοδη απελπισία κάποιου ιδιωτικού χώρου, όπως η κ. Κανέλλη θέλησε να τον παρουσιάσει.
Οι χιλιάδες των συμπολιτών μας, οι χιλιάδες πολίτες από την Ευρώπη, διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης κατάλαβαν το αυτονόητο.
Το αυτονόητο που δεν μπόρεσε να καταλάβει η Λιάνα Κανέλλη, αφού η πολιτική της εμπάθεια, η μικροπολιτική της μιζέρια, η παντελής έλλειψη πολιτικής κουλτούρας, αλλά και η πλήρης άγνοιά της ιστορίας των κινημάτων, την εμποδίζουν.
Οι πολίτες κατάλαβαν και τον ύψιστο συμβολισμό μιας πράξης ανοικτής, δημόσιας, ενώπιον του Δήμου και του ελληνικού κοινοβουλίου, αλλά και το περιεχόμενο του ιδιόχειρου σημειώματος, στο οποίο χρησιμοποιεί απαγορευμένες λέξεις για τον πολιτικό καθωσπρεπισμό μιας κυρίας που έχει τόση σχέση με τον κομμουνισμό, όση είχε και με τα υπόλοιπα κόμματα, στα οποία ως πολιτικός χαμαιλέων προσέτρεχε για να την εντάξουν στις γραμμές τους.
Η Λιάνα Κανέλλη δεν κατάλαβε για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Όταν το αξιακό πολιτικό σου σύστημα είναι ένα λάστιχο που τεντώνεται και μαζεύεται ανά δεκαετία, αναλόγως του ποιος σου προσφέρει πολιτική ασυλία, πώς να καταλάβεις τη θυσία του Κώστα Γεωργάκη;
Άλλωστε τότε η κ. Κανέλλη πρέπει να… διάβαζε και δεν κατάλαβε ότι για κάποιους η αυτοκτονία φαντάζει αυτονόητη όχι σα φυγή, αλλά σαν πράξη που θρυμματίζει τη σιωπή, σαν πράξη που ερεθίζει τη συνείδηση, που ενισχύει την ευθύνη των πολιτών ως χειριστών και συμμετεχόντων του δημόσιου χώρου, σαν πράξη που ενδεχομένως γίνει το εργαλείο για την ίδια τη ζωή.
"Το σπάραγμα της ζωής που ζητάει να ζήσει" το περιγράφει ο Γιάννης Ρίτσος, αλλά τούτος ο ποιητής πέφτει βαρύς και πολύ κομμουνιστής, όταν για δεκαετίες παρέα σου είναι η αυλή των κολάκων της κ. Λιάνη – Παπανδρέου, ο Κώστας Κυδωνιάτης και προσφάτως ο 'γεννημένος αντικομμουνιστής' Μπαλτάκος
"Απ΄ όλα όσα έχουν γραφτεί αγαπώ μόνον αυτό που γράφει κανείς με το αίμα του. Γράφε με αίμα και θα νιώσεις ότι το αίμα είναι πνεύμα."
Αυτό το τόσο απλό κατάλαβαν και όλα τα μέλη της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου που το Σάββατο απέτισαν φόρο τιμής σε ένα σύντροφό τους, αφού ο Δημήτρης Χριστούλας υπήρξε δραστήριο μέλος της Επιτροπής για την πρωτοβουλία ελέγχου του δημόσιου χρέους, από το 2011.
Φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που πέθανε όπως έζησε, σκεφτόμενος πολιτικά.
Ψιλά γράμματα αυτά για τη Λιάνα Κανέλλη.
Ψιλά γράμματα η πολιτική ως οντολογική έννοια, που ενυπάρχει και που συστήνει αδιάκοπα τον τρόπο που ζεις και τον τρόπο που φεύγεις.
Ψιλά γράμματα η συν-τροφικότητα.
Τρέφει ο ένας τον άλλον και τρεφόμαστε ο ένας από τον άλλον, έλεγε ο Μακρονησιώτης παππούς μου, γιατί οι κομμουνιστές είναι "ένα κράμα από ήθος Τσε, εντιμότητα Πλουμπίδη και αυτοκτονικό πείσμα Άρη Βελουχιώτη".
Σύντροφοι και φίλοι του ΚΚΕ, σεις που το μόνο που διαθέτετε είναι οι καλύβες σας και οι πεζούλες σας, σεις τιμήσατε έμπρακτα τον Δημήτρη Χριστούλα.
Γιατί σεις ξέρετε χρόνια τώρα ότι "ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του".
tvxs
Γειά σου ρε λεβέντισα! Μπράβο ! Καλά της έκανες.Την έστειλες την "ξερόλα"αδιάβαστη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον δεν είναι μόνο "ξερόλας" ...Λάθος έκανα.... .. ..Είναι και ιδιαίτερα προκλητική..Στην εν λόγω δε περίπτωση και ασεβής για τη μνήμη νεκρού.
Άμα ήταν στο κόμμα της ο λεβέντης Χριστούλας θα κάνανε αυτή και το καθεστωτικό της συνάφι κάθε μέρα εκδήλωση στον Περισσό .
Ας συνεχίσει λοιπόν τις γυροβολιές της στα κο....κάναλα , έρποντας , γλύφωντας και γ...ώ το κερατό τους , στους φίλους της , καθεστωτικούς νενέκους και σφογκοκολάριους επίσης δημοσιογράφους και αμολώντας ...δεν λέω τις παπαριές της , γιατί.. θα της κάνω και μεγάλη χάρη ,αφού ...παπάρια δεν έχει....
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΣ
Γεννήθηκε το 1935 και ήταν φαρμακοποιός το επάγγελμα. Όπως έγινε γνωστό από μαρτυρίες της κόρης του αλλά και γειτόνων, ο Δημήτρης Χριστούλας ήταν έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, με ενεργή συμμετοχή σε όλες τις λαϊκές διεκδικήσεις των τελευταίων ετών. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ήταν άνθρωπος πράος, καλλιεργημένος, ευγενής. Αυτοκτόνησε στις 4 Απριλίου 2012 στην Πλατεία Συντάγματος με πιστόλι. Ο θάνατός του προκάλεσε αυθόρμητη συρροή ανθρώπων που ήρθαν για να τοποθετήσουν άνθη και σημειώματα στον τόπο όπου πέθανε. Τη νύχτα της 4ης Απριλίου ακολούθησαν συμπλοκές με τις αστυνομικές δυνάμεις με αποχώρηση των Ευζώνων, ενώ μια μέρα αργότερα συνεχίζονταν οι μικροεμπλοκές.
Τα παραπάνω συντείνουν στο συμπέρασμα ότι προέβη στο απονενοημένο του αυτό διάβημα με στόχο να αφυπνίσει την κοινή γνώμη, όπως άλλωστε αναφέρει ο ίδιος στο σημείωμα που βρέθηκε πάνω του, το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας με ευθύνη της κόρης του. Πολλοί έσπευσαν μάλιστα, μεταξύ των οποίων και η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα, η οποία τον γνώριζε και προσωπικά να χαρακτηρίσουν την πράξη του βαθύτατα πολιτική ενέργεια και να παρομοιάσουν την περίπτωσή του με εκείνη του φοιτητή Κ. Γεωργάκη, που αυτοπυρπολήθηκε στην πλατεία της Γένοβας, αντιδρώντας στην Χούντα των Συνταγματαρχών.
Στον αντίποδα, ατυχείς χαρακτηρίσθηκαν οι δηλώσεις για το θέμα της αυτοκτονίας του συνταξιούχου, στις οποίες προέβησαν κυβερνητικοί παράγοντες, όπως ο Πάρις Κουκουλόπουλος και ο Πάνος Μπεγλίτης.
ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 3 Μαΐου 2012 στη Μαδρίτη, Ισπανοί τραγουδιστές συναντήθηκαν και ηχογράφησαν ένα τραγούδι που συνέθεσε ο Joaqui η Carbonell για να τιμήσουν τον Έλληνα συνταξιούχο Δημήτρη Χριστούλα, που αυτοκτόνησε στην Πλατεία Συντάγματος μπροστά από την Ελληνική Βουλή.
Οι στίχοι του έχουν ως εξής:
Τα περιστέρια βρήκαν καταφύγιο
Μια πινελιά από φως βιολετί
Πέταξε το ελληνικό πρωινό.
Ήρεμο το τζιτζίκι
ζαλίστηκε κάτω από το τραπεζομάντιλο
όπου φύλαγε ένα φτωχό πρωινό γεύμα.
Το δέντρο είδε το συντριβάνι
και φύτρωσε φως μέσα από το μέλι.
Οκτώ το πρωί και οι θεοί λείπουν
Ο Δημήτρης είναι δυνατός
ένας γέροντας από χαρτί
μια φωνή που απευθύνεται στον κόσμο χωρίς να φωνάζει.
Η μοίρα μας ωθεί προς το τέλος
και σπάζει όλα τα σήματα.
Ο πυροβολισμός δεν είναι θόρυβος αλλά εκκλησία
που χάνεται σε μια ομίχλη από γυαλί.
Ο Δημήτρης ψάχνει το δέντρο
το μέρος είναι η πλατεία Συντάγματος
μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων.
Πιάνει το πιστόλι,
μια κίνηση συνηθισμένη
που δεν τραβάει την προσοχή των περαστικών.
«Δεν θέλω την ελεημοσύνη σας
Σήμερα φεύγω, δεν θα δώσω άλλη μάχη
Δεν θα ψάξω για φαΐ στα σκουπίδια»
Οι ουρανοί έκλεισαν
και η γη έκλαψε
ήταν Απρίλιος στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Η μοίρα μας ωθεί προς το τέλος
και σπάζει όλα τα σήματα.
Ο πυροβολισμός δεν είναι θόρυβος αλλά εκκλησία
που χάνεται σε μια ομίχλη από γυαλί.
Η μοίρα μας ωθεί προς το τέλος
και σπάζει όλα τα σήματα.
Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Gerry Rice
Εξομολογήθηκε ότι παραλίγο να κλάψει.
«Δεν έχω καμία αξίωση γι’ αυτό το τραγούδι. Απλά θέλω να πω μια ιστορία που να μπορεί να διεγείρει και να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους για την πραγματικότητα ζούμε στον κόσμο, είπε Joaquín Carbonell
Το πλήρες κείμενο του σημειώματος του Δημήτρη Χριστούλα πριν την αυτοκτονία στο Σύνταγμα:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι΄αυτήν.
Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για την διατροφή μου.
Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (Πιάτσα Πορέτο του Μιλάνου).»
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά την παραπληροφόρηση και το σκοτάδι που ήθελαν να επιβάλλουν για άλλη μια φορά τα ΜΜΕ, ο κόσμος κατάλαβε ότι αυτή η αυτοκτονία τον αφορά άμεσα και σωστά ερμήνευσε αυτή την πράξη σαν ύστατη πολιτική αυτοθυσία ενός ανθρώπου που δεν άντεχε άλλο την σημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτική κατάσταση. Το σημείωμα του Δημήτρη δεν άφηνε άλλωστε περιθώρια για παρερμηνείες. Ήταν μια σπαρακτική έκκληση για ξεσηκωμό και εξέγερση προς μια κοινωνία που έδειχνε ικανή να καταπιεί τα πάντα.
Ο Δημήτρης δεν ήταν κάποιος τυχαίος. Συμμετείχε στην κατάληψη του Συντάγματος και στο κίνημα δεν πληρώνω και όπως αναφέρουν οι μαρτυρίες όσων των γνώρισαν στον αγώνα, ένιωθε απέχθεια για τους προσκυνημένους, σιχαμάρα για τους φασίστες και συμπάθεια προς τους αναρχικούς. Ένας τέτοιος άνθρωπος μετέτρεψε τον θάνατο του σε έσχατη πολιτική πράξη διαμαρτυρίας προσδοκώντας ότι αυτή του η ενέργεια θα συμβάλλει στον γενικό ξεσηκωμό. Και γι’αυτό αυτοκτόνησε δημόσια μπροστά από το κτίριο της βουλής.
Ανάλογες ενέργειες αυτοθυσίας ξεσήκωσαν σε άλλες χώρες ανεξελέγκτες εξεγέρσεις με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Εξέγερση της Τυνησίας που ξεκίνησε το ντόμινο εξεγέρσεων σε όλες τις αραβικές χώρες. Κι αυτό ο Δημήτρης ως πολιτικοποιημένος άνθρωπος το ήξερε πολύ καλά…Μια τέτοια θυσία δεν μπορεί να πάει χαμένη.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αυτοκτονία είναι πάντα μια πράξη που συγκλονίζει και πάντα όλοι προσπαθούν να βρούν τις βαθύτερες αιτίες που οδηγούν τον αυτόχειρα σε αυτή.
Οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές και τελείως διαφορετικές όμως τελικά ίσως όλες να μπορούσαν να συνοψιστούν στην φράση που έγραψε ο Μαγιακόφσκι στην σημείωμα που άφησε πριν να αυτοκτονήσει
Έχω ξοφλήσει τους λογαριασμούς μου με τη ζωή
Μπορεί η αιτία να είναι η αβάστακτη ιδέα της Γερμανικής κατοχής όπως στην Πηνελόπη Δέλτα, ή μια ερωτική απογοήτευση μιας απλής κοπέλας όπως έχω γράψει στο παρελθόν, αλλά τελικά ο κάθε αυτόχειρας όπως έγραψε και ο Καρυωτάκης, πριν να βάλει το περίστροφο στην καρδιά του, έχει καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα :
Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είμαι σίγουρος πως και ο 77χρονος φαρμακοποιός θεωρούσε πως η σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα είναι αποκρουστική γι΄αυτό και το σημείωμα που άφησε χαρακτηρίζεται από μια ατελείωτη οργή για όσους θεωρούσε υπεύθυνους για την κατάντια της χώρας μας.
Δεν ξέρω ποιό ρόλο έπαιξε όπως γράφτηκε το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε στην απόφαση του, αλλά δεν πιστεύω πως η όποια μείωση της συντάξεως του, μιας και δεν ανήκε στους χαμηλοσυνταξιούχους, ήταν η αιτία της αυτοκτονίας του.
Όπως τον περιγράφουν ήταν ένας πολιτικοποιημένος και μορφωμένος άνθρωπος που πιστεύω πως η ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας μας του δημιούργησε μια συσσωρευόμενη και εντεινόμενη οργή η οποία επιτάθηκε όταν διαπίστωσε πως η αντίδραση του κόσμου σε αυτήν δεν ήταν αυτή που περίμενε ο ίδιος.
Με την δημόσια αυτοκτονία του ήθελε να ξεσηκώσει και να αφυπνίσει την ελληνική κοινωνία κατά τον ίδιο τρόπο όπως ήθελε να ξεσηκώσει την διεθνή με την πυρπόληση του ο βουδιστής μοναχός ThichQuang Duc το 1963 στο Βιετνάμ και ο Γεωργάκης το 1970 στην Ιταλία, ή την Ιαπωνική ο Yukio Mishima με τον δημόσιο αποκεφαλισμό του.
Όσο και να μην συμφωνεί κανείς με αυτή την αντίδραση ή με τις ακραίες θέσεις του για ένοπλο αγώνα δεν μπορεί παρά να θαυμάσει το μεγαλείο μιας ψυχής που αποφασίζει να κάνει την υπέρτατη υπέρβαση θυσιάζοντας την ζωή του για τις ιδέες του.
Πάντως ο σκοπός που επιδίωκε ο Δημήτρης Χριστούλας έχει πετύχει γιατί η δημόσια αυτοκτονία του έχει συνταράξει όλη την Ελλάδα.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει και ας ελπίσουμε πως δεν θα βρει μιμητές..
σημαδιακή μέρα η 4η του Απρίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήστα 1949 γεννήθηκε ο ηγέτης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Κούρδων ενάντια στον κεμαλισμό και τον οθωμανισμό,
ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν τον οποίο το ελληνόφωνο κράτος έδωσε στην Μοσάντ και στη ΜΙΤ .
Το 1968 ήταν ο μάρτυρας της ανθρωπιάς Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου, αγωνιζόμενος ώστε οι αφροαμερικανοί να πάψουν να θεωρούνται αντικείμενα δουλεμπορίας.
Το 2012 στις 4 Απριλίου στην πλατεία Συντάγματος ο ευγενικός φαρμακοποιός Δημήτρης Χριστούλας βάζει τέλος στη ζωή , διαμαρτυρόμενος για το κατοχικό καθεστώς Παπαδήμου-Βενιζέλου -Σαμαρά-ΓΑΠ
καλώντας τους νέους σε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια σε αυτό που αποκάλεσε «κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου».
Η τελευταία του φράση ήταν «Δεν αυτοκτονώ, με σκοτώνουν».
Την μαρμάρινη πλάκα που τοποθετήθηκε στο κυπαρίσσι της θυσίας του, την έσπασαν ΟΝΝΕΔίτες μετά την συγκέντρωση Σαμαρά στο Ζάππειο στις αρχές Μαϊου 2012. Κατόπιν ο Καμίνης εξαφάνισε από την Πλατεία Συντάγματος και την πλάκα, και τα λουλούδια και τα εκατοντάδες σημειώματα και κάθε τι που θύμιζε το γεγονός.
Ας κρατήσουμε τις μνήμες των πατεράδων μας και των παππούδων μας ζωντανές κι ας υποσχεθούμε στον παππού Δημήτρη πως μόλις αποκατασταθεί η στοιχειώδης δημοκρατική τάξη στην πατρίδα μας , θα τιμήσουμε τη μνήμη του στον τόπο που ποτίστηκε με το αίμα του, όπως του πρέπει…