Λόντος,Κουταλιανός,Σαμψών,
Μες στην καινούρια τη γενιά, τα πρώτα παλληκάρια /μέσα σε όλο το ντουνιά, κάθε Ρωμιού καμάρια /το ατσαλένιο τους κορμί, σ’ ανατολή και δύση/ακόμη δεν εβρέθηκε, κανείς να το νικήσει.# λέει η ρεμπέτισα Ρόζα Εσκενάζυ σε ένα της τραγούδι....
Ο ΤΖΙΜ ΛΟΝΤΟΣ (Χρήστος Θεοφίλου 1897-1975 ) γεννήθηκε στο Κουτσοπόδι του Άργους της Ηλείας το 1897 και το 1910 έφτασε 13χρονος στη Νέα Υόρκη ως μετανάστης. Η ζωή του άλλαξε όταν έφηβος μπήκε σε ένα προπονητήριο πάληςκαι άρχισε να ασχολείται με το άθλημα. Σε έναν απο τους πρώτους αγώνες του στην αρένα του Πόρτλαντ, ο αθλητικογράφος Ρόσκο Φόσετ του έδωσε το όνομα Τζιμ Λόντος, που επρόκειτο να γίνει το διασημότερο και θρυλικό στήν ιστορία του επαγγελματικού κατς της Αμερικής.
Το ότι ο Τζιμ Λόντος κατόρθωσε επί 3 δεκαετίες να κυριαρχεί στις παλαίστρες της Αμερικής σε ένα άθλημα που περιείχε δύναμη, τέχνη, ευελιξία, αντοχή αλλά και κόλπα ώστε να συναρπάζουν τον θεατή, δείχνει ότι είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία και θαυμασμό του κόσμου.
Η κατώτερη και μεσαία τάξη κατάκλυζε κατά χιλιάδες τις αίθουσες κι αργότερα τα ανοιχτά στάδια, όπου πάλευε ο Λόντος. Οι μειονότητες τον λάτρευαν. Ήταν ο θρύλος του νεαρού μετανάστη, του αγράμματου σαν κι αυτούς, που μεγαλούργησε με τη δύναμη των μπράτσων, τη σβελτάδα και την εξυπνάδα του.
Όπως έλεγε ο Παύλος Κριναίος(Ελληνοκύπριος ποιητής), κανένας άλλος παλαιστής δε συγκέντρωνε μαζί τόσα προσόντα: Αγαλματένιο σώμα, αρρενωπό πρόσωπο, ηράκλεια δύναμη, ευκινησία αιλουροειδούς, δεξιοτεχνία μεγάλου μάστορα, πανουργία και κυρίως θεαματικότητα που μπορούσε να ξυπνήσει και να συναρπάσει τα πλήθη... Κι όταν λέμε πλήθη, υπολογίστε δεκάδες χιλιάδες θεατές, που σε μια περίπτωση φτάσανε τα 105.000 πληρωμένα εισιτήρια, χωρίς τους τζαμπατζήδες!
Ο Τζιμ Λόντος είχε ανακηρυχτεί από την Ομοσπονδία Πάλης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης παγκόσμιος πρωταθλητής και με αυτό τον τίτλο τον αναφέρανε οι εφημερίδες ισοβίως... Οι Έλληνες τον είχαν απολαύσει στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όταν ερχότανε κατά καιρούς για να κατατροπώσει τον Κβαριάνι, τον Μεχμέτ Αλή, τον Βάντερβαλντ και το 1959 (στα 64 χρόνια του!) κάποιον Άγγλο 30άρη παλαιστή...
##############################
Ο ΠΑΝΑΓΗΣ ΚΟΥΤΑΛΙΑΝΟΣ(1847 ή 1846-- 1916) ήταν φημισμένος Έλληνας παλαιστής στα τέλη του 19ου αιώνα.
Γεννήθηκε στην Κουτάλη της Προποντίδας. Ήταν ναυτικός, πολύ χεροδύναμος και έγινε διάσημος στηνΑμερική, όταν κατανίκησε πολλούς μεγάλους παλαιστές της εποχής. Στους αγώνες φορούσε το δέρμα μιας τίγρης, την οποία είχε στραγγαλίσει σε αγώνα.
Έκανε επιδείξεις της δύναμής του λυγίζοντας σίδερα, σπάζοντας αλυσίδες, βράχια κλπ. Ένα από τα κατορθώματά του ήταν να κουβαλά τρία κανόνια, ένα στους ώμους και δύο στα πλευρά του δεξιά και αριστερά, ενώ ο ίδιος τα πυροδοτούσε και παρέμενε ατάραχος στην θέση του. Φωτογραφίες του σήμερα στολίζουν τα καφενεία της Νέας Κουτάλης Λήμνου, ενώ προς τιμήν του έχει στηθεί άγαλμα στην πλατεία του χωριού. Την καριέρα του ακολούθησε ο γιος του Δημήτρης Μακρής Κουταλιανός και ο εγγονός του Γεώργιος Μακρής Κουταλιανός.
Γράφει η εφημερίδα *Εθνοφύλαξ* 28/8/1876«Ο σιδηρούς άνθρωπος. Εξ Αγίου Φραγκίσκου της Αμερικής εστάλη εις την «Αλήθειαν» έντυπον τι φέρον εικόνα ανθρώπου τινός όστις υπό το όνομα «ο Έλλην Ηρακλής» φημίζεται εκείσε ως ο ισχυρότατος άνθρωπος επί της γης δυνάμενος να επαίρη μετά μεγίστης ευκολίας βαρύτατα πράγματα εν ταις χερσίν αυτού οίον μέγα τηλεβόλον σφαίρας μεγάλου βάρους και άλλα τοιαύτα βάρη και να κινείται ευκολότατα. Ο «Έλλην Ηρακλής» του Αγίου Φραγκίσκου ονομαζόμενος Αντώνιος Παναγή επώνυμον δε φέρων ο «Σιδηρούς άνθρωπος» θεωρείται εκείθεν γέννημα των Αθηνών γνωρίζεται ως αληθινός γηγενής Αθηναίος έχει φυσιογνωμίαν ει δέδοται να εικάσωμεν εκ της υπ΄ όψιν ημών εικονογραφίας του ελληνικωτάτην καθ΄ όλα. Τα πέδιλα αυτού είναι ασυνήθους βάρους. Ο ισχυρότατος ούτος άνθρωπος έχει ανάστημα γίγαντος προς δε την μορφήν ομοιάζει Απόλλωνα και δύναται και υπό μέγα βάρος να βαδίζει και να χορεύη προς την μουσικήν.
Και η *Ακρόπολις* 12/5/1884 "Άμα είδαν οι Άγγλοι ότι ενίκα όλους του επλήρωσαν να λέγη ότι είναι Άγγλος.-Δεν ντρέπεσαι να λες πως είσαι Έλληνας; Οι Έλληνες είναι κλέφτες. -Πως; απεκρίνετο ο Παναγής. -Ναιν Νιδερ! έχετε άδικο. Πως λέτε εσείς εκείνο το σύρμα που φέρνει ειδήσεις – Τέλεγγραμ. -Τέλεγγραμ είναι ελληνικό, λοιπόν σεις είσθε κλέφτες ."
ΣΑΜΨΩΝ .Ο Γιάννης Κεσκελίδης ή Κεσκιλίδης (γεν Αθήνα 1929)"Ο Ηρακλής που νικούσε πάντα το θηρίο"!,όπως γράψανε κάποιες εφημερίδες, προέρχεται από οικογένεια Ποντίων οι οποίοι έφθασαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα ύστερα από τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922. Ασχολήθηκε από μικρός με τον αθλητισμό, καθώς εντάχθηκε στόν Πειραικό Σύνδεσμο, ως αθλητής ελευθέρας πάλης. Τα επόμενα χρόνια διακρίθηκε σε σωρεία διοργανώσεων στη χώρα και στο εξωτερικό, δίνοντας παραστάσεις που τον κατέστησαν πάρα πολύ δημοφιλή, έως του σημείου από πολλούς να χαρακτηρισθεί σαν "λαϊκός ήρωας".
"Κάποια στιγμή-λέει ο ίδιος-στα 13 μου χρόνια άρχισα την πάλη. Ήμουν στον Πειραϊκό Σύλλογο και είχα δάσκαλο τον Χαρίλαο Μοσχίδη. Εκεί κατάλαβα και τη δύναμή μου. Σήκωνα τα ασήκωτα... Σίδερα, πέτρες-ογκόλιθους, αμόνια και άλλα. Έτσι μου κόλλησε και το ψευδώνυμο Σαμψών. Από ένα σημείο και μετά κανείς δεν με ήξερε ως Γιάννη Κεσκιλίδη. Ολοι με ήξεραν και με ξέρουν ως Σαμψών".
Ανδρώθηκε στους δρόμους.αναδείχτηκε σε πλατείες και εκεί δημιούργησε το μύθο του.Ατσάλινος άνθρωπος που...μασούσε σίδερα,σήκωνε βάρη που ζύγιζαν τόνους,έσπαζε πέτρες πάνω στο σώμα του,τραβούσε με τα δόντια κάρα και αυτοκίνητα,λύγιζε βέργες και τέντωνε σούστες. Στήν Ελλάδα των πολέμων ,σε μιά χώρα που είχε ανάγκη από θαύματα,ο Σαμψών έγινε υπερήρωας."Ο Ηρακλής που νικούσε πάντα το θηρίο"!
Μάλιστα με τα χρήματα από τις περιοδείες ο Σαμψών κατάφερε να μεγαλώσει και να σπουδάσει τα δύο του παιδιά γιατρούς ...." λέει με υπερηφάνεια και με μάτια γεμάτα αγάπη" .
Ο Σαμψών ,κουρασμένος πιά και ταλαιπωρημένος από τους τραυματισμούς που υπέστη στην διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας, ζεί με τη σύζυγό του σε ένα μικρό σπιτάκι στη Ν.Ιωνία ,συντροφιά με τις χιλιάδες αναμνήσεις από την πορεία του.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΟΜΑΡΑΣ. Τον πατέρα του τον έλεγαν Λάμπρο Τρομάρα και τη μητέρα του Ελένη, το μέλλον του καθορίστηκε το 1957. Στο χωριό όπου μεγάλωσε, έξω από το Αγρίνιο, είχε έρθει ένας αθλητής για να παρουσιάσει αθλητικό πρόγραμμα μυϊκής δύναμης. Το όνομά του ήταν Δημήτριος Κωνσταντίνου.
Πριν αρχίσει το πρόγραμμα τον πλησίασε, τον έπιασε από το μπράτσο και του είπε ότι κάποια ημέρα θα γίνει αθλητής. Ο θρυλικός Γιώργος Τρομάρας, αν και είναι σήμερα 67 ετών, συνεχίζει ακάθεκτος να κάνει αυτό που γνωρίζει καλά.
Να λυγίζει σίδερα, να τραβάει με τα δόντια του αυτοκίνητα, να σπάει πέτρες. "Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ μέχρι να πεθάνω. Αφού νιώθω δυνατός, γιατί να σταματήσω;" λέει σε συνέντευξή του και συνεχίζει: «Ξεκίνησα το 1960, σε ηλικία 12 ετών. Ήμουν παιδάκι τότε και παιδί νιώθω και σήμερα"!
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΡΩΧΑΜΗΣ ΤΡΟΜΑΡΑΣ
Ο Γιώργος Τρομάρας με την ηράκλεια δύναμη εδώ και λίγα χρόνια περιοδεύει σε κάθε γωνιά της χώρας και παρουσιάζει προγράμματα μυϊκής δύναμης σε μαθητές δημοτικών και γυμνασίων."Συμμετέχω σε πρόγραμμα που βρίσκεται υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Βρίσκομαι κοντά στα παιδιά και τους διδάσκω τις αξίες του αθλητισμού" τονίζει και προσθέτει: "Και πραγματικά, όλα αυτά τα παιδιά μου δίνουν τόση αγάπη που δεν αντέχω και βουρκώνω.
Ναι, ο Γιώργος Τρομάρας κλαίει! Αν και γίγαντας, όπως με φωνάζουν, έχω ψυχή μικρού παιδιού"!"Και είμαι πανέτοιμος να απαντήσω σε όλα τα παιδιά στην κλασική ερώτηση που μου κάνουν: ποιο είναι το πραγματικό μου όνομα» μας λέει και έτσι εύλογα τον ρωτάμε: "Ποιο είναι;¨". "Τρομάρας!" μας απαντά."Δεν είναι παρατσούκλι! Το όνομα που κληρονόμησα από τον πατέρα μου φρόντισα να το συνδιάσω και με τη δουλειά μου!"
'Εχει ένα γιό."'Εχω έναν πραγματικό λεβέντη . Από δέκα ετών κάνει ελληνορωμαϊκή πάλη και πυγμαχία. Έχει τελειώσει Γυμναστική Ακαδημία λέει με καμάρι. Στην ερώτησή μας πάντως ποιος είναι πιο δυνατός απέφυγε έξυπνα να απαντήσει:"Είναι καλός, αλλά και εμένα το λέει ακόμη η περδικούλα μου..."
Ο Γιώργος Τρομάρας έπειτα από μια σπουδαία διαδρομή πενήντα και πλέον χρόνων εξέδωσε την αυτοβιογραφία του, η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επτάλοφος, με τίτλο «Γιώργος Τρομάρας - 50 χρόνια - Η ιστορία της ζωής μου».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΦΑΛΟΣ(Πάτρα 1884-1966)*""Ο Ολυμπιονίκης αρσιβαρίστας, ο Πατριώτης, ο Μετανάστης, ο παλαιστής του κατς (νίκησε πάνω από 2000 αντιπάλους), ο Δάσκαλος του Λόντου, ο άνθρωπος…""γράφανε οι εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής. 
Ποιος δεν είχε ακούσει, από νεώτερους και παλιότερους, “μην τρως πολύ παιδάκι μου, θα γίνεις σαν τον Τόφαλο…” ή “έγινες Τόφαλος…”
Πόσοι, όμως, γνωρίζουν σήμερα ποιος ήταν αυτός ο Τόφαλος, ο Δημήτρης Τόφαλος.
Είχε κατακτήσει 140 έπαθλα στην άρση βαρών και 251 στήν ελεύθερη πάλη (κάτς).Πάμπολες φορές πρωταθλητής Ελλάδος και πρώτος με παγόσμιο ρεκόρ στην μεσολυμπιάδα του 1906 στην Αθήνα.Το ρεκόρ που κατέριψε ήταν δικό του απο το 1904.
.Όταν ήταν μικρός, ο Τόφαλος, που γεννήθηκε στην Πάτρα, έπαιζε με τα βαγόνια του τρένου, όπου δοκίμαζε τη δύναμη του σηκώνοντας τις ράγες. Δεν άργησε να έρθει το ατύχημα.
Ένα από τα βαγόνια, σχεδόν του έκοψε το χέρι και οι γιατροί θέλησαν να προβούν άμεσα σε ακρωτηριασμό, ώστε να σώσουν τη ζωή του νεαρού Δημητράκη.
Ο πατέρας του αντέδρασε, δεν το επέτρεψε και τελικά δικαιώθηκε. Το τραύμα του επουλώθηκε, μετά την αποθεραπεία αλλά άφησε κατά τι κοντύτερο το λαβωμένο χέρι του σε σχέση με το άλλο
Το γεγονός δεν επηρέασε τον γιγαντόσωμο Τόφαλο που αργότερα ξεκίνησε προπονήσεις στην άρση βαρών.
Έλεγε στην εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ" το 1953*
" Γύρισα όλον τον κόσμο. Κολακεύομαι να πιστεύω πως λίγοι πατριώτες μας ταξίδεψαν τόσο πολύ όσον εγώ. Στην αρχή στα Βαλκάνια, ύστερα στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, την Ασία, την Κίνα, τις Ινδίες, τα νησιά της Άπω Ανατολής, την Ιαπωνία και τέλος εκεί που καταλήγουν οι περισσότεροι μετανάστες: Στις Ηνωμένες Πολιτείες." και σε άλλο μέρος της συνέντευξης.... "Δεν θα ξεχάσω τις αλεπάλληλες εκκλήσεις των υπόδουλων αδελφών μας της Σμύρνης, της Κύπρου και της Κωνσταντινουπόλεως. «Στείλτε αθλητάς να τονώσουμε τα σκλαβωμένα αδέρφια μας» έγραφαν καθημερινώς. «Στείλτε τον Τόφαλον καλύτερα παρά δέκα πρεσβευτάς…".
Στις 15 Νοεμβρίου 1966 ο Δημήτρης Τόφαλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών .Η Πάτρα τον τίμησε, δίνοντας το όνομά του σε οδό της πόλης αλλά και στο κλειστό γυμναστήριο στη συνοικία προάστιο της Πάτρας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ*Εκτός απο τους παραπάνω θρυλικούς παλαιστές που ο λαός τους έχει αναγορεύσει σε λαικούς ήρωες υπήρξαν κι άλλοι σπουδαίοι που άφησαν εποχή
όπωςοι*Πεφάνης,Παπαλαζάρου,Σουγκλάκος, κ.α ....
"Γ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.