40ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή Άμφισσα

…Ξεκινάει και φέτος η σχολική χρονιά με πολλά κενά σε δασκάλους και καθηγητές που θα συμπληρωθούν με κακοπληρωμένους αναπληρωτές και ωρομίσθιους. Με νέες συγχωνεύσεις σχολείων......

Με άλυτα ακόμη βασικά ζητήματα στέγασης που αφορούν σχολεία όπως είναι το Μουσικό, ή με σχολεία να στεγάζονται σε προκάτ και σε κοντέινερ, όπως τα Ειδικά Σχολεία της Άμφισσας. Με το ΤΕΙ να παραμένει στην πόλη μας, ωστόσο να κινδυνεύει η λειτουργία του λόγω της έλλειψης καθηγητών.  Με νήπια και βρέφη να μένουν εκτός βρεφονηπιακών σταθμών, γιατί δε χωράνε στα μέτρα του ΕΣΠΑ… με παιδιά να πεινάνε…

Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για τη στέρηση ακόμα και του στοιχειώδους δικαιώματος στη μόρφωση και την εκπαίδευση όλων των παιδιών, προχωρούν κατά γράμμα και κατ’ εντολή της ΕΕ.

Το είδαμε… με τα νέα σχολικά βιβλία που εδώ και μια πενταετία εντάχθηκαν σταδιακά στο εκπαιδευτικό σύστημα: αντιεπιστημονικά, γεμάτα ψέματα και λάθη, δηλητηριασμένα με αντικομμουνισμό και κυρίως ενταγμένα σε μια εκπαιδευτική πολιτική που θέλει να γεμίζει το μυαλό του μαθητή με ασύνδετες πληροφορίες και χρηστικές δεξιότητες, είναι.

Το είδαμε… με το «Νέο Λύκειο» που αποδείχτηκε στην πράξη πως είναι ένα σχολείο ατέλειωτο εξεταστικό κέντρο. Είναι ένα σχολείο ταυτισμένο με το άγχος την παπαγαλία, το τρέξιμο, το τεράστιο κόστος για τους γονείς και όποιος αντέξει…

Το είδαμε… με τις πανελλαδικές εξετάσεις από την Α’ τάξη, με την τράπεζα θεμάτων που μας σέρβιραν ως κερασάκι στην τούρτα… με τη λογική της ενιαίας γνώσης που θα παίρνουν οι μαθητές. Κι όλα αυτά την ώρα που σε πολλά σχολεία ανά την Ελλάδα δεν υπήρχαν καθηγητές μέχρι και στα μέσα της χρονιάς…

Όλα αυτά, είναι σαφές ότι σπρώχνουν ακόμα περισσότερους μαθητές στα φροντιστήρια, αν βέβαια οι γονείς τους έχουν την οικονομικά δυνατότητα, τη στιγμή που έχουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, την περικοπή των μισθών τους, τη φοροεπιδρομή στην οποία πρέπει να ανταποκριθούν, την οικονομική πολλές φορές εξαθλίωση. 

Στόχος τους είναι η μόρφωση, η εκπαίδευση να γίνεται κτήμα ολοένα και λιγότερων, ολοένα και πιο εκλεκτών. Όλο και περισσότεροι να εγκαταλείπουν το σχολείο. Όλο και λιγότεροι μαθητές να παίρνουν έστω και αυτή την κουτσουρεμένη γνώση, όλο και λιγότεροι να φτάνουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όλο και περισσότεροι να στρέφονται στην εφήμερη κατάρτιση, στην ανακυκλούμενη απόκτηση δεξιοτήτων που θα τους επιτρέπει να είναι φτηνοί εργάτες, χωρίς δικαιώματα.

 Πλέον το ξεσκαρτάρισμα για τους μαθητές θα γίνεται από πιο νωρίς και με κριτήριο το πορτοφόλι των γονιών τους.

Το είδαμε… με τις μειώσεις του αριθμού των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που και αυτή ολοένα και συρρικνώνεται με μειώσεις προσωπικού, με συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολών, για να γίνουν πιο «ανταγωνιστικά» στο όνομα της αξιολόγησης και με κριτήριο το κατά πόσο ελκυστικά θα είναι τα ερευνητικά τους προγράμματα σε επιχειρήσεις και όχι αν σχεδιάζουν και υλοποιούν έρευνα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες.

Το βλέπουμε… με τις διαγραφές των «αιώνιων φοιτητών» που δεν τους ρώτησε κανείς για τους όρους ζωής τους… αν δουλεύουν, αν μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδά τους και άρα στις σπουδές του. Αποτελούν όμως θύματα στην προσπάθεια εξωραϊσμού της κατάστασης των ελληνικών πανεπιστημίων και πάλι μπροστά στη λογική της αξιολόγησης και της ανταγωνιστικότητας των ιδρυμάτων.

Εμείς μια τέτοια εκπαίδευση δεν την έχουμε ανάγκη… δεν είναι στο μπόι των ονείρων μας… και των ανθρώπων…

Τώρα μεγαλώνει η ανάγκη κοινής πάλης μαθητών-σπουδαστών–καθηγητών, γονιών και εργαζόμενων για να μην εφαρμοστούν οι σχεδιασμοί που καταδικάζουν στην αμορφωσιά τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας.

Αγωνιζόμαστε για:

·         Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή

·         Ενιαίο Δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο.

·         Δημόσια και Δωρεάν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.

·         Να καταργηθεί η τράπεζα θεμάτων και να μην μετρήσουν οι εξετάσεις των μαθητών της Α Λυκείου για την πρόσβασή τους με το νέο σύστημα.

·         Να έχουν οι εξετάσεις αποκλειστικά ενδοσχολικό-προαγωγικό χαρακτήρα με την ευθύνη των εκπαιδευτικών. Όχι στις πανελλαδικού χαρακτήρα εξετάσεις.

·         Να αποσυρθούν τώρα τα νέα σχολικά βιβλία.

·         Όχι στις καταργήσεις και τις συγχωνεύσεις σχολείων.

·         Κανένα σχολείο χωρίς καθηγητές και βιβλία.

·         Γενναία  κρατική χρηματοδότηση για τις ανάγκες των σχολείων και των Σχολών.

·         Δημόσιες και δωρεάν σπουδές.

Να είναι το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για να βρουν οι νέοι δουλειά.