Καλοκαιρινός τουρισμός στα Χιονοδρομικά Κέντρα της Ελλάδας

Μια πρόταση για άρση της εποχικότητας και αντιμετώπιση της κρίσης στις ορεινές περιοχές, με αφορμή παραδείγματα του τουρισμού εκτός χειμερινής περιόδου σε  Χιονοδρομικά Κέντρα του εξωτερικού....

Ο ορεινός τουρισμός της Ελλάδας, προβληματικός και άναρχα δομημένος μπαίνει , και αυτός, σε μια νέα πραγματικότητα λόγω της πολυδιάστατης κρίσης που βιώνει η χώρας μας και ολόκληρος ο κόσμος. Ανάμεσα στους προορισμούς του ορεινού τουρισμού, 

σημαντική θέση κατέχουν τα χιονοδρομικά κέντρα (Χ.Κ.) της χώρας μας, που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο για τις γειτονικές ορεινές περιοχές, καθώς γύρω τους κινείται ένα μεγάλο τμήμα της τοπικής οικονομίας, έστω και για τους λίγους μήνες της χειμερινής περιόδου .

Από την μια, η οικονομική κρίση ενδέχεται να οδηγήσει σε μείωση των  επισκεπτών των περιοχών αυτών, καθώς η χιονοδρομία είναι μια σχετικά ακριβή δραστηριότητα αναψυχής και αθλητισμού.

 Από την άλλη, η ενδεχόμενη μεταβολή, λόγω της κλιματικής αλλαγής, στη διάρκεια και το υψόμετρο που διατηρείται ικανοποιητικό χιόνι, όπως έχει μελετηθεί για παράδειγμα στις αλπικές χώρες, έρχεται να ενισχύσει την ανάγκη για έναν «ορεινό  Τουρισμό τεσσάρων εποχών» και τη διαμόρφωση νέων δραστηριοτήτων και υπηρεσιών πλησίον των Χ.Κ. προκειμένου αυτά αλλά και οι ορεινές τοπικές κοινωνίες γενικότερα  να μπορέσουν  να  ανταπεξέλθουν στα νέα δεδομένα.

 Στον υπόλοιπο κόσμο, πολλά Χ.Κ λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αξιοποιώντας τμήματα των εγκαταστάσεων τους και προσφέροντας μια ευρεία γκάμα υπηρεσιών και δραστηριοτήτων.

Είναι αξιοσημείωτο ότι σε ορισμένες περιπτώσεις (για παράδειγμα στην Αυστρία) η επισκεψιμότητα των ορεινών περιοχών πλησίον των Χ.Κ τους καλοκαιρινούς μήνες είναι σχεδόν εξίσου μεγάλη με αυτή του χειμώνα ειδικά όσον αφορά τον εσωτερικό τουρισμό.

Μέσα από μια εκτενή διαδικτυακή έρευνα για τον καλοκαιρινό τουρισμό σε Χ.Κ παγκοσμίως , εντοπίζουμε παραδείγματα, μέτρα και δράσεις τα οποία –   προσαρμοζόμενα κατά περίπτωση στα ελληνικά δεδομένα και στις εκάστοτε

γεωμορφολογικές, πολιτισμικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες της   κάθε ορεινής περιοχής  –  θα μπορούσαν  να άρουν την εποχικότητα δίνοντας σοβαρές προοπτικές ανάπτυξης του ορεινού τουρισμού στη χώρα μας.

 Ταυτόχρονα, παραθέτουμε σημαντικά ζητήματα για τη χώρα μας, όπως τα κενά στο θεσμικό πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας των ΧΚ αλλά και των εταιριών που δραστηριοποιούνται στη φύση γενικότερα, συμπεριλαμβανομένου της νομοθετικής ανυπαρξίας για την ασφάλεια των επισκεπτών. Επίσης, τονίζεται η έλλειψη δικτύωσης και συνεργασίας σε τοπικό, περιφερειακό, κρατικό και υπερεθνικό επίπεδο, η απουσία της οργανωμένης και ενιαίας προβολής και προώθησης των ορεινών τουριστικών προορισμών στην εσωτερική αγορά στην Ελλάδα, καθώς και προς τους δυνητικούς επισκέπτες του εξωτερικού.  

Τέλος, επισημαίνεται η έλλειψη στατιστικών στοιχείων για τον ορεινό τουρισμό της χώρας μας, η οποία δυσχεραίνει αν όχι αποτρέπει κάθε κρατικό ή ιδιωτικό σχεδιασμό, καθώς και η ανάγκη να διερευνηθεί κατά πόσο ο Έλληνας είναι πραγματικά  διατεθειμένος να επισκεφτεί τις περιοχές πλησίον των Χ.Κ της χώρας μας εκτός χειμερινής περιόδου και κάτω από ποιες προϋποθέσεις.

 N. Δολόγλου ,Βιολόγος

/ MSc Environmental Pollution Science

Μετσόβιο Κέντρο Διεπιστημονικής Έρευνας (ΜΕ.Κ.Δ.Ε) του Ε.Μ.Π

 ndolog@central.ntua.gr 
 scribd.com