DEAN TOM VALLAS : Αναζητώντας τις χαμένες ρίζες.

Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου ηρώων με δωρεά του Tom J. Vallas to 1954

Καθοριστική η συμβολή του Blog ΄΄Πολύδροσος Παρνασσού΄΄, 

στην επανασύνδεση της Ιστορικής οικογένειας με την Πολύδροσο.

Μια φωτογραφία, μια ανακοίνωση και ένα blog ήταν αρκετά για να συνδέσουν το νήμα από εκεί που είχε κοπεί. Συνδετική λέξη; ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΣ.

Από το 1960 και μετά, όσοι υπήρξαμε μαθητές του Δημοτικού μας σχολείου, θυμόμαστε μια μαρμάρινη πλάκα πάνω στην οποία ήταν χαραγμένη η επιγραφή

Tom J Vallas.

 Το ίδιο όνομα βλέπαμε κι όταν καταθέταμε στεφάνι στο μνημείο των ηρώων. Εύλογη η απορία μας και στερεότυπη η απάντηση των δασκάλων: 

«είναι ο ευεργέτης του χωριού μας »!

Και πράγματι, μεγαλώνοντας, ακούγαμε για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε ο τόπος, στέλνοντας δεκάδες συμπολίτες μας μετανάστες στην Αμερική.

 Ένας απ` αυτούς και ο συγχωριανός μας Αθανάσιος του Ιωάννου και της Βιολέττας Βαλάσκα. 

Γεννημένος το 1899, έφυγε για την Αμερική το 1924 και μετά από δυο χρόνια έστειλε το πρώτο έμβασμα στο χωριό του (10.000 δραχμές) για την ανέγερση των δημοτικών λουτρών. Μην παραξενεύεστε οι νεότεροι, αλλά όσοι είναι από 40 και πάνω, θα θυμούνται το ωραίο νεοκλασικό κτήριο, αληθινό κόσμημα, και το οποίο κατεδαφίστηκε στο όνομα της ανάπτυξης, για να κτιστούν η Πυροσβεστική και ο παιδικός σταθμός!

Το 1954, με χρήματα που ο ίδιος πάλι διέθεσε, στήθηκε στο προαύλιο της εκκλησίας το Μνημείο των Ηρώων για να φιλοξενήσει τα ονόματα των σουβαλιωτών στρατιωτών που έπεσαν στα πεδία των μαχών.

Το 1956 πρόσφερε 165.000 δραχμές (5.500 δολάρια) για την αγορά οικοπέδων και την ανέγερση του σημερινού Δημοτικού σχολείου, ενώ δυο χρόνια αργότερα, διέθεσε άλλες 65.000 δραχμές για το γυμναστήριο του Δημοτικού σχολείου.

Η προσφορά του δεν περιορίζεται εδώ, αλλά επεκτείνεται και στην οικονομική βοήθεια που έστειλε σε οικογένειες που την είχαν ανάγκη καθώς και σε γραφική ύλη (τετράδια κ μολύβια) προς τους μαθητές του χωριού.

Το 1962 αποκτά ένα αγόρι και τρία χρόνια αργότερα πεθαίνει σε ηλικία 66 ετών. Εδώ κόβεται και το νήμα που συνέδεε την οικογένεια του Tom Vallas με τη Σουβάλα.

Τα χρόνια περνάνε, τα λουτρά κατεδαφίζονται, η μαρμάρινη πλάκα θαμπώνει και το μνημείο των ηρώων δεν κερδίζει πια τα βλέμματα των ανθρώπων.

 Η Σουβάλα, αφού διάβηκε κι αυτή το λαμπρό δρόμο της ανάπτυξης και της ατομικής πορείας, κάτω από το βάρος της κρίσης,  ετοιμάζεται για την καινούρια γενιά της μετανάστευσης, ενώ ταυτοχρόνως νέες συνήθειες μπαίνουν στη ζωή της.

Η ανακοίνωση λοιπόν που δημοσιεύτηκε στο blog μας, σχετικά με εκδηλώσεις που θα γίνονταν στο Δημοτικό σχολείο, έγινε η αφορμή να πάρουμε το παρακάτω mail από τον Dean Vallas –παιδί του Tom Vallas- και μ` αυτόν τον τρόπο να συνδέσουμε το νήμα από το σημείο που είχε κοπεί:

«Γεια σας. Το όνομά μου είναι Dean Vallas και σας γράφω σχετικά με το παραδοσιακό πανηγύρι που διοργανώνει ο σύλλογός σας στις 19 Ιουλίου στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ  ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ. Θέλω να ρωτήσω, αν το δημοτικό σχολείο στο Πολύδροσο είναι το σχολείο που έχτισε ο πατέρας μου, Tom Vallas. Θα ήθελα πραγματικά να το μάθω και να αρχίσω μια επικοινωνία μαζί σας.

Περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σας.»

Κάποτε οι επιστολές καθυστερούσαν ή έμεναν ανεπίδοτες. Σήμερα όμως, αυτό που δεν μπορούσε να γίνει εδώ και 50 χρόνια, πραγματοποιήθηκε, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, από το δικό μας blog. Οι αναρτήσεις μας κινητοποίησαν τις ευαίσθητες χορδές ενός Σουβαλιώτη, που μπορεί να μην κατέχει τα ελληνικά- ως παιδί δεύτερης γενιάς μεταναστών- αλλά αναζητά τις χαμένες του ρίζες.

Εμείς, ευγνώμονες για την προσφορά του πατέρα σου, σε προσκαλούμε στον τόπο μας που είναι και δικός σου τόπος, να σε φιλοξενήσουμε και να σου δείξουμε  από κοντά αυτό που δεν πρόλαβε ο πατέρας σου. Σε περιμένουμε.

A photo, an announcement  and a blog was enough to link the thread where it had been cut. Connecting word? POLIDROSOS.

Since 1960 onwards, whoever  was a student of our school,  remembers a marble slab on which  the following inscription was curved:  “Tom  J  Vallas”

. The same name we saw when we laid a wreath at the monument of heroes. Reasonable was our questions who that man was and stereotyped was our teachers’answer : he is the benefactor of our village!

Indeed as we were growing up,we heard about the difficult years that our place went through sending dozens of our fellow citizens immigrants to America. One of them was our fellow Athanasios Valaskas. Born in 1899, he left for America in 1924 and two years later he sent the first remittance to his village (10,000 drachmas) for the construction of municipal baths. Do not be surprised   those who are 40 years of age and above, will remember the beautiful neoclassical building, a real jewel of architecture which was demolished in the name of development.The Fire Station and the Nursery school are built now in its place.

In 1954, with money he again placed,the Momument of Heroes was erected in the churchyard  to host names of soldiers from Souvala who fell on the battlefields.

In 1956 he donated 165,000 drachmas ($ 5,500) for the purchase of land and the construction of our current Elementary School, while two years later, he gave another o 65,000 drachmas for the construction of the school gym.

His offers were not limited here, he sent financial aid  to families in need as well as stationery (notebooks pencils etc) to the students of the village .

 In 1963 he had a child, a boy, and two years later he died at the age of 64. Here the thread that connected the family of Tom Vallas with Souvala was cut.

Years pass, the baths are demolished ,the marble slab dazzles and the memorial to the heroes no longer gains the attention of people. Souvala, after having crossed the bright path  of development of the individual beam and prosperity, under the weight of the economic crisis, is gearing up for the new generation of migration, while simultaneously new habits ushered in life.

The announcement  posted on our blog about events that were going to take place in our Primary School, became the reason to get the following e- mail from Dean Vallas-child of Tom Vallas `and thereby link the thread from where it was cut:"

Hello. My name is Dean Vallas and I'm writing about the traditional festival organized by your club on July 19 in Elementary School POLYDROSSO. I want to ask whether theElementary School in Polydrosso is the school built by my father, Tom Vallas. I really want

to learn and start a communication with you.

I look forward to your reply.

"Years ago , letters remained undelivered or delayed. But today, what could not be done for 50 years, has taken place with the help of technology, from our blog. The postings spur the sensitive chords of a patriot Souvalioti who may not be able to understand  the Greeklanguage-as a second generation child of immigrants-but seeks his lost roots.

We are thankful to your father dear Dean and we invite you to our place,

 which is  Yourplace as well,

 to offer you our hospitality and to show you  what  your father did                                                                   not have the chance to see.

                                                               We are looking forward to seeing you

Το Δημοτικό Σχολείο Πολυδρόσου

Στην είσοδο του Δημοτικό Σχολείου ο ανιψιός του Τομ Βάλλας, Θανάσης Στρωτός και ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Πολυδρόσου Γιώργος Ανάγνου, τον οποίο ευχαριστούμαι θερμά για την βοήθεια και της πληροφορίες που πήραμε από το αρχείο του Δημοτικού Σχολείου.
Αφιερωμένο το παρακάτω  τραγούδι του Μάλαμα - Στην Αμερική

Χ.Μ