στον Άλιμο. Pinchos και tapas συνδυάζονται στην βερσιόν «in the sand» της φάμπρικας με ελληνικά κρασιά που ταιριάζουν με τις καλοκαιρινές θερμοκρασίες (λευκά κατά πλειοψηφία, ροζέ, αλλά και ελαφριά κόκκινα), μπίρες σε φιάλες των 750 ml και πολλά διαφορετικά τσίπουρα. Σύντομα στο μπαρ του, στα πάσα και στα χαρακτηριστικά βαρέλια- stand θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε και μια ενδιαφέρουσα σειρά από κοκτέιλ με κρασί, τσίπουρο αλλά και ελληνικά ηδύποτα -μαστίχα, τεντούρα, κουμ-κουάτ, λικέρ από μικρές ποτοποιίες- με την υπογραφή του Τέλη Παπαδόπουλου και της Soulshakers.
Ακτή του Ήλιου, Άλιμος, 2103214148.
΄΄ Τίποτε . Ούτε χρυσάφι ούτε της γής τις μύριες πόλεις
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε τον πλούτο των Θηβών που ιστορεί ο Όμηρος δεν θέλω .
Το ποτηράκι μου μονάχα στρογγυλό και ν'αναυλίζει
μέσα του κρασί,τα χείλη μου στο νάμα να δροσίζονται το αέναο.
Παρέα μου να τραγουδάνε οι αγαπημένοι,να πίνουν, κι'άντρες πολλοί στ'αμπέλια να δουλεύουν.
Τέτοιος ο όλβος που ποθώ . Κρατώντας το ποτήρι μου,
δυάρα δε δίνω για τους προύχοντες και για τον πλούτο τους . ΄΄
Ύπατος 6ος μ.Χ. αι.
Φίλε Νεκτάριε,
Εύχομαι εκ μέσης καρδίας ,
΄΄ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ΄΄ πρός την νέα ΄΄Ιθάκη σου΄΄, μέ Ηλιόλουστα και γαλήνια πρωινά, ρομαντικά δειλινά και μαγευτικές, χωρίς λογισμούς και ΄΄παραλογισμούς΄΄, νύχτες υπο το Αττικόν Σελινόφως ...
Αλέκος Ι.Βαλάσκας
ΦΙΛΕ ΑΛΕΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΤΗΡΑΚΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΥΠΑΤΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΙΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
ΔιαγραφήΦΙΛΕ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΔΟΥΛΙΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ*
Ο Ιωάννης Αραβαντινός καταγόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια των Σουλάρων της Παλικής, όπου γεννήθηκε το 1825 (κατά τον Τσιτσέλη) ή κατ’ άλλους το 1814.
Αγαπημένο του μοτίβο ήταν το κρασί με το βαρέλι και την κανάτα του. Λάτρης ό ίδιος του κρασιού, όλα τα «κρασοποιούσε», αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον αδόκιμο τύπο. Με άλλα λόγια όλα τα παρατηρούσε με βάση το κρασί, όλα τα συνδύαζε με το κρασί: πολιτική, θρησκεία, πατρίδα, φιλία, εχθρότητα, εκλογικές μάχες, όλα περνούσαν από τα κρασοβάρελά του, όλα μούσκευαν μες στις κρασοκανάτες του. Να γιατί απόκτησε την προσωνυμία του Κρασοπατέρα, προσωνυμία που του άρεσε. Γενικότερα, πάντως, ο Αραβαντινός συνέχιζε μια ζωντανή τοπική προφορική λαϊκή παράδοση.
Ακούστε την «Ανάρρωσι του Κρασοπατέρα»
Λίγο έλειψε ο χάρος με το κοφτερό δρεπάνι
Λίγο έλειψε, αδέλφια, να με κόψη σα ραπάνι.
Αν ο Βάκχος ήθε λείψει, τώρα μ’ έτρωε το χώμα,
πλην η θεία πρόνοιά του μια νυχτιά κοντά στο στρώμα
κρασί νόστιμο γεμάτο μου αράδιασε βαρέλια.
Ξύπνα, πίνε, μου φωνάζει, κι όλ’ ανθίσανε τ’ αμπέλια.
Πίνε, φίλε, το κρασί.
Ξύπνα, ιδές ποτάμι τρέχει το κρασί μες στο νησί.
Εξυπνώ, τα μάτια τρίβω, απ’ την κλίνη μου πηδάω
Συνταγές και όλα τ’ άλλα γιατρικά μου τα πετάω
Και το ποτήρι ευθύς αρπάζω. Το γεμίζω, το στραγγίζω
Κι η αρρώστια φεύγει, πάει, δεν γυρίζει πια ελπίζω.
Και ενθουσιασμένος τώρα, αδελφάκια μου, φωνάζω
«Ζήτω ο Βάκχος! Ζήτω! Ζήτω! Χάρο πλέον δεν τρομάζω,
Έχω λιονταριού καρδιά.
Όταν πίνω το κρασάκι, δεν φοβούμαι ούτε σκλαβιά.
……………………………………………………………………….
Εις υγείαν μας, αδέλφια, φέρτε μου και ματαπίνω,
Όπου μ’ εύρη κι όθεν το ’βρω το κρασάκι δεν τ’ αφήνω.
Πίνετε, γιατί αν νοήσω έναν κρασολιποτάκτη,
Κρασοκέραυνο του ρίχνω και τον κάνω μεμιάς στάκτη.
………………………………………………………………………..
Στο κρασί και στο ποτήρι όποιος έχει την ελπίδα,
Εις αυτόν εγώ ελπίζω πως πονεί για την πατρίδα.
Πανευφρόσυνο κρασί μου, τι θαυματουργίες κάνεις!
Τους εχθρούς εις τάξιν φίλων μ’ ένα «πιε» ευθύς τους βάνεις.
Στους τυφλούς συ είσαι μάτια, κουτσούς κάνεις να χορεύουν,
Εκατοχρονίτες κάνεις υπανδρείες να γυρεύουν,
Τους αδύνατους θεριά
Και τους σκλάβους να φωνάζουν «Χαίρε Ελλάς και λευθεριά»!
……………………………………………………………………….
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ.
Διαγραφή