ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΣ: ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΤΟΜΕΙΑ

Όλοι γνωρίζουμε την περυσινή διαδικασία μέσα από την οποία οι κάτοικοι του Πολύδροσου εναντιώθηκαν στην δημιουργία λατομείου στην περιοχή τους και μετά από λεονταρισμούς του Δημοτικού Συμβουλίου περί στήριξης της επιθυμίας των κατοίκων της περιοχής και της τουριστικής προοπτικής της, τελικά κατέληξε να μην δοθεί η άδεια.

 

Πρίν λίγες μέρες, εντελώς ξαφνικά... μάθαμε ότι η Κα Γερακούδη έδωσε άδεια για το εν λόγω λατομείο με κάποιον τρόπο που δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

 

Ο θέμα αφορά φαινομενικά πρωτίστως την τοπική κοινωνία. Αυτό είναι όμως εντελώς λανθασμένο μιάς  στην πραγματικότητα αφορά όλο τον Δήμο Δελφών και την Αμφίκλεια και τις γύρω περιοχές στο μέτρο που τις αφορά και προσβλέπουν στην ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας. Και το ζητούμενο δεν είναι αν η τουριστική δραστηριότητα είναι σίγουρα η σωτηρία της τοπικής οικονομίας και μονόδρομος κ.λ.π.. Το ζητούμενο είναι πιο πρωτογενές και  για μία ακόμα φορά, έρχονται στο προσκήνιο μια σειρά ζητημάτων που σε κάθε περίπτωση εκθέτουν τους «αρμόδιους» και θέτουν σοβαρά ζητήματα σχετικά με τα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούν, από θέσεις από τις οποίες θεωρητικά θα έπρεπε να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του συνόλου των κατοίκων.

 

Οι κάτοικοι του Πολύδροσου προέταξαν πέρυσι στις κινητοποιήσεις τους την επιλογή τους να προωθήσουν ως πρώτη προτεραιότητα στην Περιοχή τη τουριστική ανάπτυξη.

Όπου και να κοιτάξουμε, σε όποια στατιστικά στοιχεία και να αναζητήσουμε την ελπίδα, οι μόνες περιοχές σε όλη την Ελλάδα που «κλαίνε» για μείωση κερδών σε σύγκριση με πέρυσι και όχι για προβλήματα επιβίωσης, είναι οι τουριστικές. Ο κατασκευαστικός κλάδος είναι νεκρός. Τα υπάρχοντα λατομεία κλείνουν ή είναι έτοιμα να κλείσουν.

 

Πού είδε η Κα Γερακούδη την κατασκευαστική δραστηριότητα  που καθιστά τόσο αναγκαία την αδειοδότηση με αυτό τον τρόπο της δημιουργίας λατομείου σε μία περιοχή που όλοι οι κάτοικοί της επιθυμούν τον τουρισμό ως πρώτη προτεραιότητα; Πού θα πουλάει αυτή η επιχείρηση για να έχει κέρδος η τοπική και η εθνική οικονομία; Τα παλιότερα λατομεία κλείνουν !

Το σίγουρο είναι ότι ενόψει της υλοποίησης του Περιφερειακού Χωροταξικού, η έγκριση λατομείου δημιουργεί ένα προηγούμενο που αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για τις χρήσεις γής που θα έχουν λόγο στην περιοχή.

 Και δεν μπορεί κανένας να ισχυριστεί ότι οι κάτοικοι που δεν θέλουν το λατομείο θέλουν τον αποκλεισμό της βιομηχανικής δραστηριότητας στην περιοχή.

 Και στο Ειδικό Χωροταξικό Της Βιομηχανίας ΚΥΑ 11508 18/2/2009  ,ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΣΕΛ. 114 που λέει τι προβλέπεται στην Φωκίδα αναφέρει                « Πιθανή προοπτική η διαμόρφωση οργανωμένου υποδοχέα (δηλαδή Βιομηχανικής ή Βιοτεχνικής Περιοχής)  στη Γραβιά».

Και αυτό προβλέπεται από το Ειδικό Πλαισίου για τον Τουρισμό ΚΥΑ 24208 4/6/2009 για τουριστικές περιοχές  Σελ. 38   άρθρο 8 παρ2. «Επίλυση συγκρούσεων με άλλες χρήσεις» 

«Α. Τουρισμός – Βιομηχανία: Σε περιοχές με αναπτυγμένη ή αναπτυσσόμενη τουριστική δραστηριότητα είναι κατά κανόνα επιθυμητή η συγκέντρωση βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής όχλησης σε οργανωμένους υποδοχείς. Η τυχόν επιτρεπόμενη σημειακή χωροθέτηση της βιομηχανίας δεν πρέπει να θίγει το περιβάλλον και το τοπίο ως τουριστικούς πόρους.»

 

Να παρατηρήσουμε εδώ ότι:

Στο Πολύδροσο, η απόφαση της Κας Γερακούδη ήταν άμεση, έως υπερβατική των συνηθισμένων υποχρεώσεών της,

εναντίον της ελπίδας και εκπεφρασμένης επιθυμίας των κατοίκων του Πολύδροσου για τον τουρισμό,

υπέρ μιας συγκεκριμένης λατομικής επιχείρησης παραγωγής προιόντων για έναν κυριολεκτικά νεκρό κλάδο της εθνικής οικονομίας,

   «βρωμίζοντας» Χωροταξικά την περιοχή και αφήνοντας ανοιχτές «μπαλκονόπορτες» για πολλές άλλες Χωροταξικές «βρωμιές»,  υπέρ μεμονωμένων ιδιωτικών συμφερόντων  που θίγονται από τον Τουρισμό.

 

Στην περίπτωση της ΜΠΕ των εγκαταστάσεων Βωξίτη στην Ιτέα, η Κα Γερακούδη ήταν κυριολεκτικά ανύπαρκτη επι σειρά μηνών  σε βασικές διοικητικές της αρμοδιότητες, μέχρι που η υπόθεση έφτασε στην Δικαιοσύνη,

επίσης εναντίον της ελπίδας και εκπεφρασμένης επιθυμίας των κατοίκων της Ιτέας για τον τουρισμό,

επίσης υπέρ μιάς συγκεκριμένης εταιρίας εξόρυξης με, επι σειρά δεκαετιών, πολύ συγκεκριμένες, πεπερασμένες και ανεπαρκέστατες δυνατότητες προσφοράς ικανοποιητικών (ως κυρίαρχη δραστηριότητα) θέσεων εργασίας στην τοπική  κοινωνία,

επίσης «βρωμίζοντας» Χωροταξικά την περιοχή και αφήνοντας ανοιχτές «μπαλκονόπορτες» για πολλές άλλες Χωροταξικές «βρωμιές», υπέρ μεμονωμένων ιδιωτικών συμφερόντων  που θίγονται από τον Τουρισμό.

 

 Στην περίπτωση Πολυδρόσου, τουρισμός και λατομεία, έχει πολύ ενδιαφέρον και η στάση της Δημοτικής αρχής του Δήμου Δελφών.

Ποια είναι η θέση της Δημοτικής Αρχής επί του θέματος; Η πραγματική !.

Πέρυσι θαυμάσαμε  τους Δημοτικούς μας «άρχοντες» να μοιάζει σαν να αγωνίζονται πραγματικά για τον τόπο μας. Επαναστατούσαν  θεωρητικά εναντίον της καταστροφής της τουριστικής προοπτικής του Πολύδροσου και της Στρώμης. Κραύγαζαν τα αυτονόητα  επιχειρήματα για το πόσο καταστροφικές είναι οι δραστηριότητες της λατομίας και των εξορύξεων για τον τουρισμό. Στα Δημοτικά συμβούλια ψήφισαν μαχητικά  υπέρ της απαγόρευσης των εξορύξεων στη Στρώμη και υπέρ την απόρριψης της κατασκευής λατομείου στο Πολύδροσο. Έφτασαν μάλιστα να αποφασίσουν την προσφυγή στη δικαιοσύνη κατά της απόφασης για την έρευνα για βωξίτη στο Δήμο Καλλιέων. Αυτό τους ερμήνευε η σοφία τους και η αίσθηση των τεράστιων ευθυνών που έχουν απέναντι στο μέλλον του τόπου μας.

 

Την ίδια επίσης εποχή, 11 από αυτούς τους ίδιους Δημοτικούς Συμβούλους μαζί με τον Δήμαρχο,  με την «ίδια» σοφία και αίσθηση ευθύνης, ψήφιζαν υπέρ του να συνεχίσει η λειτουργία των εγκαταστάσεων βωξίτη δίπλα στην Ιτέα, στο λιμάνι, στην «βιτρίνα» όλου του Δήμου και των ίδιων των Δελφών. Τα επιχειρήματα, το θάρρος, η επαναστατικότητα,   η ίδια η λογική και πολλές άλλες πανανθρώπινες αξίες και αρετές, στο κάλαθο των αχρήστων.  Ποιος, τι ακριβώς και γιατί, αδιάφορο. Το ψήφισαν.

 

Η κάθε Δημοτική Αρχή υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του συνόλου των Δημοτών της. Κάθε μία και  η δική μας, με του που ανέλαβε θα έπρεπε να κάνει αυτό που σε όλο τον κόσμο αποτελεί το αυτονόητο. Έναν έστω στοιχειώδη αναπτυξιακό σχεδιασμό για όλο τον Δήμο Δελφών, που θα λαμβάνει υπόψη τις εκπεφρασμένες επιθυμίες των τοπικών κοινωνιών. Και όπως λένε και τα Εθνικά Ειδικά Χωροταξικά Τουρισμού και Βιομηχανίας, όλες οι δραστηριότητες χωράνε σε ένα τόπο, με το αυτονόητο κριτήριο: Σε μεγέθη αναλογίες και χωροθέτηση που να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα για την τοπική  και εθνική οικονομία. Ήταν αρκετή για αρχή μία επίσημη ξεκάθαρη θέση που θα λάμβανε απόφαση στήριξης από το Δημοτικό Συμβούλιο και θα δινόταν στην συνέχεια στους Μελετητές των τοπικών ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ για να τα αποτυπώσουν στους χάρτες και να τα επισημοποιήσουν μέσω των μελετών.  Σε μία τέτοια περίπτωση, σε καταστάσεις όπως του Πολυδρόσου, της Στρώμης, της Ιτέας δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Καμία Κα Γερακούδη δεν θα είχε την αρμοδιότητα να κάνει του κεφαλιού της.

 Γιατί λοιπόν δεν έκαναν τα αυτονόητα;  Για ποιους «μυστήριους» λόγους οι «αρμόδιοι» επιτρέπουν στον καθένα μας να σκεφτεί ότι θέλει για το ποια συμφέροντα εξυπηρετούν, αν όχι τα δικά μας;  

Πρωτεργάτης της επιλογής μη σύνταξης Αναπτυξιακού Σχεδίου ο Δήμαρχος ο οποίος από Νομάρχης ακόμα είχε πάρει δημόσια ξεκάθαρη θέση.

Ημερίδα Του ΤΕΕ, 13-1-2010 «Δεν θα κάνουμε αναπτυξιακό σχεδιασμό σε σχέση με την εξορυκτική δραστηριότητα διότι δεν πρέπει».

Συνειδητότατη η επιλογή. «Ένοχος» λοιπόν για ότι αυτό σημαίνει  και «συνένοχοι» όλοι αυτοί που στήριζαν και στηρίζουν αυτή την επιλογή.

Και να ήταν μόνο για αυτό !!!!

 

http://www.youtube.com/watch?v=mWy0BpXnMPE στην χρονική στιγμή 5:01.

 

Υ.Γ. Αλήθεια, τι έγινε με την προσφυγή για την Στρώμη; Γιατί δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα; Να υποθέσουμε ότι έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι «πουλήθηκε» η υπόθεση και δεν έχει γίνει προσφυγή ή έγινε εκπρόθεσμα, δηλαδή σαν να μην έγινε; Γιατί σε αυτή την περίπτωση θα έχει σίγουρα «πουληθεί» το παιχνίδι μιάς και  όσοι θα έκαναν από μόνοι τους προσφυγή έκαναν πίσω μετά την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αφήνοντας την τύχη του τόπου τους στον «σοβαρό Θεσμό». Όποιος έχει στοιχεία παρακαλούμε να μας ενημερώσει.