Το μεγάλο μας τσίρκο, 39 χρόνια μετά, και πάλι επί… σκηνής - Θέατρο ΄΄Φρύνιχος΄΄, Δελφοί (Φωτογραφιες - βιντεο)

Το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που πριν από 39 χρόνια είχε φέρει αύρα δημοκρατίας στη χειμαζόμενη από τη χούντα χώρα.

Τι πιο επίκαιρο και άμεσο, όταν η ημέρα της αποκατάστασης της δημοκρατίας δεν γιορτάζεται με την καθιερωμένη δεξίωση στο προεδρικό, αλλά με την άφιξη της επαχθούς τρόικας.

Η Ελληνική επαρχία θέλει να δει Θέατρο εν μέσω καλοκαιρινού καύσωνα. Και σπρώχνεται, πληρώνει, στέκεται καλοκαιριάτικα στην ουρά, τραγουδάει, συγκινείται, σηκώνεται όρθια και χειροκροτεί ένα …γνωστό – άγνωστο έργο που ονομάζεται

«Το Μεγάλο μας τσίρκο».

 

Το Μεγάλο μας τσίρκο είναι μια μαρτυρία για τη διαχρονία της Εθνικής μας περιπέτειας.

Ένα λαϊκό έπος στο οποίο διαγράφονται ανάγλυφα οι αρετές αλλά και οι παθογένειες της φυλής, οι ανατάσεις και οι πτώσεις, οι αγώνες και οι αγωνίες ενός λαού, που φορτωμένος τη βαριά ιστορία, δοκιμάζει τον βηματισμό του προς τον χρησμό ενός αμφίσημου μέλλοντος.

Μια καταβύθιση του Πατριάρχη της μεταπολεμικής δραματουργίας στη <<θεία κωμωδία>> του ανελέητου ελληνικού αφηγήματος.

Σωτήρης Χατζάκης - Σκηνοθέτης

 

Ιάκωβος Καμπανέλλης

Πριν γράψω το Μεγάλο μας τσίρκο είχα πει πολλές φορές σε πολλές περιστάσεις πως ο τόπος μας μοιάζει με τον Κρόνο, τον θεό που έτρωγε τα παιδιά του....

Το έργο γράφτηκε για να δώσει στο κοινό που συγκεντρώνεται στο θέατρο την ευκαιρία να εκδηλωθεί με σαφή στόχο.

Πρόσφερε στον θεατή τη δυνατότητα να κάνει άμεσες συναρτήσεις με την πολιτική κατάσταση.

Είχαμε δικτατορία. Ήταν ανάγκη να μαζεύουμε και να στρέφουμε εναντίον της όλες τις αρνήσεις.

Ακόμα κι αυτές που μπορούμε να κινητοποιήσει κανείς με τα γέλια και τα χειροκροτήματα σε μια θεατρική παράσταση…