Ακούμε συχνά τη λέξη ανθρωποφαγία, η οποία σχετίζεται με τη σκληρότητα της κοινής γνώμης, όπως αυτή εκφράζεται στα social media και γενικότερα στα μέσα ενημέρωσης...... Δίψα για θέαμα, ευκαιρία για δημόσια εκτόνωση κακοήθειας, συχνά μέσα από τον ανθρώπινο πόνο. Μέσα σ’ αυτή τη δυναμική, αναδεικνύεται μια άλλη, πιο σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας μας.
Αναρωτιέται κανείς για τον άνθρωπο, την έννοια και την ουσία του. Η λέξη «ἄνθρωπος» έχει αβέβαιη ετυμολογία. Η επικρατέστερη γλωσσολογική εκδοχή τη συνδέει με το ἀνήρ («άνδρας») και το ὤψ («όψη»), δηλαδή «ο έχων ανθρώπινη όψη». Παράλληλα, από την αρχαιότητα διαδόθηκε και η φιλοσοφική ερμηνεία ἄνω + θρώσκω («ο κοιτάζων προς τα άνω»), που συμβολικά παρουσιάζει τον άνθρωπο ως ον που αναζητά το υπερβατικό. Σύμφωνα με την ανθρωπολογία, είναι το ον που ανήκει στην ανώτατη ομάδα των πρωτευόντων θηλαστικών, με κύρια χαρακτηριστικά την όρθια στάση, τη λογική και τον έναρθρο λόγο. Στη σύγχρονη κοινωνία, όμως, αυτές οι θεωρίες δεν φαίνεται να αποτελούν ακριβείς ορισμούς. Η πρακτική μας αντίληψη για τον άνθρωπο συχνά επηρεάζεται από συμπεριφορές και κρίσεις.
Με αφορμή τον εγκλεισμό γνωστού καλλιτέχνη, κάποιοι έσπευσαν να σχολιάσουν με φράσεις όπως «ήταν πάντα περίεργος» ή «και πολύ άργησε». Αυτή η ψυχρή, ειρωνική αντιμετώπιση ενός ανθρώπινου πόνου αποτελεί το κέντρο της σύγχρονης ανθρωποφαγίας. Όταν ένας κοινωνικά αναγνωρίσιμος άνθρωπος περνά κρίση, είτε σωματική είτε ψυχική, γίνεται αμέσως θέαμα. Το πλήθος βρίσκει τρόπο να «κατασπαράξει», ενώ τα μέσα, με ευφάνταστους τίτλους και στόχο το κλικ, τροφοδοτούν την κατάσταση. Διάφοροι επώνυμοι κατά καιρούς έχουν βιώσει κατάθλιψη, εξαρτήσεις ή εγκλεισμό. Η κοινωνία συχνά απολαμβάνει την «πτώση» τους ενώ θα έπρεπε να αναγνωρίζει την κοινή ανθρώπινη ευθραυστότητα. Ίσως αυτό συμβαίνει γιατί ο πόνος του άλλου ανακουφίζει προσωρινά τον δικό μας.
Η ψυχική υγεία είναι μεγάλος δρόμος και δύσκολο ταξίδι. Οι άνθρωποι χρειάζονται στήριξη και κατανόηση. Η ανθρωποφαγία δεν κάνει κανέναν καλύτερο. Ίσα ίσα αποκαλύπτει την πολυπλοκότητα και την ευθραυστότητα της κοινωνικής συνείδησης. Αποκαλύπτει, τελικά, και κάτι για εμάς τους ίδιους. Ότι ο άνθρωπος, παρά την όψη και την ανωτερότητά του, παραμένει ον με ζωώδεις ενορμήσεις και χρειάζεται να καταβάλει συνεχή προσπάθεια για να κατακτήσει και να καλλιεργήσει τις ανθρώπινες αρετές.
*Η Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού είναι πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας και Ψυχολογίας από το State University of New York/Empire State College των ΗΠΑ.
Συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο, αποκτώντας Master of Arts στην Αγγλική και Συγκριτική Λογοτεχνία στις ΗΠΑ και Πιστοποιητικό Εξειδίκευσης στη Διδασκαλία της Αγγλικής ως Ξένης Γλώσσας (TEFL) από την Ελληνοαμερικανική Ένωση στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων του Πολύδροσος Παρνασσού.
Το περιεχόμενο (κείμενο & φωτογραφίες) προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Κάθε αναδημοσίευση ή χρήση χωρίς άδεια απαγορεύεται. ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ
Διατηρήστε τα σχόλιά σας ευγενικά, πολιτισμένα και ουσιώδη. Σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο ή προσβολές θα διαγράφονται.
Παρακαλούμε, διαβάστε την Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων πριν σχολιάσετε. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.