Η “Ελλάδα” Καρυστιανού …Υπάρχει Ελπίδα - Του Αλέξανδρου Ι.Βαλάσκα*

Καθαρά Δευτέρα 2024 το απόγευμα, την ώρα που στην Ελλάδα απ' άκρου εις άκρον, από χωρίου εις χωρίον & από πόλεως εις πόλιν οι νεοΈλληνες βρίσκονταν στο Αποκριάτικο γλεντοκόπι,....

μέσ' την κακιά τους ντίρλα, λικνιζόμενοι στους ρυθμούς των σκωπτικών, αθυρόστομων Αποκριάτικων & όχι μόνο ασμάτων, μια άλλη Ελλάδα η πραγματική ΕΛΛΑΔΑ στέκονταν ΟΡΘΙΑ στο Ευρωκοινοβούλιο δίνοντας μάθημα ΑΞΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, ΗΘΟΥΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ … 

     Ναι, ήταν αυτή η Ελλάδα που θέλουμε, στο πρόσωπο μιας χαροκαμένης μάνας , της Μαρίας Καρυστιανού, που μπορεί να βρέθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διεκδικώντας το δίκιο της για τον αδόκητο & άδικο θάνατο της μονάκριβης κόρης της, όμως κουβαλούσε στους ώμους της και την πλειονότητα, θέλω να πιστεύω, των Ελλήνων που πίστευαν & πιστεύουν ακόμη στις από αρχαιοτάτων χρόνων αρχές & αξίες του Ελληνισμού.

     Και μόνο του ό,τι αυτή η “Ελλάδα” (Καρυστιανού), χρειάσθηκε να βρεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως αμφισβητούσα τη δικαιοσύνη της χώρας της, δικαιώνει τους ισχυρισμούς όσων πιστεύουμε ότι στη χώρα μας τη γενέτειρα της Δημοκρατίας, τη χώρα των μεγάλων νομοθετών Λυκούργου & Σόλωνα, το Δικαιακό μας σύστημα, το ελάχιστον, νοσεί & είναι ανεπαρκές εάν όχι ανύπαρκτο. 

     Βέβαια πριν ακόμη εξέλθει της αιθούσης του Ευρωκοινοβουλίου η κ. Καρυστιανού, τα κομματοκοράκια του διαδικτύου ε ξαμολήθηκαν & με τα βδελυρά τους ράμφη & τους βρωμερούς τους όνυχες όρμησαν να την κατασπαράξουν.

     Δεν υπολόγισαν όμως ότι το σώμα & η ψυχή αυτής της “Ελλάδας” (Καρυστιανού), δεν βρίσκονται σε σήψη & δεν αποπνέουν βρώμα ώστε να γίνουν εύκολη βορρά σε παντός είδους ανθρωποφάγα γήινα & ιπτάμενα τρωκτικά.

     Μπορεί μέσα από την τραγικότητα της απώλειας της κόρης της η κ. Μαρία Καρυστιανού να αφυπνίσθηκε πέρα από μάνα & ως μέλος μιας υγιούς κοινωνίας & ως πραγματική Ελληνίδα εμφορούμενη με τα ιδανικά & τις αξίες που συνθέτουν τον χαρακτηρισμό Έλλην.

     Ο τρόπος άλλωστε με τον οποίο μάχεται & διεκδικεί το δίκιο της δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι εμφορείται από αυτά τα ιδανικά.

     Το θάρρος της, η δύναμη ψυχής, η μαχητικότητά της όχι μόνο για τη δικαίωση της ψυχής του παιδιού της αλλά & για την αλλαγή ακόμη του νόμου περί της ασυλίας των βουλευτών, μαρτυρούν ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο που αν μη τι άλλο σηματοδοτεί ότι δεν χάθηκαν όλα σε αυτή τη χώρα & ότι υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ. 

    Αναμφισβήτητα η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου πέρυσι ήταν ένα τραγικό δυστύχημα που όμως ανάγεται σε έγκλημα αφού συντελέστηκε σε περίοδο τέλεσης εγκληματικών αμελειών & παραλείψεων που αρχίζουν από το χαμηλότερο επίπεδο διοίκησης της ΕΡΓΟΣΕ & της Hellenic Train & φθάνουν μέχρι το επίπεδο της Κεντρικής Κυβέρνησης.

    Ας μου συγχωρεθεί όμως να πω ότι αυτό το τραγικό δυστύχημα – έγκλημα στα Τέμπη & οι αθώοι νεκροί, που έγιναν μάρτυρες των παθογενειών που γέννησε η κομματοκρατία & το πολιτικό μεταπολιτευτικό σύστημα της λεγόμενης "πλέριας Δημοκρατίας" εδώ & 50 χρόνια τώρα μεταλλάσσοντας την κοινωνία μας από κοινωνία ανθρώπων σε κοινωνία αγέλης απροσδιόριστου είδους ζωϊκών όντων, μπορεί να γίνουν ευκαιρία & φωτοδείκτες για τη θανάτωση αυτών των παθογενειών & να σημάνουν την απαρχή της “επανίδρυσης του κράτους” όπως είχε πει κάποτε & ένας εκ των μοιραίων τελευταίων Κυβερνητών της χώρας. 

     Η δίκαιη φωνή της Καρυστινού & των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους στο δυστύχημα των Τεμπών & ο “Σύλλογος Τέμπη 2023”  που συνοδεύονται μάλιστα & με 1.500.000 περίπου υπογραφές μας, μετά τη δικαίωσή τους, που πιστεύουμε ότι θα έλθει γρήγορα, ας μετεξελιχθεί σε πολιτικό-κοινωνικό φορέα σαν Κίνημα Ανάκτησης των Αξιών & των Ιδεωδών της Φυλής μας ώστε να διεκδικήσουμε & να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας.

      Την πατρίδα των ιδεωδών της φυλής, των αξιών, του πολιτισμού & της πραγματικής Δημοκρατίας που οι νεοταξίτες πολιτικοί του μεταπολιτευτικού  κατεστημένου υποτασσόμενοι στις επιταγές της όποιας παγκοσμιοποίησης την πρόδωσαν & την παρέδωσαν σε εξωχώρια ανθελληνικά & αλλόθρησκα κέντρα.

       Αυτή την πατρίδα των ιδεωδών & των αξιών της φυλής μας έχουμε χρέος να την ανακτήσουμε γιατί τη χρωστάμε στους νεκρούς μας & στους αγέννητους, για να μη μας δικάσουν όπως λέει ο ποιητής.

 

      *Ο Αλέξανδρος Ι. Βαλάσκας είναι Επισμηναγός ε.α. Πρόεδρος του Λαογραφικού – Ιστορικού Συλλόγου Πολυδρόσου Φωκίδος & Ιδρυτικό Μέλος της Δημοτικής Κίνησης “Λαρισαίων Κοινόν”