Ο Παρνασσός και οι φίλοι του - Ποίημα του Γιώργου Δρίβα

Ο Παναγιώτης Κονταξής

Δεν πάει στα πουρνάρια

Πιάνει ψηλά στα ¨κάρκουρα¨

Με τα καλά ζαγάρια....

 

Ο Κοκαλίγκας βρε παιδιά

Είναι άριστος στο χιόνι

Άμα τον εύρει το λαγό

Ποτέ του δεν γλυτώνει

 

Ο Μουτσιανάς παλιοσειρά

Κάτω στο ¨βρωμοπήγαδο¨

Του πρότεινα τώρα εγώ

Να το λέμε ¨Μοσχοπήγαδο¨

 

Και Καψάλης Αγγελής

Πιάνει ψηλά στα χιόνια,

Είναι κι αυτός στον Παρνασσό

απ’ τα μικρά του χρόνια.

 

Μα και Ο Γιάννης Πανουργιάς

Μαζί με τον Καψάλη

Μαζεύανε τα πρόβατα

να μην τα φάνε άλλοι

 

Γέρο – Βελίτσιώτες πιάσανε

Εκεί ψηλά στο ¨Σέσι

Και άλλον δεν αφήνουνε

Στη Στρούγκα να χωρέσει.

 

Να και ο Πάντος ο καλός

Κάτω στα Καρκαβέλια

Χρόνια τα φέρνει τώρα εκεί

Λες κι έχει ο τόπος μέλι

 

Δεληγιανναίοι όμορφοι

Πιο κάτω Κατσουραίοι

Όλοι λεβέντες διαλεχτοί

Καλοί νυκοκυραίοι

 

Σπανάκι Τσάρεσι χαμηλά

Περέτης Φλωρακαίοι

Από μικρά τώρα παιδιά

Είναι καπεταναίοι

 

Γειά σου ψηλά μου Παρνασσέ

Με τα πολλά σου χιόνια

Που τίποτα δεν σε γερνά

Όσο περνούν τα χρόνια

 

Στον Παρνασσό περάσανε

Χιλιάδες παλικάρια

Στο τέλος πάντα μένουνε

Μονάχα τα λιθάρια