Με εξαιρετική επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Άλογα στο στήθος» της Λαμιώτισσας εκπαιδευτικού Μαρίας Δημ. Σφήκα

 Με εξαιρετική επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της βραβευμένης (1ο Βραβείο 26ου Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού «Κούρος Ευρωπού», 2021) ποιητικής συλλογής «Άλογα στο στήθος» της καθηγήτριας αγγλικής φιλολογίας, Μαρίας Δημ. Σφήκα, .....το Σάββατο 10-12-2022, στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Λαμιέων, που διοργάνωσαν ο Όμιλος Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λαμίας, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Νομού Φθιώτιδας και οι Εκδόσεις ΑΩ.

   Η συντονίστρια της εκδήλωσης και Γεν. Γραμματέας του Συνδέσμου Φιλολόγων Φθιώτιδας, Γιάννα Φουντούκη καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους στην παρουσίαση της τρίτης ποιητικής συλλογής «Άλογα στο στήθος» της Μαρίας Σφήκα.

   Την εκδήλωση χαιρέτισαν :

α) Ο Δήμαρχος Λαμιέων, Ευθύμιος Καραΐσκος, ο οποίος συνεχάρη τη Λαμιώτισσα ποιήτρια για τον έξοχο ποιητικό της λόγο, όλους τους συντελεστές και τους διοργανωτές της εκδήλωσης.

β) Ο Πρόεδρος του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων, Κώστας Τσιαλαφούτας τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…]   Η ποιήτρια επιχειρεί μια κατάδυση αυτογνωσίας, μια εξωτερίκευση των συναισθημάτων της  με ευθύτητα και ειλικρίνεια, που δεν αφορούν μόνο τον εαυτό της αλλά ολόκληρη την κοινωνία.

Πιστεύει πως η φυγή από την αρρωστημένη κατάσταση που βιώνουμε είναι αναγκαία και απαραίτητη, οφείλουμε να απελευθερώσουμε τη σκέψη μας και τότε, με το πρόσωπο της αλήθειας μπορούμε να γευτούμε μια αληθινή ζωή και να αντικρίσουμε ένα ευοίωνο μέλλον.  

Στίχοι της αναφέρουν :  « … το βλέμμα παλαβό πουλί να προσπαθεί συνέχεια να φύγει έξω απ’ το κλουβί»

Η ποιητική της συλλογή αποτελείται από θεματικές ενότητες με συνθετικά ποιήματα, όπου το ατομικό και το επιμέρους μετουσιώνεται σε συλλογικό και γενικό, με σαφή περιεχόμενο και προσανατολισμό.

Ποίηση που στηλιτεύει την αδικία, τη βία και την αυθαιρεσία, υπερασπίζεται με σθένος την ελευθερία και παρουσιάζει χωρίς δισταγμό και κόμπλεξ τις συμβατικές σχέσεις, την αλλοτρίωση θεσμών και αξιών. Και αυτό το κάνει όχι για να καταγράψει απλά  τα αρνητικά που υπάρχουν γύρω μας, αλλά για να εκφράσει τη ανησυχία της πως με τα σημερινά δεδομένα δεν υπάρχει ελπιδοφόρο μέλλον.

Ο πολίτης μπορεί να αμυνθεί και να προφυλαχτεί από τις συνέπειες της πλάνης  του, αν δημιουργήσει μια ψυχικά υγιή και δημοκρατική κοινωνία, η οποία θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές του ανάγκες , χωρίς μισαλλοδοξία και εκμετάλλευση. »

γ) Η Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Φθιώτιδας, Μαρία Βε ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής : «[…]Η συλλογή "Άλογα στο στήθος" από τις εκδόσεις ΑΩ , τρίτη κατά σειρά μετά τον "Υποκειμενικό Κήπο" (2006) και την "Εισαγωγή στις πονηρίες της χαράς" (2011)-αμφότερες από τον εκδοτικό οίκο Οιωνός της Λαμίας- απέσπασε το πρώτο βραβείο στον 26ο πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό "Κούρος Ευρωπού 2021" και  περιλαμβάνει στιχουργήματα υψηλής αισθητικής έκφρασης και γλωσσικής αρτιότητας!

   Αξίζει να ακούσουμε αυτά που η Μαρία Σφήκα βλέπει και λέει εκ βαθέων με φιλοσοφική μάτια, διακριτικό συναίσθημα και σεναριακή προσομοίωση.

 Δανείζομαι εδώ τα λόγια του ποιητή :

"Η Ποίηση είναι μία πόρτα ανοιχτή. Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί κάτι βλέπουν, το μάτι τους κάτι αρπάζει και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν[...]

Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν από τότε που υπάρχει ο κόσμος 

είναι μία ατελείωτη αρμαθιά αντικλείδια για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης..."

    Αγαπημένη μας Μαρία,  σ' ευχαριστούμε που απόψε μας χαρίζεις ένα από αυτά!!!».

Για την ποιητική συλλογή μίλησαν :

Α) Ο φιλόλογος – Συγγραφέας Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης :   

«Η εισήγησή μου περιλαμβάνει τους παρακάτω θεματικούς άξονες :

- τα νεωτερικά και μετανεωτερικά σημεία της ποιητικής της Σφήκα

- ο υβριδικός χαρακτήρας της ποιητικής της Σφήκα

- η θεατρικότητα της ποιητικής της Σφήκα

   […]Οι μακρές ποιητικές συνθέσεις της Σφήκα προσομοιάζουν με θεατρικές σκηνές. Έχουν ή υπαινίσσονται τον σκηνικό χώρο, έχουν ή υπαινίσσονται τους πρωταγωνιστές, έχουν ή υπαινίσσονται τη δραματική ένταση.

   […]Από ’να αίσθημα ματαιότητας, ήττας και απόγνωσης αρδεύει ο ποιητικός λόγος, χωρίς να ενδίδει στην ευκολία του θρήνου και χωρίς να υιοθετεί την ιδιότητα του αναχωρητή. Η Σφήκα επιμένει στην αντίληψη για τον κοινωνικό ρόλο της ποίησης, τον υπερασπίζεται, τον τελεσιουργεί και τον φιλοτεχνεί μακριά από διαφωτιστικές αυταπάτες και απ’ τη χειραγωγητική λογική του καθοδηγητή. Τα ποιήματά της είναι τα προσωπικά, πνευματικά, καλλιτεχνικά αντάρτικα που η ίδια σημαίνει μπρος στο εξελισσόμενο γκρέμισμα, κάτι σαν έκφραση πολιτικής ευθύνης ενός δημιουργού που αντιλαμβάνεται την ποίηση ως δημόσια αισθητική έκφραση – γι’ αυτό την εκφράζει και δημόσια και αισθητικά. 

   […] Σκέφτομαι πόσους λόγους θα είχε μια ποιήτρια για να σημάνει ποιητικώς τον αναχωρητισμό της. Να κλειστεί στα ποιήματα, να καγχάζει απέναντι στην πραγματικότητα και να αφοσιωθεί στις πληγές της μνήμης. Πάμπολλοι και πάμπολλες το έχουν κάνει, πολλούς απ’ τους οποίους τους ξεχωρίζω ποιητικά κι ο ίδιος, άλλωστε ό,τι εδώ μετράει είναι, όπως προείπα, μόνο το αισθητικό αποτέλεσμα – η αξία ή η μη αξία του. Νιώθω όμως ευτυχής όταν αναγνωρίζω τούτη την αξία σε γραφές που κοντά στις προηγούμενες ποιητικές επιλογές δεν λησμονούν τον κοινωνικό χώρο, δεν σφαλίζουν τα μάτια μπροστά στα δημόσια δεινά, δεν αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο μόνο στους ιδιωτικούς περισπασμούς του. Διαβάζοντας τα «Άλογα στο στήθος» της Μαρίας Σφήκα νιώθω γι’ αυτούς και γι’ άλλους λόγους ευτυχής.» 

Β) Η ποιήτρια, Μαρία Λάτσαρη :

   «[…] το βιβλίο «Άλογα στο στήθος» της Μαρίας Σφήκα με εξώφυλλο τον πίνακα της AndreaLehmann «Horse 1» με μια φιγούρα μισή άλογο μισή γυναίκα είναι ένα πολύ όμορφο βιβλίο και στη μορφή και στο περιεχόμενο.

Η συλλογή περιλαμβάνει ποιήματα με κοινωνικό έρεισμα που αντιδρούν στην ευτέλεια και την παρακμή και καυτηριάζουν το «δήθεν», την υποκρισία και τη λανθασμένη ερμηνεία του «politicallycorrect. 

Η Σφήκα εξερευνά την πραγματικότητα, προσηλωμένη στις λέξεις της. Αποφεύγει τις λυρικές αοριστίες και τη σοβαροφάνεια. Δεν μεταμφιέζει τα δυσάρεστα. Αντίθετα, με εξωστρεφώς δυναμική φωνή, καθαρή γραφή, δουλεμένη γλώσσα, συνειδητά η ποιήτρια αυτοεκτίθεται στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Σε κάθε σελίδα του βιβλίου αυτού φαίνεται ότι η ποίηση για τη Μαρία Σφήκα είναι υπαρξιακή ανάγκη.»

Γ) Η συγγραφέας – δημοσιογράφος, Κατερίνα Παναγιωτοπούλου :

   «Ακολουθώντας την ατελείωτη πορεία της σκέψης, από αλλαγή σε αλλαγή ανάλογα τις παρεμβάσεις της έμπνευσης, η ποιήτρια Μαρία Σφήκα αυτοπαρουσιάζεται με την τρίτη ποιητική της συλλογή Άλογα στο στήθος. Δεκαέξι ποιητικές συνθέσεις συσπειρώνονται γύρω από τον τίτλο της συλλογής και αφιερώνονται στους γονείς, σε συγγενείς και σε φίλους της. Το εξώφυλλό της κοσμεί το έργο “Horse 1”, της Γερμανίδας ζωγράφου AndreaLehmann, και παραπέμπει σημειολογικά σε θεατρική σκηνή της commediadellarte, όπου οι χαρακτήρες δρουν με ζωόμορφες μάσκες.

   Η ποιήτρια, με ιδιαίτερη ευαισθησία και αισθητική, εμποτίζει τον στίχο της με τη φιλοσοφική διάσταση της καθημερινότητας. Η αλήθεια της γίνεται ιστορία μέσω της ποίησης, ακολουθώντας τη λογική συνέπεια πως «Ό,τι δεν αναφέρεται γραπτώς δεν υπάρχει». Οι τίτλοι των ποιημάτων της εμφανίζουν έναν συμβολικό και υπαινικτικό χαρακτήρα. Παρότι οι στίχοι της, ενδύονται την υπερρεαλιστική τεχνοτροπία, ανάμεσα στη σκέψη και στον λόγο περιλαμβάνονται αρκετά ρεαλιστικά στοιχεία ενίοτε δε και ρομαντικά. Με την αρμονία και τη μουσικότητα των ποιημάτων της η Σφήκα δημιουργεί «διαψάλματα», ποιητικές παύσεις για την κατανόηση των νοημάτων, που βοηθούν τον αναγνώστη να αντιλαμβάνεται και να αποδέχεται ή να αναιρεί.

   […]Εξαιρετικά τα ποιήματα: «Ιστορία»: «Αβέρτος τόπος πλούσιος και στην πείνα… Σκληρές αλήθειες όνειρα με τη φλούδα…» (σ.σ. 37-41), «Σύλβια»: «//Αχειροκρότητοι,/ αόρατοι περνούν/ –ελλείψει αυτόπτη μάρτυρα–// όλοι εκείνοι οι άθλοι,//» (σ.σ. 63-67), «Συμβιωτική αναπηρία» (σ.σ. 68-82), σπονδυλωτό ποίημα, με ιδιαίτερη μνεία στο επιμέρους τμήμα του ποιήματος με τον τίτλο «Βέρα» (σελ.70), στο ομότιτλο με το ποίημα τμήμα «Συμβιωτική αναπηρία», (σελ. 76)  και φυσικά το ομότιτλο της συλλογής «Άλογα στο στήθος» (σελ. 90), μια άτυπη διαθήκη «Σε όλους τους ειλικρινά και εντόνως φωνασκούντες». Η θαυμάσια επωδός «Ακροτελεύτιο» (σελ. 93), επιβάλλεται όχι με την έννοια του οριστικού αλλά με την παντοτινή επιθυμία μιας ποιήτριας, να δραπετεύει από τον εαυτό της φορώντας τη μάσκα της απενοχοποίησης, και χρησιμοποιώντας συμβολισμούς να εκπέμπει τη δύναμη του χαρακτήρα της και να παριστά όσα πολλά και διαφορετικά έχει ακόμα να δώσει».

Ποιήματα απήγγειλαν :

Η Εύα Αποστολακοπούλου, Συντηρήτρια αρχαιοτήτων – έργων τέχνης, ερασ. Ηθοποιός και η Γιάννα Φουντούκη, φιλόλογος.

Την εκδήλωση «έντυσαν» μουσικά με την κιθάρα τους ο Συνοδινός Δρόσος και ο Παναγιώτης Κέφος του Σύγχρονου Ωδείου Λαμίας.

Ακολούθησε ενδιαφέρουσα διαλογική συζήτησε για την ποίηση. Στο τέλος της εκδήλωσης, η ποιήτρια Μαρία Σφήκα ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές , τους διοργανωτές , όσους παραβρέθηκαν και απήγγειλε απόσπασμα του συνθετικού ποιήματος «ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΚΙ ΕΝΤΟΝΩΣ ΦΩΝΑΣΚΟΥΝΤΕΣ (ΑΛΟΓΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ)» :

«Σ’ αυτούς που εξανίστανται μπροστά στην αδικία,

που σύγκορμοι τινάζονται όρθιοι σαν ελατήρια

σε κάθε υποψία υποβολής, βίας, αυθαιρεσίας,

σε όλους τους ειλικρινά και εντόνως φωνασκούντες,

διαμαρτυρόμενους καθ’ έξιν, παρ’ ολίγον γραφικούς,

οργανικά , εν πάση περιπτώσει, ευαισθήτους δυσανεκτικούς,

στις κάθε είδους φάλαγγες, βασανισμούς, σταυρώσεις  …»

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους : Ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδας Ηλίας Σανίδας, ο Βουλευτής Φθιώτιδας Θέμης Χειμάρας, η πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας Ελένη Μακρή – Θεοδώρου,        η Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμιέων Βίβιαν Αργύρη, η Εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλος Πολιτισμού Ευμορφία Ρουποτιά και Εκπρόσωποι Συλλόγων.