Ο ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ - Σουβαλιώτικες ιστορίες από τον Γιώργο Αθ. Δρίβα

 Υπήρχε προπολεμικά στη Σουβάλα ένας γερο – Στουρνάρας (παρατσούκλι) που ήταν περίφημος για τις έξυπνες ατάκες του.....

Για τα χρόνια εκείνα ήταν ντροπή να μην έχεις κάνει κουμάντο από εφόδια για σένα την οικογένειά σου και τα ζωντανά σου, για ξεχειμώνιασμα.

Του λένε λοιπόν οι χωριανοί:

τί μάθαμε μπάρμπα, πήγες μέσα στο χειμώνα ν΄ αγοράσεις άχυρα;

Έ .. και τί είναι αυτό, απάντησε εκείνος.

Εδώ πήγε κι ο Στύλιας γι΄ άχυρα, που είναι ο πρώτος νοικοκύρης του χωριού!

Αυτό μου θυμίζει αυτά που συμβαίνουν στην  ελληνική πολιτική.

Δηλαδή, άμα οι κυβερνήσεις παίρνουν δύσκολα μέτρα , απαντούν ότι στην Ευρώπη συμβαίνουν χειρότερα.

Μια άλλη φορά, που περπατούσε μια ψείρα στο σβέρκο του Στουρνάρα, φαινόμενο όχι σπάνιο την εποχή εκείνη, του λένε οι χωριανοί:

μπάρμπα Γιάννη μια ψείρα έχεις στο σβέρκο σου.  Αυτό δεν είναι τίποτα, απάντησε αυτός.

Προχτές, στου γιατρού του Καρούζου το λαιμό, περπατούσαν τέσσερες.

Το παρακάτω περιστατικό, είναι μια προφορική παράδοση που λεγόταν στο χωριό.

Ο Στουρνάρας είχε ένα χωράφι στον Καρνέρη, αγροτική τοποθεσία δίπλα στην Αλεγούσα.  Έκανε όργωμα λοιπόν στο χωράφι του με τα ζα και ξαφνικά ξέχωσε ένα αγαλματίδιο. Το πέρασε για <μποσ’νάκ’>  δηλαδή διαολικό πράμα και φρουστ μια του έχει και το πέταξε μέσα στο βαθύ νερό που σχηματίζεται αμέσως μετά τις πηγές και το λέγαμε  Αι Καθάρα. 

Ήταν τότε ο κόσμος δεισιδαίμονες και αδαείς, σε πολλά θέματα.  Φημίζεται ότι οι τότε αρχές, το βρήκαν αργότερα, το καθάρισαν και το έστειλαν στην αρχαιολογική υπηρεσία.  Πιθανόν να είναι το περίφημο αγαλματίδιο  ‘το παιδί με τη χήνα’ που εκτίθεται στο εθνικό αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών. Όπως  ξαναείπα αυτό έχει μεταφερθεί ως προφορική παράδοση και το αναφέρω με κάθε επιφύλαξη.