Οι δυο όψεις της ανακαινιστικής πρότασης του «Παπακώστειου» Πολιτιστικού Κέντρου Αμφίκλειας

 Του Θανάση Παπακωνσταντίνου

Λέω κάθε φορά να είμαι ηπιότερος στις προσεγγίσεις μου χάριν ευγενείας , έστω και σε βάρος της αληθινής έκφρασης και αποτύπωσης των συναισθημάτων μου, αλλά ειλικρινά σε πολλές περιπτώσεις όσο και να το θέλει κανείς , δεν  είναι κι εύκολο αυτό.....

Βλέπω και διαβάζω πριν τρεις μέρες  και πραγματικά με πολύ ικανοποίηση καλοδέχομαι την πρωτοβουλία τού Δήμου μας , αφού διαπιστώνω πως μαζί με την ανακοίνωση για το σχετικό ‘‘ρετούς’’ του «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟΥ» Πολιτιστικού μας Κέντρου, συμπεριλαμβάνεται στη δημοσίευση και ένα πληροφοριακότατο φωτογραφικό μέρος του σχεδιαστικού προτύπου όπως αυτό παρουσιάζετε στις διάφορες φωτογραφικές απεικονίσεις  που συνόδευαν την ανακοίνωση. Μπράβο λοιπόν στην κυρία Δήμαρχο για την πρωτοβουλία της να παρουσιάσει στους συμπολίτες της και φωτογραφικά τις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις (όπως και πρέπει να γίνεται ). Ελπίζουμε η ενέργεια αυτή να αποτελεί πραγματικά την απαρχή εγκαινιάζοντας μια μόνιμη πλέον  δημοτική τακτική, που για κάθε μεγαλόπνοο και δαπανηρό έργο θα καθιστά εφ` εξής τον Δημότη με πληρότητα ενήμερο και με το διαθέσιμο σχεδιαστικό υλικό αποτυπωμένο φωτογραφικά  όταν αυτό υπάρχει. Το γιατί κάτι τέτοιο είναι σημαντικά πολύτιμο και για το πώς μπορεί να γίνεται , το εξαντλήσαμε θεωρώ στις προηγούμενες  δημοσιεύσεις μας. Ανάλογα ευελπιστώ τώρα  πως θα πράξει η Δημοτική μας αρχή, τόσο για τα σχέδια της ανακατασκευής του παλιού οικήματος πρώην ιδιοκτησίας Αγροτικής Τραπέζης  που ήδη οι εργασίες εκεί ξεκίνησαν. Όσο βέβαια και για την πολυαναναμενόμενη μελέτη ανάπλασης της κεντρικής οδού του χωρίου μας που νομίζω πως έχει , μετά πολλά , αποπερατωθεί πλέον και είναι ώρα να εμφανιστεί στους συμπατριώτες μας και αυτή. Το να διαιωνίζεται  μια αχρείαστη «απόκρυψη», δεν ωφελεί  πουθενά και κανέναν, νομίζω.  Τα εύσημα  λοιπόν για την αλλαγή τακτικής και το νέο ξεκίνημα με τη σχετική πρώτη αυτή δημοσιοποίηση των σχεδίων για το Πολιτιστικό κέντρο. Την καλή συνέχεια  αναμένουμε αισιόδοξα , με την δημοσίευση και των σχεδίων του κτηρίου πρώην Αγροτικής και φυσικά  εκείνων της αναπλάσεως της κεντρικής  οδού Εθνικής Αντιστάσεως .Και ευχόμεθα  ανάλογες συνέχειες . 

       Ανεξάρτητα  με το ότι εγώ δεν συμφωνώ στις περισσότερες περιπτώσεις με τον τρόπο που κατανέμονται, ή ακριβέστερα σπαταλούνται τα κρατικά και Ευρωπαϊκά κονδύλια απ` την Πολιτεία (και αυτό είναι κάτι που το έχω ξαναπεί ), δεν μπορώ παρά να επαινέσω αυτό που για πρώτη φορά γίνεται τώρα , δείχνοντας ότι η νεαρή Δήμαρχος  και καλά μάλλον διαβάζει και αφουγκράζεται. Και σωστά  προσλαμβάνει τις καλοπροαίρετες  επισημάνσεις όσων έχουν την διάθεση να τις κάνουν!! Και η ικανοποίηση δεν νομίζω πως είναι προσωπική μου, αλλά και του συνόλου φαντάζομαι των συμπολιτών μας που διάβασαν και κυρίως είδαν τις συγκεκριμένες δημοσιεύσεις του Δήμου . 

        Διάβασα βέβαια και τις λεκτικές υπερβολές των ανακοινώσεων (και εκείνης εκ μέρους του Βουλευτή μας κ. Γ. Οικονόμου τον οποίο κατά τα άλλα υπολήπτομαι ) περί  έργου με σπουδαία σημασία για ολόκληρη τη Φθιώτιδα  που θα δώσει δήθεν νέα πνοή ξανοίγωντας τους ορίζοντες καθώς κι άλλα τέτοια ηχηρά, τα οποία διστάζω να χαρακτηρίσω γιατί θα θεωρηθώ πιθανόν  αυστηρός κριτής. Άλλωστε οι πολιτικοί δυστυχώς, όλων των κομμάτων και βαθμίδων εξουσίας , αρέσκονται να καρολογούν  μεγαλοστομόντας  και μάλιστα πλείστες όσες φορές άνευ υπαρκτού και επαρκούς λόγου…..  Δεν ξέρω βέβαια  τίνι τρόπω και πως είναι δυνατό οι ανακαινισμένες (με όποιο τρόπο ) όψεις δημοτικών κτηρίων, μπορούν αφ` εαυτών να επιφέρουν «νέα πνοή» που αυτό όσο αντιλαμβάνομαι μεταφράζεται σε προοπτικές ανάπτυξης! και να αποδώσουν υπεραξίες  σε ένα τόπο! και σε βαθμό μάλιστα  που να δικαιολογούνται τέτοιες υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις και διθυραμβικές αναφορές , αλλά ας είναι …. το αντιπαρέρχομαι . Ελπίζω ωστόσο πως εποχές  του απώτερου παρελθόντος με τα: «κατόπιν ενεργειών μου» και τα: «δ` εμού κατέστη εφικτόν »κλπ  να τις έχουμε αφήσει οριστικά και αμετάκλητα  πίσω , μιάς και δεν ταιριάζουν σε σύγχρονους σημερινούς πολιτικούς άνδρες. Εκτός κι αν τού λόγου μου, ζω σε λάθος εποχή  χωρίς να το καταλαβαίνω. 

       Τα οικοδομήματα ως κατασκευές και πρωτίστως αυτές δημόσιου χαρακτήρα και κοινής χρήσης , χρειάζεται συχνά να επιθεωρούνται  και να συντηρούνται. Αλλά κι όταν νέες σύγχρονες ανάγκες το επιβάλουν, τότε και να επανασχεδιάζονται οι ωφέλιμοι εσωτερικοί χώροι τους ώστε και λειτουργικότεροι να γίνονται και χρησιμότεροι βέβαια. Πόσο μάλλον όταν κάποιες προβλέψεις όπως στην προκειμένη περίπτωση, ήταν εξ αρχής κάπως ελλιπείς σχεδιαστικά. Το «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟ» Πολιτιστικό Κέντρο είναι ένα πολύ μεγάλο οικοδομικό συγκρότημα , που υπάρχει  χάριν των αειμνήστων μεγάλων δωρητών Λουκά και Ιουστίνης Παπακώστα, αποτελώντας το ευμεγέθες  τοπόσημο του νεώτερου Δαδιού αφού δεσπόζει στο κέντρο τού όλου οικισμού . Απλώς θυμίζω πως χρειάστηκαν περίπου 10 χρόνια να σχεδιαστεί , να οικοδομηθεί και να καταστεί λειτουργικό, με κόστος υψηλό για την εποχή περί τα 350 εκατομμύρια δραχμές = ένα εκατομμύριο ευρώ και άνω δηλαδή, μαζί και με τις λιγοστές παρεμβάσεις  στους περιβάλλοντες  χώρους . Δεν μας έπρεπε κι ούτε μας  αναλογούσε η αλήθεια είναι ένα τέτοιου μεγέθους οικοδόμημα ως  πνευματικό κέντρο , αλλά για καλή μας τύχη το έχουμε .  Σ` αυτούς τους δυο αείμνηστους ευεργέτες ανήκει η απόλυτη τιμή κι ευγνωμοσύνη, σ` εμάς τώρα το οικοδόμημα. Και μιάς και το έχουμε - και να το συντηρούμε πρέπει και να το αναβαθμίζουμε και να το ομορφαίνουμε επιβάλλεται,  σαν πολυδύναμο Δημοτικό κτήριο και χώρος πολιτισμού μοναδικός στην ευρύτερη περιοχή . 

        Απ` αυτό  όμως το σημείο, ως εκείνο που προσδιορίζεται από  μια δαπάνη της τάξεως του 1.057.000 ευρω!!(όπως διαβάζω ), για βελτίωση όψεων , αντικατάσταση πορτοπαραθύρων , σιδερένιων κιγκλιδωμάτων , κεραμιδιών , εξωτερικού επαναχρωματισμού και προσθήκη κολλητής πέτρας  στις εξωτερικές πλευρές του,  υπάρχει  χαώδης διαφορά την οποία με τις ανεπάρκειές μου αδυνατώ να αντιληφτώ.  Για πολλούς που δεν το γνωρίζουν το λέω , πως το κτήριοσυγκρότημα αυτό έχει περίπου 60 plus εξωτερικές πόρτες και  παράθυρα  όλων των μεγεθών . Διαθέτει σιδερένια κάγκελα σε μπαλκόνια (τα λιγότερα μέτρα στην Δυτική πλευρά του προς την πλατεία και τα περισσότερα στην Βορεινή και μη εύκολα ορατή ). Αρχίζοντας λοιπόν απ` αυτές και μόνο τις διαπιστώσεις , αναρωτιέμαι  για ποιους ακριβώς σοβαρούς λόγους θα πρέπει να αντικατασταθούν τώρα 60-70 πορτοπαράθυρα και κάποιες δεκάδες μέτρα σιδερένια κάγκελα, όταν μάλιστα σχετικά πρόσφατα (προ περίπου επταετίας επί Ντούρου ) είχαν συντηρηθεί , αν και ήταν όλα σε πολύ καλή κατάσταση και είχαν βαφτεί μαζί τότε με τον χρωματισμό  ολοκλήρου του «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟΥ» εξωτερικά αλλά και μερικώς εσωτερικά.  Αναρωτιέμαι επίσης  γιατί θα πρέπει να κολληθεί πέτρα σε τόσο ευρεία έκταση των όψεων του κτηρίου(εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα προβλέπει η μελέτη ) και μάλιστα και σε σημεία που ούτε καν αισθητικά δεν θα προσφέρει κάτι, αφού αυτά δεν είναι, ή είναι ελάχιστα ορατά . Οπωσδήποτε δεν αντιλαμβάνομαι και γιατί επιβάλλονται άλλες χρωματικές επιλογές για εξωτερικά ξαναβαψίματα  όταν όπως είπαμε , πρόσφατα  βάφτηκαν. Κι άλλα βεβαίως  δεν πολυκαταλαβαίνω , αλλά μάλλον η αδυναμία αυτή είναι προσωπική ….

        Το «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟ» πολιτιστικό κέντρο, νομίζω πως το μόνο που χρειάζεται επειγόντως ( και θα μου επιτρέψετε να μπορώ να πω τη γνώμη μου ), είναι ένας δυναμικός επανασχεδιασμός της εσωτερικής του διαρρύθμισης ( αφού εκεί κατά την άποψή μου είναι το πρόβλημα ) κι όπου η αρχιτεκτονική ματιά κρίνει κατορθωτές και απαραίτητες  κάποιες παρεμβάσεις , ώστε να καταστεί το Κέντρο αυτό λειτουργικότερο και οι χώροι του όσο γίνεται να αξιοποιηθούν καλύτερα.  Αν δεν υπήρχε το Μουσείο και οι Λαογραφικές συλλογές όπως και η Δημόσια Βιβλιοθήκη , που θυμίζω πως όλα αυτά προέκυψαν εκ των υστέρων και δεν προϋπήρχαν όταν σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το Πολιτιστικό κέντρο, σκεφτείτε πως το τεράστιο αυτό κτήριο θα ήταν περίπου αδειανό και ανωφελές. Μερικές σκέψεις θα καταθέσω μόνο. Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να δούμε σοβαρά την πιθανότητα να στεγάσουμε με ειδική στέγη (γυάλινη σε εκτεταμένα σημεία της ώστε να διασφαλίζεται φυσικός φωτισμός ) όλο το χώρο του αίθριου που είναι (αν θυμάμαι καλά) περίπου 140 τμ κι όπου θα μπορούσε πχ άριστα να μεταφερθεί  σ` αυτόν η Δημόσια Βιβλιοθήκη. Γιατί οι κατάλληλες θέσεις  για βιβλιοθήκες είναι οι ισόγειες, άμεσα ορατές και εύκολα προσβάσιμες και επισκέψιμες κι όχι οι ‘αετοφωλιές’. Επίσης ο νέος μεγάλος  αυτός χώρος θα μπορούσε να φιλοξενήσει ίσως  ένα ιστορικό και αρχαιολογικό Μουσείο της περιοχής συμβάλλοντας στην ίδρυσή του. Πιθανόν μια πινακοθήκη, ίσως μια έκθεση εκκλησιαστικών κειμηλίων & εικόνων κλπ. Θα μπορούσε να χρησιμοποιείται ενδεχομένως και ως χώρος περιοδικών εκθέσεων, παρουσίασης καλλιτεχνικής δουλειάς και χίλια δυό άλλα που θα μπορούσαν να προταθούν. Τώρα η μεγάλη αυτή επιφάνεια παραμένει ασκεπής και  ανεκμετάλλευτη ως να μην υπάρχει!!  Η δαπάνη  στέγασης με αυτού του τύπου στέγη, το 2012 ή 13  με πρόχειρη μελέτη και εκτίμηση κόστους που είχε την καλοσύνη δωρεάν να κάνει τότε ο κ. Δεληγιώργης  της ΔΕΛΤΑ τεχνικής , αλλά και η εμπειρική προσέγγιση του φίλου Σπύρου Βασιλακάκου, ήταν περίπου στα 25.000 ευρώ. Για μια μεγάλη κλειστή πλήρως  λειτουργική αίθουσα με δυνατότητες διαφόρων χρήσεων . Αν υπολογίσουμε τώρα και τα περίπου άλλα τόσα τμ. της όμορης αίθουσας που είχε νοικιαστεί ως εστιατόριο «Κούκος» και από πολλών ετών πλέον δεν χρησιμοποιείται  γιαυτό το σκοπό, τότε έχουμε έναν τεράστιο ισόγειο ενιαίο στεγασμένο χώρο περίπου 290-300τμ  με πάμπολλες δυνατότητες.  Μια άλλη ενδεχομένως (και αισθητικά ) ωφέλιμη παρέμβαση θα ήταν , η μετατροπή του μεγάλου και αχρείαστου  μπαλκονιού του τρίτου ορόφου που βλέπει προς την πλατεία , σε αίθουσα προέκταση  της υπάρχουσας, προσθέτοντας άλλα 20 τ.μ. χρήσιμης επιφανείας (τόσα περίπου είναι το μπαλκόνι ). Ώστε έτσι ενοποιημένος ο χώρος αυτός να εξυπηρετήσει πληρέστερα τις ανάγκες του Λαογραφικού συλλόγου , για φύλαξη των παραδοσιακών φορεσιών κλπ, που τώρα «φιλοξενούνται» σε δυο διαφορετικούς χώρους και ορόφους  όπως νομίζω. Γιαυτή την παρέμβαση, υπήρξε επίσης  στο παρελθόν επί  Δημάρχου Ντούρου σχεδιατική προσέγγιση και σχετική εκτίμηση κόστους απ` τον κ. Νέζη , σημερινού τεχνικού συμβούλου της Δημάρχου μας αλλά τότε και του κ. Ντούρου. Άλλωστε  τί μπορεί να εξυπηρετεί ένα μπαλκόνι! στον τρίτο όροφο! ενός Πολιτιστικού κέντρου?? Είναι νομίζω υπερβολή και σχεδιαστική αστοχία!  Έχει κανείς σας δεί ποτέ να γίνεται μήπως κάτι εκεί ή σε κάτι να χρησιμεύει?? Πουθενά τα πνευματικά κέντρα δεν έχουν μπαλκόνια.  Απλά  γιατί δεν τα χρειάζονται και δεν συνάδουν με το είδος χρήσης τών ανάλογων κτηρίων. Ένα άλλο που θα μπορούσε να προταθεί, έχει να κάνει με τον στεγασμένο ανοιχτό όμως μέχρι τώρα χώρο (στέγαστρο πλάτους 3m) που είναι μπροστά στην είσοδο και κατά μήκος της μεγάλης αίθουσας εκδηλώσεων απ` την κάτω πλευρά του Πολιτιστικού. Θα μπορούσε αυτό να επεκταθεί κατά 5 περίπου μέτρα νότια (προς τα σκαλοπάτια της πλευράς Βαγενά ) καλύπτοντας έτσι όλη την εξωτερική πλευρά της αίθουσας εκδηλώσεων αλλά μαζί και των παρασκηνίων (μιας και τώρα το σκέπαστρο δεν φτάνει ως τον χώρο αυτό εξωτερικά). Η ολιγοδάπανη και μικρή ουσιαστικά αυτή παρέμβαση, πρακτικά θα πρόσθετε περίπου άλλα 20 τμ. χρήσιμης στεγασμένης επιφάνειας εκεί. Γιατί  επεκτείνοντας το σκέπαστρο και κλείνοντας όλον αυτό το χώρο με ξύλινα πορτοπαράθυρα , τον μετατρέπουμε αίφνης  σε έναν  αξιοπρεπέστατο  προθάλαμο - φουαγιέ,  ώστε να μας μένει πλέον καθαρή χρησιμοποιήσιμη όλη η εσωτερική επιφάνεια της σημερινής αίθουσας εκδηλώσεων. Ξεχωρίζουμε δηλαδή πλέον με τον τρόπο αυτό, τον προθάλαμο απ` την κυρίως αίθουσα εκδηλώσεων, όπως είναι άλλωστε ταιριαστό και χρήσιμο σε όλους τους ανάλογης χρήσης χώρους . Στην μπροστινή τώρα πλευρά του «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟΥ»  προς την πλατεία , καλό θα ήταν θεωρώ να δημιουργηθεί μια πρασιά πλάτους ενός –δύο μέτρων, με θαμνώδη φυτά , λουλούδια και πράσινο, δίνοντας χάρη κι ομορφιά στο κτήριο βελτιώνοντας την εικόνα της πρόσοψης. Θα μπορούσαν να προταθούν κι άλλες μικρές ή και μεγαλύτερες παρεμβάσεις , λογικού πάντοτε κόστους , με στόχο την καλύτερη λειτουργική χρήση και αξιοποίηση του όλου οικοδομήματος  κι όχι απλά και μόνο την πολυδάπανη αισθητική βελτίωση των όψεων. Δεν μας λείπει αυτό. Μας λείπουν ΄΄τετραγωνικά΄΄  χρήσιμης εκμετάλλευσης του χώρου (και γιαυτό πρέπει να επανασχεδιαστεί εσωτερικά ) κι όχι ΄΄τετραγωνικά΄΄ εν πολλοίς αχρείαστου εξωτερικού ρετούς . Και φυσικά παρεμβάσεις με απείρως λιγότερα χρήματα, για να υπάρξει η δυνατότητα να οικονομηθεί μέρος των πόρων αυτών, ώστε με πρόσθετες μελέτες να  χρησιμοποιηθούν  και για άλλες ανάλογες παρεμβάσεις παντού όπου οι ανάγκες το επιβάλλουν και σ` όλες τις Δημοτικές Ενότητες . Πάντοτε υπάρχει αυτή η δυνατότητα και ποτέ δεν είναι αργά, αφού προβλέπεται νόμιμη απόκλιση ή και διαφοροποίηση  σχεδίου και προϋπολογισμού κατά 20 – 25% του αρχικού.

      Το θέμα μου πάντως δεν είναι πρωτίστως οι επιλογές των εκάστοτε Δημοτικών αρχών  ούτε καν της τωρινής δικής μας. Προβληματίζομαι και αγανακτώ με τον τρόπο που κυρίως οι πολιτικοί , το κράτος και οι υπηρεσίες του, διαθέτουν τα κρατικά χρήματα. Εγκρίνουν έργα εκατομμυρίων χωρίς  ίχνος αίσθησης υπευθυνότητας και σοβαρότητας  κατασπαταλώντας το δημόσιο χρήμα χωρίς αύριο . Δεν ελέγχεται κεντρικά κατά κανένα τρόπο  η συνολική ωφέλεια , η χρησιμότητα και η αναγκαιότητα των όσων αιτούνται. Τα έργα και τα κόστη αυτά είναι εντελώς αδιανόητα  για μικρές και μη ακμάζουσες(επιεικώς )τοπικές κοινωνίες σαν τις δίκες μας. Και για μια χώρα  που την ίδια ώρα δεν διαθέτει καν, ή υπολείπεται κατά πολύ απ τις επαρκείς  απαιτούμενες σύγχρονες υποδομές σε Υγεία , σε εκπαίδευση , σε Πολιτική προστασία , σε Εθνική Άμυνα, σε υπηρεσίες νευροψυχικών νοσημάτων & συναφών διαταραχών , βαριά και χρόνια νοσούντων συνανθρώπων μας , σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, σε μέριμνα αστέγων & αναξιοπαθούντων και ων ουκ έστιν αριθμός αναλόγων αναγκών  Παλιές  χρόνιες  και γνώριμες  αδυναμίες και ελαττώματα  της πολιτικής τάξης της πατρίδας . Μόλις  βρήκαμε , λόγω κορωνο`ι`ου , πακτωλό χρημάτων  που ξεφορτώνονται κάθε τόσο στη χωρά μας (πολλά μάλιστα εξ αυτών ως δανεισμός , σαν να μην έφτανε αυτός που ήδη έχουμε ), δεν χάνουμε την ευκαιρία να γυρίσουμε στις πατροπαράδοτες ( για την πολιτική μας τάξη ) συνήθειες , με σπατάλες και αλόγιστες χρηματοδοτήσεις  μελετών και έργων που δεν απαιτούν και πολύ προετοιμασία και επίπονη και επίμονη εργασία. Αλλά εύκολη κι άμεση απορρόφηση και διάθεσή τους , αρκεί να δίνεται η εντύπωση οργιώδους κατασκευής έργων που στην ουσία δεν είναι παρά έργα με ελάχιστη προστιθέμενη αξία και δράσεις με έλλειψη αναπτυξιακού προσανατολισμού. Έργα, τα περισσότερα  εικόνων και εντυπώσεων. Θα μου πείτε τώρα εσείς , μα αφού καλώς ή κακώς μάς τα δίνουν, να μην τα πάρουν τα χρήματα οι Δήμαρχοι?? Εδώ ακριβώς είναι η διαφορά μας . Άλλο χρηστή, υπεύθυνη και χρήσιμη διαχείριση του Κρατικού και Ευρωπαϊκού χρήματος. Κι άλλο σπάταλη, επιπόλαιη , άστοχη κι ανώφελη χρήση του. Μακάρι , έστω κι ένας Δήμαρχος να είχε την τόλμη και το κουράγιο να αντιταχτεί σε τέτοιες επιλογές. Να προτείνει έργα και να αξιώσει χρήματα ( και μάλιστα με αυστηρούς κανόνες χρηματοδότησης , εποπτείας και κρατικού έλέγχου της σκοπιμότητας και αναγκαιότητάς τους ) με απόλυτη προτεραιότητα σε εντελώς απαραίτητες υποδομές και παρεμβάσεις με αναπτυξιακό χαρακτήρα και κοινωνικό ευρύτερο όφελος. Κλείνοντας  ερμητικά τα αυτιά του στις πολιτικές σειρήνες που με τον τρόπο τους «βοηθούν»  για γρήγορη, άστοχη , ανώφελη και σπάταλη διαχείριση πολύτιμων πόρων . Αυτός θα ήταν ένας χρήσιμος, ξεχωριστός και συνετός Δήμαρχος, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Και κάτι τελευταίο  γιαυτή τη φορά . Διάβασα για μελέτες  274.000 και 306.000 ευρώ αντίστοιχα  για πολιτιστικό πολυδύναμο κέντρο Ελάτειας και Αρχοντικό καθηγητή Σκλαβούνου. Δεν είναι κακό πράγμα οι μελέτες , καλό είναι , τώρα που ρέει μάλιστα κι άφθονο χρήμα.  Καλά , αναρωτιέμαι όμως . Αν οι μελέτες  είναι της τάξεως των 300.000 η κάθε μιά, τότε πόση θα είναι η δαπάνη υλοποίησης των μελετώμενων  αυτών έργων ?? Συμπεραίνω, με τη συνήθη αντιστοιχία κόστους μελέτης  στο 3 ή στο 5 ή 10% αναλόγως της αξίας του έργου, πως το ύψος της δαπάνης υλοποίησης για καθένα απ` αυτά, θα πλησιάζει ή και θα ξεπερνά κατά πολύ τα 3-4.000.000 ευρώ!!  Για εκατομμύρια μιλάμε παιδιά , ας προσγειωθούμε κι ας προσέξουμε!!  Η παράλογη αυτή σπατάλη χρήματος εκ μέρους των πολιτικών μας και του κράτους δεν θα συνεχιστεί  και ΔΕΝ πρέπει να συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμη. Αλλιώς θα ξαναβουλιάξουμε. Και γιαυτή τη νέα κατρακύλα και δύσκολη κατάσταση, τούτη τη φορά θα έχουμε  ευθύνη όλοι μας .

      ΥΓ.  Επειδή παρατηρώ στις φωτογραφίες πως οι μελετητές  προτείνουν κολλητή πέτρα που θα καλύπτει ολόκληρη την εξωτερική επιφάνεια της προεξοχής του μαγαζιού -εστιατορίου (σαχνισί λέγεται , τρίτος όροφος όπως προβάλει στον από κάτω δρόμο)  χωρίς όμως καμιά στήριξη σε εδραία βάση της όλης αυτής λιθοδομής  (θα είναι δηλαδή στον αέρα  λόγω του ότι το σημείο αποτελεί κατασκευαστική προεξοχή ), είναι προφανές πως προκύπτει εδώ μέγας μελλοντικός κίνδυνος, με κάποια σεισμική δραστηριότητα, ή έντονα καιρικά φαινόμενα , υγρασίες , διαστολές κλπ, να καταπέσει κάποτε μέρος ή έστω και μια πέτρα, προς  τα από κάτω ακριβώς πεζοδρόμια  με απρόβλεπτες και δυσάρεστες τότε επιπτώσεις . Προτείνω λοιπόν δικαιολογημένα νομίζω, μιάς και για την ασφάλεια που προφανώς προέχει πρέπει η προνοητικότητα να περισσεύει , σ` αυτό τουλάχιστον το κομμάτι του κτηρίου να μην χρησιμοποιηθεί κολλητή πέτρα  λόγω του κινδύνου που ελλοχεύει. Αλλά να παραμείνει ως έχει σήμερα  με το σοφά και ας χρωματιστεί σύμφωνα και με τα υπόλοιπα . Θεωρώ επίσης πως είναι υπερβολικά πολλά τα τετραγωνικά που καλύπτονται με κολλητή πέτρα και το έξοδο αυτό πολύ μεγάλο και αχρείαστο, έστω κι αν χρηματοδοτείται απ` το πρόγραμμα . Θα μπορούσε να περιοριστεί  η λιθοκόλληση σε συγκεκριμένα λιγότερα σημεία και μόνο του ισογείου. Δεν θα προσφέρει νομίζω τίποτα παραπάνω αισθητικά η ευρεία  λιθοκαλυψωκόλληση , μήπως αφαιρεί κιόλας δεν ξέρω , δεδομένου ότι όπου κολλήθηκε πέτρα εκ των υστέρων, το αποτέλεσμα υπήρξε χαμηλής αισθητικής , αφού θα είναι πάντα εξοφθάλμως εμφανές ότι πρόκειται για ύστερη επέμβαση σε νεότευκτο οίκημα. Και μου μοιάζει αυτό, σαν να προσπαθεί κανείς ανεπιτυχώς να επιβάλει ενδυματολογικά  παραδοσιακή φορεσιά  σε μοντέρνα και μοιραία ξανθομαλλούσα  κόρη, που ασφαλώς τής είναι αταίριαστη η επιδιωκόμενη αυτή παραδοσιακότητα !! Και μιάς και ο λόγος για το Πολιτιστικό μας κέντρο , ας προβλεφτεί κι ας υλοποιηθεί παρακαλώ επιτέλους  η αναγραφή της ονομασίας του κέντρου ως «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟ» στην πρόσοψη του κτηρίου ψηλά σε εμφανές σημείο και με ευμεγέθη καλλιτεχνική βυζαντινή γραφή. Είναι το ελάχιστο οφειλόμενο σ` αυτούς που μας το κληροδότησαν. Στους αείμνηστους  ευεργέτες  Λουκά  και Ιουστίνη Παπακώστα. Να χρησιμοποιούμε δε πάντοτε στις επίσημες και ανεπίσημες αναφορές μας την ονομασία «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟ  Πολιτιστικό Κέντρο» κι όχι απλώς Πολιτιστικό. Γιατί εκτός απ` την ιστορία του, έχει και τ` όνομά του το «ΠΑΠΑΚΩΣΤΕΙΟ». Να το λέμε λοιπόν  για να το συνηθίσουμε.

       Πάντα  με καλή προαίρεση.                   ΘΑΝΑΣΗΣ  ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ