Τα δις που δεν θα δεις, αλλά θα τα πληρώσεις

Χρήστος Φουσέκης 

Με τυμπανοκρουσίες αναγγέλλουν το καινούριο οικονομικό «πακέτο σωτηρίας από την κρίση του κορωνοϊού» που θα μοιράσουν σε όλες τις λεγόμενες ευρωπαϊκές χώρες οι Βρυξέλες......

Ευρωπαϊκή Ένωση, κυβερνήσεις και κόμματά της, τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, μικρά και μεγάλα ΜΜΕ και επίδοξοι επενδυτές πανηγυρίζουν και ζητούν να χαρούμε και να χειροκροτήσουμε μαζί τους. Είναι όμως έτσι; 

Λοιπόν, παιδιά, τα πράγματα είναι σοβαρά! 

Μόνο σε τίτλους εφημερίδων και ρεπορτάζ καναλιών θα δει ο ελληνικός λαός τα 750 δισεκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε. Στην τσέπη του δεν θα φτάσουν ποτέ! Θα πάνε όλα «στοιχισμένα, ζυγισμένα», στους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως έγινε με  όλα τα ευρω-πακέτα της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης και ανάκαμψης. Αυτό διδάσκει η εμπειρία από την «αξιοποίησή τους». Άλλα πήγαν κατευθείαν στα θησαυροφυλάκια των τραπεζών ως πληρωμή χρεών και ανακεφαλαιοποιήσεις κι άλλα δόθηκαν στους «επενδυτές» με ποικιλία ευνοϊκών όρων για να τους γεννήσουν τα μεγάλα κέρδη. 

Έτσι, εκείνοι σκαπουλάρησαν την κρίση, ενώ στον κοσμάκη απόμειναν τα δυσθεώρητα χρέη, οι μνημονιακοί νόμοι και περιορισμοί, τα λουκέτα, η φτώχεια και η ανεργία, η ασυδοσία της μεγαλοεργοδοσίας, η δραματική υποβάθμιση του βιοτικού του επιπέδου, η ανασφάλεια της επόμενης ημέρας. 

Το πρόσφατο μήνυμα του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη ήταν απολύτως σαφές: Δεν θα σκορπίσουμε τα χρήματα στους τέσσερις ανέμους με την ανεμελιά του νεόπλουτου…, διαβεβαίωσε στο υπουργικό συμβούλιο, όχι τους υπουργούς του, μα τους αδηφάγους κολοσσούς της ντόπιας και διεθνούς «αγοράς». 

Στοχοπροσηλωμένα, το πακέτο θα πάει για Επενδύσεις και Μεταρρυθμίσεις. Δυο λέξεις κλειδιά που σφράγισαν τη ζωή μας και στην προηγούμενη κρίση. Επενδύσεις= Κέρδη για λίγους και ισχυρούς, και Μεταρρυθμίσεις= Αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που έρχονται και μένουν στους πολλούς. 

Στο καινούριο πάρτι των δισ. ευρώ, ο λαός θα σερβίρει. Όπως πάντα, αυτός «γεμίζει» Εθνικούς και Κοινοτικούς Προϋπολογισμούς,  αποπληρώνει κρατικά χρέη, παράγει τα κέρδη και καταναλώνει τα εμπορεύματα των επιχειρήσεων Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης. 

Όταν οι «πράσινοι επενδυτές» του green new deal -το πόσο «πράσινο» είναι το να παράγουν ρεύμα με την καρκινογόνο καύση σκουπιδιών, είναι άλλη ιστορία- θα απορροφούν τα δισεκατομμύρια, τότε σε Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Μεγαλόπολη, η ανεργία θα παγώνει τα ορυχεία. Στην Εύβοια, στα Άγραφα και στην Όθρυ, στις βουνοκορφές, θα καρφώνονται ανεμογεννήτριες. Η παραγωγική γη, όπως στο Δομοκό, θα σπέρνεται με το γυαλί και το ατσάλι των φωτοβολταϊκών.  Στη Λάρυμνα, το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ θα σιωπά και ο θησαυρός που κρύβουν τα ορυχεία της θα δίνεται μποναμάς στα μονοπώλια του κλάδου. Όταν οι επενδυτές στην υγεία θα τσεπώνουν  δισεκατομμύρια, τότε το «Νέο ΕΣΥ» θα είναι με ΣΔΙΤ. Δηλαδή, συμπράξεις με ιδιωτικούς ομίλους υγείας. Και ο φτωχός -αν μπορεί-  θα πληρώνει ΜΕΘ, γάντια και μάσκα, υλικά και αναλώσιμα. Αλλιώς…        

Η διοχέτευση δισ. στον Τουρισμό μπορεί να σώσει μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα και αεροπορικές, αλλά θα αφήσει άφραγκους εργαζόμενους να βγάλουν – με προσωπική ευθύνη- έναν πολύ δύσκολο χειμώνα.     

Ο καλός σχεδιασμός και η ικανότητα στην απορροφητικότητα που τάζουν στα αφεντικά η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει δίκαιη μοιρασιά στους χορτάτους, από τη μια, και καινούριο «φέσι μέχρι τα αυτιά» για τα συνήθη υποζύγια, για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, από την άλλη.      

Ο προηγούμενος πακτωλός των δισ. προς την ολιγαρχία του πλούτου και τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα δεν εμπόδισαν -ούτε ποτέ θα συμβεί- την έναρξη νέας οικονομικής κρίσης που, ήδη, ξεκίνησε. Και την προβλέπουν βαθύτερη και πιο εκτεταμένη από αυτήν του 2010. Η επιβράδυνση της παραγωγής και της κερδοφορίας μεγάλων καπιταλιστικών οικονομιών είχε δώσει σήματα από καιρό. Η πανδημία του κορωνοϊού ήταν ο παράγοντας που την επιτάχυνε. Δεν ήταν η αιτία της, αλλά ο καταλύτης. 

Το νέο «πακέτο σωτηρίας», λοιπόν, θα ωφελήσει και θα σώσει ορισμένους, ελάχιστους, ενώ θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο τη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Θα τη ρημάξει! Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι γυναίκες, όλοι εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να χαιρόμαστε για τα καινούρια χρέη που θα φορτώσουν στις πλάτες μας και για το νέο στραπάτσο της ζωής μας. Ούτε για τη μακροχρόνια υποθήκευση του μέλλοντος των νέων ανθρώπων. Ούτε, τέλος, επιτρέπεται να αγνοούμε τους κινδύνους μιας γενικότερης ανάφλεξης στην περιοχή μας, αφού ο δραστικότερος τρόπος ξεπεράσματος της κρίσης, είναι ο πόλεμος.   

Προσωπική και συλλογική μας ευθύνη είναι να κατανοήσουμε το αδιέξοδο του εκμεταλλευτικού κοινωνικοοικονομικού συστήματος που ζούμε. Ότι δεν θα δούμε προκοπή από τις αλλεπάλληλες κρίσεις που νομοτελειακά θα βιώνουμε και από τις μεγάλες απώλειες που θα αφήνει σ’ εμάς το, κάθε φορά, ξέσπασμά τους. Να συνειδητοποιήσουμε ότι εκείνοι που έχουν την εξουσία στην κοινωνία θα συνεχίσουν να τρέφονται και να δυναμώνουν από τη δουλειά, τον ιδρώτα και το αίμα της ανθρωπότητας. Και συνεχώς θα έχουν όλο και μεγαλύτερες ανάγκες από αυτά. 

Ε, κάποια στιγμή πρέπει να φωνάξουμε όχι! Να παλέψουμε και να βάλουμε τέλος στην κοινωνία του παρασιτισμού και της ανθρωποφαγίας.  

Είναι σωστό και δίκαιο να ορίζουν, να διευθύνουν και να νέμονται το αποτέλεσμα της εργασίας τους οι ίδιοι οι παραγωγοί του πλούτου! Και δεν θα τους το χαρίσει κανένας! Μόνοι τους θα το επιβάλλουν!    

Χρήστος Φουσέκης 

Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός