Ηλίθιοι υψηλού κινδύνου

Καλά δεν παίζεται αυτός ο λαός, είμαστε θεούληδες τέλος. Κλείνουν τα σχολεία, πάω την επομένη τα σκυλιά μας βόλτα καi η παιδική χαρά της γειτονιάς μου τίγκα. .....

Όταν λέμε τίγκα ο συνωστισμός της Ρεπούση κανονικά. Σαν τις σαρδέλες τα παιδάκια κολλημένα στα σκαλιά της τσουλήθρας και τρία τρία στον μύλο. Οι δε γονείς με το Αικιού του ραδικιού να κάθονται και να τα καμαρώνουν. Κι είμαστε και το βόρειο προάστιο το γαμάτο υποτίθεται. Με τους κατοίκους που και καλά ξέρουν και πέντε γράμματα. Γιατί τόσα ξέρουν τελικά: πέντε.

Εσείς τα νεάκια σας.
Γιατί τα δικά μου δεν βλέπονται. Τα νεύρα μου επίσης. Το μόνο ψιλοευχάριστο ήταν το διάγγελμα Μητσοτάκη. Διότι με τη μαυρίλα που μάς δέρνει, σε κάτι τέτοια βρίσκουμε πλέον τη χαρά την χαρισάμενη. Παλιά ένα ταξίδι, ένα λουλούδι, ένα φιλί. Τώρα ένα διάγγελμα, μια ανακοίνωση, μια μάσκα, ένα αντισηπτικό θαμμένα…. Ω οι μικροχαρές της ζωής.

Εντάξει μπράβο του Μητσοτάκη που μίλησε ξεκάθαρα για την εκκλησία. Θα μού πεις πρωθυπουργός της χώρας είναι, μπορούσε να κάνει κι αλλιώς; Μπορούσε αμέ πώς δεν μπορούσε; Με τόσες παπάρες υψηλού κινδύνου που αραδιάζουν οι βουλευτές του, κάλλιστα μπορούσε να κάνει την πάπια και να μάς στείλει αδιάβαστους μια ώρα αρχύτερα. Πήρε όμως θέση σαφή και συγκεκριμένη και άδειασε κανονικότατα τον γραφικό του αντιπρόεδρο που είπε τα σύστριγγλα ως συνήθως. Όχι σοβαρά τώρα, εγώ τους περιμένω να πάνε με την σύζυγο και να κοινωνήσουν. Και να πάρουν μαζί τους και την Έλενα Ράπτη που μάς έδωσε ντιρεκτίβα επί του θέματος, αφού σού λέει κοινωνώ εγώ τελείωσε. Κι ένας Τζίμας Μαργαρίτης παλιός βουλευτής της ΝΔ και δήμαρχος νομίζω να αναρτά στο φέισμπουκ εδάφια υπέρ της θείας κοινωνίας. Τέτοια ανευθυνότητα, τέτοια έλλειψη σοβαρότητος και – κυρίως – τέτοια άγνοια κινδύνου. Και δεν ντρέπονται να παίζουν με τις ζωές μας.

Και βέβαια είναι δικαίωμα του καθενός από μας να μπεί σε μια εκκλησία να κοινωνήσει. Πώς θα βγει από την εκκλησία είναι το ζήτημα. Πώς θα βγει, πού θα πάει, ποιον θα φιλήσει, ποιον θα κολλήσει. Κι αυτό δεν είναι δικαίωμά του αλλά καθόλου όμως. Δεν θα κολλήσεις εσύ εμένα κι εγώ τη μάνα μου επειδή πίστεψες τους αμβρόσιους αυτού του κόσμου που σου λένε να ψεκαστείς με αγίασμα κι άμα λέει φτάσει το υγρό στον πάτο να προσθέσεις λίγο νεράκι να αυγατίσει. Κι όποιες απορίες έχεις να πας στον επιφανή λοιμωξιολόγο Κυριάκο Βελόπουλο να σου τις λύσει.
Δεν παλεύεται ο σκοταδισμός. Κυρίως όταν αυτός αναπαράγεται από επίσημα χείλη. Είναι δυνατόν να ρωτάνε την Κεραμέως κι αυτή να σφυρίζει αδιάφορα; Τής έχουμε εμπιστευτεί τα παιδιά μας το καταλαβαίνει αυτό το πράγμα; Την συνειδητοποιεί την ευθύνη που έχει στα χεράκια της; �Και τελικά πάει καλά αυτή η γυναίκα; Γιατί όταν βγήκε και δήλωσε πως το μωρό της πρώτα είπε ‘μαμά’ και μετά ‘Κυριάκο’ όσο να πεις σκιαχτήκαμε. Και καλά το δικό της είπε ‘Κυριάκος’. Τα υπόλοιπα που είπαν πιο νορμάλ πράγματα μπα-μπα, ατα, μαμ θα τα στείλουμε άκλαυτα;

Εσείς τα νεάκια μας.
Γιατί τα δικά μου βαράνε ντουβάρια. Είδαμε δίπλα πόρτα τα χαΐρια των Ιταλών και μυαλό δεν βάλαμε. Κλείστε τα όλα να τελειώνουμε. Όλα λέμε όλα. Τεράστιο το κόστος στην Οικονομία αλλά λύστε το. Έτσι είναι. Εσάς ψηφίσαμε εσείς θα βρείτε την άκρη. Κλείστε τα ρημάδια για ένα χρονικό διάστημα, προστατέψτε τους εργαζόμενους που με την πανδημία έχουν βάλει το κεφάλι τους στον ντορβά για να εξυπηρετήσουν εμάς τους πελάτες πάσης φύσεως. Κλείστε τα βάλτε λουκέτα. Ζούμε που ζούμε σε μια παγκόσμια δυστοπία τουλάχιστον ας επιβιώσουμε για να την απολαύσουμε.
May the Force be with you.

Υ.Γ. Οι σκέψεις μας και η ευγνωμοσύνη μας σε γιατρούς και νοσηλευτές που μάς φροντίζουν βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους. Και όλους τους εργαζόμενους σε σούπερ μάρκετ και άλλους χώρους που παραμένουν ανοιχτοί για να εξυπηρετούν εμάς.
Σάς ευχαριστούμε.

Έλενα Ακρίτα