ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΝΟΜΟΥ ΦΩΚΙΔΑΣ Μερικές σκέψεις και απόψεις μετά το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

  Ο πρόεδρος της Ένωσής  μας, εκλεγμένος αντιπρόσωπος από την Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ ως σύνεδρος στο....

37^ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, έπρεπε να πάρει μέρος στο συνέδριο, την Τρίτη 25 Φλεβάρη στο Καβούρι. Ο ίδιος αλλά και οι υπόλοιποι σύνεδροι (από Αλεξανδρούπολη ως Κρήτη) αποκλείστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ. Η απόφαση αυτή, να μην επιτρέψει στους 22 εκλεγμένους αντιπροσώπους να πάρουν μέρος στις διαδικασίες του Συνεδρίου είναι αντικαταστατική, και αυθαίρετη.(Το Καταστατικό της ΓΣΕΕ προβλέπει την συμμετοχή των συνταξιούχων σε όλες τις διαδικασίες των Συνεδρίων και της Διοίκησης με συμβουλευτική ψήφο, ειδικά για τις διαδικασίες του Συνεδρίου οι Συνταξιούχοι με βάση το Καταστατικό της, συμμετέχουν στο Συνέδριο έχουν δικαίωμα λόγου και εκλογή στη Διοίκηση με αρχαιρεσίες που γίνονται σε διαφορετική κάλπη και εκλέγουν 3 μέλη στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ με συμβουλευτική ψήφο).

  Και οι 22 αντιπρόσωποι ήταν παρόντες. Απαίτησαν από τις αστυνομικές δυνάμεις, ματ και οπλισμένους με στολές εκστρατείας αστυνομικούς που είχαν αποκλείσει κάθε δίοδο προς το χώρο του συνεδρίου, να τους αφήσουν να μπουν στο χώρο για να επιτελέσουν τα καταστατικά τους καθήκοντα. Ο διοικητής της δύναμης μετά από συνεννόηση με την προϊσταμένη του αρχή δεν το επέτρεψε.

    Η αστυνομοκρατία μέσα και έξω από το ξενοδοχείο όπου διεξαγόταν το «συνέδριο» της ΓΣΕΕ δεν είχε προηγούμενο, καταγράφοντας μία από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος, με ευθύνη της απαξιωμένης ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.

     Από το απόγευμα της Δευτέρας είχαν στρατοπεδεύσει αστυνομικές δυνάμεις σε όλους τους δρόμους γύρω από το ξενοδοχείο, σε μια πρωτοφανή κινητοποίηση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών. Κορδέλες που έκοβαν την κυκλοφορία, μπλόκα στις διασταυρώσεις, έλεγχος για το ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει ήταν το σκηνικό, δημιουργώντας πρόβλημα ακόμα και στους κατοίκους της περιοχής.

  Το ρεσιτάλ αστυνομοκρατίας κορυφώθηκε την Τρίτη, με κλούβες να ζώνουν περιμετρικά το ξενοδοχείο «Απόλλων». Από νωρίς το πρωί η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, με τη στήριξη της κυβέρνησης και την κινητοποίηση των δυνάμεων καταστολής, ξεδίπλωσε ένα μεθοδευμένο σχέδιο αποκλεισμού και παρεμπόδισης των εκλεγμένων αντιπροσώπων των ταξικών δυνάμεων, καθώς και των χιλιάδων συνδικαλιστών και εργαζομένων που κατέφτασαν για να διαδηλώσουν στο Καβούρι.

Σε συνέχεια της προσπάθειας να κρατηθούν μακριά από το χώρο οι αντιπρόσωποι που δεν πρόσκειντο σε ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ, με την «απομόνωσή» τους την προηγούμενη μέρα σε ξενοδοχείο χιλιόμετρα μακριά, στην Καισαριανή (!), οι δυνάμεις των ΜΑΤ εμπόδιζαν ακόμα και την είσοδο εκλεγμένων αντιπροσώπων, που ζητούσαν να μπουν στο χώρο για να παραλάβουν τις κάρτες τους.

   Υπάλληλοι της ΓΣΕΕ που βρίσκονται μπροστά από το φραγμό κρατούσαν μια λίστα με ονόματα και ο αντιπρόσωπος καλούνταν μπροστά στις δυνάμεις καταστολής να αναφέρει το όνομά του. Εφόσον ο υπάλληλος το έβρισκε στη λίστα, έδινε τη συγκατάθεσή του στην αστυνομία για να περάσει ο αντιπρόσωπος στο χώρο του «συνεδρίου».

   Η αστυνομική παρουσία ήταν εμφανής και μέσα στο χώρο του ξενοδοχείου, με αξιωματικούς της αστυνομίας και των ΜΑΤ να παραμένουν όλη την ώρα στους χώρους αναμονής, στο εστιατόριο κ.λπ. Είναι χαρακτηριστική η επισήμανση εργαζομένων του ξενοδοχείου ότι η χτεσινή αστυνομοκρατία ξεπερνούσε ακόμα και τα μέτρα σε περιόδους κατά τις οποίες στο ξενοδοχείο διέμεναν αρχηγοί άλλων κρατών!

    Το σκηνικό συμπλήρωναν ασφαλίτες ακροβολισμένοι στην ταράτσα, που έδιναν εικόνα με ασυρμάτους στο «κέντρο», προφανώς για την αντιμετώπιση «ύποπτων» κινήσεων, ενώ στα ανοιχτά της ακτής του Καβουριού ένα περιπολικό σκάφος του Λιμενικού (!) ανέλαβε να φυλάξει τα «χωρικά ύδατα» της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ από τίποτα ...θαλάσσιους εισβολείς.

…και το «συνέδριο» έγινε!!

    Η 25η Φλεβάρη αποτύπωσε ευδιάκριτα το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους και κυρίως τη σύγκρουση των δύο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων.

    Το 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ φανέρωσε σε πολύ περισσότερους εργαζόμενους την πραγματική αλήθεια. Ποιοι ήταν αυτοί που τόσο καιρό επένδυαν στο ψέμα και στην καταστολή και ποιοι στις πραγματικές, ζωντανές διαδικασίες, ποιοι ήταν οι τραμπούκοι και ποιοι οι αγωνιστές εργάτες. Ποιοι απέφευγαν επί της ουσίας να γίνει ένα πραγματικό συνέδριο, ζωντανό, με συζήτηση για όλα όσα απασχολούν τους εργαζόμενους. 

Η προσπάθεια να γίνουν αποδεκτές η εκτεταμένη νοθεία και η είσοδος της εργοδοσίας με φυσική παρουσία συνοδεύτηκε στο ίδιο το συνέδριο με πρωτόγνωρες εικόνες και αθλιότητες. Με συντονισμένο σχέδιο καταστολής από όλους τους μηχανισμούς του κράτους, με ΜΑΤ, ασφαλίτες, τραμπουκισμούς.

Στο συνέδριο έφεραν ένα σώμα κομμένο και ραμμένο στους σχεδιασμούς τους, με «νομιμοποίηση» από τα γραφεία του ΣΕΒ, της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και αυτήν τη διαδικασία την «ξεπέταξαν» χωρίς καμία συζήτηση. Στην ίδια λογική κινήθηκε και ο αποκλεισμός των συνταξιούχων, που αποτελούν σταθερά ζωτικό τμήμα του εργατικού κινήματος και είναι παρόντες σε κάθε συνέδριο με συμβουλευτική ψήφο.

…..και διοίκηση εκλέχτηκε!!...και για την ιστορία είναι (και η «νέα» διοίκηση) μία από τα ίδια!!

  Η ζωή βάζει ένα αμείλικτο ερώτημα: Σε αυτά τα χρόνια της κρίσης, που ανέβηκαν και κατέβηκαν κυβερνήσεις, κόμματα ιδρύθηκαν και κόμματα διαλύθηκαν, ήρθαν μνημόνια, ΔΝΤ, Παγκόσμιες Τράπεζες, Γραμματείς και Φαρισαίοι, στην Ελλάδα το μόνο που δεν άλλαξε όλα αυτά τα χρόνια ήτανε και είναι η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ!

    Τη στιγμή που εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχασαν τις δουλειές τους, απολύθηκαν, εταιρείες χρεοκόπησαν, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μας μετανάστευσαν, μισθοί και συντάξεις τσακίστηκαν, όλα αυτά τα χρόνια η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ συνεχίζει ακάθεκτη. Αμετακίνητη. Ακούνητη στην καρέκλα της. Αλλά και ανύπαρκτη στους χώρους δουλειάς. Είναι άραγε τυχαίο ότι ακόμη και την Πρωτομαγιά στην Αθήνα κατάφερε να κάνει «συγκέντρωση» 70 ατόμων;

    Πρόκειται για μια σήψη που τη συντηρούν γιατί δεν θέλουν τα συνδικάτα να είναι στα πόδια τους. Και τη συντηρούν με εκατομμύρια ευρώ στο ταμείο της. Όταν Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα ζήτησαν να δίνεται οικονομική ενίσχυση στις οργανώσεις μέλη της, αρνήθηκαν με ομοψυχία.

Γιατί λοιπόν μια τέτοια ομάδα, η οποία έχει πέσει σε πλήρη ανυποληψία στους εργαζόμενους, που έχει εξαφανιστεί από τους χώρους δουλειάς, παραμένει στις καρέκλες της;

Μερικά χαρακτηριστικά και αναντίρρητα στοιχεία μπορούν να δώσουν απαντήσεις:

-- Ενώ η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ αρνήθηκε να καλέσει οποιαδήποτε κινητοποίηση ή να στηρίξει τις απεργίες των Εργατικών Κέντρων και των Ομοσπονδιών για το Ασφαλιστικό και τις Συλλογικές Συμβάσεις, υπέγραψε πριν λίγες μέρες σαν τον κλέφτη ΕΓΣΣΕ με τις εργοδοτικές ενώσεις και τις «ευλογίες» της κυβέρνησης της ΝΔ, παγώνοντας τους μισθούς των εργαζομένων.

-- Η ΓΣΕΕ προχωρά μαζί με τον ΣΕΒ στην ίδρυση επαγγελματικού ταμείου, ανοίγοντας τον δρόμο στην ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης που προωθεί η κυβέρνηση.

-- Στήριξε ΣΕΒ και κυβερνήσεις που προωθούν την απαγόρευση των διαδηλώσεων και των απεργιών.

-- Συνυπέγραψε την τότε Υπουργική Απόφαση για πετσόκομμα του βασικού μισθού κατά 32%, μετατρέποντας ειδικά τους νέους σε εργαζόμενους β' ταχύτητας.

-- Είχε τοποθετηθεί υπέρ του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα για το 3ο μνημόνιο.

-- Αποδέχτηκε και στηρίζει τις απαιτήσεις των εργοδοτών στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης για εργαζόμενους - «λάστιχο», «ενοικιαζόμενους» κ.τ.λ.

   Θέλουν να μετατρέψουν όλο το συνδικαλιστικό κίνημα σε μηχανισμό της εργοδοσίας

   Η Μαύρη Βίβλος με τα κατορθώματά τους, όμως, έφτασε σε άλλο επίπεδο. Θέλουν να μετατρέψουν ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα σε μηχανισμό της εργοδοσίας.

   Σε αυτήν την κατεύθυνση υπάρχουν αναρίθμητες επίσημες και επώνυμες καταγγελίες συνδικάτων και συνδικαλιστών (και όχι «συνδικαλιστικές πηγές» με κουκούλες). Συνδικάτα και συνδικαλιστές που δεν ανήκουν καν στη δύναμη του ΠΑΜΕ, που είπαν «Ως εδώ!».

·                     Να θυμίσουμε την κυρία διευθύντρια στα σούπερ μάρκετ «Χαμογελάτε για 300 ευρώ» που την είχαν στα ψηφοδέλτιά τους;

·                     Τον υπεύθυνο του γραφείου Τύπου της ΓΣΕΕ που ανακαλύφθηκε να είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος εταιρειών;

·                     Τον διευθύνοντα σύμβουλο ναυτιλιακής που τον είχαν υποψήφιο για εκπρόσωπο των εργαζομένων;

·                     Τους τραπεζίτες που παρουσίασαν ως συνδικαλιστές;

·                     `Η το ανέκδοτο που λέγεται οργανωτικός γραμματέας ΓΣΕΕ, που δεν μπόρεσε καν να εκλεγεί από το χώρο δουλειάς του και εκλέχτηκε από άλλον κλάδο;

·                     `Η ότι εξαφάνισαν την υπογεννητικότητα της Φαρκαδόνας παρουσιάζοντας ψηφίσαντες 800 οικοδόμους;

  

   Στο «συνέδριο» - παρωδία μόνο μια φωνή ακούστηκε να αντιδρά, να καταγγέλλει, να μεταφέρει τη θέληση των χιλιάδων εργαζομένων που διαδήλωναν απέξω. Ηταν η φωνή των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Κανείς άλλος δεν τοποθετήθηκε, δεν πήρε καθαρή θέση για όσα κατήγγειλε το ΠΑΜΕ. Οσες φωνές υπήρχαν πριν από το συνέδριο και μιλούσαν για τη «δημοκρατία» και τα ΜΑΤ, που κρατούσαν τάχα ίσες αποστάσεις, κρύφτηκαν και σιώπησαν. Τοποθετήθηκαν με σαφήνεια, με σθένος και με ονοματεπώνυμα, μόνο οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.

  Η σημερινή κατάσταση έχει φτάσει στο απόλυτο τέλμα και το επόμενο διάστημα θα πάρει ακόμα πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά. Τα ηλεκτρονικά μητρώα, το φακέλωμα των εργαζομένων, τα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και την απεργία, όπως και όλα αυτά που αντιμετώπισαν οι αντιπρόσωποι στο «συνέδριο», είναι εικόνα από το μέλλον, την οποία δεν πρέπει να επιτρέψουμε.

  Στην αναμόρφωση του σκηνικού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, η οποία έρχεται καθυστερημένα, προσπαθούν όλοι να βρουν το ρόλο τους, ως παραδοσιακές ή αναβαπτισμένες δυνάμεις, πάνω στην ίδια γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», της συμφιλίωσης των συμφερόντων των εργαζομένων με τις αξιώσεις της εργοδοσίας.

   Χρειαζόμαστε ένα κίνημα ταξικό, οργανωμένο και προσανατολισμένο απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους νόμους και το κράτος, μαζικό, οργανωμένο στους χώρους δουλειάς και σε κάθε κλάδο. Κίνημα που πρέπει να πετάξει εκτός την εργοδοσία και τους ανθρώπους της, που θα στηρίζεται και θα αναπτύσσει την Κοινωνική Συμμαχία, που δεν θα παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις αλλά για το σύνολο των αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Κίνημα που θα θέτει σταθερά στην ημερήσια διάταξη το κεντρικό πρόβλημα - ερώτημα που πρέπει να απαντούν οι εργαζόμενοι: Ανάπτυξη προς όφελος του λαού ή των μονοπωλίων;